The Cold and the Liar

PROLOGUE “I’m sorry Mr. Salvatore but the baby is gone. We tried to save both of them but we  have to follow the protocol. That is save the mother in cases like this one” malungkot at nakiki simpatyang pahayag ng doctor kay Grae na agad tinakasan ng kulay sa narinig.    Grae clenched his teeth suppressing all the emotion that’s starting to build inside him, banging to get out after hearing what the Doctor said. How the fck will I tell her this?  Napakuyom siya ng kamao para pigilan ang sariling mapa suntok sa pader na malapit. Halo halong emosyon ang nararamdaman niya ngunit nangingibabaw doon ang galit at awa. Galit para sa kung ano mang  kahayupang ginawa ng kambal niya at awa para sa babaeng minahal nito na naging malapit na rin sa kanya.   "We saw signed of stress po sa ating Mother as well as sa ating Baby po which precipitates the current situation aside from the fact po na hindi malakas ang kapit ni Baby," paliwanag ng Doktor.    “Thank you, Doc” he said half-heartedly, the doctor smiled sadly which made him wanna p**e so he turned his back on him and made his way towards Lilith’s room after hearing. His heart tightened when he saw poor Lilith from the window sitting on top of the bed, staring blankly without even blinking. After a few minutes of mustering his courage and thoughts, he finally decided to invite himself in.    Lilith’s head immediately turned to him as soon as he entered the room. “Grae,” mahinang sambit nito at sinubukang tumayo but pain hit her pelvic area making her drop back to her bed.    “Lilith!” sigaw niya at mabilis na dinaluhan  si Lilith sa tabi nito at inalalayang makahiga ng maayos. “Don’t force yourself if hindi mo pa kaya,”  nag-aalalang pangaral niya dito. He froze when Lilith grabbed his hand. He slowly lifted his gaze and met her eyes.  “How is it?” naluluhang tanong nito.    Bigla ay parang  nabahag ang buntot niya when he saw her beautiful eyes, reflecting so much hope in it and he doesn’t wanna break nor take that away from her. Sunod-sunod siyang napalunok when he felt a huge lump in his throat.  Lilith’s POV Naramdaman ko ang pagtaas baba ng dibdib ko kasabay ng unti-unting pagbilis ng pag hinga at t***k ng puso ko habang hinihintay ang sagot ni Grae. From the look of his face ay alam ko na ang kasagutan sa tanong ko pero gusto kong marinig mismo mula sa kanya ang sagot. Gusto kong marinig ang katotohanan at hindi makulong sa pantasya at pag-asa na..naa.. “I-It’s gone,”  tears immediately swarmed my eyes blurring my vision, bahagya pa akong napatulala habang pinoproseso ng utak ko ang sinabi niya.  “It’s gone,” ulit ko sa sinabi niya and unknowingly touched my belly.  Napasapo ako ng mukha at malakas na napahikbi nang parang pelikula na naglaro ulit sa isip ko ang nangyari.  Flashback Napatakip ako ng mukha when his hateful eyes landed unto me. Ramdam na ramdam  ko ang pamamaga ng mga mata ko mula sa malakas na pag-iyak pero parang wala lang iyon sa kanya. Ang dating puno ng pag-unawa at pagmamahal niyang uri ng pag tingin sakin ay bumalik nanaman sa dating walas emosyon, pero ngayon ay may halo nang pagka suklam. Nandito kami ngayon sa loob ng kwarto niya.   ‘Oh gosh. Don’t look at me ,please. Don’t look at me. I look horrible. I look like a mess. I look dirty’   I curled to the side covering my nakedness from him and hugged myself. Hindi ko lubos maisip na kaya niyang gawin ito sakin. Masyado ba akong nagtiwala sa mga sinabi niya? Masyado ba akong nalubog sa pantasyang ginawa ko sa isip ko at handa kong itapon ang sarili ko at lahat lahat para sa kanya?   He gripped my arm making me shriek in pain. “Tell me. Who’s better?” nagbabaga sa galit na sabi niya.   “Please Gray, I’m telling the truth! Walang kami ni Grae! Walang nangyari--acckkk!” naiiyak kong pakiusap sa kanya pero mukhang kahit ano pa ang sabihin ko ay hindi siya maniniwala. Napaiyak nalamang ako nang paulit ulit niyang babuyin ang katawan ko. Kahit na anong laban ko ay hindi niyon matutumbasan ang lakas niya. Ito ang palagi niyang ginagawa sa akin simula noong naaabutan niya si Grae sa labas ng bahay ko.   “Tama na Gray. Please tama na,” paulit ulit na pagmamakaawa ko at nagbabakasakali na matauhan siya.   “You’re mine Lilith. You hear me? No other man can touch you like this, kiss you like this and do you like this,”  humahangos na sabi niya and pushed himself deeper into me. I groaned once more, hindi dahil nasasarapan ako kundi dahil sa sakit. I was not wet when he entered me kaya sobrang sakit.   After what seems like a year ay marahas niya akong binitawan “Go” malamig at matigas na sabi niya at naglakad papunta sa gilid kung nasaan ang damit niya at sinuot iyon.  Ang sakit ng pakiramdam ko. Sobrang sakit na hindi lang pisekal ang tama. Pakiramdam ko ay napaka baba kong babae dahil sa ginawa niya.   He sighed after putting on his shirt. Agad akong nagbaba nang tingin nang bigla niya akong lingunin. “What are you still doing here?” nakita ko ang dahan-dahang paglapit sa akin ng mahaba niyang bias. He immediately placed his finger under my chin and forcibly raised my head up. “I feel so much disgust just by looking at you right now thinking that I own the woman whom my brother also touched.” He squeezed by cheeks and turned my head to the side and whispered into my ear. “But I got you first. Wala akong pakialam kung ginalaw ka niya dahil akin ka lang. You’re mine Lilith, body and soul and I'll be damned if I let someone else take you away."   I bit my lip, suppressing my tears from falling again. Ilang beses ko bang kailangan sabihin sa kanya na walang nangyari samin ng kapatid niya? Kahit lumuhod ako at lahat lahat ay masyado nang nakasarado ang utak niya sa isiping iyon at ayaw na niyag makinig sa explanation ko.   He let go of my face harshly and I fell back to the bed. Walang lingon likod naman siyang lumabas ng kwarto, banging the door behind him. Dali-dali kong sinuot ang mga damit ko habang umiiyak. Wala siya nang mabuksan ko ang pinto kaya tinakbo ko ang daan papunta sa labas. Nakasalubong ko pa si Adrian na nakangiti at akmang kakausapin ako nang mapansin niyang umiiyak ako   “Ma’am Lilith?” tawag niya sakin pero hindi ko siya pinansin at nilampasan lamang.   “Ma’am dahan-dahan lang!” sabi sakin ng guard nang mapadaan ako sa harap niya ngunit nilampasan ko lang din.   Takbo lang ako ng takbo kahit hindi ko naman nakikita ang daan dahil natatakpan ng luha ko ang aking paningin nang biglang   *BEEEP*   Natigilan ako sa gulat  at na napatingin sa gilid ko at nasilaw sa ilaw ng sasakyang mabilis na paparating. Ni hindi ko manlang nagawang kumurap at makaramdam ng takot sa kamatayang nakaambang sa harap ko dahil para sakin ay mas nangingibabaw pa rin ang sakit na nararamdaman ko. Nasa punto ako na patapon na para sakin ang buhay ko dahil masyado ko na itong nasira kaya ayos lang sakin na mamatay ngayon.   I closed my eyes embarrassing what’s about to happen when   “LILITH! WHAT THE f**k  ARE YOU DOING?!” agad akong nagmulat ng mata at nakita si Grae, his head poking out of his car.  His expression immediately changed from anger into shock while looking at me   “JESUS, LILITH YOU ARE BLEEDING!” gulat na sabi niya. Sinunod ko naman ng tingin ang tinintingnan niya at nakita ang pagitan ng hita ko na basang basa na ng dugo. I looked at Grae with fear evident in my eyes.   “Grae,” tawag ko sa kaniya na naging bulong nang bigla nalamang nandilim ang paningin ko. -- ✘ R E A D ✘ ✘ C O M M E N T ✘ ✘ F O L L O W M E ✘