อกหักเพียงครั้งแต่คงไม่ตาย แต่หากถูกคนรักทำร้ายด้วยเรื่องเดิมซ้ำๆ ก็ยากเกินจะทนไหว เตมินทร์หนีอดีตที่บอบช้ำหลังล่มงานหมั้นจากเมืองหลวงมาไกลถึงเเมืองเล็กๆ ที่มีทะเลสาบชื่อดังทางภาคเหนือ ตามคำแนะนำของเพื่อนสนิทสมัยมหาวิทยาลัยที่อนุญาตให้เขามาพักใจที่บ้านพักตากอากาศของตน ทุกอย่างเกือบจะดีอยู่แล้วถ้าหากว่าเป็นคนเป็นเจ้าของบ้านอยู่เป็นเพื่อนเขาด้วย ไม่ได้ปล่อยบ้านทิ้งร้างไว้ แล้วปล่อยให้เขาใช้ชีวิตเพียงลำพัง แต่เรื่องนั้นให้ได้ทำให้โดยเตมินทร์มีปัญหาหรอก ที่เขามีปัญหาคือมนุษย์ป้าข้างบ้านที่ชอบเกณฑ์หนุ่มๆ มาจัดตั้งบาร์โฮสต์ขนาดย่อม ดื่มกินกันไม่เว้นวันมากกว่า เขาไม่อาจจะมีปัญหาใหญ่โตกับเพื่อนบ้านให้เพื่อนตนเองเดือดร้อนหรอก ถ้าหากว่ามนุษย์ป้าไม่เมาพูดไม่รู้เรื่องมาโวยวายอยู่หน้าบ้านเขาอย่างนั้นน่ะ “เปิดบ้าน! บอกให้บอกไง! เอิ๊ก!” เปิดก็แย่แล้ว ใครมันจะกล้าให้เขามา “คุณเมามากแล้ว บ้านของคุณอยู่ข้างๆ ต่างหาก” อุตส่าห์บอกไปดีๆ ก็แล้วยังจะไม่ฟัง แถมยังมีหน้ามาชี้หน้าเขา เถียงคอเป็นเอ็น “บ้านของนายต่างหากที่อยู่ข้างๆ ตรงนี้มันบ้านของฉัน! มันคือรังนกยูง! เข้าใจไหมว่าเป็นรังนกยูงน่ะ!” พร้อมกับรำแพนให้ดูเป็นการใหญ่ นกยูงอะไร นกแสกสิไม่ว่า! แทนที่จะได้พักใจให้โล่งหัว กลายเป็นว่าต้องมาปวดหัวกับผู้หญิงที่พูดไม่รู้เรื่องทุกครั้งที่เมาไม่เว้นวันอีก เพื่อนบ้านอย่างนี้น่าเอาขี้หมาไปปาบ้านชะมัดเลย!

ปล้น ฆ่า บังคับขืนร่างกายและจิตใจ ล้วนเป็นความชั่วช้าสารเลวที่ ‘เสือ’ อย่างเขาได้รับการขนานนาม แต่น่าแปลกที่หญิงสาวคนหนึ่งที่ถูกพวก ‘เสือหมอก’ กวาดต้อนมาเป็นตัวประกัน กลับชื่นชอบการสถานะของตัวเองเสียเหลือเกิน แม้บรรดาตัวประกันคนอื่นๆ จะถูกปล่อยตัวเป็นอิสระแล้ว แต่ ‘นิ่มนวล’ ไม่ยอมไป ยืนกรานว่าจะอยู่ที่นี่ ทำหน้าที่ ‘เมีย’ ของเสือหมอกให้จงได้ ทั้งๆ ที่หล่อนหาได้เป็นเมียของเขา อันที่จริงแล้ว เขาไม่เคยแม้แต่จะแตะต้องปลายเส้นผมของหล่อนเลยด้วยซ้ำ! ไม่เข้าใจความคิดของนิ่มนวลเลยแม้แต่น้อย ทำเอาเสือหมอกปวดหัวกับการตอแยของหล่อนไม่เว้นวัน หนีทางการที่ออกหมายจับล่าค่าหัวก็ต้องหนี หนีแม่นิ่มนวลที่ไม่ได้นิ่มนวลสมชื่อเลยก็ต้องหนี จะทิ้งเอาไว้กลางป่ากลางเขาก็ไม่ได้ ดันเป็นเสือที่มีคุณธรรมจริยธรรมสูงส่งอีก แต่ถ้าตัวเองจะต้องถูกผู้หญิงคนนี้จ้องยัดเยียดความเป็นผัวให้ไม่เว้นวันแทนแล้วล่ะก็...ไอ้เสือหมอกคนนี้ก็โคตรจะปวดหัวเลยจริงๆ!

เขาคือพ่อมดอายุหลายร้อยปีที่แฝงตัวอยู่ในประเทศ ‘เวซาน่า’ อันเป็นเมืองที่ผู้ก่อตั้งที่เรียกตนว่า ‘ภราดรนิรันร์’ เป็นผู้ก่อตั้ง โดยมีผู้นำทั้งหมด 4 ตระกูลด้วยกัน ได้แก่ แวมไพร์ มนุษย์หมาป่า เงือก และพ่อมด โดยพ่อมดผู้สืบทอดต่อตระกูลพ่อมดแห่งเวซาน่ามีนามว่า ‘อังเดร ชาร์แมน’ หากแต่เขาเป็นพ่อมดที่แปลกไปเสียหน่อย ไม่ชอบสังคม และไม่ชอบคลุกคลีกับใครมากนัก นั่นก็เพราะเขากลัวเหลือเกินว่าความตายจะมาพรากจากสิ่งที่เขารักไป ดังนั้นการอยู่อย่างสันโดษจึงเป็นวิธีที่เขาพิสมัย ทว่าสวรรค์กลับกลั่นแกล้ง ส่งสาวน้อยชาวไทยนาม ‘โมรา’ มาให้เขาได้จับพลัดจับผลูรักษาอาการนอนไม่หลับในฐานะ ‘หมอ’ เหตุด้วยเนื่องจากถูก ‘สิ่งลี้ลับ’ บางอย่างตามก่อกวน การรักษานี้พ่วงมาด้วยรสรักเสน่หาที่ยากจะลืมเลือน เมื่อเธอตกลงปลงใจเป็นคู่หูบนเตียงกับเขา อังเดรก็ค่อยๆ ถลำลึกสู่ความสัมพันธ์ที่เขาไม่เคยต้องการ สิ่งนั้นเรียกว่า ‘ความรัก’ ซึ่งค่อยๆ ก่อตัวขึ้นทีละนิดจนเขามิอาจถอนตัวและถอนใจได้อีกเลย... *********************** นิยายลำดับที่ 1 ในซีรีส์ Once upon an eternity แด่รักนิรันดร์กาล เป็นแนวโรมานซ์ - พารานอร์มอล ประกอบด้วย... 1) Wizard มนตราพาฝัน 2) Vampire ออดอ้อนรัตติกาล 3) Merman เจ้าสาวมัสยา 4) Warewolf คมเขี้ยวแสนหวาน

เมื่อมี ‘เจ้าตัวเล็ก’ เป็นตัวแปร ความสัมพันธ์จึงก่อเกิดเป็นความรัก นิยายขนาดสั้น ประกอบไปด้วย lคุณพ่อแสนหวานl อยู่ๆ เลขาฯ ส่วนตัวมากฝีมืออย่าง ‘แสนรัก’ ที่มีสัมพันธ์สวาทกับเขาก็หายตัวไปไม่บอกกล่าว ทำให้ ‘สมุทร’ กรรมการบริหารสุดหล่อแสนเจ้าชู้ขุ่นเคืองเป็นอย่างมาก ดังนั้นการกลับมาของเธอตามคำสั่งของบิดาซึ่งเป็นประธานบริษัทจึงเป็นการล้างแค้น เขากะเอาคืนให้สมใจกับที่เธอฝากรสรักไว้แล้วหนีหายไปไม่บอกในอีกไม่กี่เดือนให้หลัง แต่ไฉนเลย ‘แสนรัก’ ถึงกลับมาพร้อมกับเจ้าตัวเล็กอย่าง ‘แสนหวาน’ กันเล่า!? หรือ...นั่นจะเป็นลูกของเขากัน? ___ lพี่เลี้ยงคนนี้ถูกใจพ่อที่สุด!l เป็นพ่อม่ายเรือแฝดพ่วงเมียตายมาได้ตั้งหลายปี \'หัสดิน\' ก็หมายมั่นปั้นมือด้วยความมั่นใจหลายเบอร์ว่าเขาจะไม่แต่งงานใหม่อีกแล้ว มีปัญญาเลี้ยงลูกแฝดอย่าง \'แก้วตา\' กับ \'หวานใจ\' ด้วยตัวเองคนเดียวได้ แต่ความงานก็ต้องทำ ลูกก็ต้องเลี้ยง ทำให้เขาหัวหมุนจนจัดสรรชีวิตตัวเองและลูกๆ ไม่ได้ และเพราะชีวิตเริ่มเป๋ ก่อนจะม่องเท่งก่อนวัยอันควร แม่บังเกิดเกล้าของเขาจึงต้องหาพี่เลี้ยงมาช่วยเป็นลูกมือดูแลพวกตัวแสบอีกแรง \'ปั้นหยา\' โผล่มาพร้อมเคลมตัวเองว่าเป็นพี่เลี้ยงเด็กมือฉมัง แต่หัสดินกลับไม่ถูกชะตาเธอเอาเสียเลยตั้งแต่แรกพบ ตัวอย่างที่ไม่ดีอย่างนี้ไม่ควรมาเป็นพี่เลี้ยงลูกๆ ของเขา! ___ lกามเทพเรือพ่วงl เหมือนชะตาไม่เป็นใจให้ ‘โรสิตา’ อยู่โสดคนเดียวไปจนตายสักเท่าไรนัก สวรรค์ส่งผู้ชายหล่อล่ำกล้ามใหญ่มาให้เธอถึงหน้าบ้านจนได้ แถมดันเป็นคุณครูประจำชั้นของโรงเรียน ‘เจ้าอชิ’ ลูกชายหัวแก้วหัวแหวนที่ดันบังเอิญมาอยู่ข้างๆ บ้านเธอนี่อีกด้วย อะไรไม่ว่า อชิยังจะไปสร้างเรื่องให้ถึงขั้นไฟไหม้จนเขาต้องซ่อมแซมบ้านใหม่ ‘แมทธิว’ จึงต้องมาอยู่ที่บ้านด้วย ท่ามกลางการขอร้องของลูกชายที่อยากให้แมทธิวมาเป็นแฟนใหม่ของเธอ โรสิตาอยากจะปวดหัววันละหลายสิบรอบ!

