"Joel, kanina ka pa?" tanong ko. Ang lapad ng ngiti nito at talagang agaw pansin ang kakisigan. Nakakasilaw nga!
"Kararating ko lang, " sagot niya kasabay ang pagbukas ng pinto ng kotse. Agad naman akong pumasok.
"Salamat." Masyado akong pa-girl. Hindi naman ako ganito. Pero ewan, kapag si Joel ang kasama ko. Pinipilit kong maging mahinhin, kahit hindi. Maton kasi ako. Ako iyong babae na hindi kailangan ng lalaki sa buhay.
Pero... muntik ko na rin makalimutan ang magiging maton ko. Sa sobrang takot ko kay Sir Danny. Pero ngayon hindi na ako takot. Lalo na at alam kong wala akong ginawang masama at nagagawa ko ng maayos ang trabaho ko.
Halos mapatalon nga ako nang marinig ko ang tili ng kambal at kalabog no'nong araw na huminigi ako ng sorry kay Sir Danny.
May hang over pa yata siya
