Tenimin altında damarlarımın neden gözükmediğini her gün daha fazla merak ederken, sonunda anlamıştım sebebini. Beyazdı onlar. Tenim gibi beyazdı. Beyaz; temizliği, güzelliği, saflığı temsil ediyordu, öyle değil mi? Benim kalbim saf mıydı? Aslında gerçek soru şu olacak: Babasının kalbini parçalayan bir insanın kalbi saf mıdır? Saflığın en güzel hali mi, Beyaz Kan? Evet, dedi Chris. Bir zamanlar en büyük kötü olduğunu düşündüğüm çocuk, benim acımı sarmak için yara bandı arken "Saflığın en güzel hali, Beyaz Kan."

"Roma İmparatorluğu'nun baş kumandanı Titus Andronicus'un kızıydı Lavinia... Dünyalar güzeliydi... Babasının aksine hayat doluydu... Öldürmeyi değil, yaşatmayı severdi... İyi kalpliydi, yardımseverdi, merhametliydi... Titus'un savaşta olduğu birgün, düşmanları Tamora'nın iki oğlu tarafından tecavüze uğradı... Haber Roma'ya tez yayıldı... Titus savaştan döndükten sonra kızını kendi elleriyle öldürdü... Şehrin uzağında bir tepeye gömdü... Aylar sonra mezarının üzerinde bir çiçek çıktı... O çiçeğe de Lavinia dediler... Ölüm çiçeği demekti." Bu ölüm çiçeği ile hayat buldu güzeller güzeli Lavinia... Ölüm çiçeği ona ölümsüzlüğü bahşetmişti.