ตูม!! ร่างเล็กที่ตกลงไปถึงก้นสระเพราะแรงที่เขาผลักเธอมันก็แรงพอสมควร ร่างเล็กของหญิงสาวพยายามตะเกียกตะกายตัวเองขึ้นมาให้เหนือผิวนํ้าแต่มันก็ชั่งยากเย็นเหลือเกินสำหรับคนที่ว่ายนํ้าไม่เป็นอย่างเธอ "แค่ก แค่ก แค่ก" ฟีนิกซ์ยืนกอดอกมองภาพตรงหน้าอย่างไม่ทนทุกข์ร้อน ร่างบางที่กำลังดื้นทุรนทุรายอยู่กลางสระนํ้าสร้างความสะใจให้แก่ชายหนุ่มไม่น้อย เขาไม่ได้ตั้งใจจะผลักเธอตกนํ้าหรอกแต่อาจจะเป็นเพราะเขาผลักเธอแรงเกินไปจึงทำให้เธอพัดตกนํ้าแต่ก็ช่วยไม่ได้ถือเสียว่ามันเป็นโทษทัณฑ์ที่เธอต้องรับแล้วกันนะ ณัฏฐณิชา "หึ"เมื่อคิดได้ดังนั้นคนใจร้ายก็ยกยิ้มมุมปากออกมาอย่างเย้ยหยั่น

"​เพียะ! แพศยา"ใบหน้าสวยหันไปตามแรงตบจากมือหนาของชายคนรัก ร่างบางของอัญริสาสะอื้นร้องออกมาอย่างหนัก เมื่อฝ่ามือหนากระทบเข้าที่แก้ม "อึก พี่ริก ฟังอัญก่อนมันไม่ได้เป็นอย่างที่พี่ริกเห็นนะ"มือบางเอื้อมไปจับมือหนาของริชาร์ดไว้ เพื่ออธิบาย แต่กลับโดนเขาสบัดทิ้งอย่างไม่ใยดี "จะให้ฉันฟังอะไรอีก อัญริสา จะให้ฉันฟังว่าเธอกับมันเอากันท่าไหนบ้างหรือไงห๊ะ!!"ริชาร์ดตะคอกใส่หน้าอัญริสาดังลั่นห้อง

"เกวลินเหรอคะ" "ครับ เกวลิน หรือน้องเกว"เควิลบอก "แล้วคุณเป็นอะไรกับเกวเหรอคะ"เกวลินยังคงถามต่อเพราะเธออยากรู้ว่าเธอมีความสัมพันธ์อย่างไรกับคนตรงหน้า "น้องเกวเป็นคนรักของฉันเรียกง่ายๆว่าเป็นเมียครับ"เควิลบอกหน้าตาย ไม่รู้สิเขาอยากให้มันเป็นแบบนั้นจริงๆและมันก็ต้องเป็นแบบนั้น

"เอ่อ ถ้าอย่างไงก็แล้วแต่จะคิดเลย"ในเมื่อเธอพูดอะไรไปเขาก็ไม่ฟังไม่เชื่อ ก็แล้วแต่เขาจะคิดเลยแล้วกัน "พิมพ์ลดา!!" "อย่าคิดว่าเป็นเมียฉันแล้ว ฉันจะไม่กล้าทำอะไรเธออย่างนั้นหรอ?"พ่อเลี้ยงกวินทร์เค้นเสียงตํ่าเอ่ยถามคนตัวเล็กที่นั่งสะอื้นร้องไห้อยู่ที่พื้น "ไปสิ อยากจะไปหามันนักก็ไป แล้วก็ไม่ต้องกลับมาให้ฉันเห็นหน้าอีก ไป!!"

"คุณจะฆ่าเขา ทำไม ทำไมต้องฆ่าแกงกันด้วย" หญิงสาวตวาดถามเขาออกไป เพราะไผ่ก็เปรียบเสมือนพี่ชายเธอคนหนึ่งและเขาก็เป็นคนดี "ก็ช่วยไม่ได้ มันอยากแกว่งเท้าหาเสี้ยนเอง" เขาเอ่ยอย่างไม่แยแส "ฉันไม่น่าหลวมตัวมาอยู่กับผู้ชายจิตใจอำมหิตอย่างคุณเลย" "หลวมตัว หึ" เขาเดินเข้าไปประชิดตัวก่อนจะกระชากเธอเข้ามาปะทะที่แผงอกแล้วกอดรัดเธอไว้แน่น

"อย่ามองฉันด้วยสาตาแบบนั้นนะ"อีธานรู้สึกใจกระตุกแปลกๆ เมื่อสบตากับความว่างเปล่าจากนัยตาคู่สวยนั้น "หนูต้องทำยังไง คุณธามถึงจะเชื่อหนู" "ยอมเป็นของฉันสิ" "ถ้ามันทำให้คุณธามเชื่อในตัวหนูเหมย หนูเหมยก็จะยอมเป็นของคุณธามค่ะ"