“ฉันจะเป็นเมียของนายดินค่ะ” ไม่รู้ว่าส้มหล่นหรือโชคร้ายกันแน่ที่จู่ๆ คุณหนู ‘หยาดฟ้า’ ของตระกูลเศรษฐีเมืองกรุงก็มาถวายตัวยอมเป็นเมียของ ‘ไอ้ดิน’ อย่างไม่มีปี่มีขลุ่ยเสียอย่างนั้น ไอ้ดินค่อนข้างจะงุนงงกับสิ่งที่เกิดขึ้น ก็จะไม่ให้งงได้อย่างไร เขาไม่รู้จักมัดจี่กับเจ้าหล่อนนี่ จู่ๆ ก็มาบอกว่าจะเป็นเมียเขา เป็นใครก็งงทั้งนั้นแหละ! ก่อนที่เขาจะได้รับรู้ว่าเหตุนี้เกิดขึ้นเพราะหยาดฟ้าถูกบิดาบังคับให้แต่งงาน เธอจึงหนีมาอยู่ที่บ้านพักตากอากาศในต่างจังหวัด และได้เจอกับกุลีหนุ่มที่นี่ ประจวบเหมาะกับที่บิดาของเธอโทรมาคาดคั้นให้เธอกลับไปแต่งงานพอดี เธอถึงได้ลั่นวาจานี้ออกมาให้บิดารู้ว่าเธอมีผู้ชายคนใหม่ที่ยินยอมพร้อมใจจะเป็น ‘เมีย’ ของเขาแล้ว หาใช่ผู้ชายที่บิดาจัดเตรียมมาให้ สำหรับไอ้ดิน นี่คงไม่ใช่ส้มหล่นหรอก เป็นคราวเคราะห์เสียมากกว่า เขาจึงรีบบอกปัดหัวขวิด “ไม่ล่ะครับคุณหนู ผมคงไม่อาจเอื้อมไปเด็ดดอกฟ้าหรอก ผมก็แค่กุลีใช้แรงงานไปวันๆ จะเอาเงินที่ไหนไปเลี้ยงให้คุณหนูอยู่ดีกินดีได้” “ไม่ต้องกินดีอยู่ดีก็ได้ แค่ให้ฉันอยู่ด้วยก็พอ” “ให้อยู่ด้วยก็ไม่ได้ครับ ก็คุณหนูน่ะเป็น...” “เป็นเมียนายดินไงล่ะ” เป็นที่ไหนกัน เขายังไม่ได้ซั่มเธอเลยสักกะยก! ไอ้ดินปวดขมับตุบๆ ขณะที่หยาดฟ้าเชื้อเชิญเขาเป็นการใหญ่ “แล้วนี่มัวรออะไรอยู่ รีบพาฉันเข้าบ้านสิ จะได้ทำอะไรอย่างที่ผัวเมียเขาทำกัน” เธอรู้หรือเปล่าว่าพูดถึงเรื่องอะไรอยู่น่ะ!? ไอ้ดินไม่แน่ใจนัก แต่แวบเดียวก็แน่ใจแล้ว เพราะจู่ๆ หญิงสาวก็ดึงคอเสื้อให้หน้าอกอิ่มล้นทะลักออกมา ไอ้ดินมองจ้องตาไม่กะพริบ ได้สติมาอีกครั้งก็ตอนที่สาวเจ้าเอ่ยปาก “มาสิพี่ดิน มาเอากัน ฟ้าพร้อมจะเป็นเมียพี่แล้ว” ดูพูดจาเข้า เรียกแทนตัวด้วยชื่อ แทนเขาว่าพี่ชวนให้เอ็นดูอีก! โอ๊ย! ไอ้ดินจะบ้าตาย!

สำหรับม่ายสาวพรหมจรรย์อย่าง ‘จ้าวเยว่ถิง’ แล้ว คติพจน์ที่ยึดถือยิ่งชีพก็คือ ‘มีคุณต้องทดแทน มีแค้นต้องชำระ’ นางในฐานะของฮูหยินตระกูลฮุ่ย จึงสู้ดูแลกิจการโรงเตี๊ยมของสามีชราผู้ล่วงลับอย่างสุดความสามารถ เพื่อตอบแทนบุญคุณที่เขายื่นมือมาช่วยเหลือนางจากความอัปยศของชีวิต แต่เมื่อชื่อเสียงอันดีงามในฐานะสตรี กลับถูกคนต่ำช้า ‘หยางซือโฉว’ ทำให้มัวหมอง โดยปล่อยข่าวลือว่านางเป็นหญิงแพศยา คบชู้สู่ชาย ทั้งยังเปลี่ยนโรงเตี๊ยมของสามีให้กลายเป็นหอคณิกาที่ผู้คนล้วนดูแคลนและเหยียดหยาม ด้วยความแค้นจนแทบกระอักเลือด ทำให้นางตัดสินใจที่จะ ‘จัดการ’ กับคนชั่วผู้นั้นให้รู้สำนึก ทว่าเหตุการณ์ทุกอย่างกลับตาลปัตร เมื่อนางกลับตื่นขึ้นมาในสภาพเปลือยเปล่า บนเตียงนอนของศัตรูคู่อาฆาต แทนที่จะฆ่าให้ตาย นี่กลายเป็นนางปลุกปล้ำเขาแทนหรอกหรือ!! เห็นทีว่าแผนการล้างแค้นครั้งนี้ จำจะต้องเปลี่ยนวิธีใหม่เสียแล้ว “ข้าบอกให้ปล่อย!” เสียงดังขึ้นมาเล็กน้อย หยางซือโฉวลอยหน้าลอยตา “ข้าไม่ปล่อย เจ้าจะทำไม” “ข้าเตือนท่านแล้วนะ” จ้าวเยว่ถิงกล่าวอย่างหงุดหงิด “หากข้าไม่ฟัง เจ้าจะทำอันใดข้าเช่นนั้นหรือ?” ข้าก็จะปล้ำท่านน่ะสิ! ไม่ได้ตอบคำถามด้วยซ้ำ แค่คิดในใจก็ลงมือทำเลย

ตั้งแต่คู่ชีวิตจากไปจนเข้าไปเกษียณ ‘ติยคุณ’ ไม่เคยเห็นบิดาเคยพูดเรื่องอยากจะมีแม่ใหม่ให้เขาเลยสักครั้ง แต่ไฉนจู่ๆ ถึงได้แต่งงานเอาในอายุหกสิบกว่า ซ้ำภรรยาใหม่ของพ่อยังเป็นแม่ม่ายลูกติดอีก ติยคุณจะไม่สนใจสักนิดถ้าความสุขของพ่อไม่ได้กระทบถึงสมบัติพัสถานที่ควรจะตกเป็นของเขาอย่างไร่ชาทางภาคเหนือ ‘ลานนาทยา’ ชื่อไร่ชาแห่งใหม่ที่ใช้ชื่อลูกเลี้ยงอย่าง ‘ลานนา’ มาตั้ง ทำให้ติยคุณหัวเสียมากเมื่อได้รู้ถึงที่มา เขาถึงกับต้องบินกลับจากอังกฤษเพื่อมาทำลายความสัมพันธ์ของ ‘ครอบครัวใหม่’ ที่เขาไม่ต้องการโดยเร็ว โดยเฉพาะ ‘น้องสาว’ ที่เขาไม่ต้องการซึ่งตอนนี้ดูเหมือนจะเป็นคนโปรดของพ่อเสียเหลือเกิน “เธอกับแม่ก็แค่พวกงูพิษที่หวังจะมาชุบมือเปิบ เอาสมบัติจากพ่อฉัน อย่านึกนะว่าฉันไม่รู้!” “นาไม่ได้คิดอย่างนั้นเลยนะคะพี่ติ” “ใครพี่เธอ” “...” “ฉันถามว่าใครพี่เธอ!?” “ขออภัยค่ะคุณติ” แล้วอย่างนี้จะไม่ให้ติยคุณโมโหได้อย่างไร เห็นหน้าซื่อตาใสอย่างนี้ มารยาสาไถขนาดไหน ทำไมคนอย่างเขาจะดูไม่ออกกัน เขาจะทำให้สองแม่ลูกคู่นี้เก็บเสื้อผ้าออกจากบ้านเขาไม่ทันเลย คอยดูเถอะ!

เพราะเคยไปกำราบตำหนักทรงเนื่องในข้อหาฉ้อโกงและหลอกลวงประชาชน ทำให้ 'พยัคฆ์' ผู้กองหนุ่มอนาคตไกลถูกเจ้าปู่เจ้าของตำหนักทรงทำคุณไสยใส่พร้อมกับคำสาปที่จะทำให้เขาไม่อาจพบความสุขในชีวิตอีกต่อไป เรื่องสิ่งลี้ลับเหล่านี้ คนหัวสมัยใหม่อย่างพยัคฆ์ไม่เคยเชื่อและไม่มีวันเชื่อ กระทั่งคำสาปนั้นกำเนิดกับตัวเอง กายหนุ่มกำยำในตอนกลางวันนั้นกลับกลายเป็นครึ่งคนครึ่งเสือโคร่ง หรือที่ชาวบ้านเรียกว่า 'เสือสมิง' ในยามวิกาล ยิ่งพยัคฆ์เผลอทำร้ายอดีตคนรักโดยไม่ได้ตั้งใจจนเกือบถึงความตาย ชายหนุ่มจึงปิดตัว ปิดใจ ออกจากราชการ และปลีกวิเวกไปใช้ชีวิตในไร่ที่ชนบทตามลำพัง 'แก้วตา' หญิงสาวถูกส่งตัวมาดูแลเขาในฐานะคนคุ้นเคย เธอเต็มใจด้วยมีจิตปฏิพัทธ์กับเขามาตั้งแต่เยาว์วัย หากแต่การมาอยู่ดูแลพยัคฆ์โดยที่เขาไม่ต้องการ กลับเป็นการทำให้เธอก้าวเข้าสู่โลกที่เธอไม่เคยพบมาก่อน เมื่อความลับถูกเปิดเผย ใจของเธอจะเปลี่ยนไปหรือไม่ หรือจะรอดชีวิตกลับสู่อ้อมอกของครอบครัวหรือเปล่า เป็นสิ่งที่แก้วตาคาดเดาไม่ได้เลย... โรมานซ์ตลกโรแมนติกแฟนตาซี

กลัวเป็นจุดเด่นจนภยันตรายจะมาสู่ตัวโดยง่าย ‘อิศรา คาลอส ฟิโอเรนโซ’ ชายหนุ่มลูกครึ่ง หนึ่งในทายาทมาเฟียผู้ทรงอิทธิพลของอิตาลีจึงไม่ใคร่จะมีบอดี้การ์ดเป็นผู้ชายร่างยักษ์สักเท่าไรนัก เขาประสบพบเจอกับการถูกปองร้ายมาตั้งแต่เด็กแล้ว ทำให้เรียนรู้ว่ายิ่งเป็นจุดเด่น ยิ่งทำให้ถูกลอบทำร้ายได้ง่ายขึ้น ดังนั้นการเฟ้นหาบอดี้การ์ดแนวใหม่ต้องมา หากแต่เขาไม่คาดคิดมาก่อนว่า ‘เมรินดา’ จะได้รับตำแหน่งนี้ เขาอยากได้บอดี้การ์ดไม่เด่นก็จริง แต่ไม่ได้หมายความว่าอยากได้บอดี้การ์ดผู้หญิงหุ่นเอ็กซ์เซ็กซี่สะบะละฮึ่มแบบนี้มาปกป้องเขาสักหน่อย แล้วดูทรวดทรงองค์เอวของเธอสิ คอดกิ่วขัดกับหน้าอกหน้าใจขนาดนั้น โดนกอดทีก็กระดูกหักแล้ว! จะโวยวายใส่ใครก็ไม่ได้เสียด้วย เป็นคนออกปากเอง ซ้ำยังต้องเดินทางไปอิตาลีเป็นการเร่งด่วน คงต้องให้เธอรักษาการณ์เฉพาะหน้าไปก่อน ทั้งยังไม่ค่อยชอบหน้าเธอเท่าไรด้วย ยิ่งเธอบอก... “บอสไม่ต้องเป็นห่วงค่ะ เมจะปกป้องบอสเอง” ...เขายิ่งเสียหน้า ไม่รู้ใครจะต้องปกป้องใครกันแน่ แม่คุณเอ๊ย! รู้สึกเหมือนมีเด็กเลี้ยงในฮาเร็มมากกว่ามีบอดี้การ์ดอีก ใครมันเป็นคนจัดหายัยคนนี้มาเป็นบอดี้การ์ดให้เขาเนี่ย!

