(POV: Celine)
Pagkatapos ng lahat ng tensyon, drama, at adrenaline rush sa Aurora Project, hindi ko in-expect na matatapos ang linggo sa isang bagay na sobrang… simple. Pero minsan nga, doon pala mas ramdam ang bigat ng isang tagumpay—sa katahimikan ng isang hapunan, sa paligid ng mga taong marunong magpasalamat.
“Huwag kang kabahan,” bulong ni Lance habang binabaybay namin ang maaliwalas na driveway ng bahay ng mga Zamora. “Dinner lang ‘to. Walang panel of judges, walang PowerPoint, walang fake smiles ni Adrian.”
“Excuse me,” irap ko, kahit halatang nanginginig ang kamay ko habang hawak ang bag. “First time kong i-invite as special guest sa bahay niyo. Syempre kabado ako. Baka mamaya may secret questionnaire ang parents mo para malaman kung qualified ba akong maging—”
“Maging ano?” ta
