The Abandoned Wife (Ongoing)

Chapter 4

Malakas akong natawa sa sinabi nya na paiibigin ulit ako. Seryoso ba sya sa sinabi nya? Hahahahahaha. Hindi kasi ako makapaniwala talaga grabe, sorry ha.

"Ang corny ng joke mo." Natatawang sabi ko habang umiiling. Kumalas kasi ako sa halik nya at pinakitang nandidiri ako ng sobra- sobra sakanya.

"Mukha ba akong nagbibiro? Damn Ami, maniwala ka naman sakin oh." Naiiritang sabi nya at akmang hahawakan ang kamay ko ng taasan ko sya ng kilay at lumayo sakanya.

Hindi ako dapat nagpapadala sakanya dahil wala syang maalala. Pansamantala lang 'to lahat. Lahat ng pagiging mabait nya sakin, pagiging sweet nya at pag- aalala. Lahat yun mawawala at magiging alaala nalang sakanya baka nga, mandiri pa sya eh.

Isusumpa nya na nagalaw nya ang ex-wife nya. Babalik na naman sya sa dating Duce na ang mahal ay yung kabit nya, tapos ano masasaktan na naman ako? Oo, madrama ako at Oo, marupok ako pero para paulit- ulit maniwala sakanya? Hindi naman siguro ako ganoon katanga.

At kung magiging tanga man ako hindi na sakanya, baka nga siguro dapat bigyan ko ng pag- asa yung taong totoong nagpapahalaga sakin.

"Pwede bang wag mo na akong aalalahanin? No touching na rin, at wala akong pake kung sumakit man ang puson mo dahil hindi mo ako parausan. Mag bayad ka ng babae bibigyan kita ng pera." Inis na sabi ko bago sya iniwan.

Tama ba ginawa ko? Bakit para sakin tama pero nakakaramdam ako ng guilt? Nakakainis naman.

Agad akong nag text kay Martin na magkita kami sa paborito naming kainan dahil gusto ko magpawala ng stress.

"Aalis ka?"

Hindi ako sumagot sa tanong nya. Wala akong oras sakanya at gagawin ko ang gusto ko ng walang pahintulot o paalam sakanya. Tandaan nya na nakiusap lang ang magulang nya sakin, pero wala naman na dapat akong obligasyon sakanya dahil saming dalawa sya ang unang bumalewala ng meron kami.

"Okay lang bang pumunta rito si Joyce? Gusto ko sanang matulongan nya akong maalala lahat. Since, malaking parte sya ng naging hiwalayan natin diba?" Tanong pa nya na mas kinainis at kinakulo ng dugo ko.

Letche ba sya?! Si Joyce papuntahin nya rito ng wala ako? Baka imbis na usap lang gawin nila ay baboyin nila ang bahay ko. Masyadong desperada ang babaeng yon na maalala sya ni Duce, so malamang sa malamang iyon ang paraan nya.

"Hindi pwede!" Galit na sigaw ko habang nanlilisik ang matang nakatingin sakanya. "Ako ba talaga inaasar mong lalaki ka? Ano?! Ginagawa mo ba 'to para hindi ako umalis?"

Kunot nuo syang nakatingin sakin. "Bakit galit na galit ka? Pupunta lang naman sya wala syang ibang nanakawin o gagawin."

"Matagal na syang may ninakaw sakin Duce," walang emosyong sagot ko. "At ano walang gagawin? Sure kaba? Sa landi ng babaeng yon hindi ako naniniwalang ni daliri mo hindi nya hahawakan."

"Ano bang tingin mo sakin ha? Ganyan ba ako kasama sayo?"

Pagak akong tumawa. "Hindi mo alam kung anong klase kang lalaki? Ang galing mo talagang mag malinis bilib na bilib na ako sayo.. Alam mo pasalamat kalang talaga dahil nabura dyan sa lintik na utak mo yang mga katarantaduhang ginawa mo!"

"Ano ganito nalang ba talaga tayo lagi? Mag- aaway? Hindi ba pwedeng kahit isang araw lang maging ayos tayo kahit bilang magkaybigan lang." Masuyo nyang hinaplos ang mukha ko.

"Ang magkaybigan hindi nagsasalo sa kama tandaan mo yan. Ex- wife mo ako at hindi mo kaylan man magiging kaybigan. Isaksak mo sa utak mo na INABANDONA mo ako!" Sigaw ko sakanya bago tinabig ang kamay nya.

Natakot ako ng mapahawak sya sa ulo nya. "P-pwedeng p-pakikuha n-ng g-gam-mot ko?" Pakiusap nya.

Awtomatikong gumalaw ang katawan ko para tumakbo sa cabinet na pinaglalagyan ng gamot nya. Sa takot ay kanda tapon pa ang tubig sa basong hawak ko.

"Magpahinga ka muna." Mahinahong sabi ko bago sya inalalayang makaupo sa sofa. Nagtipa ako sa phone upang sabihin kay Martin na hindi na kami matutuloy sa lakad dahil biglaang pagsakit ng ulo ni Duce.

Hindi ako masamang tao para iwanan sya ng ganito ang sitwasyon. Magkatabi kami sa Sofa at walang imik ayaw ko rin namang basagin ang katahimikan at mag umpisa ng away na naman namin. Nagulat na nalamang ako ng yakapin nya ako.

"I'm so sorry Ami, sobrang gago ko talaga ang sama ko sayo at linoko kita." Umiiyak na sabi nya habang nakayakap lang sakin.

"Nakakaalala kana ba?" Takang tanong ko.

Umiling sya. "Hindi, pero kasi sa araw- araw nalang na pagtatalo natin iyon ang pinararamdam mo sakin. Napakawalang kwenta ko sayo, gago ako, manloloko, tanga at walang puso."

