Broken Bonds

Chapter 8

Natuloy pa rin kami ni Zylene at ni Lanz na magpunta sa bar. I wear a red halter dress, it was fitted and backless at napaka sexy niyong tingnan sa akin. This is my favorite dress sa lahat, every time kasi na ito ang suot ko ay tumataas lalo ang self confidence ko.

Tatatlo lang kaming magkakasama pero parang halos lahat ay kilala ni Zylene. Halos lahat kasi ng makasalubong niya ay kilala niya.

Nakaupo lang kami ni Lanz habang umiinom ng beer. Iniwan na namin si Zylene at umuna na kami sa pina reserve naming table, para kasi siyang nangangampa dahil sa dami ng kabeso at kinakamusta niya. Sobrang namiss ko talaga ang lasa ng alak at ang atmosphere ng lugar na 'to, it made me relax and chill for a moment.

"Bakit 'di ka na sumasama kina Zack?" maya maya'y tanong ko kay Lanz matapos magsalin ng panibagong beer sa baso ko.

"Me? Hindi naman kasi talaga ako kasali sa grupo nila. Ka banda ko lang talaga siya kaya ko siya nakakasama." sagot niya.

"Talaga? Bakit 'di mo na try na kaibiganin sila?" curious kong tanong.

"I did. Sumama nga ako sa kanila before 'e, pag pumupunta kami sa mga gantong bar. Kaso 'di ko talaga sila gusto kabonding, alam mo na." natatawang aniya.

"Why? Kasi babaero sila?" kunot noong tanong ko.

"Mismo." aniya habang nakaturo pa sa'kin, sabay kaming natawa.

"Balita ko, no girlfriend since birth ka daw, totoo ba?" pabiro kong tanong.

"Tss. Kanino mo naman nabalitaan 'yan?" kakamot kamot sa ulong aniya.

"As far as I remember, hindi dapat tanong ang sagot sa isa pang tanong, right?" sarkastikong sabi ko. Natawa siya.

"Well, hindi ko lang talaga priority ang girlfriend. Family and friends lang muna." sagot nito saka uminom ng alak na kanina pang pinaglalaruan sa baso niya.

"Talaga? 'E mga flings, ganon? Wala rin?" tanong ko.

"I had once, I tried to court her rin naman. Kaso sabi niya she needs to focus on her studies and ayaw niya ng distraction, which is weird." umiiling habang natatawa siyang sinasabi.

"Bakit naman naging weird." natawa siya sa akin. Siguro ay iniisip niyang chismosa ako, tsk.

"I'm a valedictorian, Agatha. I know I can help her with that." mapait itong ngumiti.

"Oh.." hindi ko alam kung anong isasagot ko sa pagkakataon na 'yun.

"Yeah, but I always see her after that day. Nalaman ko na lang may boyfriend na pala siya." ramdam ko ang pait sa pagkakasabi niya, kaya tinapik tapik ko ito.

"I'm sorry." tanging 'yun na lang ang lumabas sa labi ko.

"That's okay, it's already 3 years ago. Siguro ay hindi niya lang talaga ako gusto." pagkumbinsi niya sarili niya.

"Sus. Nakipag fling nga siya e, baka kasi ang bagal mo. Nainip na siya kaya naghanap na lang siya ng iba." singhal ko.

"Ganon ba 'yun?" inosenteng aniya. Doon ko napatunay na single since birth nga siya.

"Oo ganon 'yun. Kahit ako pag nainip ako sa lalaki tapos may nakilala akong iba na pakiramdam ko willing akong ipursue? Iiwan ko talaga 'yung kausap ko sa oras na 'yun, 'e." sabi ko. Natahimik naman ito.

Maya maya ay ramdam ko na tinamaan na agad ako ng alak. Sa halip na magpahinga ay naisip kong makisayaw na lang sa mga nagsasayaw doon sa gitna.

"Gusto mo bang sumayaw?" tanong ko kay Lanz. Nagulat ito saka umiling. "Okay, wait for me there." bilin ko saka pagewang gewang na naglakad papunta sa gitna.

Nang nagsasayaw na ako ay ramdam ko ang paghawak ng isang lalaki sa bewang ko, hinayaan ko lang iyon. Sanay na ako sa mga ganung bagay kapag nagdito ako sa bar kaya hindi na big deal sa akin ang bagay na 'yun. Inabutan ako nito ng isang baso ng wine, agad ko iyong kinuha saka ngumiti sa kan'ya. Ininom ko rin agad iyon habang sumasayaw sayaw pa. Inenjoy ko lang ang moment ko na 'to kahit alam kong bukas ay may recitation kami kay sir. Chua.

Nagulat ako ng biglang nawala ang kamay na nakahawak sa bewang ko. Natigilan ang lahat ng tao doon ng biglang may bumulagta sa sahig, nang tingnan ko iyon ay iyon yung lalaking humawak sa bewang at nagbigay ng wine sa akin kanina.

Hindi pa man ako nakaka react ay agad na may humila sa braso ko, hindi ko makita kung sino siya dahil matangkad ito. Masyadong malapad ang likod niya at iyon lang ang nakikita ko, pero isa lang ang sigurado ko. Hindi iyon si Lanz.

