ki gezegen arasında köprü olan aktif bir kitap sihirli güçleri hissetmeye çalışarak sahibini ararsa ne olur? 5 yaşında ailesi ile nedeni belirsiz bir trafik kazası geciren Ezel ailesini kaybeder. Hastanede gözlerini açtığında göz rengi artık koyu yeşil değil mor olmuştur. Kim oldugunu hatırlamadan 19 yıl normal bir yaşam sürmeye çalışan Ezel artık 24 yaşındadır. Nor gezegenine göre süresi dolan kızda birden yan etkiler başlamıştır. "Kulağıma fısıldayan bu ses kime aitti? Benden başkası olmayan caddede kim benimle konuşuyordu? 'Alisa... Bul beni!' Gözlerim karşıdaki eski püskü kitaplar satan kitapçıya değdi. Camdaki rafta tek bir kitap vardı. Ahşaptan olan isimsiz bir kitap. Ve arkasında tek bir cümle."-Bu kitaptan çıkış yok! Eski bir kitapçıda saklanan ahşap bir kitap... Kokusuyla kendi icine hapseden bir gezegen... Nasıl oluştuğu çözülemeyen yaratıklar... Saklanılan gerçekler... Bilinmeyen ölümler... Gerçekleşmesi an meselesi olan bir kehanet...-Sıradaki kişi sen misin?Hepiniz Nor gezegenimizdeki sihirli ve gizem dolu yolculuğumuza davetlisiniz ama unutmayın kitapta ölürseniz gerçekte de ölürsünüz.ÇALINTI DURUMUNDA YASAL İŞLEM BAŞLATILACAKTIR

Pes etmemeyi anne rahmine düştüğü gün öğrenen bir genç kız... Her belaya, her zorluğa rağmen hayata sımsıkı tutunan on ikinci sınıf öğrencisi... Nereye kadar dayana bilir? Yapayalnız, yaşamanın ne olduğunu tam bilmeyen bir insan nasıl dimdik durabilir? Ailesi polis olan bir kızın hayatı nasıl olur? Herkes tarafından sevilen, imrenilecek bir kız mı? Yoksa sevilen ama yaklaşmaya korkulan bir kız mı? Hayatım boyunca kendimi savunmayı öğrendim. Polis gibi eğitildim. Hepsinin tek bir nedeni vardı. Hayatımı kurtarmak. Kaba tabirle canımı kurtarmak. Çünkü ben annemin rahmine düştüğümde bütün oklar bana dönmüştü. Bir çok kez ölümden dönmüştüm. Daha hayata bile gelmemişim ne yapmış olabilirim? Yapayalnız bir kızımdım. Giresun'da bir köyde babaannem ile yaşamımı sürdürmekteydim. Ta ki o da beni bırakıp bu dünyadan gidene kadar. Yıllarca kaçtığım kalabalık, ürkütücü olan şehir beni inadına kendine çekiyordu. Hayatım tepetaklak olmuş bir şekilde İstanbul'a giderken başıma nelerin geleceğinden habersizdim. Sürekli aynı cümleyi tekrar ediyordum. Bir gün her şey çok güzel olacak tek yapmam gereken dayanmak. ÇALINTI DURUMUNDA YASAL İŞLEM BAŞLATILACAKTIR!

Aile neydi? Sevgi neydi? Güven neydi? "Ailenin ne olduğunu 8 yaşında ufacık bir kızken unutmuştum. Annem o ilaç kokulu hastane odasında gözlerini sonsuzluğa kapattığında bir nevi bende onunla birlikte gitmiştim. Bedenim hayattaydı, evet... Ama ruhum..." Evinde üvey bir anne ve üvey kız kardeş ile yaşamak zorunda kalan bir genç kız... Tek umudu üniversiteyi kazanıp çocukluğunu geçirdiği o evi terk etmek iken bir kişi hayatını değiştirebilir mi? "Ben Damla Demirok... Ben o evde ruhumu öldürdüm. Sevginin sadece acı verdiğini babam sayesinde anladım. Etrafıma aşılmaz duvarlar ördüm. Şimdi o duvarların ardında hayatıma da son veriyorum!" "Ben Erdem Yalçın. Kimseye güven olmadığını en yakın arkadaşlarımın attığı kazıkla öğrendim. Benim için güven dalından koparılmış bir yaprağa benziyor. Bir kere düştüğünde asla yerinde dönmüyor!" İki yaralı hayat... Farklı acılarla başa çıkmış iki genç tek bir yürek olabilir mi? Bambaşka yaralar birbirlerini sarabilir mi? Bu benim kaybettiğim hayatımı bulma hikâyem... Bu benim yeniden doğma hikâyem... Hayata yeniden başlamamın hikâyesi. ÇALINTI DURUMUNDA YASAL İŞLEM BAŞLATILACAKTIR!