ACI

3. BÖLÜM

3. BÖLÜM

Yemek sırasında sohbet, soru-cevap şeklinde devam ediyordu. Amcamın hanımı Avşar Hanım, başını bana çevirdi ve sordu:

"Yavrum, sen kaç yaşındasın da 'öğretmen oldum' diyorsun?"

Sanırım beni yaşça küçük bulmuştu.

"23 yaşındayım, Avşar Hanım. 21 yaşında, üniversitenin son sınıfındayken annemi kaybettim. Bir yıl ara verip babamla ilgilendim, ardından sınava hazırlanıp atandım. Bu yıl da ilk görev yerime geldim. Zaten doğu olacaktı, babam da burayı seçmemi istedi," dedim.

Sözümü bitirir bitirmez yengem hemen lafa karıştı:

"Benim küçük oğlum Boran’ım da 23 yaşında. Hâlâ okuyor. 'Muhasebeci olacağım' der durur, baban gibi," dedi gururla.

"Çok sevindim, inşallah olur," dedim nazikçe. Sonra babaanneme dönerek;

"Ben çok yorgunum. Acaba babamı görüp odama çıksam olur mu?" diye sordum.

Babaannem, “Sen oraya gitme. Gülperi kızım, git çağır amcanı, gelsin,” dedi. İki dakika geçmeden babam geldi. Yanına gidip;

"Baba, çok yoruldum. Odama çıkıp bir duş alsam iyi olur. Sen ne yapacaksın?" dedim.

Babam bana sarıldı, alnımdan öptü.

"Sen yat kızım. Ben biraz daha sohbet ederim. Sabah erkenden şirkete uğrayacağım, bir bakarım neler yapmışlar. Öğlene doğru gelirim zaten, sen daha yeni uyanmış olursun. O zaman görüşürüz," dedi.

Tam o sırada bir uğultu yükseldi. Başımı çevirip baktığımda herkesin bize baktığını fark ettim. Sanırım babamın beni herkesin içinde öpmesi onları şaşırtmıştı. Ama umursamadım.

“Gülperi kızım, sen Yasemin ablana odasını göster, biraz dinlensin. Sabah da erkenden gitmeyin, uyusun. Ben öğlen gelince uyandırırım,” dedi babaannem.

Gülperi, şaşkınlıkla “Öğlen mi?” deyip kıkırdadı. Babam ona "Hadi hadi," der gibi elini sallayınca, Gülperi hızla merdivenlere yöneldi. Ben de babama bir öpücük atıp arkasından gittim.

Üst kata çıktığımızda koridorda bir sürü kapı vardı. Gülperi, koridorun sonundaki odayı gösterdi:

“Yasemin abla, burası senin odan. Biz yemek yerken eşyalarını buraya taşıdılar ama yerleştirmediler. Dapir, yani babaannem, ‘Açmayın bavullarını,’ dedi. Yardıma ihtiyacın olursa birine söylersin, yardım eder. Merak etme,” deyip arkasını dönerek merdivenlerden aşağı indi.

“Kaç yaşındaydı acaba?” diye içimden gülümsedim. “Neyse,” deyip odama geçtim.

Geniş bir odaydı. Büyük bir yatak, üç kapaklı bir dolap, boy aynası, çalışma masası ve küçük bir banyosu vardı. Biraz dağınık görünse de bana yeterdi.

Valizimi açıp pijama ve havlumu aldım, banyoya geçtim. Sıcak duş çok iyi gelmişti. Saçlarımı kurutup üzerimi giyindim. Aynanın karşısında bir süre durup düşüncelere daldım.

Gerçekten bu kadar kalabalık bir evde yaşayabilir miydim? Ben çekirdek bir ailede büyümüştüm. Annem geldi aklıma… İçim yandı, burnumun direği sızladı. Ona ihanet ediyormuşum gibi hissettim.

Yatağa uzandım, gözlerimi kapattım. Derin nefeslerle sakinleşmeye çalışıyordum ki telefonum çaldı. Arayan Sema’ydı. Uzun zamandır konuşmamıştık. Telaşla açtım:

“Sema?”

“Yasemin! Ne yapıyorsun, nasılsın?”

“İyiyim Sema. Midyat’tayım, buraya atandım. Sen nasılsın, neler yapıyorsun?”

