นายหัวแดนดินอำพรางรูปลักษณ์ภายนอกของตนเอง ปล่อยผมยาวรุงรังเนื้อตัวไม่ค่อยสะอาดนัก เพราะต้องการที่จะรู้ใจคน ไม่ชอบให้ใครประจบสอพลอเพียงเพราะเขามีเงิน มีอำนาจ ซึ่งผลลัพธ์ที่ได้นั่นคือ 'ได้เมียที่ดี' ติดอย่างเดียวนั้นคือยังหาโอกาสบอกบัวบูชาเมียรักไม่ได้สักที ว่าแท้จริงแล้วเขาเป็นใคร...

เตยหอมต้องการเงินไปจ่ายค่าเทอม เสือ พยัคฆา ต้องการมีเซ็กส์กับหญิงสาวบริสุทธิ์ น้ำพึ่งเรือเสือพึ่งเตยวินๆด้วยกันทั้งคู่แนะนำตัวละครเสือ พยัคฆา เรเนสัน อายุ30ปี ลูกเสี้ยวไทยอิตาลี่จีน เป็นมาเฟียผู้มีอิทธิพล เจ้าของผับชื่อดัง นิสัยเจ้าสำราญ คารมดี เตยหอม วรันธร พุฒิสรรค์สกุล อายุ22ปีสาวมหาวิทยาลัยปี3 สาขาการตลาด ชีวิตดิ้นรนทำทุกอย่างได้เพื่อเงินนิสัย น่ารัก ขยัน

โบว์หมี คุณแม่เลี้ยงเดี่ยวต้องต่อสู้ทุกสิ่งทุกอย่างมาด้วยตนเอง แต่วันนี้ เขากลับมาแย้งลูกจากเธอ...***"เอาลูกฉันมานะ!""อยากได้ก็เข้ามาเอาสิ!...แต่ต้องมีอะไรมาแลกเปลี่ยนนะ"ภัคพงศ์หรือโซ่ ยืนอุ้มเด็กทารก ที่เขาเพิ่งจะรู้ว่าเป็นลูกชายของตนเองเอาไว้ในอ้อมกอดอย่างเก้ๆกังๆ เขาไม่เคยอุ้มเด็ก แต่ก็ไม่รู้จะทำอย่างไรให้แม่ของลูกยอมคุยดีด้วย จึงต้องจับลูกชายเอาไว้เป็นตัวประกันแบบนี้"ฉันขอร้อง ส่งลูกฉันคืนมาเถอะนะ คุณไม่เห็นหรือไงว่าลูกฉันร้องแล้ว"โบว์หมีพยายามเจรจากับโจรผู้ร้าย ใช่เธอไม่นับให้เขามาเป็นพ่อของลูกอย่างเด็ดขาด เธอกลัวว่าลูกจะตก เพราะคนตรงหน้าคงจะอุ้มเด็กไม่เป็น อีกอย่างเสียงเล็กก็เริ่มร้องดังขึ้นมาเพราะกำลังตกใจกลัว"เห็น!!แต่ไม่ให้ ถ้าอยากได้ลูกคืน ก็มาเป็นเมียฉันสิ!!"น้ำเสียงเเข็งกร้าวเอ่ยไม่มีทีท่าว่าล้อเล่น ดวงตาคมยืนมองทั้งแม่และลูกร้องไห้น้ำตานองอย่างไม่นึกสงสาร***

วิเวียนแอบรักเพื่อนพ่อ ความเป็นไปได้เท่ากับ0 ที่จะลงเอยกัน แต่ใครจะสนเพราะเธอก็เหมือนน้ำที่เชี่ยว อย่าเอาเรือมาขวางซะดีกว่า ______ "อย่าปฏิเสธเลยนะคะ คุณลุงรู้หรือป่าวว่าหนูรอเวลานี้มานานแค่ไหน!?" เด็กสาวจ้องตาเขม็ง ดูท่าแล้วจะไม่ยอมปล่อยกันง่ายๆ วิเวียนเพิ่งจะอายุแค่นี้ แต่กลับเซ็กซี่ เผ็ดร้อนเร้าใจขนาดนี้ อยากจะรู้นักว่าไปหัดนิสัยแบบนี้มาจากไหน "ไม่ได้ครับ ลุงจะไม่ยอมทำกับพ่อของหนูแบบนั้นเด็ดขาด ได้โปรดขยับออกไป!!" น้ำเสียงทุ้มเอ่ยแผ่วเบา ปรายตามองมือเรียวเล็กที่กำลังลุกล้ำแผงอกล่ำ วิเวียนกำลังปลดกระดุมเสื้อเชิตของเขาทีละเม็ด ทีละเม็ด ไล่ลงมา "หนูต้องทนทำกับของเล่นชิ้นโปรดมานานแสนนาน คุณลุงจะใจร้ายกับหนูได้ลงคอเหรอคะ?" "อีกอย่างหนูเต็มใจเป็นของคุณลุงคนเดียวนะคะ!!"