Make Love a Miracle อมนุษย์ยอดรัก เป็นนิยายขนาดสั้นที่หนูแดงเขียนแยกเรื่องมาก่อน โดยมีคอนเซ็ปต์เป็นแนวโรมานซ์ – พารานอร์มอลสไตล์ไทยๆ ประกอบไปด้วย 3 เรื่องด้วยกัน 1) คุณลุงเจ้าขา 2) เมขลาตกสวรรค์ 3) ผู้กองสมิง สำหรับการวางแผงใน 15 วันแรก จะลดราคาเหลือ 299 บาทจาก 320 บาทนะคะ ฝากสนับสนุนผลงานด้วยค่า ___ คำโปรย #คุณลุงเจ้าขา เพราะเคยรอดชีวิตจากอุบัติเหตุทางรถยนต์ครั้งหนึ่งเมื่ออายุสิบสามขวบ ‘เจ้าขา’ ก็จำหน้าตาของคนช่วยชีวิตได้แม่น ครั้นต้องหวนกลับมาพบเจอกันอีกในช่วงวัยใกล้เบญจเพส ความรู้สึกที่อัดแน่นอยู่ในความทรงจำก็หลั่งไหลวนเวียนในกายจนมิอาจที่จะลืมเลือนชายวัยกลางคนตรงหน้าไปได้ ขณะที่เขาซึ่งถูกเรียกว่า ‘คุณลุง’ พยายามที่จะปฏิเสธว่าเขาไม่ใช่ชายคนเดียวกับที่เคยช่วยชีวิตของเจ้าขาเอาไว้ ไม่ใช่คนเดียวกันอะไรล่ะ เป็นคนเดียวกันชัดๆ เจ้าขาจำได้! อะไรไม่ว่า รูปร่างหน้าตายังไม่เปลี่ยนไปจากเดิมเลยแม้แต่น้อยถึงจะผ่านมาสิบกว่าปีแล้วก็ตาม หากแต่ต้องช่วยชีวิตของหญิงสาวไว้อีกเป็นครั้งที่สอง คุณลุงจึงหมายที่จะเอาชีวิตของเจ้าขาเมื่อเธอรู้ความลับของเขาว่า ‘ไม่เจ็บและไม่ตาย’ ทว่า...เจ้าขารักชีวิตมากกว่าสิ่งอื่นใด การแลกเปลี่ยนชีวิตกับพรหมจรรย์จึงถือกำเนิดขึ้น ทุกอย่างควรจะจบลงแค่นั้น แต่ทว่า หญิงสาวกลับพบว่าหลังจากร่วมรักกับเขาอย่างร้อนแรงแล้ว คุณลุงกลับมีกำลังวังชาและคืนสู่วัยหนุ่ม ทิ้งความเป็นลุงไว้เบื้องหลังอย่างปาฏิหาริย์! รู้ความลับของเขาทั้งหมดอย่างนี้แล้ว มีหรือที่คุณลุงรูปงามคนนี้จะปล่อยเธอไปโดยง่าย วาสนานำพา หรือชะตาชักนำ ก็ยากจะหยั่งรู้ รู้แต่เพลิงราคะที่ลุกโชนขึ้นในคืนวันนั้นกลายเป็นบ่วงบาศพันธนาการให้ทั้งสองมิอาจแยกกันได้อีกแล้ว... ___ คำโปรย #เมขลาตกสวรรค์ เพราะไปขโมยเอาดวงแก้วมณีของพระอิศวรไปเล่นสนุก มิหนำซ้ำยังใช้มันยั่วเย้าหลอกล่อพลางหนีให้อสุราหนุ่มอย่าง ‘รามสูร’ บันดาลโทสะ ขว้างขวานเพชรใส่เสียจนวิมานชั้นฟ้าสนั่นหวั่นไหว นางสวรรค์รูปงามเช่น ‘เมขลา’ จึงต้องโทษทัณฑ์ ทางเดียวที่จะหนีจากโทษมหันต์ในครั้งนี้ได้ก็คือการนำดวงแก้วมมณีที่ขโมยไปกลับคืนมาไว้ที่เดิม หากทว่าเรื่องนั้นไม่ใช่เรื่องง่าย เพราะดันไปทำให้รามสูรโกรธ เขาจึงช่วงชิงดวงแก้วมณีแล้วหนีไปยังดินแดนมนุษย์ ทำให้นางสวรรค์ตนนี้ต้องโทษกลายเป็นมนุษย์เพื่อตามเอาดวงแก้วมณีคืน แต่...ถึงจะเจอตัวรามสูรในคราบนักธุรกิจหลังจากตามหาแล้วคลาดกันนับครั้งไม่ถ้วนแล้ว ทว่าการจะตามดวงแก้วมณีเจอกลับยากยิ่งเสียกว่า อีกทั้งโทสะที่นางก่อให้กับเขายังไม่เลือนหายไป ทำให้รามสูรวางเงื่อนไขว่านางจะต้องเป็นของเขา ‘เจ็ดทิวา เจ็ดราตรี’ เมื่อครบกำหนดเมื่อไร เขาจะนำดวงแก้วมณีคืนให้กับนาง เมขลาขมวดคิ้วนิ่วหน้า ให้ตกเป็น ‘เมีย’ ของยักษาที่แสนจะเกลียดชังน้ำหน้าตนนี้ นางยอมกัดลิ้นตายแล้วไปเกิดเป็นงูดินยังจะดีเสียกว่าอีก! ___ คำโปรย #ผู้กองสมิง เพราะเคยไปกำราบตำหนักทรงเนื่องในข้อหาฉ้อโกงและหลอกลวงประชาชน ทำให้ 'พยัคฆ์' ผู้กองหนุ่มอนาคตไกลถูกเจ้าปู่เจ้าของตำหนักทรงทำคุณไสยใส่พร้อมกับคำสาปที่จะทำให้เขาไม่อาจพบความสุขในชีวิตอีกต่อไป เรื่องสิ่งลี้ลับเหล่านี้ คนหัวสมัยใหม่อย่างพยัคฆ์ไม่เคยเชื่อและไม่มีวันเชื่อ กระทั่งคำสาปนั้นกำเนิดกับตัวเอง กายหนุ่มกำยำในตอนกลางวันนั้นกลับกลายเป็นครึ่งคนครึ่งเสือโคร่ง หรือที่ชาวบ้านเรียกว่า 'เสือสมิง' ในยามวิกาล ยิ่งพยัคฆ์เผลอทำร้ายอดีตคนรักโดยไม่ได้ตั้งใจจนเกือบถึงความตาย ชายหนุ่มจึงปิดตัว ปิดใจ ออกจากราชการ และปลีกวิเวกไปใช้ชีวิตในไร่ที่ชนบทตามลำพัง 'แก้วตา' หญิงสาวถูกส่งตัวมาดูแลเขาในฐานะคนคุ้นเคย เธอเต็มใจด้วยมีจิตปฏิพัทธ์กับเขามาตั้งแต่เยาว์วัย หากแต่การมาอยู่ดูแลพยัคฆ์โดยที่เขาไม่ต้องการ กลับเป็นการทำให้เธอก้าวเข้าสู่โลกที่เธอไม่เคยพบมาก่อน เมื่อความลับถูกเปิดเผย ใจของเธอจะเปลี่ยนไปหรือไม่ หรือจะรอดชีวิตกลับสู่อ้อมอกของครอบครัวหรือเปล่า เป็นสิ่งที่แก้วตาคาดเดาไม่ได้เลย...

เพราะสูงส่งเกินไป เพียบพร้อมเกินไป และชีวิตโปรยไปด้วยกลีบกุหลาบ ทำให้นักธุรกิจหนุ่มวัยสามสิบห้าปีอย่าง 'พระราม' กลายเป็นผู้ชายที่ยากเกินกว่าผู้หญิงธรรมดาจะอาจเอื้อม หากแต่ในความเพียบพร้อมทุกประการนั้น ในใจของเขามีช่องโหว่ดำมืดที่หมายจะได้รับการเติมเต็มอยู่ และมันก็ขยายใหญ่มากขึ้นทุกทีจนเขาวูบโหวง สิ่งที่เขาต้องการคือเซ็กซ์ และเซ็กซ์ที่ว่ามันต้องแฝงความเจ็บปวดเสียด้วย เขาปรารถนาที่จะอยู่ภายใต้รองเท้าส้นสูงของหญิงสาวที่บดขยี้และควบคุมเขาได้ ดังนั้น 'สีดา' บาร์เทนเดอร์สาวที่บังเอิญได้พบกันที่ไนต์คลับแห่งหนึ่งได้รับการชักชวนเพื่อมาเป็น 'เซ็กซ์พาร์ตเนอร์' ในการสนองตัณหาของเขา เธอไม่ได้สวย ไม่ได้เซ็กซี่ขยี้ใจ แต่เธอมีแรงขับทางสัญชาตญาณที่ดิบและเถื่อนอยู่ในตัว พระรามสัมผัสได้จากการความสัมพันธ์เพียงข้ามคืนในคืนวันเกิดของเขา เมื่อปรารถนาที่จะได้ตัวเธอมาเป็นของขวัญวันเกิดให้ตัวเอง เงินก้อนใหญ่และสัญญาระหว่าง 'นาย' กับ 'ทาส' จึงถือกำเนิดขึ้น ความหล่อเหลาของชายหนุ่มที่ยั่วตา เงินทองที่ยั่วใจ และสัมพันธ์สวาทที่มิอาจลืมเลือน จะทำให้สีดาจรดปลายปากกาบนสัญญาแผ่นนั้นหรือไม่ เป็นสิ่งที่พระรามภาวนาเป็นอย่างยิ่งเลยทีเดียว

เพราะแต่งงานกันตามความต้องการของผู้ใหญ่ นาราจึงถูกสามีอย่างปรานต์ขอหย่า ในวันทำบุญครบรอบหนึ่งร้อยวันตายของแม่สามี ไอ้หย่าน่ะ เธออยากหย่าอยู่แล้ว แต่ต้องเป็นเธอที่เป็นฝ่ายขอหย่า ไม่ใช่เขา! ด้วยอีโก้ที่สูงปรี๊ด สาวมั่นอย่างเธอถึงกับระงับความหัวร้อนไม่ไหว แต่...ใครจะรู้เล่าว่าการบึ่งรถไปหย่ากับเขาจะทำให้ความตายมาเยือน ทว่ากลับมี ‘บุคคลหนึ่ง’ โกงความตายให้เธอ ปราณี แม่ผัวตัวร้ายที่คอยกัดกับหญิงสาวไม่จบไม่สิ้น รับรู้ถึงจิตห้วงสุดท้ายของนาราที่โทษปรานต์ว่าเป็นคนทำให้เธอตาย ปราณีไม่ยอมให้ลูกชายต้องมีมลทินติดตัวไปทั้งชาติหรอก! ปฏิบัติการของลูกสะใภ้และ (ผี) แม่ผัวจึงเริ่มต้นขึ้น โดยให้นาราย้อนกลับไปแก้ไขอดีตเพื่อต่อชีวิตตัวเองภายในหนึ่งร้อยวัน มีวิธีเดียวเท่านั้นคือ ทำอย่างไรก็ได้ไม่ให้เธอกับปรานต์หย่ากันเด็ดขาด!