พายัยเด็กนี่ออกไปจากบ้านของฉันซะ แล้วอย่าพากลับมาเหยียบที่นี่อีก​" ชายหนุ่มเอ่ยบอกด้วยนํ้าเสียงเกรี้ยวกราด "พี่คาร์ลอสจะให้หนูเบลล์ไปอยู่ที่ไหน อึก นุ หนูเบลล์ไม่อยากไป​" ด้วยความเสียใจประกอบกับอะไรหลายๆอย่างจึงทำให้เด็กสาวเผลอเรียกคาร์ลอสว่าพี่ออกไป ทั้งที่เธอก็รู้อยู่เต็มอกมาเขาไม่ใช่ "ฉันบอกเธอกี่ครั้งแล้วว่าอย่าเรียกฉันแบบนั้น!!"

"หนูไปหาเพื่อนมา โมน่า เพื่อนที่มหาลัยฯของหนู"เด็กสาวบอกพร้อมกลับซบหน้าลงที่ซอกคอหนา "แล้วทำไมไม่บอก"นํ้าเสียงยังอยู่ในโทรนเดิม "มันสับสน" "สับสน?" "ก็เรื่องที่ ที่หนูกับคุณป๋า จุดจุดจุด กัน"ฮันน่าเอ่ยออกมาอย่างเคอะเขิน "....."

เสียงหัวใจของเธอมันเต้นแรงมาเหมือนมันจะหลุดออกมาอย่างไรอย่างนั้น "ว่าไง คบกับเหนือนะควีน" ถามย้ำอีกครั้ง "เออ~" ขอเล่นตัวก่อน "เป็นแฟนกับเหนือนะ" ทิศเหนือเอ่ยของหญิงสาว เขารวบรวมความกล้าทั้งหมดที่เขามีเพื่อขอเธอเป็นแฟน

"ค่ะ หนูจะไปเรียนต่อที่เมกา" "........." "ค่ะ รักแม่ค่ะ"ก่อนกดว่างสาย "อึก มะ ไม่เอาแบบนี้ อึก ไม่ให้ไป"ร่างหนาขยับเข้าไปกอดช้อนรักบางจากทางด้านหลังพร้อมกับร้องไห้ฟุมฟายออกมาอย่างหนัก "ฮื่ออ อึก มะ ไม่ไป นะ ไม่ทิ้งซันนะ"

"หึ! เด็กใจแตกแบบเธอ ฉันไม่เอามาเป็นเมียหรอก แค่เอาก็บุญแค่ไหนแล้ว" "ส่วนที่ฉันทำดีกับเธอนะเหรอ!? ก็แค่หาอะไรสนุกๆทำแก่เบื่อ" เขาพูดมันออกมาแบบไม่สนใจใยดีความรู้สึกของคนฟังเลยสักนิดว่ามันจะเจ็บปวดแค่ไหน "สนุกมากใช่ไหมที่มาล้อเล่นกับความรู้สึกของคนอื่น" นํ้าตามากมายยังคงหลั่งไหลออกมาไม่ขาดสาย "มากเลยล่ะ เพราะเกมนี้เธอแพ้ฉันราบคาบ"

"ทำไม คนอย่างฉันมันทำไม"แทนไทดึงร่างเล็กเข้ามาเผชิญหน้ากับเขาเมื่อได้ยินในสิ่งที่เธอพูดออกมามือหนาบีบเข้ากับแขนเรียวจนตอนนี้เป็นรอยนิ้วมือแดงขึ้นมา "โอ๊ยยย!"ข้าวฟ่างร้องออกมาพร้อมกับทำหน้าเหยเกเธอก็เลือกที่จะไม่ตอบคำถามเขาแต่เลือกพูดให้สิ่งที่เธอคิดอยู่ตอนนี้แทน "พี่แทนค่ะ" "......." "ฟ่างว่า...เราห่างกันสักพักดีไม่ค่ะ" "มันต่างจากการบอกเลิกตรงไหนวะ" "งั้น อึก ระ เราเลิกกันนะพี่แทน อึก พอแค่นี้เถอะนะฟ่างทนรับอารมณ์ อึก เดี๋ยวดีเดี๋ยวร้ายของพี่ไม่ไหวแล้ว" "ได้! แต่หลังจากที่ฉันเอาเธอจนพอใจ

"หึ!! ไปร่านที่ไหนมาล่ะถึงกลับมาเอาป่านี้"วาจาร้ายถูกพ่นออกมาทันที "ปะ...ปล่อยฟางนะ"เธอไม่ตอบคำถามเขา ยังไงถึงเธอพูดหรือบอกออกไปเขาก็ไม่เชื่อ แล้วหาว่าเธอแก้ตัวอยู่ดี "ไม่!! ชอบนักใช่ไมไปนอนอ้าขาให้พวกตัวผู้มันเอานะห๊าาา"อาเทอร์ตะคอกเสียงดังลั่นใส่คนตรงหน้า แล้วเพิ่งแรงบีบที่แขนเล็กจนเกิดรอยแดงขึ้น