ความรักทำให้คนตาบอด มืดบอดจริงๆ เป๋าเป้ทำได้เพียงให้อภัยผู้ชายที่เธอรักสุดหัวใจ เพราะคำว่า'รัก' คำเดียว *** "คลิปเด็ดประเด็นร้อนนะสิที่ทำให้ฉันซมอยู่แบบนี้!" "อีกแล้วเหรอเป้ เกินไปไหมอะ?" "ฉันมีขีดจำกัดของฉันอยู่หรอกน่า อย่าห่วงเลยน้องรัก เชื่อหัวไอ่เรืองเถอะ!" เอ่ยติดเล่นอย่างฝืดสุดๆ ไม่มีเสียงหัวเราะไล่หลังจากใครทั้งนั้น "เฮ้อออ!" ปันปันถอนหายใจพรืดยาวเพราะไม่เคยเชื่อพี่สาวจอมติดตลก เป๋าเป้เป็นคนอารมณ์ดี พอมีเรื่องทุกข์ใจก็ปกปิดบังเอาไว้ ยิ่งทำให้น่าเป็นห่วงมากขึ้น ถึงแม้ภายนอกอาจจะดูเข้มแข็งเพียงใดก็ตาม ก็มีแต่ปันปันเท่านั้นที่เข้าใจและดูออกตามสายสัมพันธ์ที่คลานตามกันมา "ไม่รบกวนแล้วย่ะ วางละนะน้องรักของพี่ จุ๊บๆ!" นอกจากจะมีนาฬิกาทรายอยู่ตรงหน้า ยังมีแลปท็อปอยู่ข้างกัน โชว์วีดิโอที่มีเครื่องหมายสามเหลี่ยมในการหยุดสต็อปคลิปวีดิโอเอาไว้ คลิปของต้องกับผู้หญิงคนอื่น ถอนหายใจออกมาซ้ำแล้วซ้ำเล่า ตาบวมช้ำจนไม่รู้จะช้ำอย่างไร มือเรียวผอมกดหน้าจอแล็ปท็อปลงแล้วลุกขึ้นยืนกัดเล็บเรียวสวยไปอย่างคิดไม่ตก เธอเป็นหนูติดจั่นแบบนี้ครั้งที่เท่าไหร่แล้วนะ... ***

ความรักเป็นสิ่งสวยงามสำหรับใครหลายคน แต่สำหรับผู้หญิงที่มีนามว่าน้ำตาล เธออุทิศกายและใจให้กับคนในครอบครัวมากกว่าสิ่งอื่นใด...

โชคชะตากลั่นแกล้งให้โรสรินทร์คุณหนูตกอับต้องมาอยู่ร่วมกับรามสูรชายหนุ่มที่ป่าเถื่อนที่สุดในโลกต่างกับตอนเด็กๆที่ชายหนุ่มเคยอ่อนโยนกับเธอจนโรสรินทร์ถึงกับต้องเคยแอบหลงรักเลยทีเดียว

"เท่าไหร่?" พอร์ชเอ่ยถามชายหนุ่มร่างบึกบึนไปด้วยความเสน่หา เพราะถือคติประจำใจเอาไว้ว่า 'หล่อราวกับเทพบุตรจะปล่อยให้หลุดมือไปได้ยังไง' เธอเชื่อในรักแรกพบ ตามตื้อจนมีพันธะทางกายและช่วยชีวิตเขาเอาไว้เชียวนะ 'แต่ขอรับคำขอบคุณเป็นเตียงนอนอุ่นๆเท่านั้นค่ะคุณแสน'

อีกหน้าที่ของจันทร์ตรานั่นคือเมื่อรังสิมันต์เจ้านายหนุ่มเรียกพบในยามวิกาลคืนใด คืนนั้นเป็นอันต้องจบด้วยเรื่องบนเตียง

ตราบาปที่ไม่ได้ก่อจองจำชีวิตของเธอ 'โบตั๋น' อย่างไม่มีชิ้นดี เพราะความรักแรงโกรธเเรงของเขาเขมราชคนเดียวเลยแท้ๆ