ความสัมพันธ์​ที่ก้าวข้ามคำว่า 'เพื่อน'​ แต่สถานะไม่ได้ 'เลื่อน' ตามมาด้วย อีกคนนึง ' ดื้อ'​ อีกคนนึง 'ดุ'​ "เชิญเอาแต่ใจ เพราะต่อไปฉันจะเอาแต่เธอ!!" (เรียว)​ เรียวกิ โมจิซึกิ หนุ่มลุกครึ่ง ไทย-ญี่ปุ่น ทายาทบริษัทผู้ขนส่งรายใหญ่ของเอเชียและยุโรป นิ่งและฉลาด  ไม่ชอบการพูดทวนซ้ำมากกว่า 1 รอบ ขี้เบื่อและขี้รำคาญ สถานะ :  รักเพื่อน "ฉันสามารถเป็นเพื่อนเธอได้ทั้งชีวิต ถ้าเธอไม่คิดมีคนอื่น #ความลับจะยังเป็นความลับ"  (คลอเดียร์)​ ปาลิตา วัฒนไตรกุล นางแบบอิสระและรับงานพริตตี้แบรนด์รถหรู นิสัยเอาแต่ใจ และไม่ยอมใคร เซ็กซี่และมั่นใจในตัวเอง และชอบพูดซ้ำมากกว่า 1 รอบ สถานะ : เพื่อนรัก "ถ้าวันนึงนายมีใคร ฉันต้องไปหรือเปล่า #ความรักหรือความลับ" ''นายตามใจฉันแบบนี้ตลอด ถ้าวันนึงนายมีแฟนฉันจะทำยังไงอ่า'' ''ฉันไม่คิดมีใคร'' ''แล้วถ้าฉันมีหละ'' ''มีฉันคนเดียวก็พอแล้ว'' ​​​​​​................................  ''นายไม่มีสิทธิ์ทำแบบนี้นะเรียว!"  ''เธอไม่ควรพูดอะไรที่ตัวเองไม่รู้'' ''.........'' ''คำว่าเพื่อนมันไม่เหลือมาตั้งนานแล้ว''

"เธอเหนือกว่าฉันก็แค่ตอนขย่มเท่านั้นแหละ" ความสัมพันธ์​ที่มี "เงิน" เป็นตัวกลางแต่ความรู้สึกกลับก่อตัวขึ้นอย่างรุนแรง นิยามคำว่าของเล่นคืออะไร? แก้เหงาไม่มีปากมีเสียงเถียงไม่ได้ แต่ไม่ใช่สำหรับเธอและเขา

"ไลลาเป็นของเฮีย ไม่ว่าจะสถานะไหนก็มีแค่เฮียคนเดียวเท่านั้นที่มี 'สิทธิ์'​ ในตัวเธอ" จากความสงสารและเอ็นดูที่เธอเป็นเด็กน่ารักและขีดเส้นไว้ให้เป็นน้องสาว แต่พอนานวันเข้า คนที่เป็นพี่กลับหงุดหงิดทุกครั้งที่น้องสาวคนนี้มีหนุ่มๆ เข้ามาจีบไม่เว้นแต่ละวัน สาเหตุนั้นต่างคนต่างรู้อยู่แก่ใจ แต่หากไม่มีใครเปิดเผยมันออกมา หากแต่การกระทำก็สวนทางกับสถานะจน น้องสาวไม่จริงเริ่มหวั่นไหว...  “เฮียขา...” “ว่าไงคะ...” ______________ “หน้าตาซื่อๆ บอกเฮียดื้อได้ไง” “ไม่ได้ดื้อค่ะ แต่เลว”

ใครจะคิดว่าท่านประธานที่อยู่ด้วยกันทุกวันนั้นจะเป็นแด๊ดดี้ของฉันในวันนี้ แล้วใครบอกว่าเสียเป็นแสน แขนไม่ได้จับ? นี่มันยิ่งกว่าจับ มาถึงคำว่า \'จุก\' _________________ “ถ้ากล้ามาริกะก็กล้าให้” “...” “ถ้าไม่กล้าก็อย่ามาเก่งสิคะ บอส” เสียงหวานเอ่ยยียวนอย่างดูถูกเขาแถมยังพูดออกมาอย่างมั่นใจว่าเธอรู้ว่าเขาเป็นใครและไม่กลัวที่จะเผชิญหน้าด้วยซ้ำ ความคิดตีรวนกันในหัวจากที่เคยเป็นคนนิ่งเงียบและจัดการปัญหาทุกอย่างได้อย่างเด็ดขาด แต่พอเป็นเรื่องของเธอ ทุกอย่างก็อยู่นอกเหนือการควบคุมไปหมด “แล้วอย่ามาร้องขอให้หยุดก็แล้วกัน” “ก็อยากจะร้องเหมือนกันค่ะ แต่ไม่ใช่ร้องขอให้หยุดนะคะ” “...” “แต่เป็นร้องคราง อ๊ะ ไฟ อื้ออ” “ตัวแสบ” สันกรามคมขบแน่นอย่างพยายามระงับอารมณ์และไม่รอช้าที่จะหยิบกุญแจรถและลุกขึ้นเดินออกไปจากห้องทำงานอีกครั้ง แต่คราวนี้เขาไม่ได้หยุดชงักหรือถอยกลับออกมาเหมือนในตอนแรก แต่กลับกระชากประตูเปิดออกมาและรีบลงไปยังลานจอดรถทันที เห็นทีวันนี้เธอจะได้ร้องครางจริงๆ