Chazia's pov
Ngayong nakikita kong umiiyak si Mara nasasaktan ako dahil ramdam ko ang pinagdadaanan niya. Alam ko kung gaano nito kamahal ang kanyang Lola, para itong anghel na nawalan ng pakpak sa pagkamatay ng taong nag-alaga sa kanya sa matagal na panahon.
Hindi pa ganun katagal kaming magkaibigan pero hindi ko na siya tinuturing na iba, tama si Lola sa sinabi niya. Hindi namin siya iiwan lalo na ngayon na kami na lang ang tinuturing niyang pamilya.
"Mga Iha salamat at sinamahan niyo ang anak ko na magpunta rito-"
"Anak? Ang alam ko walang magulang ang kaibigan namin," saad ni Jian na hindi man lang tinapos ang sinasabi ng Mommy ni Mara.
"Jian, hayaan mo na 'yan. Bantayan mo si Mara may pupuntahan ako," sabi ko.
"Sasama ako," sagot ni Jian na tumingin kay Jay na nasa gilid. "Sir,
