Be With You

CHAPTER 13

Unknown

Pagkauwi namin sa bahay I saw Tita cooking our dinner later. Her slim waist, her black long hair, her white skin...it's really perfect. Kahit nasa malayo ka pa lang mapagkakaila mo talaga na nasa 18 years old lang siya.

"Oyy, Pauline kanina ka pa jan nakatayo ano ginagawa mo? si Russel na nasa likod ko.

"H-ha? W-wala" pagkakasabi ko pa lang napalingon si Tita Astraea samin.

"Anong wala kanina pa kita nakikita sa labas nakatayo ka jan " nakatingin lang siya sa'kin "tapos nakatingin ka kay Tita"

"P-pinagmamasdan ko lang. Oo, pinagmamasdan ko lang kung magkasing tangkad ba kami ni Tita" I smiled out of nowhere.

"Hindi mo na kailangan pagmasdan kase mas maliit ka pa rin" he smirked.

Bwisit na lalaking 'to bigla bigla ba naman susulpot sa likod ko tapos sasabihin pa ako ng ganun.

"Pauline, nandito na pala kayo" she said while wiping her hands on a clean towel

"Opo opo" wala na akong masabi kaya nagpaalam muna ako "Tita, akyat po muna ako para makapag bihis na rin po"

"Mabuti pa nga malapit na rin maluto itong niluluto ko."ani ni Tita Astraea, and then focused on what she was doing.

I was about to go upstairs when I caught of my sight, that Russel was looking at me. Halatang hindi pa siya tapos na asarin ako, humanda ka sakin Russel Monteballion. Hindi ko na lang siya pinansin at dumeretso na ako sa kwarto.

Binaba ko muna ang mga gamit ko sa study table at humiga saglit. Kamusta na kaya sila Mama at Papa, alam ko naman na ilang araw pa lang ang nakakalipas simula ng umuwi ako dito sa Cavite.

Kinuha ko ang cellphone sa bulsa ng palda para tawagan sila Mama. Sa pag d-dial ko sa kanila medyo 'di ka agad nila nasasagot, baka may ginagawa lang pero sa pang-apat kong pagtawag doon na nila sinagot ang tawag.

"Mama, kamusta po kayo jan?" I asked.

"Heto katatapos lang maglinis ng bahay." Huminto siya sa pagsasalita "Ikaw? Nag-umpisa na ba ang klase niyo?" tanong niya.

Bakas sa boses niya ang lungkot kaya hindi ko maiwasang hindi mapaiyak. I want to hug her right now para maibsan ang lungkot at sakit kay Mama.

"Opo. Kakaumpisa lang po ngayong araw. I just came home too early dahil puro pagpapakilala lang naman din po ang ginawa pero may ibang subject teacher po na nagpa groupings po agad." pagpapaliwanag ko.

Sa kabilang linya medyo naririnig ko ang boses ni Aling Susan na sumisigaw sa bahay at tinatawag si Papa at Mama. Hanggang sa nagiging malinaw ang boses nito mas naririnig ko ang sinasabi niya, hindi pa kami tapos mag umpisa ni Mama baka nakalimutan niyang pataying itong tawag.

"Mearra ano na! Ilang taon na nakakalipas hindi niyo pa rin mabayaran ang utang niyo na mahigit animnapung libo!!" si Aling Susan

"Babayaran naman namin 'yan medj gipit lang din tsaka may inuunti unti rin namin bayaran ang mga pinagkakautangan" she said trembling.

Napatahimik lalo ako ng marinig kong sinisigawan na ni Aling Susan si Mama. Wala ng marason ang magulang ko. They are working so hard to pay off their debts pero masyado pa kaming madaming bayarin lalo na sa mga pinagkakautangan namin.

"Siguraduhin mo yan, Mearra. Hindi ibig sabihin na umalis ang anak mo dahil naghihirap kayo e hindi ko na kayo pwedeng singilin!"

Hindi ko na alam papaano makakatulong ka agad sa magulang ko. Nakikinig lang ako sa kanila pero ilang saglit lang biglang nagsalita si Mama.

"A-anak nanjan ka pa pala" I know she wants to cry but she can't dahil kausap pa niya ako at nararamdaman ko iyon.

"Kakabalik ko lang po kase nagbihis muna po ako. Ingat po kayo jan ha may gagawin lang po ako sa baba" I had no choice but to lie

"Osige sige. Mag-aral ka ng mabuti para hindi mo maranasan ang mga nararanasan namin ng papa mo ngayon."

"I will, Mama. I love you and I miss you po" sabay endcall.

Ngayon pa lang ako magbibihis kaya minadali ko na para makababa na for sure naghihintay na sila Tita sa'kin. Kaya pagkalabas ko pa lang ng kwarto biglang may nagtext, napatingin ako ng wala sa oras.

0967*******

Hi.

Napasalubong ka agad ang kilay ko ng mabasa ko ang mensahe na ito. Sino kayang kumag ang nag text, akala mo naman rereplyan ko.

0967*******:

Psst.

0967*******:

Reply ka naman.

Pagkababa ko ng hagdan nagtext na naman itong number na hindi ko naman kilala...kaya para tumigil nag reply na ako.

Ako:

Sino ka?

Hindi ko na hinintay kung magrereply pa ba siya, dumeretso na ako sa kusina at sakto nakita ko silang kumakain na. Umupo na ako sa harap ni Russel while Tita Astraea is on the phone kumuha na ako ng pagkain at nilagay na sa plato.

"Russel...." hindi ko alam kung sasabihin ko ba sa kaniya o hindi.

"Oh bakit?" sa pagsasalita pa lang niya ramdam na talaga ang malagong niyang boses tila'y may halong kidlat.

"Wala pala"Ngumiti ako saka kumain.

