Race of chef's

"Hepiniz hoşgeldiniz arkadaşlar! Yarışmaya 7 kadın ve 7 erkek şef olarak başlıyoruz. Yarışmamız 7 etaptan oluşacak ve hergün bir kadın ve bir erkek şef düello yapacak. Her etabın sonunda en kötü yemeği yapan biri kadın biri erkek olan iki şef elenecek. Kızlar ve erkekler evi olarak karşılıklı iki evimiz var. Belirlenen saatler içerisinde evlere ziyarete gidebilirsiniz. Yarışmamız bildiğiniz gibi televizyon kanalında yayınlandığı için çekim saatlerimiz olacak. Haftanın her günü biriniz yarışacak ve ayın sonunda jüriden en az puanı alan kişi elenecek. Şimdi kendinizi tanıtmaya başlayabilirsiniz. " sunucumuz konuşmayı bitirdiğinde 14 kişi sessizce yüzüne bakmaya devam ettik. Sonunda biri boğazını temizleyip kendini tanıtmaya başlayınca devamı da geldi. " Öncelikle hoşbuldum Oktay Bey. Ben Araf Aksoy. 25 yaşındayım. Yaklaşık olarak 3 yıldır profesyonel olarak mutfaktayım. Yarışmaya katılmak istedim çünkü yetenekli olduğumu ve çok daha iyi yerlere gelmem gerektiğini düşünüyorum. Buraya kendimi kanıtlamaya ve Race of chef's yarışmasına tarih yazmaya geldim. "konuşmayı bitirdiğinde son söylediği ile gözlerimi devirip alayla bakmaya başladım. " İddialısın Araf! Peki o zaman bir erkek bir kadın olarak gidelim. "dediğinde yine kimseden ses çıkmayınca ben konuşmaya başladım. " Arkadaşların bu suskunluğunu ilk güne yoruyorum Oktay Bey. Kendimi tanıtayım. Ben Enfal Öztürk. 23 yaşındayım ve kendimi bildim bileli mutfaktayım. Çocukluktan geliyor bu sevdam. Balıkesir Üniversitesi gastronomi bölümü mezunuyum. 1 yıldır profesyonel mutfakta çalışıyorum. Arena'da yeteneğimi ve lezzetimi konuşturacağım. Ve düello yapacağım kişiye asla acımayacağım. " konuşmamı bitirdiğimde herkesin gözü ilk cümleden itibaren üzerimdeydi. Araf denen adam konuşurken kimse onunla ilgilenmezken ben dikkatleri üzerine çekmiştim. "Başarılar dilerim Enfal! Devam edelim arkadaşlar. Enfal'in de dediği gibi umarım bu suskunluğunuz ilk güne özeldir." Oktay bey sanki söylediği çok komikmiş gibi kahkaha atınca ardından herkes kahkaha attı. Ama herkesin mecburiyetten güldüğü apaçık ortadaydı. " Ben devam edeyim o zaman! Ben Enes Kara. Akdeniz Üniversitesi aşçılık bölümü mezunuyum. 25 yaşındayım. Profesyonel mutfakta 17 yaşından beri çalışıyorum. Buraya tecrübelerime ve bilgime güvenip geldim. İkisini harmanlayıp yarışmayı kazanacağıma inanıyorum! " Anlaşılan herkes çok hırslı. Ben rekabeti severim. Bu yarışmaya da bu yüzden katıldım zaten. " Ben Gizem Polat. 21 yaşındayım. Bu yarışmaya katılmak için okulumu dondurdum. Babam şef ve beni küçüklükten beri yetiştiriyor. 15 yaşından beri profesyonel mutfaktayım. Kendime çok güveniyorum. Herkese başarılar!" Herkes kendini tanıtırken daha fazla dinlemeden bulunduğum yeri incelemeye başladım. Şuan da erkekler için düzenlenen evde oturmuş tanışmayı gerçekleştiriyoruz. Yarın da çekimler yapılırken aynı şeyi yapacağız. Bugün ön hazırlık gibi birşey. --- Sonunda herkes kendini tanıtmayı bitirdiğinde bavullarımız ile beraber kızlar evine gelmiştik. Herkesin odasının kapısında isimler vardı. Önüne geldiğim