"ตำรามหากาฬ อำนาจ และมนต์ดำ"

หัวใจ ความใคร่ และกาลเวลา

เรื่อง...เปลวไฟกามเทพ โดย...พายุ "เธอคือผู้ก่อสุมความแค้น ส่วนเขา คือคนที่แค้นเธอด้วยหัวใจ เมื่อไฟแค้นคุกโชน สิ่งไหนก็ยากจะยับยั้งได้" ทุกครั้งที่...เห็นหน้าเธอ ทุกครั้งที่...สบสายตาเธอ ความโกรธ ความเกลียดและความแค้นก็ประทุขึ้นในหัวใจ มันคงจะถึงเวลาแล้วสินะที่ลูกสาวของนางผู้หญิงแพศยาจะได้รับบทเรียนอย่างสาสม!!

หัวใจร้าย พ่ายเพลิงรัก *** ไกรธวัต...เป็นดั่งเปลวไฟที่ร้อนแรง และพร้อมที่จะแผดเผา ‘หัวใจ’ ของเธอได้ทุกเมื่อ ส่วน เธอ...ดั่งแก้วบางที่พร้อมจะปริแตก เมื่อเขายืนยัน... จะให้เธอเป็นผู้ชดใช้ความแค้นในหัวใจ ‘หัวใจบางๆ’ ของ ปุรัมภา จะรอดพ้นไปจาก ‘เพลิงมาร’ ได้หรือไม่...

“...ห่อนทุกข์นางนาฏน้อง นางจันทร์ คำฮักบ่ดั่งฝัน หมายน้อง พรากภพพ่อจากกัน ทุกข์เท่า นางเฮย บ่สมดั่งใจต้อง ซบรักรอยตรม...” ทุกครั้งที่...จันทร์เจ้า...อ่านบทกลอนนิทานพื้นบ้านเรื่องเจ้านางจันทร์งาม เธอมักรู้สึกเจ็บปวดตามไปด้วย ความรู้สึกจุกแน่นที่หัวอก ยอกย้ำซ้ำเติม เรื่องราวของเจ้านางจันทร์งามบีบคั้นหัวใจ จนพาให้พบกับเรื่องราวอันเหลือเชื่อผ่านความฝัน จันทร์เจ้าเห็นตัวเองเป็นเจ้านางจันทร์งาม เจ้านางแห่งเวียงปูคา ที่ต้องพลัดพรากจากเจ้าน้อยภูมินทร์ ด้วยน้ำมือของเจ้าแสนเมือง กระทั่งสิ้นสุดที่ความตาย.. เธอจะทำอย่างไร...ให้ความเจ็บปวดผูกผันหัวใจต่อไป หรือจะยุติเรื่องราวทั้งหมดเอาไว้แค่ความฝันเท่านั้น พบกับ ปฐมบทแห่งเรื่องราว "เพรงแห่งนาง" เรื่องราวของเจ้านางจันทร์งาม แห่งเวียงปูคา

กรุ่นไอความรักผลิบาน ท่ามกลางผืนป่าและสายธารา หากมีคนตั้งคำถามว่า...ความสุขของมนุษย์อยู่ที่ไหน... สำหรับ ธาราริน ถิ่นเมฆา แล้ว คำตอบชัดเจนที่สุดของเธอ คือการได้อยู่ท่ามกลางผืนป่าธรรมชาติ มีสายธาร ทุ่งหญ้า สัตว์ป่าและความใสซื่อบริสุทธิ์ของคนบนดอย ยิ่งมีเขา...ภูตะวัน สัญธิมา หนุ่มผู้มีหัวใจอนุรักษ์ธรรมชาติ เสียสละกายใจเพื่อผืนป่ามาคอยนำทาง ทุกอย่างจึงยิ่งงดงาม ทว่าดูเหมือนเส้นทางเดินของทั้งสองจะไม่ได้โรยด้วยกลีบกุหลาบ เมื่อเกิดการปิดกั้นจากชาวบ้านผาตะวัน...ชุมชนกลางป่าใหญ่ติดชายแดน เขาและเธอจะมีวิธีการอย่างไร ให้ความคิดอันล้ำสมัยของตน เดินทางควบคู่ไปพร้อมกับความเชื่อของชาวบ้านอย่างไม่มีข้อขัดแย้ง ทั้งจะทำอย่างไร...ให้คนอยู่ร่วมกับป่าอย่างผสมกลมกลืน โดยให้คนพิทักษ์ป่าและป่าก็มอบความสุขร่มเย็นให้แก่คน...ตามแนวทางพระราชดำริของแม่ฟ้าหลวง มาเอาใจช่วยทั้งสองได้ใน “กรุ่นรักเคียงธารา” ที่จะพาไออุ่นแห่งธรรมชาติสู่หัวใจทุกคน

