เมื่อโลกมาถึงยุคที่มีมนุษย์กลายพันธุ์มากกว่าคนปกติ โลกเริ่มยอมรับการมีอยู่ของผู้มีพลังพิเศษและเกิดการควบคุมผู้มีความสามารถ 'มีอา' หญิงสาวที่คิดว่าตัวเองเป็นคนธรรมดามาโดยตลอด ดันเผลอมีใจให้กับนักสู้อันดับหนึ่งของ Front League แฟนหนุ่มทางออนไลน์ของเธอเองอย่าง 'เกียร์' แฟน...ผู้ไม่เคยพบเจอหน้ากันเลยสักครั้ง เขาถูกเธอดึงดูดด้วยกลิ่นหอมจากวิญญาณของเธอ ในขณะเดียวกัน เธอที่พึ่งพาตัวเองจนเคยชินกลับหลงใหลในอ้อมกอดอันอบอุ่นของเขา มีอาจึงตัดสินใจทำสัญญากับซาตานเจ้าของเทียบเชิญแห่งความตาย ปรารถนาจะเป็นผู้หญิงเพียงคนเดียวของเกียร์ โดยไม่รู้ตัวเลยว่าความปรารถนานั้นมันคือการผูกมัดเธอกับเขาไปตลอดชีวิต เธอถูกความเร่าร้อนของเขาแผดเผาจนหลงใหล ขณะเดียวกันเขาก็ตกเป็นทาสรักของเธออย่างถอนตัวไม่ขึ้น เรื่องราวความลับในอดีตของทั้งคู่ค่อยๆ เปิดเผยขึ้นทีละนิด ขณะเดียวกันปมปริศนาในชีวิตก่อนหน้าก็ปรากฏขึ้น

คนหนึ่งพยายามทดสอบทุกครั้งเวลาเมา อยากรู้ว่าหัวใจของผู้หญิงคนหนึ่งจะหวั่นไหวกับเพื่อนสนิทคนนี้ไหม แต่สุดท้ายเมื่อตื่นขึ้นมา ทั้งเขาและเธอก็ทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น เขาไม่กล้าทำร้ายความรู้สึกและบังคับเธอ ส่วนเธอพยายามทำตัวเหินห่างเพราะกลัวว่าจะเผลอใจไปมากกว่านี้ แต่สุดท้ายเพราะความเมาก็ทำให้เธอเผลอใจไปกับเขาอีกครั้ง และครั้งนี้เขาไม่ได้หยุดแค่จูบ... เพื่อนสนิท แค่นิยามของมันก็ทำให้คนไม่มีสิทธิ์จะคิดเกินกว่านี้ เพราะถ้าหากเริ่มข้ามเส้นคำนี้เมื่อไร มันจะไม่เหมือนเดิมอีกต่อไป ไม่ว่าจะสถานะระหว่างกัน หรือในสายตาของสังคม ความฝันที่เกิดขึ้นในโลกอีกใบหนึ่งทำให้เขา...ตัดสินใจล้ำเส้นเพื่อนสนิท ในโลกใบนั้น มีความลับที่คนทั้งคู่ไม่เคยเปิดเผยระหว่างกัน แม้ว่าในจะมีความสัมพันธ์เกินเลยกันไปแล้ว แต่สุดท้ายมันก็ทำให้ความเป็นเพื่อนสิ้นสุดลงและกลายเป็นเพียงคนแปลกหน้า ทว่ากลับมาครั้งนี้เขาไม่ต้องการให้มันเป็นแบบนั้นอีกแล้ว เกียร์ทองที่สาวๆ อยากได้นักหนา ในสายตาของเขาไม่มีใครคู่ควรกับมันไปมากกว่าผู้หญิงที่อยู่ข้างกายคนนี้ แต่เธอดันเป็นคนขี้ขลาดที่ไม่กล้าแม้แต่จะยอมรับความรู้สึกของตัวเองด้วยซ้ำนี่สิ

