หนี้รักคุณแสนร้าย (ปลัดดนย์:ดาหวัน)

หนี้รักคุณแสนร้าย

ปลัดดนย์/ดาหวัน

เพราะแม่สร้างหนี้ทำให้ดาหวันต้องตามใช้หนี้แทน เสนอตัวเองให้คุณปลัดเพื่อแลกกับเงินหนึ่งแสนบาท ภายใต้สัญญาคู่นอนเป็นเวลาหนึ่งเดือน

//ตัวอย่าง//

"คะ..คุณปลัดจ๊ะ"

"อืมว่า.." พึมพำกับนมสาว หอมหวาน ผิวของดาหวันเนียนนุ่มเหลือเกิน

"ดะ..ดาหวันขอทำข้อตกลงกับคุณปลัดก่อนได้ไหมจ๊ะ"

"ว่ามาสิ"

"คุณปลัดคิดว่าจะนอนกับดาหวันกี่วันดีจ๊ะแลกกับเงินหนึ่งแสนบาท"

"เดือนนึง"

"เดือนนึงเลยหรือจ๊ะ"

ปลัดหนุ่มผละออกมองหน้า

"ทำไม สามหมื่นเธอยังทำงานใช้หนี้ตั้งสามเดือน นี่แค่นอนเฉยๆ ให้ฉันกระแทกเดือนเดียวคิดว่าเธอไม่น่ามีปัญหานะ"

ดาหวันหน้ามุ่ย แล้วทำไมต้องพูดแรงๆ ด้วยล่ะ "งั้นดาหวันขอให้เรื่องหนึ่งเดือนระหว่างเราเป็นความลับได้ไหมจ๊ะ"

"เธอคิดว่าฉันอยากบอกให้ใครรู้ขนาดนั้นเลยว่าฉันมีคู่นอนเป็นเด็กกะโปโลอย่างเธอ"

..................

"เป็นไงบ้างน้องดาหวันของกู อิ่มยัง" ยกแก้วเหล้าขึ้นกระดก ยักคิ้วถามเพื่อนปลัดยิ้มๆ ถ้ามีดาหวันป่านนี้เขาคงไม่ลำบากหาผู้หญิงคนอื่น

"อะไรยังไง" ภาคินถามต่อ เขาตามสองคนนี้ไม่ค่อยจะทัน

"กูรอคำตอบจากมันอยู่เนี่ย" เขาได้ข่าวมาว่าดาหวันกลับไปนอนบ้านหลายวัน เกิดอะไรขึ้นกับเพื่อนเขากัน

ธีดรนย์ถอนหายใจเบาๆ เขากลับบ้านวันนั้นไม่เจอดาหวัน มั่นใจว่าหญิงสาวกลับบ้าน แต่เดี๋ยวถึงเวลาคงกลับมาเอง

แต่กลายเป็นว่าสามวันแล้วที่ดาหวันไม่กลับมา คงลืมไปแล้วมั้งว่าเรามีสัญญาอะไรต่อกัน เดี๋ยววันนี้คงต้องไปตามถึงบ้านพูดคุยให้รู้เรื่อง

"อ้าวเงียบ เอ้อว่าแต่..กูได้ข่าวว่าน้องมัสกลับมาอยู่บ้านเหรอ" ธนาเอ่ยขึ้น หมู่บ้านเล็กๆ ใครไปใครมาเรารู้กันหมด

"อืม เมื่อวานเจอที่อำเภอน่ะ บอกมาบรรจุว่างั้น"

"แบบนี้ถ่านไฟเก่าก็คุดิ ดีๆ งั้นดาหวันกูขอนะ"

"กูกินแล้ว มึงคงไม่อยากกินต่อจากกูหรอกนะ" เอาแต่พูดถึงดาหวันอยู่ได้ ยอมรับว่าได้ฟังธนาเอ่ยแบบนั้นเขาไม่พอใจ

"กินแล้วทำไม มึงเพื่อนกู กูไม่รังเกียจ แล้วอีกอย่างผู้หญิงเป็นดาหวัน น้องสวย น่ารัก นิสัยดีขนาดนั้นกูไม่ติดนะ"

"ธนา!" ธีรดนย์เอ่ยเสียงเข้ม มองเพื่อนตาขวาง แค่คิดว่าจะมีใครมาแตะต้องดาหวันเขาคงยอมไม่ได้แน่ๆ

//เซตผู้ชายแสนร้าย//

1.ทวงรักสามีแสนร้าย คุณภาคิน:น้ำหนึ่ง (จบแล้ว มีอีบุ๊ก)

2.หนี้รักคุณแสนร้าย คุณปลัดดนย์:ดาหวัน (เรื่องนี้ค่ะ)

ทุกเรื่องสามารถอ่านแยกกันได้ไม่งงค่ะ^^