เข้าพิธีอภิเษกกับพระราชาคราวบิดาก็ว่าขมขื่นเต็มทนแล้ว ยังจะถูกลูกเลี้ยงอย่างสโนว์ไวท์ใส่ความว่าเป็นคนบงการสั่งสังหารพระราชากับสโนว์ไวท์อีก ความผิดตราอยู่บนหน้าผาก 'เอวา' ตกเป็นนักโทษในโทษฐานเป็น 'ราชินีปีศาจ' ทั้งๆ ที่นางไม่ได้ทำอะไรผิดแม้เพียงกระผีก นางพยายามทำทุกอย่างให้ตนพ้นโทษ ยื่นฎีกาจนกระทั่งได้รับการอภัยโทษโดยมีข้อแม้ว่า 'ห้ามให้ทางการพบตัวอีกเป็นอันขาด มิเช่นนั้นโทษตายจะมาเยือน' นางหนีเข้าสู่ป่าลึก ก่อนถูกคนงานเหมืองจับตัวไว้ โชคยังดีที่ได้รับการช่วยเหลือจากพรานหนุ่มนาม 'โรฮาน' แต่ผู้ใดจะรู้เลยว่าความช่วยเหลือนั้นต้องแลกด้วยร่างกาย เอวาตกเป็นทาสรับใช้ของเขาที่กระท่อมน้อยกลางป่าอย่างไม่เต็มใจ ขณะที่เขาก็ช่างไร้ซึ่งความเมตตาปรานีให้กับนาง ใช้งานนางหนักชนิดที่เอวาต้องหาวิธีเอาตัวรอด อะไรที่ทำให้เขาเมตตานางขึ้นมาบ้าง เอวายินดีที่จะแลก แม้แต่ความสาวสะพรั่งของนางเองที่หมายจะใช้มันปั่นหัวให้โรฮานหลงใหลคลั่งไคล้ โดยหารู้ไม่เลยว่าการกระทำนั้นทำให้เขาต้องตั้ง 'ชื่อใหม่' ให้นาง "อย่าคิดว่าข้าจะให้เจ้าอยู่ในกระท่อมข้าได้ตามใจนะ...นางแม่มด" แม่มดหรือ? หล่อนเป็นแม่มดที่ไหนกัน!? เขาหาเรื่องให้หล่อนถูกเผาทั้งเป็นแล้ว ให้ตายเถอะ!

เพราะอินดี้หรืออะไรนั้น ‘ขุนพล’ มิอาจทราบได้ เขารู้แต่ว่าการทำธุรกิจกับที่บ้านเป็นเรื่องชวนปวดหัวแม้ว่าเขาจะทำได้ดีก็ตาม เขาเนิร์ดและคลั่งหนังสือเกินกว่าจะเป็นนักธุรกิจ การเป็นครูน่าจะเหมาะกับหนอนหนังสืออย่างเขามากกว่า แต่หารู้ไม่ว่าการหลงเข้าไปในร้านหนังสือโกโรโกโสในวันนั้นพร้อมกับอุดมการณ์ในการเป็นครูภาษาไทยเต็มเปี่ยม จะทำให้เขาได้หนังสือเรื่อง ‘วันทอง’ มาไว้ในครอบครอง มันคงจะดีกว่านี้ถ้าหากหนังสือนั้นอุดมไปด้วยตัวอักษร ไม่ใช่มีเพียงรูปวาดของผู้หญิงในชุดไทยเท่านั้น แย่กว่านั้นคือเขาดันตกหลุมรักผู้หญิงในภาพวาดนั้นเสียด้วย เก็บเอาไปนอนฝัน เผลอไผลคิดไปว่าหากได้มาเป็นเมีย เขาคงเป็นผู้ชายที่มีความสุขไม่น้อย โดยไม่คาดคิดว่าหลังจากผล็อยหลับไป ตื่นขึ้นมาแล้วจะเจอนวลน้องนอนมองหน้าเขาในระยะประชิดชนิดหายใจรดกัน เธอมาจากไหน!? แล้วเป็นใคร!? ทำไมถึงมาอยู่ตรงนี้!? “น้องชื่อวันทอง แต่อย่าเรียกน้องว่าวันทองเลย เรียกพิมพิลาไลยเถิด” ดวงตาเบิกโพลงยิ่งกว่าเดิมทั้งที่สติสัมปชัญญะยังกลับมาไม่เต็มร้อย วันทองหรือ? ยะ...อย่าบอกนะว่าเธอคือนางวันทองที่หลุดออกมาจากหนังสือเล่มนั้น!? ๏ นางวันทองสองใจใครเล่าขาน เป็นตำนานพื้นบ้านแสนปวดหัว กล่าวหานางทำชายใจมืดมัว ทั้งที่ตัวเหล่าชายแสนจัญไร

คำโปรย ผู้หญิงเจ้าชู้เป็นสิ่งที่ ‘ภูผา’ ขยาดมากที่สุดจนไม่อยากที่จะเฉียดกรายเข้าไปใกล้ แม้ว่าอีกฝ่ายจะเป็นแค่คนคุยก็ตาม แค่คุยหลายคน ไม่ได้คุยกับเขาคนเดียวก็ผิดแล้ว มันไม่ผิดในเชิงทฤษฎีเพราะอย่างไรเสียก็ไม่ได้เป็นอะไรกัน นอกจากความสัมพันธ์คลุมเครือ แต่ภูผาที่เจ็บช้ำจากความรักที่มีมือที่สอง สาม สี่ ห้า เข้ามาจากอีกฝ่ายตลอด ทำให้เขายึดมั่นถือมั่นกับเรื่องนี้มาก เรียกได้ว่าเป็นกฎเหล็กในความสัมพันธ์ของเขาเลยก็ว่าได้ โดยหารู้ไม่เลยว่าในวันที่เขาตัดสินใจเลิกคุยกับผู้หญิงเจ้าชู้คนหนึ่ง โชคชะตากลับนำพามาให้เขาได้เจอผู้หญิงที่ขึ้นชื่อว่า ‘มากรักหลายผัว’ อีกคนหนึ่งเข้าในร้านหนังสือเก่าโกโรโกโส วรรณคดีเรื่อง ‘กากี’ ทำให้เธอหลุดออกมาจากหนังสือเล่มงามที่เขาได้กลับบ้าน ความหลงเสน่ห์ในรูปวาดของเธอตั้งแต่แรกเห็นไม่ได้ทำให้ความตกใจเมื่อตื่นขึ้นมาแล้วพบว่าเธอนอนอยู่ข้างกายลดลงเลยแม้แต่น้อย มาได้ไง!? แล้วโผล่มาจากไหน!? มีหนังสือวางอยู่ข้างๆ...ภูผาไม่อยากคิดหรอกว่าเธอหลุดออกมาจากหนังสือ กระทั่งเธอพูดว่า... “แม้ชื่อข้าจะถูกใช้ในการประณามหญิงมากรักหลายผัวว่าเป็นนางกากี แต่แท้จริงข้าหาได้มากรักเช่นคำพูดของเหล่าชายไม่ ข้าพูดถึงขนาดนี้ ท่านจะเชื่อหรือไม่?” เอาให้เชื่อว่าเธอหลุดออกมาจากหนังสือนั่นจริงๆ ก่อนเถอะ เรื่องอื่นค่อยว่ากัน! โอย...เขาคงชีช้ำระกำใจจนประสาทเสียไปแล้วแน่ๆ ถึงได้เห็นภาพหลอนแบบนี้! ๏ มากรักหลายผัวยิ่งเหลือจะกล่าว ดั่งข่าวคราวคาวคร่ำดุจเมือกใส ตีตราว่านางนั้นแสนจัญไร ทั้งที่ใจนางกากีมีรักเดียว

เพียงสายตาที่เขามองฉันอย่างเว้าวอน...ก็ทำให้ฉันเผลอมอบกาย มอบใจให้เขาไปทั้งหมด เขาคือ ‘มอร์แกน แคมป์เบลล์’ ชายชาวอเมริกันทรงเสน่ห์ที่ฉันได้เจอกับเขาผ่านแอพลิเคชั่นหาคู่ แล้วฉันก็ตกหลุมรักเขาจากสายตาที่เขาใช้มองฉัน มันเป็นเรื่องที่บ้ามาก แต่ฉันก็รักเขาไปแล้ว...รักผู้ชายที่แทบไม่รู้จักกันนอกจากชื่อ ทุกอย่างมันควรจะจบลงหลังจากความสัมพันธ์ลึกซึ้งของเราสิ้นสุดลงในวันออกเดตครั้งแรก ทว่าฉันกลับได้หวนมาเจอเขาอีกครั้งในฐานะ ‘ผู้ปกครอง’ ของนักเรียนอนุบาลที่ฉันเป็น ‘ครูพี่เลี้ยง’ อยู่ นี่เขามีลูกแล้วเหรอ!? ฉันควรจะตัดใจแล้วสินะ แต่...จู่ๆ เขาก็มาบอกว่า... ‘ผมคิดถึงช่วงเวลาที่คุณใช้กับผมในวันนั้นนะ’ ถ้าฉันคล้อยตามเขา ฉันจะตกอยู่ในสถานะเมียน้อยของเขาหรือเปล่า? ให้ตายเถอะ ถ้าเป็นอย่างนั้น มันก็เป็นเรื่องที่ไม่ถูกต้อง! ทว่า...หัวใจของฉันกลับไม่เชื่อฟังเอาเสียเลย ยิ่งเห็นสายตาของเขา ฉันก็เหมือนจะลืมสิ้นซึ่งศีลธรรมไปเสียหมด ได้โปรดเถอะ มอร์แกน...อย่ามองฉันด้วยสายตาอย่างนั้น อย่ามองฉันด้วยสายตาเว้าวอนอย่างนั้นเลย...

เขาเป็นชายหนุ่มที่ไม่เอาไหน... เป็นความคิดของ ‘ชนิณ’ หลังจากตัดสินใจผิดพลาดที่ยอมให้ ‘รัญญ์’ พี่ชายต่างมารดาที่ไม่เคยเจอหน้ากันมาทั้งชีวิตก้าวเข้ามากอบกู้กิจการที่บิดาทิ้งไว้ให้หลังจากเกิดวิกฤต เขาจึงต้องตกเป็น ‘ทาส’ โดยมีรัญญ์เป็น ‘เจ้าชีวิต’ อย่างไม่มีทางหนีพ้นด้วยอีกฝ่ายใช้มารดาซึ่งกำลังป่วยหนักของเขาเป็นเครื่องมือในการกักขังเขาเอาไว้ การกลับมาของรัญญ์ในคราบเทวทูตคราแรกแปรเปลี่ยนเป็นการปรากฏกายของอสูรร้ายที่จ้องจะเหยียบย่ำศักดิ์ศรีของชนิณในทุกนาที ความแค้นที่บิดาขับไล่ไสส่งรัญญ์กับมารดาเพื่อรับผู้หญิงและลูกคนใหม่เข้ามาอยู่ถูกชำระในคราวนี้ แม้จะเป็นเหตุผลที่ฟังไม่ขึ้น แต่ข้อแย้งใด ๆ ก็ไม่สามารถดับความอาฆาตที่สุมอกของรัญญ์ได้ ชนิณจึงมีทางเลือกแค่สองทางเท่านั้นระหว่าง ‘ยอมเป็นทาสตลอดไป’ หรือ ‘พยศเพื่อทวงคืนอิสรภาพของตัวเอง’ ท่ามกลางเพลิงมธุรสที่ก่อตัวขึ้นทีละน้อย

