Nikah iptali için avukatlarla görüşüp başvurmalarını söyledim. Vekaletimi de almışlardı. Zaten Yeliz yaşadığı için nikah geçersiz sayılıyormuş. Kısa sürede bu sıkıntı çözülürmüş.
Ahmet amcamı aradım. “Nerdesiniz amca?” diye sordum.
“Sen bu işe bulaşma Cihangir.”
“Amca o şerefsizi öldürmeni başını belaya sokmanı istemiyorum. Onu adalete teslim et, bu konu kapansın. Hem halası da seni gördü. Başına iş alacaksın.”
“Emin misin?”
“Evet amca.”
“Peki, sen nasıl istersen öyle olsun.”
İçim rahatlasa da o şerefsizin yaşamaya hakkı olmadığını biliyordum. “Sağol amca.”
***
Babamın konağına uğradım. Çocukları görmek istedim. Zelal’de ordaydı.
Alp Aslan ile oyun oynuyordu. Benim ikizlerde onların etrafında paytak adımlar atarak yaramazlık yapıyorlardı.
Beni görünce ba ba ba diye koşturup
