ROUGH DROBELE (THE PRIVATE INVESTIGATOR)

ROUGH Malamyos na tunog ng piano ang sumalubong kay Rough, kasama ang mga kaibigan niya. Ang kanilang pinuntahan ay isa sa charity event na pagdarausan ngayong gabi. Halos lahat na nakilala sa kanilang magkakaibigan ay bumabati, at may nakipagkilala sa kanila. Hindi naman lingid sa kaalaman na ang mga ito ay kilala na sa lipunan dahil sa pagpupursige, at determinasyon ay nakamit nila kung ano at sino sila ngayon. Ang mga nakapaligid sa magkakaibigan ay gustong makipagnegosasyon sa mundong ginagalawan nila dahil alam ng mga ito na tuso sila sa tuso kapag tungkol na sa negosyo. Mahirap makipaglaban sa kanila dahil alam ng mga ito na pailalim silang gumalaw. Hindi mo namamalayan na napabagsak ka na pala. Lalong-lalo na ang nagngangalang Rough Drobele, maamong mukha pero makamandag. Iyan ang tawag sa mga kaibigan. The dangerous man who will manipulate the lives around him. He will not think twice to do something to make their life miserable. Even his brother Travis, who is also known as an assassin. The two of them are known as dangerous assassins, but Rough quit because of the woman he loves the most. He quit as an assassin, and pursued his skills to be a private investigator & to build a security company. He has twenty skilled men who work in his company. Habang naglalakad si Rough, inilibot niya ang kanyang paningin sa paligid upang mahanap niya ang taong gusto niyang mahalikan. He smirked at what he thought, he wants to ravish her luscious lips. Hindi siya makapaniwala na ganito siya kabaliw ngayon. Hindi siya makapaniwala na ganito kaganda ang charity event na pinaghandaan ng girlfriend niya. Mas maganda pa nga sa inaasahan niya. He knew that his girlfriend was the most amazing woman he ever knows kaya nga ayaw na niyang pakawalan pa ito. "There you are my gorgeous boyfriend!" Lilingon na sana siya nang lumambitin ito sa leeg niya. Napahalakhak siya sa ginawa nito. Humarap siya rito saka siniil ng magaang halik sa labi at rinig pa nga niyang sumipol ang mga kaibigan niya. Nakangising tumingin siya sa mga ito bago niya pagtuunan ng pansin ang girlfriend niyang si Katrina. "Hi, my gorgeous woman!” He saw her eyes twinkling. "Hi, my gorgeous man." "I was wondering, baby..." He pulled her and encircled his arm around her. "Bakit mas lalo ka pang gumanda ngayon?" He wiggled his brows. She giggled at what he said. Every damn time, he is slowly falling in love with this woman. How could that possibly be? He couldn't believe that he will fall in love again the second time around. He will never let go of her because she is always there for him when he is lonely, and sad. Hindi ito umalis sa tabi niya. Palagi na lang itong nag-alala para sa kalagayan niya. "Lovers!" Napalingon sila sa kung sino iyong pumukaw sa atensyon nilang dalawa ni Katrina. Nakita niya ang kaibigan niyang si Trail Gustavus na naglalakad patungo sa kanila habang pumalakpak. "Huwag na kayong gumawa ng eksena dahil marami ng nakakaabala sa inyong ginagawa. Kaya please lang, Katrina, layuan mo ang kaibigan ko, at pumunta ka na sa stage para magsimula dahil nagugutom na ako." Natatawa namang kumalas sa kanya si Katrina kaya sinamaan niya ng tingin si Trail na inosente lang na nakatingin sa kanya. Naramdaman niyang aalis na sana si Katrina sa harapan niya nang hinawakan niya ito sa palapulsuhan kaya nagtataka naman itong napatingin sa kanya. "I have to leave now, Rough. Some of them are waiting for me. I'm coming back!" Tinapik-tapik lang nito ang kanyang pisngi kaya napabuntong-hininga na lang siyang binitawan ito. Nang makaalis na ang dalaga ay nakapamulsa na lang siyang nagtungo sa mga kaibigan niyang naghihintay na sa kanya. "Rough, my man!" Napatingin na lang siya kay Kiln. Kiln Moshav na kilala bilang adik sa mga aso at may ari din ito sa pinakamalaking barko sa bansa o mas dapat sabihin, isang cruise ship. "How's life?” tanong sa kanya ni Kiln. "Doing good." "Malapit na pala…” Kumunot ang noo niya sa sinabi nito. "What do you mean malapit na?" "You forgot the child's, and your girlfriend's death anniversaries?" Natigilan siya nang marinig ang sinabi nito. He felt a fang of pain when he heard the death anniversary. He nodded his head. "Malapit na nga,” mahinang sabi niya at napakuyom ang kamao niya. "Malapit na pala ang araw na iyon. Bakit ko ba nakalimutan?” Pagak siyang natawa. “I still can't f*****g forget how she abandoned me and cheated on me. Isinama niya pa ang anak ko." Napailing na lang ito sa sinabi niya. "Sagad talaga ang galit mo sa kanya. I don't fvcking know why you are so angry with her. First and foremost, you don't know what the real reason is. Why she left with that guy?" He tsked. “If she is contented, she will never cheat on me and abandon me like I'm nothing to her." He sighed heavily and shook his head."Kahit galit ako sa kanya, mahal ko pa rin siya, Kiln. Kahit na niloko niya ako kaya ko pa rin siyang patawarin. Dahil sa galit at kalasingan ko nawala sila." "I thought you already forgot them." Kiln deeply sighed. "How about your girlfriend Katrina? Do you have any plans to marry her?" He nodded. "As of now, no. I don't have a plan yet. Hindi