ถ้าคืนนั้นผมไม่เมา... ผมก็คงไม่ตื่นสายจนมาเลือกที่ฝึกงานไม่ทัน ถ้าคืนนั้นผมไม่พาใครไม่รู้กลับมามีอะไรด้วย... ผมก็คงจะไม่มายืนหัวโด่อยู่ในโรงเรียนช่างอย่างนี้! จะไม่ฝึกงานก็ไม่ได้เพราะดันเป็นวิชาสุดท้ายของนักศึกษาปี 4 ที่ต้องเรียนก่อนจบ ผมเลยต้องระเห็จจากกรุงเทพฯ เมืองฟ้าอมรมาไกลถึงจังหวัดทางภาคเหนือตอนล่าง มารับมือกับไอ้พวกเด็กเวรห้องบ๊วยปากไม่มีหูรูดในฐานะอาจารย์ผู้ช่วยอาจารย์ประจำชั้นทุกวี่ทุกวัน ที่รับมือยากหน่อยเห็นจะเป็นไอ้เด็กโข่งหัวโจกที่ชื่อ ‘ธารใจ’ ที่คอยกวนอวัยวะเบื้องล่างผมอยู่ทุกวินาที “นักศึกษาครับ นั่งที่ครับ ครูจะเริ่มสอนแล้ว” “หุบปากไปออโรร่า! คนจะนอน” ออโรร่าป้ามึง! กูชื่อ ‘แสงเหนือ’ เว้ย! กำมือแน่นมาก! ให้ตายเถอะ นี่ผมจะต้องรับมือกับความกวนประสาทของเด็กนี่อีกนานแค่ไหนกันนะ ไหนจะพวกเด็กเวรนี่จะมีเรื่องต่อยตีกันทุกวันอีก ว่าแต่ทำไมอาจารย์ฝึกสอนอย่างผมจะต้องไปคอยรับผิดชอบการกระทำของเด็กเวรพวกนี้ด้วยวะ! “มองไร’จารย์ มองหน้าหาเรื่องงี้ ต่อยมั้ย ไม่ต่อยก็ตุ๋ยได้นะ” นะ...หน็อย... ไอ้พวกเด็กโรงเรียนช่างนี่มันน่ากระทืบจริงๆ โว้ย! จากอยากกระทืบ ไม่รู้ไปไงมาไง ผมดันไปหลงเด็กนั่นซะได้ แต่ก็อย่างว่าแหละ ไอ้เด็กธารใจนั่นทั้งหล่อ ทั้งกรุบกรอบอย่างนั้น เห็นแล้วก็หวั่นไหว เรื่องเกเรอะไรนี่ถูกปัดตกไปเลยตอนเห็นมันในมุมอื่นๆ มากขึ้น อะไรไม่ว่า มันขายอ้อยเก่งมากด้วยเถอะ ขายอ้อยอย่างเดียวไม่พอ ขายมะเขือยาวอีก ใจสั่นแรงมาก แต่ผมยังเป็นอาจารย์ฝึกสอนอยู่ไง ถึงมันจะน่ากินมากแค่ไหน แต่ผมก็ต้องรักษาภาพลักษณ์ของอาจารย์เอาไว้จนกว่าจะฝึกงานเสร็จ แต่ว่า... “พี่อยากทำมั้ยล่ะ” “หะ...หา!?” “ถ้าอยากให้ทำก็จะทำ ไม่ต้องรอให้ฝึกงานเสร็จแล้ว อีกไม่กี่วันเองนี่” มะ...ไม่! ไม่ปฏิเสธ! ถุงยางกับเจลหล่อลื่นอยู่บนโต๊ะข้างหัวเตียงนะ อูย ไม่ได้ไม่โดนไม่ไหวแล้ว เด็กมันยั่วขนาดนี้ จัดสักดอกสองดอกเถอะ สายน้ำชโลมใจพี่แสงเหนือจริงๆ เลยธารใจเอ๊ย!

ผมเป็นซอมบี้ แต่ผมไม่กินคนและยังมีสติสัมปชัญญะครบถ้วน ทว่าหมอนั่นก็ยังไม่ไว้ใจผม ไม่ไว้ใจไม่พอ แถมไม่ฆ่า แต่ถีบส่งผมเข้ากองร้อยซอมบี้ฮันเตอร์เพื่อล่าซอมบี้แทน นี่มันเรื่องบ้าอะไร จะให้ล่าตัวเองเรอะ! จริง ๆ แล้วจะบอกว่ามันร้างไร้ผู้คนก็ไม่ถูกนัก ต้องเรียกว่ามันร้างไร้สิ่งมีชีวิตต่างหาก เพราะในตอนนี้ เมืองนี้ยังคงมีผู้คนเดินกันขวักไขว่ หากแต่ผู้คนพวกนั้นเป็นซากศพที่ไม่มีชีวิต ไม่มีจิตใจ ไม่มีความคิดหสติสัมปชัญญะ และไม่มีแบบแผนในการดำรงชีวิต เป้าหมายของพวกนั้นมีเพียงอย่างเดียวก็คือ กัดกินสิ่งมีชีวิตที่หลงเข้าไปให้ไม่เหลือซากเท่านั้น

ผมไม่ได้ไปคลับเป็นครั้งแรก แต่ผมเจอกับเขาเป็นครั้งแรก เขาหล่อ... แต่สภาพเหมือนคนใกล้ตาย และผมก็เมา แต่มั่นใจว่าสติสัมปชัญญะยังครบถ้วน ผมช่วยพยุงเขา แต่เขากลับกระซิบบอกผมว่า..."ขอวางไข่หน่อย" ถูกวางไข่ ถูกจับมัดมือชกเป็นโฮสต์ให้มนุษย์ต่างดาวหน้ามึนบวกหน้าด้าน แถมยังหื่นตัวพ่อวางไข่ไม่พอ ผมยังต้องเข้าไปพัวพันกับบรรดามนุษย์ต่างดาวสารพัดสายพันธุ์ที่พากันแห่มาเยือนโลกอย่างกับมาพักร้อนอีก อะไรไม่ว่า พวกมันไม่ได้มากันอย่างสันติด้วย ตีกันนัวเนียข้ามกาแล็กซี่มาอย่างนี้ ก่อสงครามอวกาศกันแน่ ๆ อย่ามาเอาโลกเป็นสมรภูมิรบ เปิดศึกระหว่างดาวกันนะเว้ย!

ได้ชื่อว่าเป็นศิลปินเลือดร้อนไม่ใช่เรื่องดีสักเท่าไหร่นัก แต่สำหรับ ‘ไลเกอร์’ อดีตบอยแบนด์วง Animalz ที่สร้างข่าวฉาวจากคดีทะเลาะวิวาทกับเพื่อนร่วมวงจนวงแตกแล้ว ไม่ใช่ปัญหาเลยสักนิด เขายังคงเดบิวต์เปิดตัวเป็นศิลปินเดี่ยวในนาม ‘ลีแทจิน’ และใช้ชื่อเสียงเดิมสร้างความดังกระฉ่อนพร้อมกับสร้างข่าวฉาวไม่หยุดหย่อน แถมยังเป็นนักร้องที่ไม่มีผู้จัดการคนไหนอยากร่วมงานด้วยอีก ร้อนถึงบริษัทที่สังกัดต้องเฟ้นหาผู้จัดการมาแทนให้โดยด่วน หวยจึงมาออกที่ ‘นัชฌาน’ ผู้จัดการหนุ่มขึ้นชื่อในเรื่องความเฮี้ยบด้วยหวังว่าจะปราบพยศเสือกลายพันธุ์ตัวนี้ได้ ทว่ารูปร่างหน้าตาประหนึ่งเด็กมัธยมปลายของผู้จัดการคนใหม่นั้น ไม่ได้ทำให้ลีแทจินหวั่นเกรงได้เลย มิหนำซ้ำยังลากนัชฌานเข้าไปพัวพันกับสารพัดปัญหาที่เขาก่อขึ้นอีก ดูเหมือนปัญหาทำท่าจะใหญ่ขึ้นเรื่อยๆ เสียด้วย อย่างนี้ผู้จัดการหน้าอ่อนต้องจัดบทเรียนชุดใหญ่มาสั่งสอนไลเกอร์ตัวนี้ให้กลายเป็นลูกแมวเชื่องๆ เสียแล้ว!

เมื่อมนุษย์ท้าทายพระเจ้าด้วยการสร้างมนุษย์จากวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยีโดยการเปลี่ยนแปลงรหัสพันธุกรรม โครงการ Human Trials (HT) จึงถือกำเนิดขึ้นอย่างลับๆ แต่การทดลองไม่ราบรื่นตามที่คาดหวังนักเมื่อมนุษย์ทดลองกลุ่มแรกหลุดออกจากฐานทดลอง มนุษย์ทดลองรหัส ‘V’ คือ ‘เขา’ ชายหนุ่มผู้สนิทสนมกลมเกลียวกับพืชตระกูลไม้เลื้อยอย่างเถาวัลย์ชนิดแยกกันไม่ออก หรืออาจจะเรียกว่าเป็นหนึ่งเดียวกัน ส่วน ‘เขา’ คือนักพฤกษศาสตร์ประจำองค์การสวนพฤกษศาสตร์แห่งประเทศบราซิล หนึ่งชายหนุ่มเป็นผู้ศึกษาพืชพรรณประหลาด อีกหนึ่งชายหนุ่มดันเป็นพืชพรรณประหลาดเสียเอง ภารกิจศึกษาพืชพรรณไม้จึงบังเกิด... “นี่เถาวัลย์เนื้ออ่อน มีสีเขียว เถาเล็ก ค่อนข้างจะบอบบาง ส่วนนี่เถาวัลย์เนื้อแข็ง สีค่อนข้างออกไปทางน้ำตาล ส่วนนี่...เถาวัลย์เนื้อแข็งเหมือนกัน เป็นไม้ล้มลุก ตอนนี้ล้มอยู่ แต่พอจับแล้วเดี๋ยวก็ลุก เนื้อแข็งม้ากมาก ไม่เชื่อก็ลองพิสูจน์ดูสิ” มันพูดถึงเถาวัลย์ไหนของมันอยู่วะ!?

จะมีใครดวงตกอับโชคเหมือน “ละอองฟอง” คนนี้อีกมั้ยเนี่ย! นอกจากจะถูกพ่อแม่ปล่อยเกาะให้หาเงินเรียนต่อเองแล้ว ยังถูกเลิกจ้างงานพิเศษพร้อมๆ กับถูกเจ้าของหอทวงหนี้ค่าเช่าห้องในวันเดียวกันอีก แต่ยังดีที่มีคนมาเสนองานให้เป็นครูสอนพิเศษ แต่มีข้อแม้ว่าห้ามตกหลุมรักลูกศิษย์ตัวเองเด็ดขาด ไม่งั้นจะไม่ได้เงินสักบาท และยังถูกปรับเป็นสิบเท่าของค่าจ้างทั้งหมด แหม~ งานสบายรายได้งามแบบนี้ปฏิเสธก็โง่เต็มทีละ อีกอย่างฉันก็มีแฟนหนุ่มแสนดีอยู่ทั้งคน ไม่มีทางทำผิดข้อตกลงแน่นอน แต่ใครจะคิดล่ะว่าลูกศิษย์ที่ว่าจะเป็นชายหนุ่มมากเสน่ห์ขนาดนี้ แถมเขายังชอบมาตามเกาะแกะกวนประสาทฉันอีก โฮ~ ออกไปไกลๆ เซ่! ไม่รู้หรือไงว่าเซ็กซ์แอพพีลของนายมันทำให้ฉันหวั่นไหวนะยะ! รักวัยรุ่นตลกโรแมนติก

