ลิขิต โลหิต จันทรา

  เซียวม่านหลิว ธิดาคนที่สามของเสนาบดีแห่งกรมโยธาเซียวอี้ไฉ ปีนี้อายุครบสิบหกปีบริบูรณ์ รูปโฉมงดงาม หลักจริยาครบถ้วน ความสามารถทางการเรือนไม่ขาดตกบกพร่อง ถือได้ว่าเป็นยอดหญิงงามอันครบถ้วนสมบูรณ์ จักรพรรดิองค์ที่สิบห้าแห่งต้าถัง เว่ยฉือซินหย่ง คิดเป็นพ่อสื่อหมั้นหมายเซียวม่านหลิวกับเว่ยฉืออวี่หยาง ผู้ดำรงตำแหน่งรองเสนาบดีกรมคลัง บุตรชายคนที่สี่ของจวินจี๋จวิ้นอ๋องผู้มากความสามารถ ในวันที่สิบห้าเดือนห้า ให้เว่ยฉืออวี่หยางยกขบวนของหมั้นไปสู่ขอเซียวม่านหลิวที่จวนตระกูลเซียว ใครๆ ต่างก็รู้ว่าจักรพรรดิพระองค์นี้ทรงโปรดปรานหลายชายคนนี้มาก ถึงขั้นคิดแต่งตั้งเป็นองค์ชายเสียด้วยซ้ำ การพระราชทานหมั้นหมายในครั้งนี้จึงเป็นไปตามความต้องการของเว่ยฉืออวี่หยางตั้งแต่ต้น ทว่าเพราะไม่ต้องการบีบบังคับนาง ครั้งนี้จึงเป็นเพียงการพระราชทานหมั้นหมาย น่าเสียดายที่เซียวม่านหลิวกลับมิอาจยอมรับไมตรีครั้งนี้ได้ วันที่สิบห้าเดือนห้า เซียวม่านหลิวหายตัวไปอย่างลึกลับ ผู้ที่มารับของหมั้นแทนจึงกลายเป็นเซียวม่านหนิง ธิดาคนรองของเสนาบดีเซียวผู้มีจิตปฏิพัทธ์ให้เว่ยฉืออวี่หยางมานานแล้ว ทว่าเว่ยฉืออวี่หยางผู้ดำรงตำแหน่งสำคัญในราชการตั้งแต่อายุยังน้อย ไหนเลยจะถูกผู้อื่นจูงจมูกโดยง่าย เพียงค่ำคืนเดียวประกาศตามหาเซียวม่านหลิวก็ถูกติดไปทั่วทั้งเมืองหลวง   เพราะต้องการหลบหลีกงานหมั้นหมายเพื่อหลีกทางให้พี่สาวคนรองสมหวังในรัก นางจึงปลอมตัวเป็นชายหนุ่มรับจ้างในขบวนพ่อค้า มุ่งหน้าออกจากลั่วหยาง ทว่าเคราะห์ซ้ำกรรมซัด งานจิปาถะที่นางมาสมัคร กลับเป็นขบวนโจรขุดสุสาน ทั้งสุสานที่กำลังจะขุดนี้ยังเป็นถึงสุสานของราชวงศ์ หนีงานหมั้นว่าต้องโทษหนักแล้ว ทว่าขุดสุสานของราชวงศ์ยิ่งโทษหนักกว่า ระหว่างการขุดสุสานในครั้งนี้ กลับทำให้ชีวิตของนางเปลี่ยนแปลงไป ดังคำที่ว่า ‘สตรีไม่ควรยุ่มย่ามพิธีกรรมศักดิ์สิทธิ์’ เมื่อนางย่างเท้าเข้าสู่สถานที่แห่งนี้ ก็คล้ายกับว่าถูกใครบางคนร้องเรียก จนถูกนักพรตที่อยู่ในขบวนโจรจับได้ว่าเป็นสตรี ครั้นหมายหลบหนีกลับถูกปลายกระบี่เฉี่ยวผิวหนังตรงลำคอจนโลหิตรินไหล เมื่อหยาดสีแดงเปรอะเปื้อนกับพื้นผนังหินของสุสานโบราณแห่งนี้ กลับกลายเป็นการปลุกคนผู้หนึ่งให้ตื่นขึ้น “เว่ยฉือหลี่หมิง คือชื่อของข้า” “ท่านแซ่เว่ยฉือ มิใช่เป็นเชื้อพระวงศ์หรอกหรือ?” “นั่นย่อมใช่แน่นอน” เขาก็ถูกฝังในสุสานของราชวงศ์มิใช่หรือ “แต่ชื่อของท่านกลับผิดหลักการอยู่บ้าง ใบหน้าของท่าน ผิวพรรณของท่าน น้ำเสียงของท่าน อย่างไรก็ไม่เหมาะกับชื่อหลี่หมิง” “หมายความว่าอย่างไร” “ชื่อกลางของจักรพรรดิองค์ปัจจุบันคือซิน ลำดับถัดมาคืออวี่ ท่านลำดับที่เท่าใดในสายสกุลเว่ยฉือกันเล่า” เว่ยฉือหลี่หมิงนิ่งอึ้งไป ดวงตาคล้ายฉายประกายสีแดงเรื่อเรืองในความมืด “น้องชายของข้าคือเว่ยฉือหลี่จิ้ง ลูกชายของเขาคือเว่ยฉือเทียนหลาง เวยฉือเทียนเฟิง” ครั้นได้ยินคำตอบของเขา สมองของนางก็บิดม้วน ขนลุกชูชันไปทั้งกาย “จักรพรรดิพระองค์ก่อนมีพระนามเดิมว่า…เว่ยฉือเทียนหลาง” เซียวม่านหลิวนับนิ้วของตัวเอง ไล่ลำดับรุ่นของเขาอยู่ในใจ สวรรค์ ศพมีชีวิตผู้นี้ถึงกับแก่กว่านางสามรุ่น เขาถือเป็นปู่ทวดของเว่ยฉืออวี่หยาง ทั้งยังแก่กว่านางตั้งมากโข ทว่าแทนที่จะตกใจกับคำตอบของนาง ชายหนุ่มกลับหัวเราะเย็นเยียบในลำคอ “ราชทินนามของข้าคือไท่หมิง องค์รัชทายาทลำดับที่หนึ่งซึ่งถูกแต่งตั้งในปีเสวียนจิ้งที่สิบแปด”