SUBSTITUTE FIANCEE

Chapter 3

Nang naghapon, abala ang magkapatid sa negosyo. Ang kanilang planta ay malapit sa kanilang tahanan, at dinig niyang malaki ito. Ito marahil ang pinagkukunan ng kanilang kayamanan. Sa negosyo nilang semento na nangunguna sa buong bansa, maraming tao ang umaasa sa kanilang produkto.

Walang mas nakakabuwisit sa hapunan. Sa hapag, naroon si Senyora Donna, Samuel, Xero, at si Kaisha. Tahimik ang magkapatid, habang si Kaisha naman ay nag-iwas ng tingin, hindi nagsikap na bumuo ng usapan.

"Hija, anong ginawa mo buong araw? I hope you'll enjoy your stay here. Although, pagkatapos ng kasal ninyo ni Xero, maaaring tumulak siya sa ibang bansa para sa pag-aaral. Maaaring maiiwan ka rito. So, it's better if you become familiar with your surroundings."

Napalunok si Kaisha sa sinabi ng matanda, mukhang sigurado ito sa mangyayari.

"I'll bring her wherever I go, Lola," sabi ni Xero, na may matigas na tinig.

Napatingin si Senyora Donna sa apo, nagulat sa sagot nito. Nagkatinginan sina Kaisha at Xero. Naka-focus si Xero sa kanya, tila may kung anong galit na naramdaman niya.

Madramang tumawa si Senyora Donna. "Well, paano ang pag-aaral niya, apo? Si Kaisha ay magpapatuloy sa kanyang natitirang taon sa kolehiyo."

"She'll continue it in La Salle. When I leave for a week for school, I'll bring her with me."

Napainom si Senyora Donna sa kanyang kopita habang nakatingin sa apo. Bakas ang tuwa sa kanyang mukha, kahit tila seryoso si Xero. Samantalang si Kaisha ay naguguluhan sa sitwasyon.

"Is there going to be disruption of her classes, Xero? Anong masasabi mo, hija?"

"Uh, kung isang linggo lang naman po siya mawawala, ayos lang sa akin na maiwan na lang ako para hindi maistorbo ang pag-aaral."

"Your professor will understand. I can find ways to talk to the people around," mariing sinabi ni Xero kaya napatingin muli si Kaisha sa kanya.

"Come on, Xero. Surely, we can both afford to be away from each other for seven days."

Humalakhak si Samuel. Ngumiti ito kay Xero, parang walang pakialam sa galit na nararamdaman ng kapatid.

"Galit talaga tayo sa kapwa nating..." hindi na nito itinuloy, dahil batid na nila kung anong meron.

Napabuntong-hininga si Kaisha. "I'm not the type who will cheat once I'm married."

Nakapag-inom si Senyora Donna habang nakatingin kay Kaisha. Si Xero, nakatingin pa rin kay Kaisha, at ang kanyang mukha ay puno ng pagdududa. "At hindi ka ba natatakot na masaktan sa ibang tao?"

Isang halakhak ang bumangon kay Samuel. "Wala akong tiwala sa mga ganitong lalaki. Hanggang sa huli, babagsak din ang isang tao sa mga pangako."

Nagpatuloy ang hapunan sa tahimik na usapan. Nakatingin si Kaisha sa kanyang pagkain, nag-iisip kung paano siya magiging bahagi ng mundong ito. Sapat na ang hindi pag-iisa, pero kinakailangan niyang maunawaan ang mga pangarap at takot ng kanyang kapatid.

Minsang umaga, naghanap si Kaisha ng payapang pwesto. Ang beach ay palaging masaya sa kanya. Madalas siyang umupo sa ilalim ng isang kweba, nagbabasa o nagdodrawing.

Karaniwang wala ang magkapatid sa umaga at tanghalian. Nasa planta sila, at kapag hapon, madalas na nag-siesta si Kaisha. Tuwing gabi, nagkikita-kita silang apat sa dining area. Kumakain, at nagsasalita si Senyora tungkol sa mga nangyari sa kanilang negosyo.

"Samuel told me you have other plans, Xero..." ani Senyora, nagmamasid sa kanyang mga apo. "I just hope you know what you're doing."

"That's so great. I just hope Samuel will think about it, too. I know you are capable of running the business, but your grandfather's mind is already made up."

"Hindi rin po ako interesado. I won't prove anything just by being a successor of Lolo's business."

Ngumiti si Senyora Donna. "Parehong pareho kayo ni Samuel. Sana ganoon din mag-isip si Samuel."

Nagdaan ang mga araw, at walang pagbabago. Madalas bumisita si Feliza kay Kaisha, nagdadala ng gatas. Masaya si Kaisha kapag kasama ito, dahil nagsisilbing kausap ang kanyang kaibigan.