'หากเอ็งไม่ได้แต่งกับพี่ ชาตินี้ชาติไหนก็จงอย่าได้แต่งกับผู้ใด ต้องหวนกลับมาแต่งกับพี่เพียงผู้เดียว' เพราะคำประกาศิตของว่าที่ 'ผัว' ในอดีตชาติที่หมายมั่นในตัวหล่อนอย่างถึงที่สุด ทำให้หญิงสาววัยสามสิบจากยุคปัจจุบันหวนคืนสู่อดีตชาติหลังเสียชีวิตจากอุบัติเหตุทางรถยนต์ หล่อนกลายเป็น 'มะลิ' เด็กสาววัยกำดัดซึ่งเป็นบุตรสาวของท่านครูดาบ ขณะที่ 'ไอ้แผน' ที่หล่อนในชาตินั้นเรียกติดปากคือหนุ่มฉกรรจ์ผู้นำหมู่บ้าน และเป็น 'ว่าที่ผัว' ของหล่อนด้วย ทว่าแทนที่หล่อนจะถูกบังคับขู่เข็ญจากผู้ใหญ่ให้แต่งกับไอ้แผนอย่างที่ควรจะเป็น กลับกลายเป็นว่าจู่ๆ หล่อนก็ลุกขึ้นมาอยากได้เขาเป็นผัวจนตัวสั่นแทนเสียอย่างนั้น ก็แหม...ใครจะไม่อยากได้กัน ทั้งหล่อล่ำ มาดแมนแฮนด์ซั่ม น่าลากเข้ากระท่อมไปฟัดอย่างนี้ วิญญาณสาวเกือบจะขึ้นคานก็ต้องน้ำลายสอเป็นธรรมดา จากไอ้แผนก็เปลี่ยนเป็น 'คุณพี่แผน' พร้อมกับ 'แผนการ' ที่หล่อนหมายจะรวบหัวรวบหางชายหนุ่มอกกว้าง หน้าท้องเป็นลอนคลื่นมาเป็นผัวในเร็ววัน ‘ถ้าคุณพี่ไม่มาเป็นคุณพี่ของหนูในวันนี้ ยังไงก็ต้องเป็นคุณพี่ของหนูในวันหน้าอยู่ดีแหละเจ้าค่า!’ ระริกระรี้อยากมีผัวเช่นนี้ น่าจับไปลงหวายแช่เยี่ยวให้หายสะดีดสะดิ้งนัก นังมะลิเอ๊ย!

เพราะต้องสูญเสียครอบครัวไปอย่างกะทันหันและไม่มีญาติโกโหติกาคนไหนหลงเหลืออยู่ ‘จันทร์เจ้าขา’ จึงต้องใช้ชีวิตอย่างโดดเดี่ยวถึงหนึ่งปี หากทว่าจู่ๆ วันดีคืนดี ‘อินทัช’ ก็ปรากฏตัวขึ้นในฐานะหุ้นส่วนของบริษัทเครื่องประดับเงินของบิดา มิหนำซ้ำยังจะกล่าวอ้างว่าเป็น ‘ผู้ปกครอง’ ของเธอจนกว่าเธอจะเรียนจบมหาวิทยาลัยตามคำสั่งเสียสุดท้ายของบิดาอีกด้วย จันทร์เจ้าขาจำได้ว่าเขาคือ ‘คุณอา’ ที่เคยเล่นด้วยตอนห้าขวบ และเธอก็เป็น ‘หนูขา’ ของเขา แต่ไม่ยักจะรู้ว่าพอโตขึ้น เธอจะตกหลุมรักเขาเข้าเต็มเปาอย่างนี้ ‘อยากเป็นผู้หญิงที่คุณอาชอบจังเลย...’ เป็นความปรารถนาที่ผุดพรายขึ้นมาในใจจนทำให้ร่างกายสั่นไหวทุกครั้งที่ใกล้ชิดชายหนุ่ม ไม่รู้ว่าวันไหนผู้หญิงวัยแรกแย้มอย่างเธอจะเป็นที่ปรารถนาของอินทัชบ้าง จะต้องแก่แดดแค่ไหน จะต้องยั่วยวนอย่างไร ต้องมีความเป็นผู้หญิงขนาดไหน อินทัชถึงจะชายตามาสนใจมากกว่า ‘ความเป็นหลาน’ อย่างนี้ เป็นสิ่งที่หญิงสาวใคร่อยากรู้เหลือเกิน...

จู่ๆ ก็ถูกหมอผีที่แม่นับถือฟันธงว่าโดนของและต้องรีบแต่งงานเพื่อแก้คุณไสย ‘คริสตัล’ ไม่อยากถูกคลุมถุงชนจึงลี้ภัยมาอยู่ที่หอพักพี่ชายทำให้เธอได้เจอกับ‘ฮาเร็ม’ชายที่เป็นรักแรก เพราะอยากให้เขาสนใจจึงไปขอร้องให้‘เยลล์’เพื่อนชายที่รู้จักกันช่วยแต่ขนาดเปลี่ยนตัวเองจนสวยพริ้งเขาก็ยังไม่แลสักนิดซ้ำร้ายหัวใจเธอยังมาเต้นตึกตักกับตัวช่วยอย่างนายเยลล์ซะอีก สับสนเรื่องรักไม่พอยังมาปวดหัวเพราะแม่ส่งคนตามล่าตัวให้กลับไปแต่งงานอีกโอ๊ย! เคราะห์ซ้ำกรรมซัดอะไรกัน แล้วเธอจะทำยังไงต่อไปดีล่ะเนี่ย?!

"กัลป์" นักเขียนนิยายไลท์โนเวลสัญชาติไทยที่ชนะการประกวดในเวทีระดับแนวหน้าของญี่ปุ่น เขามีความฝันคือการเป็นนักเขียนไลท์โนเวลชื่อดัง แต่ความฝันก็ดับวูบลงเมื่อนิยายของเขาถูกตัดกะทันหัน ด้วยเหตุผลว่างานของเขามันไม่เกาะกระแสตลาดซ้ำยังถูก บ.ก. ผู้ดูแลต้นฉบับเสนองานเขียนแนวบอยเลิฟมาให้อีก เพื่อแลกกับการได้ออกผลงานอย่างต่อเนื่อง ถึงจะไม่ใช่แนวงานเขียนของตัวเอง แต่ชายหนุ่มชาวไทยสู้ชีวิตก็ไม่ยอมได้ชื่อว่าเป็นนักเขียนไส้แห้งและอดตายอยู่ในโตเกียวแน่ ทว่าเขาไม่ประสีประสากับนิยายแนวชายรักชายสักนิด ดังนั้นงานพึ่งไสยศาสตร์เลยต้องมา เขาจึงได้สมุดบันทึกประหลาดมาจากร้านขายเครื่องรางที่ศาลเจ้าแห่งหนึ่ง โดยคนขายบอกไว้ว่าถ้าเขียนความต้องการจากก้นบึ้งหัวใจลงไป ความปรารถนาก็จะสัมฤทธิ์ผล แต่แทนที่สมุดบันทึกจะทำให้เขากลายเป็นนักเขียนชื่อดัง ดันส่งนายเอกจากนิยายที่เขาเขียนอยู่อย่าง "เซย์จิ" ออกมาให้ระหว่างที่เขากำลังเรียนรู้การเขียนฉากอีโรติก จากการทำกิจกรรมใต้ร่มผ้ากับชายหนุ่มที่เจอกันที่บาร์เสียอย่างนั้น ร้ายยิ่งกว่าร้ายคือเซย์ดจิตัวเป็นๆ ดันไม่ใช่ฝ่ายรับอย่างที่เขียนไว้แต่ดันเป็น "ฝ่ายรุก" เสียนี่ปฏิบัติการเขียนนิยายบอยเลิฟ โดยมีผู้ช่วยอย่างเซย์จิจึงเริ่มต้นขึ้นท่ามกลางปาฏิหาริย์แห่งรักที่ก่อตัวขึ้นช้าๆ จากปลายปากกาและเรื่องราวในจิตนาการของนักเขียนหนุ่ม

หากไม่เพราะสวรรค์ชิงชังก็คงจะยมโลกกลั่นแกล้ง เมื่อหญิงสาวชาวไทยอย่าง ‘มีนา’ ที่อุตส่าห์ดั้นด้นมาเล่าเรียนปริญญาโทถึงประเทศเกาหลีใต้ถูกแฟนหนุ่มทอดทิ้งอย่างไม่ไยดี ความโดดเดี่ยวในต่างบ้านต่างเมืองทำให้เธอเหมือนตายทั้งเป็น ยังดีที่เจ้าหล่อนยังมีหนังสือนิยายเรื่องโปรดเป็นเพื่อนปลอบใจ เสียเพียงอย่างเดียวที่นางเอกในเรื่องน่าหมั่นไส้ไปสักนิด ชายหนุ่มในเรื่องพากันหลงรักทั้งพระเอกพระรอง ต่างจากเธอที่หัวเดียวกระเทียมลีบ น่าหมั่นไส้ยิ่งกว่าเมื่อเห็นพระรองอย่าง ‘คิมคังยู’ ท่านรองเจ้ากรมที่รักมั่นต่อนางเอกมากเสียจนสละชีวิตให้ได้ ถ้าหากเธอเป็นนางเอกนิยายล่ะก็ คงไม่รอช้า เลือกท่านรองเจ้ากรมมาตบแต่งเป็นสามีแล้ว แสนดีขนาดนั้นต้องอย่าให้หลุดมือ! เมื่อหลุดปาก ทั้งสวรรค์และยมโลกจึงบันดาลให้หญิงสาวลืมตาตื่นมาพร้อมกับร่างหนาของชายหนุ่มแปลกหน้าในชุดโบราณ “ที่แห่งนี้...ใช่โชซอนหรือเปล่าแม่นาง” คุณพระ! เขาหลุดออกมาจากนิยายเหรอเนี่ย!?

ความมั่นคงของสำนักดอกเหมยอำพันต้องสั่นคลอนเพราะสำนักคู่แข่งผงาดหมายโค่นล้มให้ย่อยยับเพื่อเป็นหนึ่งในยุทธภพ ทำให้ ‘กวงจิน’ ผู้เป็นน้องชายของว่าที่เจ้าสำนักคนต่อไปจำต้องร่วมแผนการของพี่ชายเพื่อรักษาไว้ซึ่งเกียรติยศของสำนัก แปลงกายเป็นนางคณิกา แฝงตัวเข้าไปในหอนางโลมปักษาภิรมย์ซึ่งอยู่ภายใต้การดูแลของสำนักปักษามรกต หมายปลุกปั่นให้ ‘อวี๋ว์เจิ้งเหอ’ เจ้าสำนักปักษามรกตลุ่มหลงและคลายจุดอ่อนมาให้ได้เล่นงาน หากแต่ความลับที่เป็นบุรุษถูกเปิดเผย จากฝ่ายเป็นต่อก็ตกเป็นรองเมื่อเจ้าสำนักหนุ่มไม่ปล่อยตัวไม่ง่ายๆ ข่มขู่รั้งตัวให้เป็นเชลย รอวันเอาคืน ทว่าผู้ใดฤาจะรู้ว่า... ความขัดแย้งท่ามกลางความปรารถนาที่จะขึ้นสู่จุดสูงสุดของยุทธภพในฐานะเจ้าสำนักจำต้องชะงักลง ด้วยพ่ายให้กับความปรารถนาอันร้อนรุ่มของดวงใจทั้งสองอย่างมิอาจถอนตัว...