กลิ่นเลือด ไอรัก เงาริษยา นำพามาซึ่งแรงพิศวาสอันลึกล้ำ แรงแค้นสิ้นสุดลง พร้อมกับความสาแก่ใจ เมื่อศัตรูที่ได้เดินทางเข้ามาหา “นาง” ...ที่เรือนบุษยา... แรงรัก แรงริษยา กับการแย่งชิง ดำเนินจากอดีตจวบจนปัจจุบัน ‘นิรัชฌา’ นางเอกสาวของวงการบันเทิง เธอได้พบกับสิ่งลี้ลับที่ยากจะบรรยายจากความฝันที่เด่นชัด...เรือนไทยทรงล้านนาหลังใหญ่ ภายใต้ม่านหมอกที่น่ากลัว กับภาพนางฟ้อนที่งดงามเป็นยิ่งนัก ทำให้หัวใจของเธอปั่นป่วนจากเสียงและภาพที่ร่ำเรียกให้เธอกลับไป ใจหนึ่งนึกคร้ามกลัวและรู้สึกยอกแสยงในหัวอกเมื่อเธอได้เดินทางเข้าไปถึงยังจุดนั้น แต่อีกใจหนึ่งกลับอยากทะยานไปสัมผัสกับสิ่งนั้นเหลือคณนา เธอจะทำอย่างไรเมื่อในเวลาต่อมาเธอสามารถระลึกชาติได้ว่าตัวเธอนั้นมีความผูกพันกับเรือนหลังนั้นอย่างไร จากหญิงสาวที่อ่อนหวานกลับกลายเป็นเครื่องมือของการแก้แค้นจากแรงพยาบาทไปโดยไม่รู้ตัว กลิ่นดอกแก้วที่รอคอย กับเงาริษยาในหัวใจ จะนำพาให้เธอกลับไปสู่วังวนแห่งความแค้น แรงริษยา และการยิ่งชิงนั้นอีกหรือไม่ คงต้องให้บทอวสานของ “กลิ่นแก้วบุษยา” เป็นผู้เฉลยคำตอบเสียแล้วล่ะ

ทุกชีวิต...ย่อมมีสิทธิ์ที่จะเลือกทางเดินของตนเอง ทุกชีวิต...ย่อมที่จะต้องการแสวงหาความอบอุ่นให้กับหัวใจ และ “ความรัก” ก็คงจะเป็นเหตุผลเดียวที่ทำให้ทุกชีวิตเกิดขึ้นและดำรงอยู่ต่อไป หนึ่ง...พยายามหลีกหนีความรู้สึกเจ็บปวดเพราะการบังคับฝืนใจ อีกหนึ่ง...พยายามหักห้ามเพราะเธอเปรียบดั่งนางฟ้าผู้สูงส่ง ส่วนเขาเป็นแค่หมาวัดที่พ่วงนิยามอันหนักแน่นว่า...หัวใจจะอยู่เหนือหน้าที่ไม่ได้ เมื่อความอ่อนไหว...แปรเปลี่ยนเป็นความเห็นใจ ความใกล้ชิด ผูกพัน...ทลายหินผาอันหนักแน่นให้หวั่นไหวไปอย่างไม่รู้ตัว ขุนพลจะเลือกสิ่งไหน ระหว่าง ให้ “หน้ากาก” มันปิดกั้นความรู้สึกของตนเองต่อไป หรือยอมละทิ้งหน้าที่แล้วหันมาเลือก “หัวใจ” อันอ่อนไหวบอบบางของเธอ