ilk kapıda yazan adımı görünce hemen içine girdim. Bavulumu dolabın önüne bırakıp odayı incelemeye başladım. Genel olarak beyazın hakim olduğu oda sade ve güzeldi. Tam bana göre sade ve doğal. Bavulumu hızlıca dolaba yerleştirip masanın üzerinde olan çekim takvimine baktım. Takvime göre yarın ilk çekime başlıyoruz. Tanıtım aşamasından sonra ise bir düello olacak. Henüz kimin kiminle düello yapacağı belli değildi. Odamdan çıkıp ortak alan olan salona doğru yöneldim. Koltukta oturan kızları görünce yanlarına gidip oturdum. "Selam!" dediğimde adının Gizem olduğunu hatırladığım kız tatlı bir sesle karşıladı beni. "Selam! Enfal değil mi?" kafamı onaylar anlamda sallayıp gülümsedim. "Sende, Gizem!" sanki adını yeni hatırlamış gibi söylediğimde Gizem güldü ve kafasını salladı. "Selam Enfal! Ben Yağmur." kıvırcık saçlı kız oldukça ciddi bir ses tonunda konuşunca istemsizce bende ciddileştim. "Memnun oldum Yağmur." dedim. Bazı kızlar daha odalardan çıkamazken bazıları ise mutfak masasında oturmuş sohbet ediyordu. Biz de üçlü olarak sohbet etmeye devam ederken anons edilmesi ile ayaklandık. "KIZLAR EVİ, ORTAK ALANA LÜTFEN!" ortak alan dediği yer kızlar ve erkekler evinin ortasında olan bahçe. Bahçeye geçtiğimzide erkekler oturmuş bizi bekliyorlardı. Kızlar ile beraber kırmızı bahçe koltuğuna oturduk ve ne olucağını beklemeye başladık. "Neden buraya çağırıldık?" adının Enes olduğunu hatırladığım çocuğun sorusuyla herkes aynı anda konuşmaya başladı. Oktay Bey'in ortak alana gelmesiyle herkes susup ona odaklandı. "Arkadaşlar çekime bugün başlıyoruz." dediğinde ilk soru benden geldi. "Takvime göre yarın başlayacaktık. Neden erkene alındı." soruma yanıt vermeden önce elindeki kartları kontrol etti. "Montajın yetişmesi açısından Enfal 'ciğim. Şimdi herkes odasına geçip hazırlansın yarım saat sonra buraya gelin." ellerini birbirine vurup ritim tutmaya başladı giderken. Ayaklanıp odama geçtim ve üzerime ne giyeceğimi bilemeden dolaba bakmaya başladım. En sonunda rahatlığı ön plana alarak mavi kot tulum giyip içine açık mavi gömlek giydim. Ayağıma beyaz spor ayakkabı giyip saçımı tepeden topladım. Bileğime bandana bağladığım da hazırdım. Ortak alana doğru giderken mutfaktan gelen fısıltılar ile önce oraya yöneldim. "Bugün sessiz kaldık Enfal denen kız meydanı boş sandı. Baksana hiç susmuyor." adını asla hatırlamadığım kız karşısında duran kıza benim hakkımda birşeyler anlatıyordu. "Öyle deme Selin ya. Kız bir şey demedi ki. Sadece soru sordu bugün." arkası bana dönük olsada sesin sahibini tanımıştım. " Seni bugün onunla otururken gördüm. O yüzden mi şimdi koruyorsun onu bana karşı Gizem!" dediğinde Gizem 'in cevabını merak ettim. " Ne alakası var Selin. İkinizde benim rakibimsiniz. Buraya arkadaş edinmeye gelmedim." mutfak kapısına doğru yöneldiğinde hzıla uzaklaştım oradan. ---- Mikrofonum takıldığında çekim planlamasına ve kamera açısına göre oturmam gereken yere oturdum. Sanırım ilk ben gelmiştim. Henüz kimse yoktu. Yavaş yavaş dolan ortak alanda bir tek benim yanım boş kalmıştı. Çekime son saniyelerin sayılmaya başlanması