Hindi na nagre-reply si Gwen, kaya nahihirapan si Kaisha. Sari-sari ang kanyang mga iniisip at nagiging mas kumplikado ang sitwasyon. Sa mga sandaling iyon, nagniningning ang mga bituin sa labas, nagpapahinga ang hangin sa paligid. Sa kabila ng lahat, may pag-asa sa bawat pag-ikot ng mundo, at sa mga darating na araw, marahil ay makakahanap siya ng kasagutan.

Bumaba si Gwen ng hagdanan, dala ang kanyang sketchpad at lapis. Hindi niya namalayang Sabado na pala.

Isang lalaki ang nakasalubong niya habang pababa siya ng hagdanan, messy ang buhok, may angelic features, at isang calm aura... Whoa! That's new in this mansion. Lahat ng binatang nakasalubong niya rito (dalawa lang naman) ay parehong may kakaibang aura. Kakaiba dahil parehong vicious at dangerous. Ang lalaking nasa harap niya ay medyo iba. Ang aura nito ay tila nag-uusap ng gentleness at kindness. Ngumiti ito sa kanya nang magsalubong sila.

"You must be Kaisha?" sabi ng binata.

"Yes." Napalinga siya. Hindi nabanggit ni Feliza sa kanya na may darating na isa pang Montenegro.

"I'm Yvvo," naglahad siya ng kamay. "Kadarating ko lang galing Maynila. I'm sorry, wala ako sa engagement mo."

"That's okay. I was told you were busy," nangingiti niyang sinabi.

Luminga-linga si Yvvo. Pareho nilang nakita ang iilang pagkain na dala ng mga kasambahay. Hindi niya nga lang alam saan patungo ang mga ito.

"May konting salu-salo akong hinanda sa beach. I hope you can join us. I'm with my friends. Ipapakilala kita sa kanila."

Tumango siya. "Sige. Thank you!"

Well, she was not very much interested in parties. Siguro ay sa pagkakabagot niya ay medyo uhaw na rin siya sa panibagong pangyayari sa araw na ito. And a party with some people is a bit new, so might as well grab that opportunity, huh?

Bumaba siya sa stone path kasama si Yvvo. Nang makita niya ang mga tao sa kubo, parang gusto na niyang bumalik sa kwarto. There were three other boys and probably more girls. Tumingala sila nang namataan sila at nakita niya ang pagkakapawi ng ngiti ng ibang babae.

"Nakababa ka rin, Gwen," nagtawanan si Samuel sa kanya. "Stop staying inside your room. You'll get bored."

"Ipakilala mo ang fiancee mo, Samuel," pagkakamali ni Yvvo.

Mas lalong natawa si Samuel at agad siyang hinila para sa kanyang mga kaibigan.

"This is Gwen. Gwen, si..." binanggit niya ang mga pangalan ng mga naroon ngunit hindi rin natapos.

"She's my fiancee, Yvvo. Hindi kay Gwen," malamig na sinabi ni Xero.

"Oh! I'm sorry. Hindi ko alam!" deklara ni Yvvo sabay tingin sa kanya.

Ngumiti si Gwen. He looked so worried because of his mistake. "Ayos lang."

"Kilala na siya ng mga kaibigan natin. They were all there in our engagement day."

"Oh!" si Yvvo muli na mukhang nakakaramdam na ng tensyon.

"Shall we enjoy everything instead?" isang babaeng nasa tabi ni Xero ang nagsalita.

The rest agreed kaya nawala rin iyon. Tinapik siya ni Yvvo at muling nagsorry. I assured him na walang problema roon.

May mga pagkain doon. Ang mga kaibigan nila'y naka-bikini at mukhang handang maligo sa dagat.

Suddenly, Gwen regretted coming here. Hindi siya makasabay sa kwento nila at sa tawanan. Mas pinili niyang abalahin ang sarili sa pagkain para hindi na siya tanungin tungkol sa kung ano.

Some of their boy friends would look at her for a while, lalo na pag may joke. Maybe to see if she would laugh at their jokes. She would smile every time, though. Pero hindi na rin sila nagtatangkang higitan pa ang interaction sa eye contact. And of course, the girls... the girls were not very friendly. Hindi rin naman siguro pakikipagkaibigan ang pinunta nila rito kaya naintindihan niya iyon.

Sa isang malaking limestone sa likod lamang ng kubo, naupo siya at pinagmasdan sila. Nakakain na siya at ngayo'y ang iilan ay tanaw na sa malayo na nagsasaya. Yvvo is even with his friends swimming.

