Hastaneye geldiğimde Yeliz uyuyordu. Ona banyo yaptırmışlar gibi yüzü gözü epeyce toparlamıştı.
“Banyo mu yaptırdınız?”
“Evet, bir bakıcı ayarladı Melik Şah. Birlikte tekerlekli sandalyede yıkadık. Çiçek gibi oldu benim güzel kardeşim.”
“İyi düşünmüşsünüz. Kendini daha iyi hisseder. Banyo yapmayı çok sever küçüğüm.”
“Sen bir de onu çocukken görseydin. Annem terlikle kovalayarak banyoya sokardı. Ama haksız değil, annem saçımızı yıkarken nerdeyse saç derimiz soyulurdu.”
“Tüm anneler aynı,” dedim.
Yeliz’in cılız sesini duydum. “Su,” diyordu.
Hemen ona su doldurup yanına eğildim. Ensesinden tutarak suyu içirirken ne kolları ne de ayakları kalkıyordu. Sanki dermanı yok gibiydi.
Doktor ilaçlardan demişti ama merdivenlerden düştüğü için sakat kalma ihtimali aklıma gelmişti. Doktor b
