แก้วเครื่องดื่มชงร้อนถูกวางลงตรงหน้า ฉันเงยหน้ามองตามลำแขนแกร่งแล้วคลี่ยิ้มให้เขา เห็นเส้นเลือดปูดโปนที่นูนขึ้นตามลำแขนแล้วคิดดีไม่ได้เลย
“ขอบคุณค่ะ”
“เมื่อคืนหลับสบายมั้ย”
“ก็ ดีค่ะ”
“พูดเพราะแล้วน่ารักขึ้นเยอะเลยรู้มั้ย” เขินมากแต่ก็ต้องเก็บอาการ แต่สุดท้ายก็ไม่ไหวยิ้มไม่หุบจนต้องหันหน้าหนีไปมองทางอื่น
“คุณเข้าบริษัทกี่โมงคะ”
“ผมต้องไปจัดการเรื่องเมื่อคืนให้เรียบร้อยก่อน คุณไหวมั้ย ถ้าไม่ไหวก็พักผ่อนสักวันผมจะจัดการเรื่องงานให้”
“ไหวค่ะ ถ้าฉันหยุดแผนกต้องวุ่นวายแน่ๆ เลย”
“ถ้างั้นผมไปส่ง”
“ไม่ได้ค่ะ” ฉันปฏิเสธทันควัน
“ใครถามก็ตอบไปว่านั่งแกร็บมา ผมจะเปลี่ยนรถไปส่งถ้าไม่อยากให้คนในบริษัทรู้” ใจอ่อนยวบยาบให้กับความแสนดีของท่านประธาน
“คุณดีแบบนี้กับผู้หญิงทุกคนหรือเปล่า”
“ยังไม่ทันไรก็หึงผมแล้วเหรอ”
“ไม่ใช่แบบนั้น ฉันหมายถึงคุณทำแบบนี้เรี่ยราดหรือเปล่า เข้าใจความหมายมั้ย”
“ผมไม