กับคนบางคน… ความฝันไม่ได้เต็มไปด้วยสิ่งสวยงามเสมอไป นางฝันถึงเหตุการณ์บางอย่างซ้ำๆ ตั้งแต่จำความได้ ความเย็นเยียบ… ความอึดอัด… ความสิ้นหวัง… เงาสลัวของใครคนหนึ่งที่พยายามเอื้อมมือมาหา... เสียงเรียกที่ได้ยินซ้ำๆ ‘ลู่…’ หนึ่งสตรี… ผู้ครอบครองหยกสีชาด ออกเดินทางเพื่อตามหาชาติกำเนิด ท่าทางสดใสร่าเริงเป็นเพียงฉากหน้า เบื้องหลังกลับเป็นความโดดเดี่ยวอย่างหาที่สุดมิได้ ครอบครัว เพื่อนพ้อง ล้วนเป็นเพียงสิ่งที่เกินเอื้อม หนึ่งบุรุษ… องค์ชายสิบสามผู้ถูกกล่าวหาว่าดวงชะตาของเขามีผลต่อบ้านเมือง โดดเดี่ยว เย็นชา เพื่อหนีการแต่งงานกับสตรีในคำทำนายจึงต้องดึงสตรีนางหนึ่งเข้ามาถ่วงเวลา เฒ่าจันทรามิได้หน่ายความรักหนุ่มสาว “โชคชะตา” อาจเป็นแค่การกล่าวอ้างของคนที่ไม่รู้ว่าเรื่องราวกำลังถูกบังคับให้ดำเนินไปอย่างเป็นธรรมชาติ

พบกันครั้งแรก เธอบอกตัวเองว่าบังเอิญ พบกันครั้งที่สอง เธอบอกตัวเองว่าโลกกลม พบกันครั้งที่สาม เธอก็ยังไม่เชื่อพรหมลิขิต กระทั่งพบกันครั้งที่สี่ กลายเป็นเขาที่ไม่ยอมปล่อยเธอไป อิราเท้าแขนไว้ข้างตัวเธอ แกล้งตีหน้าขรึม “เมื่อกี้เขาไม่เรียกว่าจูบนะครับ” ปากแตะปาก ก็จูบแล้วไง เธียรธารามั่นใจว่าการดูซีรีส์มาเป็นร้อยเรื่องไม่เคยเสียเปล่า “เอ่อ พี่อินอย่าขี้ตู่เลยค่ะ เทียนรู้ทันหรอก” เธียรธารากระเถิบถอยหลัง แต่ดูเหมือนว่ายิ่งถอยเขาก็ยิ่งรุกคืบเข้ามา แค่เห็นหน้าใกล้ๆ ก็ใจสั่นจนทำอะไรไม่ถูกแล้ว พอตอนนี้มาทำหน้านิ่งๆ สายตาหื่นๆ ใส่อีก สติที่มีเพียงน้อยนิดของเธียรธาราก็แทบจะกระเจิงไปไหนต่อไหนไม่รู้แล้ว แทนที่จะกลัวแล้ววิ่งหนี กลายเป็นว่าพอลมหายใจอุ่นร้อนของอิรารินรดผิวหน้า เธียรธารากลับเอาความใจกล้าบ้าซีรีส์โรมานซ์มาจากไหนไม่รู้ เป็นฝ่ายโน้มขอเขาแล้วประทับริมฝีปากเขาแทบจะทันที อิราตัวแข็งทื่อ ถูกคนอ่อนประสบการณ์จริงแต่เชี่ยวชาญทฤษฎีสอนวิธีจูบโดยการเอาปากแนบปากแบบนี้ทั้งขำทั้งทำตัวไม่ถูก รอจนเธียรธาราถอนริมฝีปาก ทั่วทั้งใบหน้าและลำคอของเขาถึงแดงเป็นลูกตำลึงสุก มองดวงตาเยิ้มๆ ของเธอแล้วอดมันเขี้ยวไม่ได้ “เห็นไหม นี่ไงจูบ” อิรากลั้นยิ้ม มองดูคนใจกล้าบ้าบิ่นตรงหน้า เขาหยิบแว่นเธอออก สบดวงตาสีน้ำตาลหวาน มองปลายจมูกรั้น มองกลีบปากบาง “เทียนเรียกมันว่าจูบเหรอ” หญิงสาวประหม่าจนพูดไม่ออก ตกใจตัวเองจนลืมเสียงไปแล้ว นิ้วเรียวเชยคางมนให้เชิดขึ้น กลิ่นหอมจากตัวเธอทำให้เขาใจสั่น อิราโน้มใบหน้าเข้าใกล้ คิดว่าอาจโดนเธอปฏิเสธ หากแต่ดวงตาสีน้ำตาลของเธอกลับมีเพียงความหวั่นไหว มือข้างหนึ่งโอบเอวเล็กเข้าใกล้ กระซิบเสียงพร่า “พี่จะสอนเทียนเอง”

