Permission To Love | Lekarpon Boiz #2

DISCLAMER: This is a work of fiction. Names, characters, businesses, places, events, locales, and incidents are either products of Author's imagination or used in a fictitious manner. Any resemblance to actual persons, living or dead, or actual events is purely coincidental.This stort contains mature themes and strong language that are not suitable for very young audiences. Read at your own risk. Thank you. *** Naniniwala ka ba sa salitang 'Love'? Maybe yes, maybe not. Siguro most of us naniniwala kasi naramdaman na nila ito. They already felt love. Pero sa mga taong hindi pa naranasan na mahalin ng totoo? I swear their answer will be no. She's been tough day by day. Night by night. She's always in pain. She's like a living angel. Sa sobrang bait niya aynag mumukha na siyang peke. Kahit pa totoo siya. Wala tayong magagawa we are living with judgemental people. Sa mundong ito hindi mo na kailangan mag aral ng law para makapag judge ka. Because you are free to judge anyone. Free to judge them although you don't know yet the entire story. That's how Ashtherielle Lujih think. That's Ashterielle Lujih's thought whenever she's being judged by someone. Siya 'yong tipo na handang masaktan physical man o emotional para sa kaniyang mga magulang. Although pareho nang pumanaw ang mga ito para sa kaniya. *** PROLUGUE SPERMISSION TO LOVE ASHTERIELLE LUJIH POINT OF VIEW "Ahh..." rinig kong muling halinghing mula sa kwarto na nasa harapan ko. Hindi ko mapigilang mapaluha. Ansakit, ansakit sakit. Bakit kaylangan sa'kin mangyari ang ganito? Parang tinutusok ang puso ko sa sobrang sakit. Pakiramdam ko ay paulit ulit itong sinasaksak. Tinakpan ko na lamang ang bibig ko upang walang makarinig ng hagulgol ko. The person inside this fuckin room is my boyfriend and his..... His best friend... Pucha ansakit, ansabi n'ya sa 'kin mag ce-celebrate sila hindi ko alam na ganitong klaseng selebrasyon pala pag mag Best Friend. Play boy si Aze oo, pero sumugal ako e'. Hindi ko naman lubos akalain na pati ang best friend n'ya... Napabalik ako sa wisyo nang bigla na lamang bumukas ang pinto sa harapan ko. I saw how his face turned into shocked expression. Umiling iling ako sa kaniya at malakas sana siyang sasampalin ngunit natigilan ang kamay ko Hindi ko kaya.... Naiwan iyon sa ere at unti unti kong ibinaba, mas Lalo niyang ikinagulat 'yon. "Hayop ka! Kadiri ka!" humahagugol kong bulyaw sa kaniya wala akong pakialam sa mga taong nasa paligid namin. "'Wag dito Ash please," matamlay niyang sambit. B-bakit p-parang w-wala lang sa kaniya? "Putangina lang Aze kung ayaw mo na sana sinabi mo, hindi 'yong mag chi-cheat ka nalang sa best friend mo pa! Pucha nakaka gago naman pinanindigan mo talaga 'yang pagiging play boy mo 'no?" gigil kong sambit pero hindi pa rin tumitigil ang pag-agos ng mga luha sa aking mga mata. Sinubukan niya akong hawakan ngunit nilayo ko ang mga kamay ko, napa hilamos siya sa mukha. "Andami ko ng problema Ash! Alam mo pa lang playboy ako eh! Bakit sumugal ka pa? Bakit paulit ulit kang nag papakatanga? Ha?!" bulyaw niya sa akin. "Hinihintay lang kitang bumitaw kasi sawang sawa na ako sa lasa mo pero ayaw kitang saktan." "Ayaw saktan? Pero ikaw mismo ang nag papunta sa 'kin dito para masaksihan 'yang kababuyan n'yo! Pucha naman Aze eh! Akala ko napabago na kita," sarkastiko kong tugon. Pumiyok na ang boses ko at muling nag-landas ang mga luhang nag babadya. "Hindi mo ako na-bago Ash, walang makakapagpabago sa'kin. Dahil pare parehas lang naman kayo na pera ang habol sa'kin," malamig ang boses niyang usal. Napatulala ako saglit, tiningnan ko siya ng deretso sa mata. I'm so