Maria, Ang Seksing Labandera

KABANATA 3

I don’t know with this girl but she keeps on talking.

“Lahat po ng pagkain na ipinasok ko sa malusog na katawan na ito ay galing po sa marangal na trabaho.”

I looked at her body. Yeah, she is right, a bit fat but she's curvy --- well- proportioned curves.

“Okay, I am sorry for judging you easily.” I admit, I really do judge her.

“Ang swerte niyo po, Sir, ipinanganak kayong mayaman at buo ang pamilya. Hind kagaya ko na walang magulang, walang kapatid, itinatwa ng mga kamag-anak. Sa tingin niyo po ba may panahon pa akong mag-isip ng masama? Nandito na po ako sa mabuting sitwasyon, gagawa pa ba ako ng ikasasama ng buhay ko? Wala akong intensyon o kung ano pa man sa inyo o sa pamilya niyo po. Sa tingin niyo po ba kaya kung gawin ‘yun?" She's kind of melo-dramatic.

“I don't know with you. Look, I don't know what's running inside your head. So, don't ask me, okay?” Malay ko ba kung con-artist siya. Actually, she’s beautiful to be a laundry girl.

“Promise po talaga, Sir, wala po akong masamang intensyon sa pamilya niyo. Kung meron man po akong intensyon puro po magaganda po.”

Gaya ng pagsilbihan ka habang-buhay.

“Ok fine. Whatever intention you have, I don't care. But you'll have a long time to prove to me that you're worth my trust. Get that? Prove to me that you are not opt to something. Fine, you can come to my room and get my clothes.” Tingin ko naman ay naintindihan niya ang sinabi ko.

“Ay okay po, Sir. Thank you po sa chance na binigay niyo sa akin.” Nag-thumbs up pa ito sa akin.

“What chance are you talking about?” She's weird. Kung ano-ano na lang ang sinasabi.

“Chance po. Chance po na mapagkatiwalaan niyo, Sir. Hindi ko po kayo bibiguin. Sige na, Sir, alis na po kayo. May gagawin pa po kasi akong importante.” Pagtataboy nito sa akin.

“What?! Pinapaalis mo ako?”

What the hell with this woman? It is my choice if I want to leave or not. Hindi siya ang magsasabi sa akin. I am the boss here.

“Yes, sir. Tatapusin ko na po itong labahan ko para makaakyat na ako sa kwarto niyo. Diba po, magpaplantsa pa ako nung mga damit mo?”

“Why are you dismissing me already? I am not yet done talking to you.” I said irritably.

I think I need to remind her that I should be the one to be followed. And not her.

“Gusto niyo pa po bang mag-chickahan muna tayo?”

My forehead creased. She is so impossible.

“Kung ganoon po, maupo po muna kayo. Nakakangawit kaya ang nakatayo. Nakakapagod din pati. Sige na, Sir, maupo na kayo doon at iaahon ko ‘tong natapos na.” She pointed the stool chair using her luscious lips. I guess she's not using lipstick but it's pinkish -- natural color maybe.

Unconciously, I seated on the chair she told me. But while doing her thing I noticed something on her hand. Or in her ring finger rather. I have this strange feeling with her ring.

“Ahm, Maria, can I ask you some personal question?” Lumingon naman ito sa akin at ngumiti.

“Yes, Sir. Ano po iyon, Sir?” I don’t know, I got irritated everytime she calls me sir repeatedly.

“Do you have a boyfriend?”

“Grabe naman si Sir, first time natin itong nagkausap tapos feeling ko manliligaw ka na agad!” Her face turned red while looking at me.

“Oh! Are you married already?”

“Hala ka si Sir! Mukha na ba akong may asawa?” Tanong nito sa akin.

“I don’t know, you tell me.”

“Di ba nga, wala akong family member? I am going solo in life na! Ang sad ng life ko nu?”

And she acts as she was sad. She looks really comical.

Natawa ako ng bahagya bago nagtanong na muli. Hindi dapat ako magpadala sa mga kwento niya. I am feeling bad about her.

“But you have a ring? Are you engaged?” Tanong kung muli. There is no way she can get away from me.

“Naku, sir, paano maeengage kung walang jowa. Sana all may jowa!” She giggled.

“But you have a ring...” My gut feeling is starting to rise.

Humarap ito sa akin, showing her ring finger. “Ito po ba, Sir?”

At tama nga ang hinala ko dahil ang suot niyang singsing ay siyang mismong singsing na hinahanap ko.

I bought that ring sa isang antic collector somewhere in Europe. It captures my attention when I saw it displayed. I am not a fan of jewelries but I bought the ring without hesitation. It cost a fortune I must say.

“Yeah, that ring you are wearing that looks exactly the ring I am looking for.”

And because she talks so much, she wasn't able to comprehend what I said. Parang dalang-dala na siya sa pagkukwento sa akin. Maybe, she thinks na madadaan niya ako sa mga kwento niya.

“Hindi po akin 'to. Nakita ko lang sa labahin niyo. Tapos sinukat ko po kasi parang tinatawag niya akong isukat ko siya. Ay, look mo po Sir, pak na pak, sukat na sukat! First time ko kayang makapag-suot ng singsing na ganito ka-bongga!”

Lumapit pa ito at ipinakita sa akin.

Yeah, it fits perfectly on her candle-like fingers. Ang mga daliri niya parang hindi kamay ng isang labandera. Pero hindi naman iyon ang gusto kung malaman. I need to know, how come did she get the ring.

“Pero Sir, anlaki ng problem ko kasi nga, ayaw na niya matanggal. Hindi ko po alam pero parang may sumpa ang singsing na ‘to. Kanina ko pa nga po tina-try tanggalin, pero wiz talaga! Lagot talaga ako kapag nalaman niyo ito, Sir!" This time ngumangawa na ito sa harapan ko at nakaluhod.

“Yeah, I will be very angry if you don't take it off. That's not yours in the first place. Why did you wear it?!” I pointed out the ring on her finger.

“Sinukat ko lang naman po, Sir! Sorry na po! Please! Sinubukan ko naman pong tanggalin ngunit ayaw matanggal! Sorry na po!” It is when she realized her own stupidity. 

Tumayo ito ay sinubukang tanggalin ang singsing sa kamay nito. But she cannot get it from her finger. I smirked, hindi niya ako madadaan sa tricks niya. I knew it too well.

“Tingnan niyo po, Sir. Ayaw niya talaga matanggal. Para namang naka-epoxy sa daliri ko.”

Umiyak na ito ng tuluyan habang sinusubukan pa ring tanggalin ang singsing.

Nandoon na hugasan niya nito ng tubig at sabon. Iwasiwas at itaktak ito sa harapan ko. And I am starting to get annoyed with her stunts. Akala niya ba maniniwala ako?

“Oh, don't play with me, Maria. Cut the drama! Give it back to me and you are fired!”