Ang magkapatid naman ay nakaupo lang sa hinandang monoblock chairs na nagkalat. Parehong may mga kasamang babae ang dalawa. Ang kaibahan lang siguro'y mariing nakatingin si Samuel sa dagat.

People who look lost at some things is a good subject. She still needed improvements when it comes to portraits but she wasn't bad at it.

Pinili niyang subject si Samuel, for Xero would probably take time. Hindi niya rin alam kung bakit niya naisipang gumuhit ng tao gayong kahinaan niya naman iyon.

She made a quick sketch of Samuel. Nilingon siya nito at ngumiti.

"Swimming ka! Marunong ka bang lumangoy?" tanong nito.

Bumaba si Gwen ng hagdanan, dala-dala ang kanyang sketchpad at lapis. Hindi niya namalayang Sabado na pala.

Isang lalaki ang nakasalubong niya nang pababa siya ng hagdanan. Messy hair, angelic features, and a calm aura... Whoa! That’s new in this mansion. Lahat ata ng binata na nakasalubong niya rito (dalawa lang naman) ay parehong may kakaibang aura. Kakaiba dahil parehong vicious at dangerous. This man in front of her is a bit different. His aura is screaming of gentleness and kindness. Ngumiti ito sa kanya nang nagsalubong sila.

"You must be Gwen?" sabi ng binata.

"Yes." Napalinga siya. Hindi nabanggit ni Feliza sa kanya na may darating na isa pang Montenegro.

"I'm Yvvo," naglahad siya ng kamay. "Kadarating ko lang galing Maynila. I'm sorry, wala ako sa engagement mo."

"That's okay. I was told you were busy," nangingiti niyang sinabi.

Luminga-linga si Yvvo. Pareho nilang nakita ang iilang pagkain na dala ng mga kasambahay. Hindi niya nga lang alam saan patungo ang mga ito.

"May konting salu-salo akong hinanda sa beach. I hope you can join us. I'm with my friends. Ipapakilala kita sa kanila."

Tumango siya. "Sige. Thank you!"

Well, she was not very much interested in parties. Siguro ay sa pagkakabagot niya, medyo uhaw na rin siya sa panibagong pangyayari sa araw na ito. And a party with some people is a bit new, so might as well grab that opportunity, huh?

Bumaba siya sa stone path kasama si Yvvo. Nang nakita niya ang mga tao sa kubo, parang gusto na niyang bumalik sa kwarto. There were three boys and probably more girls. Tumingala sila nang namataan sila at nakita niya ang pagkakapawi ng ngiti ng ibang babae.

"Nakababa ka rin, Gwen," laughed Samuel at her. "Stop staying inside your room. You'll get bored."

"Ipakilala mo ang fiancée mo, Samuel," pagkakamali ni Yvvo.

Mas lalong natawa si Samuel at agad siyang hinila para sa kanyang mga kaibigan.

"This is Gwen. Gwen, si..." binanggit niya ang mga pangalan ng mga naroon ngunit hindi rin natapos.

"She's my fiancée, Yvvo. Hindi kay Gwen," malamig na sinabi ni Xero.

"Oh! I'm sorry. Hindi ko alam!" deklara ni Yvvo sabay tingin sa kanya.

Ngumiti siya. He looks so worried because of his mistake. "Ayos lang."

"Kilala na siya ng mga kaibigan natin. They were all there in our engagement day," dagdag ni Samuel.

"Oh!" si Yvvo muli na mukhang nakakaramdam na ng tensyon.

"Shall we enjoy everything instead?" isang babaeng nasa tabi ni Xero ang nagsalita.

The rest agreed kaya nawala rin iyon. Tinapik siya ni Yvvo at muling nagsorry. She assured him na walang problema roon.

May mga pagkain doon. Ang mga kaibigan nila'y naka-bikini at mukhang handang maligo sa dagat.

Suddenly, Gwen regretted coming here. Hindi siya makasabay sa kwento nila at sa tawanan. Mas pinili niyang abalahin ang sarili sa pagkain para hindi na siya tanungin ng kung ano.

Some of their boy friends would look at her for a while, lalo na pag may joke. Maybe to see if she would laugh at their jokes. She would smile every time, though. Pero hindi na rin sila nagtatangka pang higitan pa ang interaction sa eye contact. And of course, the girls... the girls are not very friendly. Hindi rin naman siguro pakikipagkaibigan ang pinunta nila rito kaya naintindihan niya iyon.

Sa isang malaking limestone sa likod lamang ng kubo, naupo siya at pinagmasdan sila. Nakakain na siya at ngayo'y ang iilan ay tanaw na sa malayo na nagsasaya. Yvvo is even with his friends swimming.