Sino ba 'to?

Nang makalabas ng bar ay saka ako pumiglas sa hawak niya. Binitawan naman ako nito, pero nanatili siyang nakatayo habang nakatigil lang.

"Sino ka ba? Ba't ginawa 'yun?" inis kong tanong.

"Binabastos ka niya 'e, hinahayaan mo lang?" sagot niya. Pamilyar ang boses na iyon sa akin, pero hindi ko sigurado kung siya nga ba yun.

"Ano namang pakialam mo?" singhal ko sa kan'ya saka hinila ang braso niya. Natigilan ako ng makumpirma kung sino 'yun.

Zack??

"Walang thank you?" hindi nakapaniwalang aniya.

"Thank you? For what?! For ruining my night? Realy, Zack?" bulyaw ko dito. Naiinis talaga ako sa kan'ya, I can't believe na ginawa niya 'yun. Para saan ba 'yun? Hindi naman kami close!

Kanina ay pinag tripan niya ako sa harap ng pamilya ko for telling them na gusto niya ako, ngayon naman ay ito? Seriously?

"Ruining? I just saved you from that jerk, Reign, and you're welcome." gigil na aniya saka naglakad palayo sa akin. Sinundan ko siya.

"Anong sinasabi mo?" naguguluhan kong tanong. "Gan'yan ka ba kapatay na patay sa'kin?" inis kong habol dito.

Ramdam ko pa rin ang tama sa akin ng alak na ininom ko kanina. Pakiramdam ko ay napadami ang nainom ko gayung kakaunti naman iyon. Tuloy ay parang nahihinaan na ko sa sarili ko.

"Hey!" tawag ko dito, ng hindi niya ako pansinin. Pero sadyang matigas ang isang 'to kaya naman hinawakan ko ang braso niya, para sana pigilan siya. Pero sa halip ay naramdaman ko ang pagbagsak ko sa sahig dahil sa pandidilim ng paningin ko.

F*ck it!

"Hey! Are you okay?" tanong ni Zack, saka ako inalalayan para makaupo ng ayos. May pag aalala sa tono niya, siguro ay dahil iniisip niyang siya ang mapag aabutan.

"Yeah! I'm.. I'm good." sabi ko, saka pinilit na tumayo pero sadyang liyong liyo na ako at hindi ko na kaya pang maglakad.

"Hatid na kita sa bahay niyo." aniya.

"No, no thanks. I can handle myself— Oh damn it!" inis kong bulong ng mapahawak ako kay Zack.

"'Wag ngang matigas ang ulo mo!" inis na sabi niya saka ako binuhat.

"Hey! Ibaba mo nga ako! Saan mo ba ako dadalhin?" pag pupumiglas ko, nahihilo na talaga ako at hindi ko na kaya.

"Shut up!" aniya. Nang mabuksan nito ang pinto ng kotse niya ay inihagis na lang ako sa passenger seat na akala mo ay gamit lang ako.

"Aray ha!" reklamo ko. Padabog nitong isinara ang pinto ng kotse tsaka umikot, nang makasakay siya ay agad niyang instart at pinainit ang makina.

"Kung makahagis ha!" taas ang kilay kong sabi.

"Iinom inom di naman pala kaya ang sarili, tss." inis niyang bulong.

"Narinig ko 'yun!" gigil na sabi ko.

"Who cares?" mataray niyang sabi sa'kin.

"Tss, mayabang! Halikan kita d'yan." bulong ko, saka pipikit pikit na tumingin sa labas.

"Do it when you're not drunk." nang aasar na aniya.

"I am not.. d-drunk." pagtatanggol ko sa sarili ko habang nakaturo sa kan'ya.

"Do it, then?" mayabang na aniya.

Wala sa sariling siniil ko siya ng halik sa labi. Ramdam ko naman na nagulat siya pero maya maya ay gumanti na siya sa akin. I bit his lips when I felt his hands traveling over my body. I gasped for air when I felt his hands rubbing my lower lips, it feels good that he starts the circle method. He went down to my chest and he started sucking my n*****s.

"Fix your dress," aniya saka nag iwas ng tingin.

Nang tingnan ko ang dress ko ay nakababa na pala iyon, at nakalabas ang dalawang dibdib ko. Hindi kasi ako nakasuot ng bra dahil may foam naman na ang dress na suot ko, kaya madali lang niyang naaccess iyon. Nahihiya ko iyong tinaas ng marealize ko ang nangyari.

Maya maya ay inabot sa akin ni Zack ang jacket niya.

"Here." aniya. Nang kuhanin ko iyon ay agad niyang pinaandar ang kotse niya.

"Thank you," mahina kong sabi, nahihiya. Parang gusto ko na lang bumaba at magpakain sa lupa dahil sa ginawa ko. Pakiramdam ko ay nahulasan ako dahil sa nangyari.

to be continued..

[This is a work of fiction. Names, characters, events, places and incidents are either products of the author's imagination or used in a fictitious manner. Any resemblance to actual persons, living or dead, or actual events, are coincidence.]