Beatrice Manuel
Ngayon na lang ako nakaramdam nang ganitong takot sa dibdib ko. Nag-iwas na ng tingin si Craig sa akin. Pinahid ko na ang luha ko. Sobrang maga na ang mata ko kakaiyak. Ngayon na lang ako muli nakaramdam ng ganitong klaseng takot sa dibdib ko. Ang huling beses ay nang bago tuluyan na mamatay ang Mommy ko at sinusugod namin sa ospital.
Parang bawat segundo ay parang dinudurog ang puso ko habang pinagmamasdan si Craig na puno ng takot para sa anak niya. Ayokong lumapit pero hindi ko rin kayang umalis.
Biglang bumukas ang pinto ng ER. Lahat kami ay napatigil nang lumabas ang doktor na seryoso ang mukha.
“Nasaan ang magulang ng bata?” tanong ng Doktor.
“Ako po,” mabilis na sagot ni Craig, sabay lapit sa doktor. Halatang pinipigilan niya ang manginig ang boses.
Ako naman a
