Karanlık ve tenha sokağın sonundaki otobüs durağında kıpırtısızca otururken, omzumu dürten bir el ile hızla başımı kaldırdım. Ani hareketim ile kulaklığımın teki kulağımdan düşerken, sokak lambasının gözlerimi kamaştıran ışığının ardında karşımda duran adamın yüzünü seçmeye çalıştım. Cebinden çıkardığı not kağıdını bana doğru uzattığında, belli etmemeye çalıştığım bir tedirginlikle gözlerimi kağıdın üstünde yazan yazıya çevirdim. "Bu adrese nasıl gidebilirim, biliyor musunuz?" Kağıtta yazan bilmediğim adres ile başımı olumsuzca sallarken, yüzünü henüz seçebildiğim yaşlı adam da başını arkama çevirdi. "O halde bir de şuradaki genç adama sorayım." O bana teşekkür edip yanımdan uzaklaşırken ben de yaklaşan otobüsümle birlikte oturduğum yerden kalktım ve varlığından dahi haberdar olmadığım arkamdaki kişiye bakma gereği duymadan otobüsüme doğru adımladım. Ve sırtımda hissettiğim o bir çift göz hiç kaybolmadı.

Yıllardır gizlice sevdiğim adam, arkadaşlarıyla hakkımda intikam ve bahis planları kurarken; onları bir dolabın içinden sessizce dinlediğimden habersizdi. - Her güzel sevilmez, her sevilen affedilmez.