"Ano nga" pagpipilit niya.

"Tatanong ko lang sana kung kilala mo itong number na 'to" I showed him the number who text in me earlier

"Hindi...bakit?" tanong niya.

"Hmm nothing...baka na wrong send lang" I said.

Still may kausap pa rin si Tita rinig na rinig naman na about sa business so hindi na namin inabala at hinayaan na lang muna siya. Pagkatapos namin kumain hinugasan ko ang pinagkainan namin, naging hapunan na rin ang niluto kaya nabusog na kami.

Sa kalagitnaan ng pagsasabon ko ng mga plato may text na naman pero tuloy tuloy na. Mga nakailang message na siguro pero hindi ko muna binasa, tinapos ko muna itong ginagawa ko para makapagpahinga na rin.

"Are you done?" ani ni Tita Astraea.

"Kayo po pala" I looked first "Banlaw na lang po ang gagawin ko" I smiled and then continued what I was doing.

"After that matulog ka na ha. Pasensya na kung hindi ninyo ako nakausap ng maayos masyado akong naging busy today dahil sa pinapatayo kong business" she explained.

Nagawian ko sa gilid si Tita na nakasandal sa ding-ding habang nagsasalita pati na rin ang tumingin sa'kin

"It's okay, Tita. Naiintindihan naman po namin ni Russel 'yon" I wiped my hand on a clean towel to face Tita Astraea.

"Basta mag-aral ka ng mabuti para kapag nasa edad ka na ikaw naman ang magpapatakbo ng kumpanya natin habang sinisimulan kong magpatayo ng isa pang business"

Hindi ka agad ako nakapag salita ng marinig lahat ng sinabi niya. Ako? Magpapatakbo ng business? Hindi ko kaya iyan...bakit ako napili ni Tita pwede naman si Russel.

"Mukang hindi ko po kaya yan" nahihiya kong sabi.

"Tanungin kita....anong kinuha mong strand?"

"Abm po"

"What does that mean?"

"It's stands for Accountancy, Business, Management...po" sagot ko.

"So it means na about sa mga business ang pinag-aaralan niyo. Am I right?"

Tumango ako dahil tama naman siya pero sa pagpapatakbo ng kumpanya..hindi ko pa kaya.

"Don't worry, Hija...I will guide you tsaka marami rin ang gagabay sa'yo don kaya wala ka dapat ikatakot o ikakaba" she gave me smile and hug.

Pagkatapos namin mag-usap sabay na kaming umakyat para makapagpahinga na rin. Sa tuwing nagkakalapit kami ni Tita or nagkakadikit ang balat namin mas nangingibabaw ang puti nito kaysa sa akin, although na maputi rin ako pero iyong sa kaniya maputi tapos makinis rin.

"Good night po" sabi ko sabay pasok na sa kwarto.

Malinis naman ang higaan ko kaya wala akong lilinis, ang galing diba. Pagkahiga ko tsaka ko binuksan ang messages na sobrang dami ng text.

0967*******:

Kumain ka na?

Ginagawa mo?

Sa school masungit ka..sa text snobber?

Can you reply even hello.

Pauline Lyanna L. Cervantrias

Ang kulit ng kumag na 'to hindi ko naman siya kilala pero kilala ako.

Ako:

Hindi kita kilala.

Wala akong masabi o mareply sa kaniya kase nga hindi ko siya kilala kaso makulit siya kaya pagtritripan ko muna bago ako matulog.

0967*******:

Have you eaten? he asked again.

Ako:

Oo.

Ayyy iba yung hindi mo naman kilala pero nagtatanong kung kumain na daw ba ako. Mukang may sense naman ata siyang kausap kaso.....ayoko pa rin magpaniwala mamaya hacker o kidnapper 'to, edi deads na agad.

0967*******:

Anong ginagawa mo?

Ako:

Wala nakahiga na.

Sa bawat pag-uusap namin ang bilis niyang magreply. Nakakahalata na ako kung sino itong kausap ko ayoko lang mag assume.

0967*******:

So matutulog ka na?

Ako:

Sana kaso nagtext ka kanina pa kaya nireplayan na lang muna kita baka sakaling tumigil ka kaso nagkamali ako. Hindi pala.

0967*******:

Special ko pala kung gano'n.

Ako:

Nakakahalata na ako kung sino ka. Paano mo nalaman number ko?

Sa sinabi kong 'yon bigla siyang hindi ka agad nakapag reply. Kaya masasabi kong si Klaud itong kausap ko. Ayokong mag expect na siya talaga pero ito talaga ang kutob ko. Hindi naman pwedeng si Gael pero may pagkamakulit rin ang isang iyon.

0967*******:

Kung nakakahalata ka ano pangalan ko? At isa pa I have many ways to get your number.

Napangisi ako ng wala sa oras. To get my number? Ibig sabihin siya nga 'yon!

Ako:

Tinatanong pa ba kung sino ka? Malamang si Klaud -,-

0967*******:

I didn't expect na hindi mo mahuhulaan kung sino ako.

Ako:

How did you get my number?

Tama nga ako at si Klaud itong kausap ko. Galing. Lakas ng loob na kausapin ako.

0967*******:

Kay Chesca. Ngayon alam mo na kung sino ako isave mo number ko. You need to sleep it's already 9:00 may pasok pa bukas. Good night, Pauline.

The way he text me it's feels me comfortable, I don't know why pero nararamdaman ko. "Inhale and exhale, Pauline. Wala lang yan kaya wag mo ng bigyan pansin pa yang nararamdaman mo mamaya masaktan ka na naman."

Pagkatapos kong basahin ang text niya chinarge ko na ang cellphone ko. Nagdasal muna ako bago ako matulog para gabayan na rin ang mahal ko sa buhay pati na rin sa araw araw na pag gising ko.