โจชัว โจนส์ ทายาทคนสุดท้ายของตระกูลเอิร์ลอันเก่าแก่ในประเทศอังกฤษ บุตรชายซึ่งเกิดจากภรรยาลับของเจคอบ โจนส์ เพิ่งจะถูกนับญาติก็ตอนเมื่อไม่มีใครสืบทอดสมบัติของตระกูล โชคที่เหมือนจะดีนำพาเขาเข้าสู่วังวนพันธะแห่งบาปอันซึ่งตกทอดมาสู่รุ่นต่อรุ่น ในเมื่อเขาเป็นหนึ่งในผู้สืบสายเลือด เขาก็จำต้องมีชะตากรรมตกอยู่ในห้วงคำสาปโดยที่เขาไม่ได้ก่อ ปริศนาที่คฤหาสน์ประจำตระกูลนั้นเก็บซ่อนอยู่จำเป็นต้องเร่งไขให้กระจ่างก่อนทุกอย่างจะสายเกินแก้ด้วยความช่วยเหลือของ ออแลนโด้ ลอว์เรนซ์ สายสัมพันธ์เสน่หาก่อตัวขึ้นรางๆ ภายใต้เงามืดของภายใต้เงามืดของทูตผู้นำพามาซึ่งคำสาปอาถรรพ์

‘เจ้าที่แรง’ คำคำนี้ไม่สามารถทำอะไรสาวสมัยใหม่อย่าง ‘กลิ่นหอม’ ที่เฉิดฉายย้ายเข้าบ้านใหม่ที่ซื้อด้วยน้ำพักน้ำแรงของตัวเอง พร้อมกับ ‘ของแถมประจำบ้าน’ ที่โครงการหมู่บ้านจัดสรรแถมให้โดยไม่รู้ตัว นอกจากจะต้องรับมือกับหนี้ก้อนบักเอ้กด้วยวัยยี่สิบปลายๆ มิหนำซ้ำยังไม่ได้แต่งงาน แล้วยังจะต้องรับมือกับเจ้าที่มือใหม่อย่าง ‘ขุนอริญชย์เพียงสวัสดิ์’ ทุกเช้า สาย บ่าย เย็น แต่ขอโทษ ระหว่างมีหนี้ก้อนโตเพราะซื้อบ้านหลังแรก กับย้ายออกเพราะกลัวแพ้ภัยให้กับเจ้าที่ แน่นอนล่ะว่ากลิ่นหอมต้องเลือกกลัวเป็นหนี้หัวโตอยู่แล้ว! อยู่ได้ก็อยู่ อยู่ไม่ได้ก็ทนอยู่มันด้วยกันนี่แหละ กลิ่นหอมคนนี้ไม่ยอมย้ายหนีไปไหนแน่ๆ! ขณะเดียวกัน หญิงสาวก็เริ่มรู้ถึงเรื่องราวบางอย่างระหว่างตนกับเจ้าที่รูปหล่อจากอดีตชาติทีละน้อย รักเอยรักเพียงเจ้าแม่มิ่งขวัญ ดุจชีวันถนอมเจ้าราวบุปผา คะนึงรักมิอาจห่างกายา แม้นแก้วตาหลบซ่อนลึกสุดใจ เสมือนดั่งซ่อนกลิ่นส่งกลิ่นหอม เย้าภมรดมดอมหอมแห่งไหน พี่จักตามรักเจ้าสืบต่อไป กลิ่นหอมไกลดั่งรักของพี่เอย

หลังยุคทุนนิยมล่มสลาย โลกเปลี่ยนแปลงไปไม่เหลือเค้าเดิม สามชนชั้นถือกำเนิดขึ้นใหม่ ‘นาย’ ‘ไท’ และ ‘ทาส’ เมื่อไม่สามารถเอาตัวรอดได้ในสังคมอันโหดร้าย ผู้คนจึงจำหน่ายตัวเองเป็นทาสเข้าสังกัดนาย ‘ทวิช’ เป็นหนึ่งในผลพวงนั้น เด็กหนุ่มถูกจำหน่ายเข้าเป็นทาสในสังกัดของ ‘เวหา จันทรานิรันดร์’ และนั่นคือการจำหน่ายครั้งสุดท้ายในความเป็นทาสเพราะทวิชหมายมั่นปั้นมือว่าเมื่ออายุครบยี่สิบ เขาจะใช้ชีวิตของเขาเพื่อไถ่ตัวเองเป็นไท ความแน่วแน่และบ้าบิ่นของเด็กหนุ่มทำให้เวหาซึ่งไม่เคยรู้ว่ามีทาสใจกล้าอยู่ในสังกัดอดไม่ได้ที่จะให้ความสนใจ ความสนุกจากการได้เห็นทวิชเล่นกับชีวิตของตนเองแปรเปลี่ยนไปเมื่อเวหาค้นพบว่าทวิชไม่เหมือนกับทาสทั่วๆ ไป รู้ตัวอีกที…ก็ตกหลุมรักทาสของตนไปแล้ว หากแต่ทวิชคือลูกนกที่สยายปีกแผ่กว้างเตรียมออกบิน ท้องฟ้าอย่างเขาจะต้องทำอย่างไรถึงจะได้หัวใจของนกตัวนั้นมาโบยบินอยู่ข้างกายเขาสิ่งของมีค่าเท่าไรถึงจะมากพอที่จะซื้ออิสระของเด็กหนุ่มได้… เป็นเรื่องที่เวหาคิดไม่ตกเสียเหลือเกิน…

แม้นได้ครองคู่รักใคร่กับ ‘วิรัลย์’ อดีตราชกุมารท้ายแถวจากแคว้นอริราชย์ในท้ายที่สุด แต่ ‘ไอศูรย์’ กษัตริย์แห่งปรมะนครก็หาได้สบายพระทัยเลยแม้แต่น้อย เมื่อพระโอรสฝาแฝดทั้งสองพระองค์ซึ่งเกิดจากก้อนดินใต้อาศรมพระฤาษีมีรูปงามหยาดฟ้ามาดินให้เป็นที่หมายปองของใครต่อใครทั่วทั้งหัวระแหง ‘เจ้าวรรศ’…งามล้ำดั่งเทพบุตร ‘เจ้าศวรรย์’…น่าเอ็นดูประหนึ่งดวงแก้ว ในฐานะบิดาแล้ว เขาย่อมปกป้องยอดดวงใจทั้งสองไม่ให้แปดเปื้อนมลทินด้วยชีวิต แต่...หารู้ไม่ว่าสองแฝดนั้นร้อยเล่ห์เกินกว่าที่เขาจะคาดการณ์ได้เหลือเกิน เห็นทีครานี้เจ้ายักษ์แฝดทั้งสองคงหา ‘เขย’ มาให้พ่อๆ ยักษ์ปวดเศียรเวียนเกล้าเสียแล้ว สองเจ้ายักษ์น้อย เรียงรักถักร้อย หทัยพ่อยักษา เจ้าวรรศยอดเกล้า น้องเจ้าศวรรย์ยา แฝดยักษ์กุมารา เสน่หากุมภัณฑ์

ครั้นเหล่าแม่ทัพเซียนแห่งสวรรค์ถูกขับไล่ด้วยกระทำผิดเมืองมนุษย์จึงเป็นแหล่งพักพิงสุดท้ายที่พวกเขามาสิงสถิต หากแต่เมื่อฝ่าเท้าสัมผัสผืนแผ่นดิน ร่างกายก็พลันถูกกองเพลิงห่อหุ้มไว้ เผาผลาญรูปลักษณ์งดงามมอดไหม้ ทว่า...เทพสวรรค์ไม่มีวันดับสูญ จึงจุติมาอุบัติใหม่ในร่างอันอัปลักษณ์ กึ่งมนุษย์ กึ่งสัตว์...ถือกำเนิดเป็น ‘เทพอสูร’ เมื่อได้รู้ว่าน้องสาวฝาแฝดถูกบิดาขายให้ไปเป็นฮูหยินของเทพอสูรตนหนึ่งแลกกับแหล่งน้ำอันน้อยนิด ‘ซิ่นเฉิง’ นักรบแห่งชนเผ่าเร่ร่อนก็โกรธเกรี้ยวยิ่งนัก อาจหาญถึงขั้นบุกจวนแม่ทัพแห่งแคว้นเฟิงฝู ‘เทียนอี้’ จึงไปดูหน้าหัวขโมยด้วยตนเอง เมื่อเห็นใบหน้าของอีกฝ่าย วิญญาณของซิ่นเฉิงก็แทบหลุดจากร่าง เทียนอี้เป็นสุนัขป่า!? ตะลึงงันขึ้นไปอีกเมื่อเทียนอี้เสนอเงื่อนไขที่ทำให้กลืนไม่เข้าคายไม่ออก “หากเจ้าไม่อยากตาย ก็จงเลือกเอาว่าจะให้น้องของเจ้าเป็นฮูหยินของข้า หรือเจ้าจะมาเป็นฮูหยินเสียเอง” หากแต่เมื่อมีโอกาสให้ได้กลับหวนคืนสู่ทะเลทราย ‘ซิ่นเฉิง’ กลับไม่ยอมไปด้วยหัวใจมีจิตปฏิพัทธ์แก่เทพอสูร ‘เทียนอี้’ ขณะเดียวกัน ‘เจี้ยนสือ’ เทพอสูรผู้มีศีรษะเป็นงูจงอางก็ก้าวเข้ามาในฐานะสหาย และ ‘สหายเก่า’ ของเทียนอี้ ความลับในอดีตชาติถูกเปิดเผยเมื่อมนุษย์หนุ่มและเทพอสูรทั้งสองถลำลึก โชคชะตาที่สวรรค์ลิขิตให้ต้องพบพานวนเวียนไปไม่จบสิ้นบังเกิดขึ้นอีกครั้ง ก่อนที่ซิ่นเฉิงจะประจักษ์ว่าแท้จริงแล้วเมื่อชาติก่อนมีความสัมพันธ์กันอย่างไรกับอดีตเทพสวรรค์ทั้งสองอย่างไรเมื่อจิตใต้สำนึกของ ‘เทพชั้นผู้น้อย’ ที่ฝังลึกอยู่ในใจตนเอาแต่เรียกร้องหาเจี้ยนสือ ซิ่นเฉิง...จะเลือกที่จะจากไปเพื่อยุติโชคชะตาอันเจ็บปวดนี้ หรือ...เลือกที่จะอยู่เพื่อได้รักเทียนอี้ผู้ที่ตนมอบดวงใจให้ ภายในจิตใจของซิ่นเฉิงนั้น...เวิ้งว้างกว้างใหญ่ดุจทะเลทรายจนแม้แต่สวรรค์ก็มิอาจรับรู้

อกหักไม่ตาย แต่ช้ำใจจนต้องหอบร่างมาพักใจถึงประเทศลาวเป็นเดือนๆ และจะดีกว่านี้มากถ้าหากเอเจนซี่ทัวร์ที่ผมขอให้หาไกด์ให้ไม่ส่งไอ้เด็กกุ๊ยนั่นมา "เป็นเกย์บ่นิ อย่ายุ่งกับดากข้อยเด้อ" ...มารดาเอ็งเถอะ! ยังๆ ยังจะมองอีก” ผมเลิกคิ้วสูงเล็กน้อย “ทำไม มองไม่ได้เหรอ” “ถ้ามองหน้าก็ไม่ว่า” มันบอก “แต่มองดากนี่เสียวคัก”

รูปก็ชั่ว นามก็ไม่เพราะ อีกทั้งเป็นเพียงเจ้าเมืองเล็กๆ ศักดินาต้อยต่ำ จึงต้องสูญเสียนางอันเป็นที่รักไปให้กับศัตรูหัวใจ มิหนำซ้ำยังถูกตราหน้าว่าเป็น ‘ตัวร้าย’ อีก ‘จรกา’ ผูกใจเจ็บมาตั้งแต่ชาติก่อน เมื่อเกิดใหม่ในชาตินี้เป็น ‘จิระ’ หนุ่มน้อยรูปงาม นามเพราะ เสน่ห์เหลือร้าย เขาจึงได้รับพรให้ระลึกถึงผู้เป็นที่รักในอดีตได้เพื่อครองคู่กับนางบุษบาในชาตินี้ แต่ทว่า...ดูเหมือนสวรรค์จะไม่เมตตาเขาถึงที่สุดสักเท่าไร เพราะนอกจากจะส่งเขากับบุษบามาเกิดแล้ว ยังส่งเจ้าตัวร้ายอย่าง ‘อิเหนา’ มาในคราบเดือนมหาวิทยาลัยอย่าง ‘อินทรา’ ด้วย จะจองเวรจองกรรมกันมากเกินไปแล้ว! ไม่รู้ล่ะ ไม่ว่ายังไงชาตินี้เขาก็ต้องได้ครองนางบุษบาให้จงได้!