เล่ห์ร้ายหัวใจลวง : พายุ "ดอกไม้งาม อยู่ในมือมาร ไม่มีอะไรแน่นอน ไม่มีอะไรรับประกันว่า เขาจะทะนุถนอมเธอไปถึงเมื่อไร และไม่อาจมีใครรู้ได้ว่า เมื่อเขาบรรลุเป้าหมายแล้ว ดอกไม้งามดอกนี้ จะเพียงแค่ซอกซ้ำหรือแหลกเหลวสักปานไหน..." ระหว่างไฟรักพิศวาส กับไฟแค้นทาสชะตากรรม สิ่งใดกันแน่จะเผาผลาญเขาและเธอให้มอดไหม้ หรือท้ายที่สุดแล้ว ทุกอย่างจะกลายเป็นเพียงแค่... เล่ห์กลรักร้าย ของหัวใจที่หลอกลวง..."

“รอยจันทร์” นานหลายนาทีที่เขาจ้องมองเธอ “เธอเคยคิดอยากจะเป็นดวงดาวหรือดาราบ้างไหม เป็นดาราอย่างที่ฉันเป็นอยู่นี้” หญิงสาวผินกรอบหน้าสวยมามอใบหน้าของชายหนุ่ม ก่อเกิดเงาวูบไหวภายในดวงตาคู่สวยทั้งสองข้าง “เป็นดาวแบบคุณหรือจ๊ะ” กระแสเสียงหลุดหายไปในลำคอ เธอยิ้มก่อนจะเอ่ย “ไม่ดีกว่าจ้ะ เป็นแล้วถ้าหากมันไม่สบายใจอย่างคุณ รอยจันทร์ขอเป็นตัวของตัวเองแบบนี้จะดีกว่า” “แล้วเธออยากจะเป็นอะไรล่ะ” “รอยจันทร์อยากจะเป็นนกจ้ะ ได้บินไปอย่างอิสระ บินไปด้วยหัวใจที่ปรารถนาและบินไปด้วยความสุขของหัวใจ แล้วคุณล่ะ ถ้าหากไม่ได้เป็นดาวแล้ว คุณอยากจะเป็นอะไร” “นกครับ ความคิดของผมคงเหมือนกับรอยจันทร์ เป็นนกแล้วเราสามารถจะบินไปไหนก็ได้ตามที่หัวใจต้องการ กรอบความคิดคือความอิสระในการโบยบินไปในแต่ละที่ มีท้องฟ้าเป็นเส้นทาง มีต้นไม้เป็นบ้านและมีทุกสิ่งทุกอย่างบนโลกเป็นเพื่อนในยามเหงา รู้สึกว่าหัวใจและความคิดของเราจะตรงกันนะ...รอยจันทร์” ตาสองตาสบประสานกัน รอยยิ้มแจ่มใสผุดขึ้นบนใบหน้าที่เกลื่อนสุขของเขาและเธอ ภายในเงามืดถึงจะมองเห็นไม่ชัดนัก แต่สิ่งที่ยืนยัน คือหัวใจของทั้งสองที่สื่อสารผ่านทางสายตา โรแมนติกแอบรักครอบครัว

กุหลาบทราย ใต้แสงจันทร์ โดย..พายุ "ความเร่าร้อนของเขา ทำให้เธอหลอมละลายกลางแสงจันทร์" เมื่ออำพัน พงษ์พันธุ์เดินทางไปหาพี่ชาย แต่แล้ว เธอกลับถูกลักพาตัวไปยัง มุสตาร์ประเทศ เมื่อเธอต้องกลายเป็นนางบำเรอให้กับเขา เธอจะทำอย่างไร...