ile yanımdaki boş koltuk dolmuştu nihayet. Yanıma oturan kişiye baktım. Neydi adı. İlk konuşan adam. Araf.. Araf Aksoy.. "Efendim?" ne sesli söylemiş olamam değilmi? Yani olmamalıyım. Yavaşça sağıma döndüğümde en az buz kadar soğuk gözleriyle karşıladı beni Araf Aksoy. "Efendiler kovalasın seni!" ağzımdan fütursuzca çıkan kelimelerle bozuntuya vermeden önüme döndüm. Sessizlik olunca tekrar sağıma dönecekken o sesi duydum. "3,2,1.. KAYIT!" profesyonel olarak mutfaktayım. Yarışmaya katılmak istedim çünkü yetenekli olduğumu ve çok daha iyi yerlere gelmem gerektiğini düşünüyorum. Buraya kendimi kanıtlamaya ve Race of chef's yarışmasına tarih yazmaya geldim. "konuşmayı bitirdiğinde son söylediği ile gözlerimi devirip alayla bakmaya başladım. " İddialısın Araf! Peki o zaman bir erkek bir kadın olarak gidelim. "dediğinde yine kimseden ses çıkmayınca ben konuşmaya başladım. " Arkadaşların bu suskunluğunu ilk güne yoruyorum Oktay Bey. Kendimi tanıtayım. Ben Enfal Öztürk. 23 yaşındayım ve kendimi bildim bileli mutfaktayım. Çocukluktan geliyor bu sevdam. Balıkesir Üniversitesi gastronomi bölümü mezunuyum. 1 yıldır profesyonel mutfakta çalışıyorum. Arena'da yeteneğimi ve lezzetimi konuşturacağım. Ve düello yapacağım kişiye asla acımayacağım. " konuşmamı bitirdiğimde herkesin gözü ilk cümleden itibaren üzerimdeydi. Araf denen adam konuşurken kimse onunla ilgilenmezken ben dikkatleri üzerine çekmiştim. "Başarılar dilerim Enfal! Devam edelim arkadaşlar. Enfal'in de dediği gibi umarım bu suskunluğunuz ilk güne özeldir." Oktay bey sanki söylediği çok komikmiş gibi kahkaha atınca ardından herkes kahkaha attı. Ama herkesin mecburiyetten güldüğü apaçık ortadaydı. " Ben devam edeyim o zaman! Ben Enes Kara. Akdeniz Üniversitesi aşçılık bölümü mezunuyum. 25 yaşındayım. Profesyonel mutfakta 17 yaşından beri çalışıyorum. Buraya tecrübelerime ve bilgime güvenip geldim. İkisini harmanlayıp yarışmayı kazanacağıma inanıyorum! " Anlaşılan herkes çok hırslı. Ben rekabeti severim. Bu yarışmaya da bu yüzden katıldım zaten. " Ben Gizem Polat. 21 yaşındayım. Bu yarışmaya katılmak için okulumu dondurdum. Babam şef ve beni küçüklükten beri yetiştiriyor. 15 yaşından beri profesyonel mutfaktayım. Kendime çok güveniyorum. Herkese başarılar!" Herkes kendini tanıtırken daha fazla dinlemeden bulunduğum yeri incelemeye başladım. Şuan da erkekler için düzenlenen evde oturmuş tanışmayı gerçekleştiriyoruz. Yarın da çekimler yapılırken aynı şeyi yapacağız. Bugün ön hazırlık gibi birşey. --- Sonunda herkes kendini tanıtmayı bitirdiğinde bavullarımız ile beraber kızlar evine gelmiştik. Herkesin odasının kapısında isimler vardı. Önüne geldiğim ilk kapıda yazan adımı görünce hemen içine girdim. Bavulumu dolabın önüne bırakıp odayı incelemeye başladım. Genel olarak beyazın hakim olduğu oda sade ve güzeldi. Tam bana göre sade ve doğal. Bavulumu hızlıca dolaba yerleştirip masanın üzerinde olan çekim takvimine baktım. Takvime göre yarın ilk çekime başlıyoruz. Tanıtım aşamasından sonra ise bir düello olacak. Henüz kimin kiminle düello yapacağı belli değildi. Odamdan