pa ako handang magpakasal dahil ngayon, hindi pa rin ako natatahamik. Parang may bumabagabag pa sa akin." He tapped his shoulder and said something that bothered him as he was about to leave. "And oh! Your heart knows why you couldn't get rid of your feelings for her. Do you still like her? What if she's still alive? You still couldn't figure out why she left you. You are not the only one who is still in anguish and you will be sorry, and you will lose someone dear to you. Kung inalam mo ang lahat, makikita mo kung sino ang nasa likod ng lahat ng ito. The bomb is directly in front of you, yet you are still unaware of your surroundings." Para siyang binuhusan ng malamig na tubig sa sinabi nito. Hindi niya alam kung bakit natamaan siya sa binitawan nitong salita. Dahil ba may kasalanan din siya? Kaya ganito ang pakiramdam niya ngayon? Bakit hanggang ngayon ay hindi pa rin nawala ang pait ng kahapon? Kahit anong gawin niya ay hindi pa rin siya natatahimik. He stated that there is something profound within his desire for something. He is yearning for something that he needs to investigate more. As a result, he will be aware of what has happened to him up to this point. Perhaps he is still connected to his past. Pero napaisip siya, may nalalaman ba ang kaibigan niya kaya ganito ito magsalita sa kanya? Bakit ganito ito magsalita ang kaibigan tungkol sa babaeng nang-iwan sa kanya? May dapat ba siyang halungkatin ang nakaraan o hayaan nalang dahil hindi na importante ang nakaraan? Dahil wala na ang importanteng tao sa buhay niya. He's with someone right now, someone who is always there for him when he's in that state that he couldn't stop drowning himself with alcohol. He deeply sighed and decided to go with his friend na nag-uunahan nang kumain. Mahinang siyang natawa sa kanyang nakikita. Bakit ba siya napunta sa mga kaibigang abnoy kung kumilos? Napailing siyang naglalakad papalapit sa kaibigan while his right hand was busy to get his phone ringing. When he was ready to answer the phone, it abruptly disconnected. He frowned. "Unknown number? " usal niya at kumibit-balikat na lang. Maybe someone wants to prank him or dial the wrong number. Nang nasa tapat siya ng mga ito ay nag-aya si Ken na kumain habang punong-puno pa ang bibig nito. He couldn't believe he had a friend who was as insane as him, but he was grateful to have a true friend like them. They were always there for him when he needed them, and he could always rely on them. He considers himself fortunate to have them as friends or brothers. Iling lang ang tugon niya sa kaibigan at tinawag ang atensyon ng waiter para humingi ng white wine. Habang naghihintay sa kanyang white wine ay sandali niyang inilibot ang kanyang paningin sa paligid bago niya itinuon ang atensyon sa mga kaibigan na nagbibiruan, naghahalakhakan, at nagbabatuhan ng kung anong makikita nilang pambato sa isat-isa. He closed his eyes and listened to the music's rhythm. He leans back in his chair, his arms folded across his chest. His girlfriend has good judgment in selecting what is best for the charity event. His girlfriend, who has a good heart, is really awesome. He admits that he couldn't believe until now that there is someone who will catch the man whose reck as him. She accepted him wholeheartedly and without hesitation. What a lucky man he is! The waiter arrived after a few minutes of waiting. He brought his favorite white wine, Oaked Chardonnay. "Here's your wine, sir." Tinanggap naman niya ang hinihintay niya na wine. He lifted his glass firmly toward the light and said, "Thank you." He smiled as he carefully swirled the glass. Itinapat niya agad sa kanyang ilong ang wine glass. Napapikit siya ng maamoy ang mabangong aroma ng wine. "Wala na nahipnotismo na naman sa wine ang isa. Para ring boang." Napamulat siya nang marinig ang sinabi ng isa sa kaibigan niyang si Augie na nakangisi sa kanya ngayon.He gave him a nasty finger and glared at him na nagpatawa sa mga kaibigan niya. He simply hissed and gulped a small drink. Tumagilid ang ulo niya at napakunot ang noo nang marinig ang tunog ng piano. Iba ang klase ng tunog na iyon na para bang may nagpaalala sa kanya na hindi niya lang maalala kung ano ba iyon. Hindi niya malaman kung saan niya iyon narinig. Ilang piyesa lang ang ginamit nito tila bang kilalang-kilala talaga niya ang tono na iyon. Bigla na lang tumigil sa pagpi-piano ang nasa harapan. Hindi lang makita, kung sino ang tumugtog dahil nakaharang ang malaking asul na piano. "Before I start my piano piece, I'd like to thank everyone who has a good heart, and helps sick individuals who need to be cured. Because of you, their modest hopes have become huge. They have light and a fresh start thanks to you, allowing them to survive in this wonderful world. Katrina, you are a good samaritan." Natigilan siya at napatayo nang marinig ang boses na iyon, at ang kaninang kalma ng puso niya ay bigla na lang naghuhumerintado. "Vine... " sambit niya sa pangalan ng babaeng sinaktan siya. Umiiling siya. Imposible dahil wala na ang taong mahal niya noon, at niloko siya. Dahil siya mismo ang may kasalanan, kung bakit hindi na mabubuhay ang taong iyon.