ข้อตกลงการแต่งงาน
1128 Words
สามวันผ่านไป
“ไม่มีข้อมูลเลยครับนาย”
“ทั้งที่หวาดกลัวว่าจะได้กลับบ้านขนาดนั้นเนี่ยนะ” ใหญ่ตระการนิ่งเงียบไปกับสิ่งที่ได้ยิน
เกวลินทร์ยังอาศัยอยู่ที่ชั้นแปด เธอยืนกรานให้ตายก็จะไม่กลับบ้าน แต่ไม่มีข้อมูลจากคนในบ้านเลยว่าเธอถูกทำร้ายหรือหวาดกลัวอะไร
“แต่มีข้อมูลว่าเธอมักมีนัดดูตัว แต่ก็ไม่ได้ถูกบังคับขืนใจนะครับ การดูตัวยี่สิบเจ็ดครั้งคุณเกวลินทร์เต็มใจและไปพบพวกเขาด้วยตัวเองทุกครั้ง”
“ยี่สิบเจ็ดครั้ง...” ใหญ่ตระการขมวดคิ้ว
เด็กสาววัยยี่สิบสี่ดูตัวมากกว่าเขาที่หาคู่แต่งงานมาจนถึงป่านนี้เนี่ยนะ ชายวัยสามสิบกอดอก ดวงตาเขาเหลือบขึ้นมองฌอนที่ทำท่าจะพูดต่อ
“เหมือนว่า เอ่อ...”
“พูดมา!”
“จริง ๆ เธอมีนัดดูตัวกับนายด้วยครับ ที่จริงเธอคือคนที่คุณไมเคิลเสนอนายมาว่าให้ไปดูตัว ลูกสาวของเพื่อนสนิทที่คุณไมเคิลบอกน่าจะหมายถึงคุณเกวลินทร์นี่แหละครับ”
ใหญ่ตระการขมวดคิ้ว
“พอเธอหายตัวไปเหมือนทั้งคุณสิงหราชและคุณไมเคิลจะรู้แล้วเรื่องเธอเข้าหานาย คิดว่าอาจจะใช้ตรงนี้เป็นข้อต่อรองก็ได้ครับ”
ใหญ่ตระการหัวเราะหึ อ้าปากงับบุหรี่ที่ภูผาส่งให้ กลิ่นบุหรี่ที่ถูกเผาไหม้กับกลิ่นของยาสูบเข้มข้นไหลเวียนไปทั่วลมหายใจ
คนที่ฉุดเขาขึ้นมาจากโคลนตมดูเหมือนจะพยายามควบคุมเขามากเกินไป
แต่เกวลินทร์จะตกอยู่ใต้อำนาจของไมเคิลจริงเหรอ
นัยน์ตาที่ไม่หวาดกลัวความตาย ถึงแม้ให้ฆ่าเธอจริง ๆ ใหญ่ตระการคิดว่าดวงตาคู่นั้นก็จะไม่ตำหนิเขาอยู่ดี เหมือนคนที่ผ่านความตายมาหลายครั้ง ดวงตานั้นเหมือนเขาในตอนนี้
ผู้หญิงตัวเล็ก ๆ ที่เขาแค่จับพลิกบนเตียงออกแรงกอดมากหน่อยก็ครวญครางออกมานั่นเหรอ ที่จะเคยผ่านความตายมาหลายครั้ง
ใหญ่ตระการสูบบุหรี่มวนที่สามท่ามกลางความเงียบ เขาพิงตัวลงบนเก้าอี้ คิดคำนวณอย่างเหนื่อยล้า
สิงหราช เกวลินทร์ เขา และลุงไมเคิล
เขาลืมใครไปอีกรึเปล่า
หากการแต่งงานกับเกวลินทร์จะทำให้ไมเคิลเลิกเคลื่อนไหวกับคู่ครองและชีวิตส่วนตัวเขาได้ มันก็น่าจะเป็นข้อตกลงที่คุ้มค่า เพราะต่อให้เขาหาคนอื่นไมเคิลก็พยายามแทรกซึมอยู่ดี
เลือกคนที่เซ็กซ์เข้ากันได้คงดีกว่า
หึ
“ฉันคงต้องแต่งงานแล้วแหละ”
มุมปากสัตว์เลือดเย็นแห่งมหานครกล่าวออกมา
“ทำไมเธอถึงอยากออกจากบ้านหลังนั้น” ใหญ่ตระการมองคนที่เพิ่งเข้ามา ก่อนจะเอ่ยต่อ “ตกลงว่ายังไง”
“ฉันแค่...”