disappointed. "Ganyan ba talaga kababa ang tingin mo sa'kin? Minahal mo ba talaga ako? Kasi kung hindi putangina ano 'yong five years na'tin? Laro lang din?" impit ang boses kong tugon. "Kailan man ay hindi ko mamahalin ang isang kagaya mong gold digger at mukhang pera," malamig niyang tugon. Para bang tumigil ang mundo ko, hindi na ako nag aksaya ng oras at dali dali na akong umalis sa lugar na iyon. Dumiretso ako sa condo ko at nag kulong sa kwarto upang do'n ibuhos ang mga luhang kanina pa nag-babadyang tumulo. "I want to call her but I can't, I want to call Iella but I know na sobrang dami niyang problemang hinaharap." Ansakit, kasi napaniwala akong minahal ako ng taong inakala kong napabago ko. Hindi ni minsan pumasok sa utak ko na ganoon kababa ang tingin niya sa 'kin. Na para sa kaniya isa lamang akong gold digger at mukhang pera.. Walang tigil ang pag-agos ng luha sa aking mga mata. Bakit ba kasi ako nag-mahal? Bakit palagi nalang ganito? Bakit sunod-sunod naman 'yong sakit? Hindi ba p'wedeng unti-untiin naman? Ang hirap eh, hirap na hirap na akong isarili lahat. Kasi all this time sarili ko lang ang kakampi ko tapos hindi ko pa mapagtiwalaan ang sarili ko. Madaming problema ang nag-iisa kong kaibigan na si Iella, ayaw ko ng dagdagan pa iyon. Kaya po naman, kaya ko pa... Muling nag landas ang mga luha sa aking mga mata, hindi ko alam pero parang bibigay na ako. Bakit kasi sa'kin pa? Bakit sa dinami-dami ng tao sa mundo ako ang napiling saktan ng ganito ng mga lalaking minamahal ko? Todo ang pag-bawal ko kay Iella na 'wag basta basta mag tiwala ngunit heto ako at hindi ma I-apply sa sarili ko ang mga salita ko. Bakit ba kasi ako nahulog sa laro ng isang playboy? Tuwing na aalala ko ang mga kataga n'ya kanina? Dinudurog ang puso ko, gusto ko na lamang tapusin ang buhay ko dahil sa sakit pero ayaw ko dahil alam kong mali. Mali dahil hindi ko naman pag-aari ang buhay na ito, ipinahiram lang ito sa'kin kaya bakit ko sasayangin? Wala akong karapatang kitilin ang sarili kong buhay. Ansakit na nga mas Lalo pang nadadagdagan ang sakit dahil wala akong maiyakan o masandalan. Iniwan na ako ng lahat ni papa, ni mama. Masaya ba sila na nag hihirap ako? Masaya ba sila na nasasaktan ako? Kasi kung oo, ayos lang sa'kin na paulit ulit na maloko at mag hirap at masaktan para sa ikaliligaya ng mga magulang ko. Para sa ikaliligaya ni mama, kung sa pag hihirap ko ay magiging masaya s'ya handa akong mas mag hirap pa. Kasi alam kong noong nabubuhay pa s'ya puro hinanakit ang nararamdaman n'ya. Kaya handa akong masaktan at mahirapan para kay mama at papa. "Ma, masaya ka ba ngayon? Kung oo sabihin mo lang ho, kasi handa akong mag paloko ulit. Handa akong mag mahal ng malalim at handa akong tumanggap mula sa mamahalin ko ng masasakit na salita. Handa akong durugin muli ng kung sino ang puso ko," hmahagulgol kong ani sa'king sarili. "Para sayo ma," ani ko sa pagitan ng pag hikbi. If hurting me emotionally will make her, my mother, happy. Then I am willing to take any risk and I am willing to be hurt again by someone I truly love for my mom to be happy. Handa ako, handa akong gawin ang kahit ano mapasaya lang si mama. Kasi nang niloko pa lang s'ya ni papa at sinampal ng pera? Alam kong sobrang sakit para sa kaniya dahil minahal n'ya si papa ng buo eh. Minahal n'ya ng higit pa sa pag mamahal niya sa sarili n'ya kaya nga nakuha niyang tapusin ang buhay na pinahiram lang sa kaniya. Oo galit ako kay mama dahil ro'n pero nanay ko pa rin s'ya. S'ya ang nag luwal sa 'kin kaya kahit ano basta nag mapasaya lang s'ya ay handa akong mag sakripisyo. I missed you mama, sana ikaw din. I am Ashterielle Lujih and this is my painful story... *** -KL