"ทิวา" ถูกพ่อแม่เลี้ยงให้อยู่ในกรอบมาตั้งแต่เกิด เป็นนกน้อยในกรงทองที่ถูกประคบประหงมอย่างดี เมื่อเริ่มเข้าสู่มหาวิทยาลัยเธอจึงสบโอกาสหนีออกมาอยู่คนเดียว แต่ใครจะคิดว่าเพราะความ ‘หิว’ เป็นเหตุ จนทำเธอถูกใครบางคนฉุดตัวไป เมื่อตื่นมาตอนเช้าพร้อมกับสภาพไม่เรียบร้อยในห้องของใครบางคน กลิ่นเหมือนไม้หอมโบราณและร่องรอยบนตัว ทำให้คิดว่าความบริสุทธิ์ที่เก็บไว้มา 18 ปี ได้หายไป เพราะทำอะไรไม่ถูกเธอจึงวิ่งหนีออกไปโดยไม่ทันสังเกตโน้ตที่เขาทิ้งไว้ กระทั่งวันหนึ่งเมื่อทิวาทำสมุดเชียร์หายจนต้องถูกส่งไปยัง ‘ห้องมืด’ เธอจึงได้พบกับเจ้าของกลิ่นไม้โบราณคนนั้นอีกครั้ง ทิวาต้องพบกับความจริงที่น่าตกใจ เพราะเขาไม่ได้พรากความบริสุทธิ์ของเธอไป แต่เป็นอิสรภาพ...

เทพเซียนอายุสามหมื่นปีถึงจะมีชื่อคู่บุพเพขึ้นในศิลาสวรรค์ นับประสาอะไรกับเทพมังกรฟ้าที่อายุนับสิบหมื่นปีองค์นี้      เขาหลับไปนานนับสิบหมื่นปีเพื่อหวังว่าคู่ครองบนศิลาสวรรค์จะหายไป หวนคืนสู่จุดกำเนิดดังเช่นเทพบรรพกาลหลายองค์ที่ดับสูญไปหลังจากสงครามเทพมารสงบลงและสร้างเสาค้ำยันสวรรค์เสร็จสิ้น เมื่อตื่นขึ้นมาอีกครั้งเทพมังกรฟ้าจึงรีบไปที่ศิลาสวรรค์เพื่อตรวจสอบดูว่าชื่อของนางหายไปหรือไม่      ชื่อของนางหายไป ทว่ากลับกลายเป็นชื่อของใครอีกคน เขา...ย่อมใจหายและรู้สึกวูบโหวงอย่างประหลาด จนกระทั่งได้พบกับหลานสาวของเทียนจวินองค์ปัจจุบัน      ชื่อของนาง...ขนของนาง ช่างเหมือนกับสตรีจอมเกียจคร้านนั้นไม่ผิดเพี้ยน      หรือว่าดวงจิตของสตรีนางนั้นมาจุติใหม่กันแน่?      เทพมังกรฟ้าจึงตัดสินใจสร้างบุพเพใหม่ หวังเปลี่ยนชื่อในศิลาสวรรค์ให้กลับมาเป็นชื่อเดิมของนาง เทียนจวินจึงส่งหลานสาวตนไปจุติในภพมนุษย์เพื่อช่วยให้นางกับเขาสมหวังในรัก

“ข้าอยากได้ภาพนั้น” เสียงแหบห้าวของคนที่เพิ่งจะแตกเนื้อหนุ่มดังขึ้น ปลายนิ้วชี้ไปยังภาพภาพหนึ่ง ใบหน้าหล่อเหลาแฝงแววดื้อรั้นเอาแต่ใจหลายส่วน ทว่าเมื่อฝ่ายเจ้าของห้องมองตามปลายนิ้วของคนพูดก็ต้องรีบส่ายหน้า วิ่งไปปลดภาพวาดมาม้วนเก็บอย่างรวดเร็ว