“Ooo, Mardin’e gitmişsiniz demek! Tanıştın mı babanın ailesiyle? Nasıllarmış? Babana benziyor mu annesi?” diye heyecanla sordu.

Sema hâlâ aynıydı. Gülümsedim; içimi rahatlattı.

“Tanıştım ama çok farklılar. Kendi dillerinde konuşuyorlar, hiçbir şey anlamıyorum. Nasıl davranacağımı da bilemiyorum. Zamanında annemi neden istemediler? Şimdi neden hiçbir şey olmamış gibi davranıyorlar? Neden birlikte yaşıyorlar? Kadınlar ve erkekler ayrı oturuyor. Konağın hali eski; oysa çok zengin gibiler… Neden yenilemiyorlar?”

Sonra toparlandım:

“Boş ver beni. Sen neredesin, yerleşebildin mi?”

“Sen atanırsın da ben kalır mıyım? Mardin merkezdeyim kızım!” dedi kahkahayla.

Babamın zorlamalarının etkili olduğu belliydi. Sema sayesinde yalnız hissetmeyecektim. İçimden “Canım babam,” dedim. Sema’ya ise belli etmeden;

“Ya, sen harikasın!” dedim.

Bir süre sohbet ettik. Hafta sonu buluşmak üzere sözleştik. Yorgunluk, sıcak duşun da etkisiyle ağır basıyordu. Gözlerim kapanmaya başladı. Sema hâlâ bir şeyler anlatıyordu ama ben çoktan uykuya yenik düşmüştüm.

---

Sabah uyandığımda harika kokular burnuma doluyordu. Biraz oyalanıp sonra kalktım. Pijamalarıma bakınca dün babaannemin uyarısını hatırladım. Kurallar önemliydi.

Banyoya gidip hazırlanırken, krem rengi, dize kadar yırtmaçlı efil efil bir etek seçtim. Üzerine kalın askılı, kare yaka beyaz bir body giydim. Eteği kemerle tamamlayıp saçlarımı şekillendirdim, hafif bir makyajla aynaya baktım.

"Her gün böyle özenli olmak şart mı acaba?" dedim kendi kendime. Saat 09.10’du. Tatilde erken bir saatti. Babamdan önce uyanmıştım; kendimle gurur duydum.

Odamı toparlayıp kapıyı açtım. Koridor sessizdi. Merdivenlerden inerken dün tanıştığım Berivan Ablayı gördüm. Maşallah, dedim içimden. Mardin kadınları gerçekten güzelmiş.

“Günaydın Berivan abla,” dedim.

“Abo kız, bu saatte mi uyandın? Hadi gel, öğlene yemek yetiştireceğiz. Daha sen kahvaltı etmedin, mutfakta bir şeyler ye,” dedi tatlı bir sitemle.

Yanına gidip onu takip ettim. Mutfakta beş kişi telaş içindeydi. Bizi görünce, adının Fatma olduğunu öğrendiğim genç kız;

“Buyurun hanımım, ne istemiştiniz?” dedi.

“Yasemin acıkmıştır. Ona kahvaltılık bir şeyler hazırlayın. Biz çardağa çıkıyoruz, oraya getirirsiniz,” dedi Berivan Abla kararlı bir tonla.

“Tamam hanımım,” deyip bana döndü. Başını eğerek selam verdi. Ben de;

“Teşekkür ederim,” dedim gülümseyerek. Berivan Abla ise belimden hafifçe iterek;

“Hadi avluyu da biraz gez. Mutfakta gözün kaldı,” dedi gülerek.

Ben de gülmeden edemedim. Gerçekten her ayrıntıya gözüm takılıyor, bu yeni dünyayı anlamaya çalışıyordum.

Avluya çıktığımızda geniş bir kamelya ve oturma alanları vardı. Berivan Ablaya dönüp;

“Abla, zor olmuyor mu böyle kalabalık bir evde yaşamak?” diye sordum.

“Kız, ne kalabalığı? Dedenin iki oğlu var. Halan evli, yılda bir gelir. Diğer aşiret konakları daha büyük, daha kalabalık. Kumalar, eşler, çocuklar, torunlar… Lelelelele!” deyince gözlerimi kocaman açtım.

Gülerek devam etti:

“Senin için zor olacak ama alışırsın. Sonuçta senin de kanın bu topraklardan.”

O rahatça söylerken, ben çoktan düşüncelere dalmıştım…