“เอาความจริง” ใหญ่ตระการดุเธออีกครั้ง เท่านั้นเด็กสาวก็หลบตาเขาวูบ
“แดนสิงห์เหมือนจะชอบฉันค่ะ แต่ฉันคิดกับเขาแค่ในฐานะน้องชาย ฉันเลยอยากแต่งงานที่ไม่ผูกมัดเพื่อที่จะได้ออกจากบ้านหลังนั้น รวมถึงหลังหย่าก็สามารถใช้ชีวิตเงียบ ๆ ได้ และคุณก็ทำทั้งหมดนั่นได้ด้วย”
ดวงตาของใหญ่ตระการกว้างขึ้นเล็กน้อย แล้วหลุบลงตามเดิม ถึงแม้จะโตมาในบ้านเดียวกัน ไม่ได้แปลว่าความรักจะไม่เกิดขึ้น เมื่อทั้งคู่ไม่ได้อยู่สถานะที่เป็นพี่น้องท้องเดียวกัน และคนอย่างแดนสิงห์คงจะไม่ปล่อยเกวลินทร์ไว้เฉย ๆ ด้วย
อยู่ ๆ ความรู้สึกสงสารก็เคลือบใจมาเฟียอย่างเขา
“คู่ดูตัวเธอยี่สิบเจ็ดคนนั่นฝีมือไอ้เด็กนั่นสินะ”
“ค่ะ” หญิงสาวพยักหน้า
“เสียดายที่ดูจะเลี้ยงไม่เชื่อง ไม่งั้นคงเป็นคนทำงานที่ดีคนหนึ่งเลย” เขาเคาะนิ้วลงบนโต๊ะอย่างเกียจคร้าน
เกวลินทร์เองก็รู้ดี เพราะในชาติก่อน ๆ คนที่ป่วนใหญ่ตระการจนหัวหมุนก็เป็นฝีมือแดนสิงห์น้องชายของเธอเนี่ยแหละ
“เธอรู้จักลุงไมเคิลไหม”
“ฉันรู้จักและมีข้อมูลค่ะ แต่ไม่เคยพูดคุยกันมาก่อน บอกตามตรงนะคะคุณใหญ่ คุณพ่อ...ฉันหมายถึงพ่อเลี้ยงของฉัน รู้ข้อมูลในมหานครมากพอที่จะทำให้ฉันรู้เรื่องราวของคุณและคุณไมเคิล” เกวลินทร์ถอนหายใจ
เธอรู้ด้วยว่าไมเคิลกำลังจะทำอะไรกับคนตรงหน้าบ้าง
“...”
“ใช้ฉันไม่ดีกว่าเหรอคะ ฉันมีประโยชน์กับคุณมากกว่าที่คุณคิดแน่ค่ะ”
“แล้วฉันจะรู้ได้ยังไงว่าเธอจะไม่ทรยศฉัน”
“คุณก็ไม่สามารถเชื่อใจใครได้อยู่แล้วนี่คะ”
พูดจบประโยคใหญ่ตระการก็หัวเราะออกมา “นั่นก็จริง”
ใบหน้าหล่อของเขามีเสน่ห์ขึ้นเมื่อหลุดหัวเราะอย่างจริงใจ หญิงสาวเหลือบมองก่อนจะหลบสายตาของเขาที่มองมา มันทำให้เธอรู้สึกหนาว ๆ ร้อน ๆ ทุกที
สายตาของสัตว์เลือดเย็นอย่างเขาจ้องจะขย้ำเธอตลอดเลย
“ฉันรู้ว่าคุณมีลูกและคนที่ดูแลตอนนี้ก็เป็นคนของคุณไมเคิล”
“อืม” เขาครางตอบอย่างรำคาญใจ
มิกกี้ลูกชายของน้องสาวเขาที่เสียชีวิตไปแล้ว ตอนนี้เป็นอีกหนึ่งในสิ่งที่เขาต้องปกป้อง เด็กชายวัยสี่ขวบครึ่งที่ติดพี่เลี้ยงซึ่งเป็นอดีตเพื่อนของแม่ตนแจ ทำเอาเขาปวดหัวจนไมเกรนขึ้น
สิ่งเดียวที่ใหญ่ตระการเอาชนะไม่ได้ก็คือเด็ก
เขาใจอ่อนกับความเอาแต่ใจและไร้เดียงสานั่นทุกที
เกวลินทร์ยิ้มย่องในใจ เดาว่าเธอคงเจอปัญหาใหญ่ของใหญ่ตระการแล้ว ที่เธอนั่งนิ่ง ๆ ในห้องสี่เหลี่ยมอยู่สามวันก็มีประโยชน์อยู่นี่นา
“ฉันจะอยู่เหมือนตายอย่างสงบเสงี่ยม ช่วยกันไม่ให้คุณไมเคิลยัดเยียดผู้หญิงคนนั้นให้คุณ คุณจะหย่าเมื่อไหร่ก็ได้ค่ะ ขอแค่หลังหย่าช่วยมอบตัวตนใหม่ให้ฉันหนีไปอยู่ที่อื่นในที่ที่แดนสิงห์และคุณพ่อตามไม่เจอก็พอ”
“ว่าต่อสิ”
“เราจะแยกห้องนอน ฉันไม่ยุ่งเรื่องส่วนตัวของคุณและงานของคุณ หรือแม้แต่เรื่องลูกชายของคุณหรือผู้หญิงที่คุณจะคบ”
‘ลูกชายของเขา’ คำเรียกที่ทำให้เขารู้สึกสนใจเธอขึ้นไปอีก
“เธอไม่รู้เหรอว่าเขาเป็นลูกของน้องสาวฉัน”
“แต่คุณรับเขาเป็นลูกแล้วนี่คะ คุณรักน้องสาวมาก และเขาก็คงเรียกคุณว่าพ่อด้วย”
ใหญ่ตระการแค่นยิ้ม “ใช่ เขาเรียกฉันว่าพ่อ”
ถึงจะเป็นป๊ะป๋าก็เถอะ
“งั้นเราแต่งงานกันได้รึยังคะ”
- Writer