"สิบหมื่นขุนเขามิพ่าย" ในอดีต กลับต้องตายเพราะกระบี่หยกเล่มหนึ่ง เพียงเพราะเขาไร้วรยุทธ์ ชาตินี้เขาจึงกลับมาอีกครั้ง และกลายเป็นจอมยุทธ์เลื่องชื่อ ขณะเดียวกันก็ต้องสืบหาปริศนาที่เกิดขึ้นในอดีตชาติที่ทำให้ทั้งแผ่นดินปั่นป่วน

สองปีก่อน เพราะอกหักอย่างหนักจนอยากประชดชีวิต “ตะวันฉาย” ย่ามใจว่าตัวเองคอแข็ง จึงซัดหมาใจดำจนเมาแอ๋ แถมยังมอม “ต่อ” ผู้ชายที่เธอไม่ชอบขี้หน้าตั้งแต่แรกเห็นจนน็อคคาวงเหล้า แต่ใครจะไปรู้ว่าหลังจากนั้น ‘คู่กัด’ จะกลายเป็น ‘คู่นอน’ ข้ามคืน สองปีต่อมา คืนก่อนวันขึ้นดอย เหตุการณ์คล้ายกันเกิดขึ้นอีกครั้งโดยไม่รู้ตัว ในตอนเช้า ตะวันฉายก็แผ่นแน่บพร้อมกับทิ้งเงินปึกหนึ่งไว้ให้เป็นค่าขนม เสือผู้หญิงอย่างต่อถูกหยามหน้าด้วยเงินปึกใหญ่ ทั้งสองเหมือนเส้นขนานที่ไม่สามารถมาบรรจบกันได้ เพราะเธอและเขาต่างก็หมดศรัทธากับความรัก ชาตินี้เธอขอเป็นติ่งจนแก่ตาย มีเงินใช้ซื้อผู้ชายแก้เหงา ส่วนเขาล่องลอยไปมา ชาติหน้าชาติไหนก็ไม่ขอคบกับใครจริงจัง จนกระทั่งพ่อของตะวันฉายจับมือกับคู่อริที่เคยต่อยตีกันมาสมัยหนุ่มๆ จับลูกสาวสุดที่รักหมั้นหมายกับลูกชายของพ่อเลี้ยงเชียงราย

ทุกปีในมหาวิทยาลัย C จะมีประเพณีขึ้นดอย ซึ่งนั่นเป็นกิจกรรมรับน้องที่ได้รับความสนใจอย่างมาก โดยเฉพาะกับสาวโสดที่กำลังหมายตาหนุ่มหล่อต่างคณะ โดยเฉพาะหนุ่มวิศวะ การเข้าร่วมประเพณีขึ้นดอยนี้อาจทำให้ใครบางคนได้รับผ้าคาด SOTUS และนั่นอาจทำให้พวกเธอกลายเป็นที่น่าอิจฉาภายในวันเดียว “หมี่ขาว” สาววิศวะที่โสดขึ้นดอยเป็นปีที่สาม เธอไม่ได้คาดหวังว่าตัวเองจะเป็นคนนั้น แต่ทว่าเพราะคำท้าที่รับปากเพื่อนด้วยความคึกคะนอง ทำให้เธอตกปากรับคำชวนของ “เก้าอี้” ตัวละครลับของภาควิชาวิศวกรรมไฟฟ้า ซึ่งวันนี้เขากลายเป็นพี่ปีสี่ ผูดผ้าคาด SOTUS สีแดง และวิ่งถือธงเกียร์นำขึ้นดอย เพียงเพราะเขาเดินมาทักและชวนเธอด้วยถ้อยคำเรียบง่าย “ขึ้นดอยด้วยกันมั้ยครับ”

ซูซือเหยียนวางแผนไว้ว่าเมื่อถึงวันครบรอบ 1 ปีจะมอบกายให้แฟนหนุ่มสุดเพอร์เฟกต์ กลับคิดไม่ถึงว่าการเซอร์ไพรส์ครั้งนี้จะทำให้เธอได้เห็น คนรัก กับ เพื่อนรัก กำลังมีอะไรกัน วันเดียวกันนั้นเธอได้พบกับหลี่เฉิงหลิน รุ่นพี่ที่เคยสารภาพกับรักเธอตอนเรียนมหาวิทยาลัย แต่เพราะความโง่ของเธอและความฮ็อตของเขา ทำให้ซูซือเหยียนคิดว่าตัวเองกำลังถูกหลอก หลายปีหลังจากเหตุการณ์นั้นเธอเลือกเว่ยเสวี่ยหลินคนทรยศ ทว่า ณ ตอนนี้หลี่เฉิงหลินกลับยื่นข้อเสนอเป็นเครื่องมือให้เธอใช้แก้แค้นแฟนเก่า เพื่อแลกกับการเป็น...ผู้หญิงของเขา

