Mahallenin eski sokaklarında, hayatın beklenmedik cilveleriyle şekillenen bir hikaye başlıyor. Elif, okul yıllarında ezik kız etiketini üzerine yazdırsa da, eskrim sporuyla tanıştığı o unutulmaz gün, onun kaderini değiştirmiş; kendine güvenini yeniden inşa ederek, mahallenin lisesinde beden eğitimi öğretmeni olarak görev yapmaya başlamıştır. Küçüklüğünden beri teyzesinin himayesinde büyüyen Elif, kuzeni Huriye ile omuz omuza, mahalle yaşamının tüm tatlı ve acı anılarını paylaşır. Yıllar önce lise koridorlarının en yakışıklı yüzü olan Yusuf, ailesinin edebi ve disiplinli mirasıyla büyümüş, göz kamaştıran görünüşüyle herkesin dilinde dolanırken, aralarındaki iki yaş fark, Elif’in içindeki hayranlığı daha da derinleştirmişti. Fakat hayatın akışı, Yusuf’u ailesiyle birlikte mahalleden uzaklaştırmış, yollarını uzun süre ayırmıştı. Kaderin ince bir dokunuşuyla, yıllar sonra Güzeltepe’ye dönen Yusuf, mezun olduğu ve Elif’in öğretmenlik yaptığı lisenin spor salonunda, eskrim yaparken onu fark eder. O anda başlayan bakışmalar, aralarındaki mesafeyi yavaş yavaş eritir; ilk çekingen adımlar, samimi sohbetlere ve gülüşmelerle dolu, sıcak bir mahalle aşkına dönüşmeye başlar. Güzeltepe'de Yavaş Yavaş Filizlenen Aşk, geleneksel aile değerlerinin, mahalle kültürünün ve geçmişin izlerinin modern yaşamla harmanlandığı, komik ve içten diyaloglarla örülü bir aşk masalı. Elif ile Yusuf’un hikayesi, her ne kadar başlangıçta mesafeler ve unutulmuş anılar barındırsa da, zamanla kalplerin nasıl yeniden buluştuğunu ve gerçek aşkın, cesaretle adım atmayı beklediğini gözler önüne seriyor.

Ben… Serdar Selim Saruhanlı. Hayata ismimin ağırlığıyla başladım. Daha doğduğum anda, bu isim omzuma yük olmuştu. Kaçtım… Hep kaçtım. Ama insan kendi gerçeğinden, kendi kaderinden ne kadar kaçabilir ki? Eninde sonunda yakalanıyor. Ben de yakalandım. Önce aşka… Sonra o aşkın içinde kendime. Kaçtığım adamı, onun gözlerinde buldum. Onu ilk gördüğüm an… Ölümden sonra görebileceğim yedi saniyelik o en güzel anları dünyadayken onunla yaşayacağımı anlamıştım. Aynı zamanda yaşayacağım tüm acıların da sahibiydi o: Zeynep Sena Zeytinli. Benim Sena’m. Bu hayata bir kez daha gelsem, yine arar bulur, yine onunla yanar, yine onunla ıslanırdım. Ateşiyle kavrulmaya da yağmurunda savrulmaya da razıydım o ilk andan beri. Ben… Zeynep Sena Zeytinli. İnsan doğacağı aileyi seçebilseydi, ben bu aileyi seçer miydim? Sahip olduğum her şeye rağmen görünmez bir gölge olmayı ister miydim? İlk hatamda yok sayılmayı, ailemin yanlış saydıklarının bedelini tek başıma taşımayı kabullenir miydim? Asla… Benim bu hayata tutunmamı sağlayan üç sebep vardı: İlki, inadımdı. İkincisi; peşimde aylarca koşup beni kendisine ikna eden, kaçtığı her şeyden benimle kurtulan, aşkıyla bana “gerçek beni” gösteren adam: Serdar Selim Saruhanlı. Benim Selim’im… Selametim. Üçüncüsü ise, varolması bana cehennem azabıyla helen yaşaması bana cennet bahçelerini yaşatan ama yine de vazgeçemediğim, vazgeçemeyeceğim oğlum: Aybars... Biz… Selim ve Sena. Zeynep ve Serdar’dan azade birbirimize varabildiğimiz bir aşkın içinde, önce kendimizi bulduk, sonra birbirimizi kaybettik. Hayat, insana her an farklı yüzünü gösteren bir bilmeceydi. Peki biz? Kendimizi bulup birbirimizi kaybettikten sonra… Yeniden biz olabilir miydik? Kaybettiklerimizle yüzleşip, kaybolan “biz”e yeniden kavuşabilir miydik?.. UU6913HJ

