...O... Mardin gibiydi. Gecesi gibi sessiz, sakin. Ama bir o kadar da ışıl ışıl. Mardin gibiydi. Gündüzü gibi çocuk kahkahası dolu. Ama bir o kadar da gözyaşı. Mardin gibiydi. Herkesin bir açığını aradığı. Ama mükemmelliğin şekil bulmuş hali. Mardin gibiydi. Aşka sırtını dönmeye çalışan. Ama Aşka koşan. Mardin gibiydi. Geçmişi karanlıkta saklı. Ama geleceği bir o kadar aydınlık. Mardin gibiydi. Kuru toprağın üzerine dizilmiş taş evleri gibi. Sessiz ve kimsesiz. ...O... Mardin'e duyulan aşk gibiydi. Sonsuz ve Merhamet dolu. "...Yiğit Masumdu, Ses Tonu İse Katil..."

Asker olmak zordu, askerken aşık olmak çok daha zor. Üstelik aşık olduğunuz kişi Komutanınızsa olay bambaşka bir yere evriliyordu.Çevremizde onlarca tehlike varken, her an ölümle burun burunayken kalbimin orta yerine bir bomba misali düşmüştü. Fiziksel zarar yoktu ama kalbimde büyük bir korku ve paniğe neden olmuştu. Gözlerinde huzuru taşıyan adam, kalbimde zelzelelere neden olmuştu. Ve benim kimsesiz kalbim, çevremizde silahların patladığı bir anda onun önüne siper olmuştu. Bu kimsesizliğinde boğulmuş olan benim ve barut kokulu imkansız aşkımın hikayesi. Ne demişler; Zoru başarırız, imkansız biraz zaman alır.

"Adının anlamını biliyor musun Niran?" diye fısıldadı siyahın içindeki adam. Tüm beyazlığıyla cevapladı genç kız; "Aydınlıklar, ışıklar" Başını sağa sola salladı adam ve genç kızın kalbini titreten sesiyle konuştu. "Niran... Cehennem anlamına gelir... Benim karanlığıma ateşlinle ışık olurken, sana koşarak gelmeme neden olacak bir cehennem..." *** Oradaydı... Saçları rüzgârla dans ederken kalın kabanına sarılmış, bir kaç metre ötesinde duruyordu. Eskimiş ve rengi solmuş kabanın altında bile mükemmel fiziği kendini belli ediyordu. Bembeyaz yüzü soğuktan kızarmıştı. Sağ kaşının biraz üzerinde olan morluğa baktı adam. Anlaşılan dün gece yine dayak yemişti genç kız. Sinirle kararan gözlerini bir kaç saniye kapattı ve sakinleşmeye çalıştı. Onun bakmaya Kıyamadıgı güzel yüze her gün onlarca darbe iniyordu. "Biraz daha dayan" diye fısıldadı onu duymayacağını bile bile. Çok az kalmıştı onu almasına. Bir kaç nefeslik süre boyunca bekledi, birazdan gözlerinin önündeki güzellik gidecekti biliyordu. Bu yüzden döndü arkasını ve ilerledi, saklandığı karanlığına daha bir girip gözden kayboldu. Tıpkı bir kac saniye sonra izlediği güzelliğin kaybolması gibi. *** "Aşk bizim için uçurumdan farksızdı... Ama ne benim kanatlarım vardı. Ne de senin uçurumdan atlayabilecek cesaretin." *** Cennet'in Cehenneme dönüşme hikayesi.

Mardin... Doğunun en heybetli şehri... Doğunun en acımasız şehri... Doğunun en merhametli şehri... Mardin.. Gezmesi güzel. Yaşaması zor Şehir. Mardin... Erkeğine en adaletli. Kızına en adaletsiz Şehir. Mardin... Taşına toprağına kan bulaşmış şehir. Gökyüzüne bulutuna masumiyet bulaşmış şehir. Mardin... Ey Heybetli Mardin! Yetmez mi yaşattığın acılar. Yetmez mi yaşattığın hüzün. Yetmez mi bu kader... bu töre... Ne hakkın var Beni! Bizi kendi kaderin uğruna, kendi geçmişin uğruna ölüme atman. Neden Haramdır bu şehirde sevmek?