แม้นมีศักดิ์เป็นราชกุมาร หากแต่ไม่ได้เป็นยุพราชแล้วจะมีความหมายอันใดกัน... เมื่อคิดเห็นเป็นเช่นนั้น ‘วิรัลย์’ ราชกุมารผู้ถูกลืมแห่งแคว้นเวรุฬาจึงหมายทำการใหญ่ ขันอาสาพระราชบิดานำทัพต่อกรกับแคว้นอริราชย์เพื่อสร้างความดีความชอบ แต่ยักษ์ป่าหรือจะสู้จอมอสุราจากแคว้นปรมะอันยิ่งใหญ่ ศึกครั้งนั้น วิรัลย์จำต้องปราชัยให้แก่ ‘ไอศูรย์’ ผู้ซึ่งเป็นจอมทัพผู้เกรียงไกร และรอดพ้นการถูกสังหารด้วยถูกผู้มีชัยร้องขอตนเป็น ‘ของรางวัล’ ยักษาผู้มีรูปโฉมงดงามผ่องแผ้วช่างต้องใจไอศูรย์ยิ่งนัก ทุกทิวาวนเวียนเกี้ยวพาราสี ทุกราตรีก้าวย่องเข้าหาถึงตำหนัก ทว่าก็ไม่มีครั้งใดเลยที่วิรัลย์จะยอมตกเป็นของจอมทัพอสุรา หากใช้กำลังบังคับขืน วิรัลย์คงไม่รอช้าปลิดชีพตนทิ้งด้วยอับอาย ถ้าเช่นนั้น...จะต้องใช้เล่ห์กลใดกันถึงจะล่อลวงให้เจ้าชายราพณาสูรจากพนาลีติดบ่วงบาศแห่งเสน่หาของจอมทัพอสุราให้ยอมมอบทั้งกายและใจ? ศึกรบยังง่ายดายเสียกว่าศึกรักที่ไอศูรย์ถวิลหาเสียอีก... แรกพบสบพักตร์ ดวงจิตนึกรัก ยักษาน้องศรี เฉกวายุคลั่ง ป่วนดั่งนที รักพ่อคนดี ดุจแก้วอสุรา

ผมชื่อ ‘มาวิน’ แต่ชีวิตไม่เคยวินสมชื่อ ตอนเด็กเคยฝันว่าอยากมีพลังวิเศษเหมือนซูเปอร์ฮีโร่ แต่พอสิบขวบ ผมก็ได้พลังวิเศษนั่นมา ...พลังวิเศษที่ทำให้มองเห็นทะลุเสื้อผ้าได้ยันซอกหลืบทันทีที่สบตากับเจ้าของร่างกาย คงคิดสินะว่าผมคงจะได้เห็นร่างกายสาว ๆ จนเปรม แต่ผิด ไม่เคยได้เห็นร่างเปลือยของสาว ๆ เลย เพราะไอ้ที่ผมเห็นน่ะ... ร่างกายผู้ชายล้วน ๆ เลยเถอะ! ไอ้พลังบ้านี่ดันทำให้เห็นแต่ผู้ชายด้วยกันซะงั้น โอ้โห หันขวาก็มะเขือยาว หันซ้ายก็แตงร้าน เอ้า ไอ้หมอนี่แตงกวา หมอนั่นมาแปลก ผิวขรุขระ มะระก็แล้วกัน แม่งเอ๊ย ตาจะบอด กลายเป็นคนเก็บตัวในพริบตา จะไม่ให้เก็บตัวได้ไง สบตาใครก็เห็นกระเปี๊ยวชาวบ้านไปทั่วแบบนี้ เคราะห์ซ้ำกรรมซัดเมื่อผมจำเป็นต้องหารูมเมทเพื่อแชร์ค่าหอพักด้วยฐานะทางบ้านเริ่มมีปัญหา คิดหนักอยู่นานถ้าจะต้องเห็นผู้ชายด้วยกันเดินโทงเทงในห้องตัวเอง แต่สวรรค์ก็ไม่ได้ใจร้ายกับผมขนาดนั้น ส่ง ‘คชา’ ทูตกิจกรรมมหาวิทยาลัยเดียวกันกับผมมาให้ สะ...สบตาแล้วมองทะลุเสื้อผ้าไม่ได้ เพราะอะไรก็ไม่รู้ล่ะ แต่มาอยู่ด้วยกันเถอะ กราบแล้ว!

โลกใบนี้ถูกกำหนดด้วยชนชั้น...ทว่าชนชั้นไม่ได้ถูกแบ่งแยกโดยชาติตระกูล หากแต่แบ่งแยกโดย ‘เพศ’ อัลฟ่า [ α ] ...ชนชั้นที่มีสิทธิ์แทบจะในทุกอย่าง เบต้า [ β ] ...ชนชั้นที่มีชีวิตล่องลอยไปวันๆ โอเมก้า [ Ω ] ...ชนชั้นที่แทบจะไม่ถูกเรียกว่ามนุษย์ เมื่อคนที่เกิดมาในชนชั้นสูงอย่าง ‘เจเรมี เมอร์ซี’ บุตรชายโทนของหนึ่งในตระกูลผู้นำเกิดอาการฮีต ความจริงที่ว่าเขาเป็นโอเมก้า ไม่ใช่อัลฟ่าทำให้เขาถูกลดลำดับชนชั้นอย่างไม่ทันตั้งตัว แต่คนที่ได้ชื่อว่าเป็นจอมวายร้ายอย่างเขาจะไปยืดอกยอมรับได้อย่างไร เมื่อครอบครัวถูกจับเป็นตัวประกัน เจเรมีจึงต้องกระโจนลงไปในเกมที่มีชีวิตเป็นเดิมพันอย่างไร้ทางเลือก โดยมี ‘คริส ฟ็อกซ์’ อัลฟ่าตระกูลผู้นำจากแดนอื่นที่ถูกจองจำในข้อหากบฏและเป็นคู่แห่งโชคชะตาที่เจเรมีไม่ต้องการเข้าร่วมแข่งขันด้วย เป้าหมายของคริสมีอย่างเดียวคือทวงคืนอิสรภาพที่ถูกลิดรอนไป ซึ่งการชนะเกมนี้ได้ต้องครอบครองโอเมก้าและอยู่รอดเป็นคู่สุดท้าย หากแต่การครอบครองโอเมก้าอย่างเจเรมีนั้นไม่ง่ายเลย เจเรมีจะเลือกฆ่าทุกคนเพื่อที่จะเป็นผู้ชนะในเกมนี้เพียงลำพัง หรือยอมตกเป็นสมบัติของอัลฟ่าสักคนเพื่อแลกกับการถูกคุ้มครอง เป็นสิ่งที่ใครก็คาดเดาไม่ได้จริงๆ...

การเสียชีวิตของมารดาอย่างกะทันหันทำให้ชีวิตของเด็กหนุ่มวัยสิบเจ็ดปีอย่าง ‘กานต์’ เปลี่ยนไปราวกับหน้ามือหลังมือ ทว่าสิ่งที่ทำให้เขาต้องอึ้งงันจนพูดไม่ออก นอกจากเรื่องการจากไปของมารดาแล้ว ก็คือเรื่องที่เขามี ‘พ่อเลี้ยง’ โดยที่ตนไม่เคยรู้มาก่อน ‘ออสติน สเวน’ นักธุรกิจชาวอเมริกันก้าวเข้ามาในชีวิตของเขา พร้อมกับข้อเสนอเพื่อให้เขาได้ศึกษาต่อจนกว่าจะบรรลุนิติภาวะ เด็กหนุ่มที่สิ้นไร้ไม้ตอก ไม่เหลือใครนอกจากตนเองจะทำอะไรได้อีก ได้แต่ตอบตกลงไปเสี่ยงโชคเอาข้างหน้า สายสัมพันธ์ระหว่างเขาและผู้ชายตาสีฟ้าน้ำทะเลจึงเริ่มต้นขึ้น ในฐานะ ‘เด็กในการดูแล’ และ ‘ผู้ปกครอง’ ทว่า...ออสติน สเวน มีเสน่ห์เหลือล้นมากเกินไปจนทำให้กานต์แทบไม่อาจห้ามใจให้ไม่คิดกับเขาเป็นอื่น ขณะที่ชีวิตประสบกับจุดหักเห ความรู้สึกวุ่นวายที่พร่างพรายขึ้นมาในใจก็ทำให้กานต์สับสน ‘ผู้ปกครอง’ ที่ค่อยๆ กลายเป็น ‘เจ้าของหัวใจ’ ชักจะทำให้เด็กหนุ่มแสนดีคนนี้เกเรขึ้นทีละน้อยแล้วสิ...

สูญสิ้นครอบครัว ไร้ซึ่งบิดามารดา หากแต่เพราะประมุขสกุลหลินรับนางเป็นลูกบุญธรรม ‘หลินซานซาน’ จึงมีโอกาสได้ใกล้ชิดกับญาติผู้พี่ที่นางมีจิตปฏิพัทธ์มาแต่เยาว์วัย หากทว่าวันหนึ่งนางก็ต้องใจสลาย เมื่อเขาเข้าพิธีมงคลสมรสพระราชทาน ตบแต่งฮูหยินซึ่งไม่เคยเห็นแม้แต่หน้าตาเข้าตระกูล หลินซานซานแทบกัดลิ้นตาย ทว่าก็จำใจต้องยอมรับ ในเมื่อโชคชะตามิอาจแปรผัน วาสนามิอาจได้ครองคู่ นางก็จะยินยอมญาติดีกับฮูหยินของเขาที่ได้ชื่อว่าสะคราญโฉมล่มบ้านล่มเมืองก็แล้วกัน แต่...ผู้ใดเล่าจะรู้ว่าฮูหยินของญาติผู้พี่นั้นเป็นชาย! เมื่อรู้ความจริง หลินซานซานถึงกับหน้ามืดทะมึนไปเสียหลายส่วน ฮูหยินของญาติผู้พี่นั้น...คือท่านแม่ทัพ ‘จางอี้ซวน’ บุรุษผู้ได้สมญานามว่า ‘สุนัขเฝ้าชายแดน’ เมื่อถูกนางจับได้ จางอี้ซวนก็ให้สัญญาพร้อมกับขู่ว่าอีกหนึ่งปีจะยอมหย่ากับญาติผู้พี่ของนางให้ แต่ถ้าหากนางปากโป้งแล้วล่ะก็ ไม่ต้องพูดเรื่องหย่าอะไรทั้งนั้น เพราะสกุลหลินจะเหลือเพียงชื่อให้คนรุ่นหลังจดจำ สวรรค์! นี่นางจะต้องทนมีพี่สะใภ้เป็นบุรุษถึงหนึ่งปีเต็มเชียวหรือ!?