"Kasi iyon ka naman talaga Duce. Alam mo kung naalala mo yan hindi ka sana umiiyak ngayon sa harapan at nag mamakaawa na patawarin ka. Kasi hindi gagawin ni Duce yon, proud pa sya. Hindi sya nagmamakaawa sa isang babae."

Napabuntong hininga ako. "Naisip ko na sobrang unfair rin naman kung ibubuntong ko lahat sayo e, wala ka pa namang naalala." Kumalas sya sa yakap nya.

"Ayos lang naman sakin eh. Bagay lang naman sakin yon dahil sa kasalanan ko diba? Karma ko na siguro 'to." Wala sa sariling sabi nya habang nakatingin sa kawalan.

"Akala ko magiging masaya ako na makitang ganyan ka pero parang may kulang parin." Napahilot ako sa sentido ko at tumitig sa mata nya. "Napapaso parin ako sa bawat titig mo, haplos at sa bawat ngiti mo." Pakiramdam ko nawawala ako sa sarili ko ngayon sa mga sinasabi ko.

Hinaplos nya ang mukha ko, and this time hindi ko na kinontra. "If you let me. Gusto ko sanang itama lahat, at nais ko sanang alisin yang sakit na idinulot ko. Hayaan mo lang ako na pasayahin ka please? Papalitan ko ng magagandang alaala ang ginawa kung bangungot sayo." Anas nya habang dumudulas ang kamay nya patungo sa bewang ko.

Hinawakan ng magkabila nyang kamay ang bewang ko at pinaupo ako sa harapan ng hita nya. Dahan- dahan nyang pinunasan ang luha ko at pagkatapos ay masuyo akong hinagkan sa labi.

Halik na hindi tulad ng unang ginawa nya. Halik na tila ba kakapusin na kami sa hininga. Hindi ko alam pero gusto ko ang ginagawa nya. Hindi ko sya kayang pigilan kinokontra ako ng puso ko, tipong wala nalang rin nagawa ang utak ko kundi hayaan ang sarili ko.

Tanging t***k ng puso ko ang aking naririnig. Sumabay ako sa paghalik nya at hinayaan ko sya sa pag galaw ng malikot nya kamay sa katawan ko. Kahit saan ito makarating ay hinahayaan ko lamang. Ang isang kamay ay nasa hinaharap ko at pinipisil pisil iyon, at ang isa naman ay nasa bewang ko hinahaplos haplos ang kurba ng katawan ko.

Animoy hayok na hayok sya sa labi ko dahil ayaw nya itong tantanan. Kinagat nya ang ibabang labi ko at pinagpatuloy ang pagpapakasawa sa paglamutak nito gamit ang malalambot nyang labi.

Habol ang hininga namin ay gumawi naman sya sa pagtitig sa katawan ko. "Pwede bang madampian ng labi ko ang magandang katawan mo?" Tanong pa nya bilang paghingi ng pagpayag ko.

Tumango ako at biglang napaliyad sa pagsipsip nya sa hinaharap ko. Tanhing ungol ko ang namayani sa loob ng bahay kaya medyo nahiya ako.

"Maingay ka pala Ami," nakangising wika pa nya bago may ipinasok na daliri sa maselang parte ko.

"Ohhhhhh!"

"You like it?" Tanong nya habang pabilis ng pabilis ang paglabas masok nito sakin.

"Ahhhhh!"

"Bagalan ko ba?" Pang- iinis pa na tanong nya kaya hindi na ako nakapagtimpi.

"Bilisan mong lintik ka!" Galit na utos ko na ikinatawa nya pero agad rin naman akong sinunod.

Tumayo sya at buhat pari ako paharap sakanya. Hindi napansin na nakapasok na agad kami sa kama. Ambilis sa kama pero ambagal makaalala. Ihiniga nya ako ng marahan sa kama at inalis ang huling saplot ko. Sya naman ay nag umpisang hubarin ang damit nya at ang pang- ibaba bago ulit nagfocus sakin.

"Open your legs for me." Pakiusap nya na agad ko namang ginawa. "Thank you Ami." Nakangiting wika nito bago sinipat ng tingin ang gitna ako at linawayan iyon.

Nanlambot ako sa sandata nya. Galit na galit na kasi ito at gusto ng manuklaw ano mang segundo.

"Ohhhhh!"

Agad nya itong inatras abante ng maipasok nya. Para syang nakikipag karera at sobrang galing nya roon wala akong masabe. Halos mapatirik ang mata ko at mapaangat ang pang upo ko sa binibigay nyang ligaya sakin.

Pawis na pawis at kitang kita ang matipuno nyang katawan sa bawat pagbayo nya. Minsan mabagal pero madalas barurot. Tiyak hindi ako makakalakad nito mamaya dahil sa mahapdi na ang pempem ko at namumula na.

Napakunot kilay ko ng takpan ni Duce ang bibig ko at bagalan ang pagbayo. "Bakit?" Tanong ko.

"May tao yata," sagot nya.

"Arain are you there?" Boses ni Martin kaya agad akong napatupi sa hita ko ng mahugot ni Duce ang sandata nya. Tumayo ako at nagbihis agad kahit na ang hapdi ng pempem ko.

Wrong timing ka naman Martin eh. Sinabihan ko na syang hindi tuloy kanina ah? Bakit andito pa sya?

"Anong problema bakit hindi natuloy date natin?" Tanong pa nya.

Napatingin ako kay Duce na ngayon ay masama na ang tingin sakin.

Baka isipin nya ginamit ko lang syang parausan. Humanda ka sakin Martin ka!

A.D.