'เขาคิดกับฉันแค่เพื่อนทั้งที่รู้อยู่เต็มอกว่าฉันชอบเขา''เขาคิดกับฉันแค่เพื่อนทั้งที่เราสองเกินขั้นนั้นแล้ว''เขาเล่นกับความรู้สึกของเพื่อนอย่างฉัน โดยไม่ใยดี'นี่เขา.. เห็นฉันเป็นอะไรกันแน่?

คำโปรย...'เปรม' ผู้ชายที่ไม่ได้เกิดมาในสังคมที่หรูหรา แต่เพราะความจนคือสิ่งที่เขาเกลียด การเล่นหุ้นและการพนันจึงทำให้เขานั้นมีอันจะกินขึ้นมาแม้ใครจะบอกว่ามันไม่มั่นคง แต่เขาก็เชื่อว่าสิ่งนี้เท่านั้นทำให้เขาร่ำรวยได้ความเชื่อของคนเราไม่เหมือนกัน และความเชื่อของเปรมก็คือ การที่ได้เกิดมาเป็นชายทั้งที มันก็ควรจะใช้ชีวิตให้คุ้ม เพราะความเชื่อแบบนี้.. ถึงได้ทำให้เขาไม่คิดจะจริงจังกับใครสักคนที่เข้ามาในชีวิต สิ่งที่ชอบทำ...นอกจากเล่นหุ้นเล่นการพนันแล้ว สิ่งที่ขาดไม่ได้น่าจะเป็นการบริการเสน่ห์ ทว่าพอเจอกับคนที่หลงใหลเขาหัวปักหัวปลำและพร้อมจะทำทุกอย่างเพื่อเขาแล้วนั้นแล้วทุกอย่างก็เปลี่ยนไป[ เป็นเซตต่อจากเรื่อง ‘ผู้ชายพันธ์ุเถื่อน’ แต่อ่านแยกได้ค่ะ ]

'ปลื้ม' ผู้ชายที่เกิดมาในสังคมที่ไม่ได้หรูหรา ฐานะพอมีพอกิน นั่นจึงทำให้ความป่าเถื่อนก่อเกิดในตัวของเขา อาชีพที่รักคือแข่งรถ หัวเด็ดตีนขาดยังไงก็ไม่ยอมที่จะเลิกทำ ส่วนอาชีพรองคือนักเลง... บาดแผลบนหน้าไม่ได้มาแบบง่าย ๆ แต่ทุกรอยมาจากความเก๋าทั้งนั้น! สิ่งที่ชอบทำ... นอกจากแข่งรถก็น่าจะเป็นสูบบุหรี่ดื่มเหล้าแล้วก็ห้าวไปวัน ๆ แต่พอเจอใครบางคน ทุกอย่างก็เปลี่ยนไป

'เรียวตะ' เป็นบุคคลอันตรายและค่อนข้างมีผลต่อความรู้สึกของฉันเอามาก ๆ ฉันแพ้แววตาเว้าวอนแพ้น้ำเสียงขี้อ้อน การกระทำเหล่านั้นทำให้ฉันอ่อนข้อต่อเขาในทุกเรื่อง ๆ แม้กระทั่งเรื่องไม่เป็นเรื่องอย่างเช่นเรื่องบนเตียง แล้วยิ่งเขาเป็นคนหื่นกามแบบนั้น.. ฉันยิ่งเสียเปรียบต่อเขาเข้าไปใหญ่