Ang magkapatid naman ay nakaupo lang sa hinandang monoblock chairs na nagkalat. Parehong may mga kasamang babae ang dalawa. Ang kaibahan lang siguro'y mariing nakatingin si Samuel sa dagat.

People who look lost at some things are a good subject. She still needs improvements when it comes to portraits but she's not bad at it.

Pinili niyang subject si Samuel, for Xero will probably take time. Hindi niya rin alam kung bakit niya naisipang gumuhit ng tao gayong kahinaan niya naman iyon.

She made a quick sketch for Samuel. Nilingon siya nito at ngumiti.

"Swimming ka! Marunong ka bang lumangoy?" tanong nito.

"Wala akong pang-swimming, e. 'Tsaka hindi rin ako marunong lumangoy."

"Oh?" Tumuwid siya sa pagkakaupo.

Now she can't finish her portrait dahil sa paggalaw niya. Binaba niya ang sketchpad at bahagyang umismid. Nakita niya ang reaksyon niya kaya tumayo siya at lumapit.

"Paturo ka! Pwede kitang turuan. 'Tsaka, pwedeng ibilin mo kay Feliza na kailangan mo ng bikini," anito sabay lapit sa kanya.

"Sige, next time. Susubukan ko."

"Samuel! Gwen! Join us!" si Yvvo.

Tumagaktak ang tubig galing sa buhok ni Yvvo. Kumuha siya ng tuwalya tapos ang cellphone para magtipa ng kung ano bago muli bumaling at lumapit sa kanila.

"Hindi siya marunong lumangoy, eh," si Samuel.

Tumawa siya dahil sa kahihiyan.

"Pwede ka naman sa mababaw!" Yvvo insisted.

"Wala akong damit."

"We should tell the maids to buy one for you, then," si Yvvo.

Hindi niya namalayang tinitingnan na pala ni Samuel ang sketchpad niya. Binawi niya ngunit hindi niya natuloy dahil inilayo niya iyon sa kanya. Ngayon pati si Yvvo ay kuryoso na sa naroon.

"Oh wow! You're so good!" si Samuel, medyo mangha.

"This is Samuel, huh?" puna ni Yvvo.

Uminit ang pisngi niya. Baka isipin ng dalawa na may gusto siya kay Samuel. Wala! She just wants to practice portrait and that's it.

Ngumisi si Yvvo. Bakas sa kanyang mata ang dami ng iniisip. Si Samuel naman ay panay parin ang tingin sa sketch na nasa kanya parin.

"Akin na! Nakakahiya! Nagpapractice akong mag-portrait, e. Kahinaan ko kasi," sabi niya.

"Samuel? Where are you going?"

Pansamantalang nawala ang tingin nila sa kanyang gawa dahil sa biglaang pagtayo at pag-alis ni Samuel sa grupo. He went directly straight to the stone stairs and then he disappeared. Hinabol siya ng kasamang babae (ibang babae na namab ang kasama niya).

Hilaw siyang ngumiti nang napatingin muli ang dalawa sa kanya.

"Ako naman! Ako naman!" sabi ni Yvvo sabay porma.

Tumawa si Samuel. "Tapusin mo muna 'yong akin. Daya mo, Yvvo."

Nagtawanan sila roon. Akala niya'y may mapapansing kakaiba ang dalawa sa pag-alis ni Samuel, pero nang nakita niyang normal lang ang tungo nila ay wala naman siguro. Kahit pa noong bumalik na ang busangot na babae sa kubo, wala ring nasabi ang dalawa.

"Si Samuel?" tanong ng isa pang babae na kanina ay naliligo ng dagat.

Nagkibit ng balikat si Samuel at pinasadahan ng tingin ang mga bagong pagkaing hinanda.

She made a new sketch for Yvvo. Hindi na rin masama. Nakapagpractice pa siya sa pagguhit.

Lumipas ang isa at kalahating oras ay hindi parin bumalik si Samuel. Nakaligo na ang lahat at ginawa na siyang tagabantay sa maaaring dumapo o kumain sa mga pagkain sa mesa, hindi parin siya bumalik.

Bumalik si Samuel sa mesa nang nakitang may bagong pagkaing hinanda ang isa sa mga kasambahay.

"Si Kuya, Wen? Nasaan?"

"Ay nasa kuwadra po siya. Nagpapaligo ng kabayo."

"Huh?" Tumawa si Samuel. "E, may party kami rito tapos nandoon siya?"

Nagkibit ng balikat ang kasambahay at tumulak na.

Ngumuso si Gwen at nagpatuloy sa pag-upo roon hanggang sa unti-unti na silang umahon. Hindi naman gaanong mainit pero bakas parin sa mga mukha nila ang pamumula. Huminga siya ng malalim nang nakitang may inumin nang hinanda.