ang kuya kong striktoUpdated at Feb 5, 2024, 07:56
PROLOGUE “Ano ba kuya jacob ibaba mo ako” sigaw ko sakanya, bigla ako nitong kinarga na parang sako, kaya pinag susuntok ko ang likod nito. “I told you not to leave the house” he coldly said, kahit na hindi ko makita ang mukha nito ay alam kong nakasalubong ang dalawang kilay niya, dahil sa inis sakin. Pinagtitinginan kami ng mga tao ng makalabas kami sa bar, gusto ko lang naman sumaya sandali pero nalaman niya kaagad na umalis ako ng bahay. Hindi ko siya kapatid, hindi ko rin siya pinsan, anak lang siya ng bestfriend ni Daddy, were not even related to each other, i call him kuya dahil mas matanda siya sakin ng ilang taon, his 29 while I am 17, hindi ko alam kung bakit sa kanya ako ipinagkatiwala at iniwan ng mga magulang ko‚ I don't really know what the reason is, ang sabi nila sakin mas safe kung nandito ako at kasama siya, pumunta sila sa canada, habang ako naman ay pinadala nila dito sa probinsya kasama ang strict at masungit na taong ito. Pabagsak ako nitong binaba sa shotgun seat. Habang siya naman ay pumunta sa driver seat, naka salubong ang kilay nito ng makapasok sa kotse. Hindi ako kumikibo sakanya, narinig ko nalang na napahinga ito ng malalim. “i told you not to leave the house, but you still did” nauubusan ng pasenya na sabi nito. “Bakit ba? ginawa ko naman lahat ng inutos mo‚ palagi mo nalang akong pinag babawalan lumabas lalo na pag pupunta sa bar” naiinis na reklamo ko sakanya. “pag sinabi ko‚ sundin mo” ma awtoridad na sabi nito at sinimulan ng paandarin ang sasakyan. Wala akong idea kung bakit pinagbabawalan niya ako, palagi niya lang sinasabi na pag sinabi niya sundin ko. gustuhin ko mang tumakas at bumalik sa Manila pero hindi ko magawa dahil nag promise ang mga magulang ko na sila ang susundo sakin dito, once they settled everything in canada.