🌙 Son Hilal 🌙 !GERÇEK BİR HİKAYEDEN KURGULANMIŞTIR! Hayat, bazen insanı hiç istemediği yollara sürükler. Hilal Demir’in yolu da öyle oldu… Henüz gençliğinin baharındayken, kendi seçmediği bir evliliğin içinde buldu kendini. Kalbi, yıllardır tek bir adama mühürlüydü: Soner Kurşen. Ama aşk, her zaman iki kalpte aynı anda filizlenmezdi. Bir yanda köklerinden kopmak zorunda kalan bir kadın… Diğer yanda kendi hayatına bile yabancı kalan bir adam… Zorla başlayan bir yolculukta, kalplerinin yönünü bulmaya çalıştılar. Hilal, sevilmek için çırpındıkça; Soner, uzaklaşmayı seçti. Hilal umutlarına sarıldıkça; Soner, kendi gerçeklerinden kaçtı. Ve sonunda hayat, ikisini de hiç beklemedikleri yerlere savurdu. Yıllar sonra, birbirinden tamamen farklı dünyaların insanı olarak yolları yeniden kesiştiğinde… Geçmişin yaraları artık ince bir iz olarak kalmışken, ikisinin de kalbinde aynı soru yankılandı: “Biz, yıllar önce kaybettiğimiz bir "selam"a yeniden kavuşabilir miydik?” Son Hilal – Aşkın, kayboluşların ve yeniden doğuşların romanı. Hilal’in ışığında kendi yolunuzu bulmaya hazır mısınız?.. HH0481AD

Ben Esrigün. Esrigün BORA. Evet biraz değişik bir ismim olduğunun farkındayım. İsmimin anlamı "fırtına" demektir. İsmim gibiyim... Eserim, ortalığı yıkar geçerim. İsmimin sertliği yüzüme de sirayet etmiş. Simsiyah kısa saçlarım, kısık siyah poyrazlı gözlerim ve kemikli yüz hatlarım da aynaya her bakışımda bana fırtınalı hayatımı ve ismimi haykırır. Aynalara bakmayı sevmem o yüzden. Ben Aybar. Aybar ALPARSLAN. Bana verilen hayatı reddetmek istesem de başaramadım. İsmimin anlamı "gösterişli, heybetli, görkemli" demektir. İsmimin hakkını veriyorum. İri mavi gözlerimle görkemimi, geniş omuzlarım ve uzun boyumla heybetimi, kumral saçlarımla ve hitabetimle de gösterişimi ortaya koyarım. Fakat adımın anlamını yalnızca dış görünüşümde ortaya koyabilmişim ne yazık.. Aynaya her baktığımda karşılaştığım heybetli beden bana duygusal zayıflığımı haykırıyor her seferinde. Aynalara bakmayı sevmem o yüzden. Bu hikaye ya bizim zaferimiz ya da arkamızda bırakacağımız harabelerin anıtları olacak. Belki de birimizin karanlığı diğerinin aydınlığıdır..

Töre, kılıç kadar keskin, cemre kadar yakıcıdır. Rızvan, Sürhanlı Aşireti’nin yeni reisi olarak doğduğunda, yazgısı çoktan çizilmişti. O, kan davasının, kuralların ve itaatin hüküm sürdüğü bir dünyada, gücünü silahtan değil, aklından almayı tercih eden bir liderdi. Öldürerek değil, zekâsıyla hükmediyor; en sert adamları bile sessizliğiyle dize getiriyordu. Ancak töre, kolay kolay değişmezdi. Rızvan’ın savaş açmadığı her gün, düşmanları onun zayıf olduğunu düşündü. Kan dökmeyen bir reis, ya kahraman olurdu ya da kurban. Tam bu denge içinde, kalbini çalacak, hesaba katmadığı biri çıkıp geldi: Lorin. O, Kanlılar Aşireti’nin reisinin kızıydı ve Rızvan’ın düşmanıydı. Ancak onun varlığı, Rızvan’ın hükmünü sarsmaya yeterdi. Lorin’in gözlerinde, törenin yasakladığı bir ateş yanıyordu. Geçmişin kanla yazılmış hesap defterlerini kapatabilecekler miydi, yoksa aşkları, törenin kılıcıyla mı son bulacaktı? Cemre ve Kılıç, töreyle akıl, aşk ile intikam arasında sıkışmış iki ruhun, kaderi değiştirme pahasına verdiği mücadelenin hikayesidir. Bu hikaye, geçmişin acı hatıraları ile dolu bir dünyada, özgürlüğü ve aşkı arayan iki genç insanın içsel çatışmalarını gözler önüne sermek istiyor. Rızvan, Lorin’in varlığıyla güçlenirken, aynı zamanda onunla olan ilişkisinin getirdiği sorumlulukları da taşıyordu. Her ikisi de, geçmişten gelen yüklerle yüzleşmek zorundaydılar. Savaşın eşiğinde, Rızvan ve Lorin’in hikayesi, sadece kendi geleceklerini değil, aynı zamanda toplumlarının geleceğini de etkileyecek bir dönüşümün habercisi olacaktı. İkili, geçmişin acı hatıralarını geride bırakmak için cesur adımlar atacak, aşkın ve dostluğun gücünü yeniden tanımlayacaklardı.