çıkıp ortak alan olan salona doğru yöneldim. Koltukta oturan kızları görünce yanlarına gidip oturdum. "Selam!" dediğimde adının Gizem olduğunu hatırladığım kız tatlı bir sesle karşıladı beni. "Selam! Enfal değil mi?" kafamı onaylar anlamda sallayıp gülümsedim. "Sende, Gizem!" sanki adını yeni hatırlamış gibi söylediğimde Gizem güldü ve kafasını salladı. "Selam Enfal! Ben Yağmur." kıvırcık saçlı kız oldukça ciddi bir ses tonunda konuşunca istemsizce bende ciddileştim. "Memnun oldum Yağmur." dedim. Bazı kızlar daha odalardan çıkamazken bazıları ise mutfak masasında oturmuş sohbet ediyordu. Biz de üçlü olarak sohbet etmeye devam ederken anons edilmesi ile ayaklandık. "KIZLAR EVİ, ORTAK ALANA LÜTFEN!" ortak alan dediği yer kızlar ve erkekler evinin ortasında olan bahçe. Bahçeye geçtiğimzide erkekler oturmuş bizi bekliyorlardı. Kızlar ile beraber kırmızı bahçe koltuğuna oturduk ve ne olucağını beklemeye başladık. "Neden buraya çağırıldık?" adının Enes olduğunu hatırladığım çocuğun sorusuyla herkes aynı anda konuşmaya başladı. Oktay Bey'in ortak alana gelmesiyle herkes susup ona odaklandı. "Arkadaşlar çekime bugün başlıyoruz." dediğinde ilk soru benden geldi. "Takvime göre yarın başlayacaktık. Neden erkene alındı." soruma yanıt vermeden önce elindeki kartları kontrol etti. "Montajın yetişmesi açısından Enfal 'ciğim. Şimdi herkes odasına geçip hazırlansın yarım saat sonra buraya gelin." ellerini birbirine vurup ritim tutmaya başladı giderken. Ayaklanıp odama geçtim ve üzerime ne giyeceğimi bilemeden dolaba bakmaya başladım. En sonunda rahatlığı ön plana alarak mavi kot tulum giyip içine açık mavi gömlek giydim. Ayağıma beyaz spor ayakkabı giyip saçımı tepeden topladım. Bileğime bandana bağladığım da hazırdım. Ortak alana doğru giderken mutfaktan gelen fısıltılar ile önce oraya yöneldim. "Bugün sessiz kaldık Enfal denen kız meydanı boş sandı. Baksana hiç susmuyor." adını asla hatırlamadığım kız karşısında duran kıza benim hakkımda birşeyler anlatıyordu. "Öyle deme Selin ya. Kız bir şey demedi ki. Sadece soru sordu bugün." arkası bana dönük olsada sesin sahibini tanımıştım. " Seni bugün onunla otururken gördüm. O yüzden mi şimdi koruyorsun onu bana karşı Gizem!" dediğinde Gizem 'in cevabını merak ettim. " Ne alakası var Selin. İkinizde benim rakibimsiniz. Buraya arkadaş edinmeye gelmedim." mutfak kapısına doğru yöneldiğinde hzıla uzaklaştım oradan. ---- Mikrofonum takıldığında çekim planlamasına ve kamera açısına göre oturmam gereken yere oturdum. Sanırım ilk ben gelmiştim. Henüz kimse yoktu. Yavaş yavaş dolan ortak alanda bir tek benim yanım boş kalmıştı. Çekime son saniyelerin sayılmaya başlanması ile yanımdaki boş koltuk dolmuştu nihayet. Yanıma oturan kişiye baktım. Neydi adı. İlk konuşan adam. Araf.. Araf Aksoy.. "Efendim?" ne sesli söylemiş olamam değilmi? Yani olmamalıyım. Yavaşça sağıma döndüğümde en az buz kadar soğuk gözleriyle karşıladı beni Araf Aksoy. "Efendiler kovalasın seni!" ağzımdan fütursuzca çıkan kelimelerle bozuntuya vermeden önüme döndüm. Sessizlik olunca tekrar sağıma dönecekken o sesi duydum.