เขาเข้ามาในเกี้ยวเจ้าสาว ยื่นข้อเสนอให้นาง ไปกับเขา...รอเจ้าบ่าว...หรือตาย หลังจากนั้นดวงตาของนางก็มืดบอด ทุกราตรีล้วนผ่านไปด้วยสัมผัสอันเร่าร้อน กระทั่งนางตาย...แม้แต่นามของเขา...ก็ยังไม่รู้ จักรพรรดิพระราชทานสมรสระหว่างวังชิงเฉินและจวนตระกูลจ้าว กลายเป็นข่าวที่น่ายินดีของคนทั้งต้าเฟิง แต่กลับคิดไม่ถึงว่าสิ่งที่รออยู่จะกลายเป็นงานแต่งสีเลือด เมื่อท่านปู่มอบแหวนคู่วงหนึ่งให้นางพร้อมทั้งบอกว่าเป็นสมบัติประจำตระกูล วิกฤตที่กำลังจะเกิดขึ้นทำให้จ้าวเซียงอิ๋นต้องเลือกระหว่างชีวิตของนางกับครอบครัว

::เรื่องย่อ:: บุตรีของเสนาบดีกรมโยธาธิการคนใดจะถูกท่านอ๋องน้อย ‘เว่ยฉืออวี่หยาง’ หมั้นหมาย คนทั่วทั้งเมืองหลวงก็สุดจะรู้ ทว่านาง ‘เซียวม่านหลิว’ หาทางหนีทีไล่ให้ตัวเองได้อย่างทันท่วงทีแล้ว นางปลอมตัวเป็นบุรุษปะปนไปกลับขบวนพ่อค้าเพื่อออกจากเมืองหลวง มิคาดว่าขบวนพ่อค้ากลับมุ่งหน้าไปยังทิศทางของสุสานหลวง กลายเป็นขบวนโจรขุดสุสานไปเสียนี่ ลักลอบขุดสุสานมีโทษประหารเจ็ดชั่วโคตร นางรับผิดชอบไม่ไหวแน่ แต่คนหรือจะสู้ฟ้าลิขิต จู่ๆ นางก็ตกลงไปในสุสานของเชื้อพระวงศ์ผู้หนึ่ง โลหิตเป็นสื่อนำ พลังอำนาจลึกลับกลับชักจูงให้นางไม่อาจหลบหนี กลายเป็นการปลุกให้ใครบางคนตื่นขึ้นมา ทั้งยังตื่นขึ้นมาด้วยใบหน้าหล่อเหลาเหลือร้าย และน่ากลัวอย่างยิ่ง “เว่ยฉือหลี่หมิง คือชื่อของข้า” “ท่านแซ่เว่ยฉือ มิใช่เป็นเชื้อพระวงศ์หรอกหรือ?” “นั่นย่อมใช่แน่นอน” ครั้นได้ยินคำตอบของเขา ขนลุกชูชันไปทั้งกาย จักรพรรดิพระองค์ก่อนมีพระนามเดิมว่า…เว่ยฉือเทียนหลาง สวรรค์! ศพมีชีวิตผู้นี้ถึงกับแก่กว่านางสามรุ่น เขาถือเป็นปู่ทวดของเว่ยฉืออวี่หยาง นี่นางหนีเสือปะจระเข้เช่นนั้นหรือ!?

----------------------------------------------------- นางรับงานสังหารรัชทายาทต้าฉินเพราะรู้มาว่าเขาเป็นชายรักชาย แม้จะเปลือยเปล่าต่อหน้าเขานางก็ได้หาอับอายไม่ แล้วไฉนเขาถึงทำราวกับว่ารู้จักสนิทสนมกับพี่ชายนางดีเช่นนี้ ------------------------------------------------------