Blackmailed by the Billionaire

Pagod at hinihingal na umalis sa ibabaw ko si Tyler. Ni hindi niya man lang ako sinulyapan nang bumaba siya sa kama para ayusin at linisin ang sarili. Kinuha ko naman ang kumot at tinakip sa hubad kong katawan. Maingat din akong gumalaw dahil ang sakit katawan ko. Ganito pala talaga kapag nakipag-s*x ulit, para akong nakipagbakbakan muli. Ngunit usto ko maiyak, gusto kong ibuhos ang sakit ng nararamdaman ko, pero hindi pwede, siguradong pagtatawanan ako ng lalaking 'to, siguradong huhusgahan na naman niya 'ko sa mga tingin at salita niya na siyang bumabaon sa puso ko na hindi ko alam kung matatanggal pa ba dahil parang kumapit na 'yon doon. "Masarap ka pa rin pala talaga. Hindi na ako magtataka if all of men's entered inside your pants again and again. Kaya malayong hindi mangyari 'yon, 'di ba? Dahil gusto mo, laging may nadadagdagan sa mga koleksyon mo," saka ito ngumisi ng nakakaloko habang sinusuot nito ang kanyang slacks. Tanong ba 'yon o pang-iinsulto? Siguro ay pareho! Damn you, Tyler Isaac Sevilla! Napakagat na lamang ako sa aking labi. Heaven, damn! Huwag kang iiyak! Huwag kang iiyak! Napayuko na lamang din ako upang hindi niya makita na nangingilid ang mga luha ko sa sinabi niya. Bakit ba ako maaapektuhan? I should've not! "S-siguro naman ay tapos na ang lahat. Ang gabing may nangyari sa atin ay . . . kalimutan na rin nating pareho pagkatapos nito," sabi ko at hindi tinugon ang sinabi niya kanina. And why would I answer that? Is it important to him? Damn it! Hindi pa ba siya na nasaktan niya ako sa mga ginagawa niya? Ng dahil sa pumayag ako sa gusto niya?! I know, he's just insulting me, judging me, criticizing me in a bad way! Isn't enough? f**k! "You think?" Napaangat ako ng tingin sa kanya. Kumunot ang noo ko sa kanyang sinabi. What does he mean? You think what? "Ayaw na sana kitang makita dahil sukang-suka akong masulyapan o matignan ka man lang, pero sayang naman ang pagkakataon kung hindi ko gagamitin, hindi ba?" "What do you mean, asshole?" sigaw ko, hindi ko nagustuhan ang sinabi niya, nangungutya na naman ang tono niya! Nasagot naman ang tanong ko nang kuhanin nito ang cellphone niya sa isang sulok. I looked at him curiously when he opened it and clicked something on it. I gasped when I heard my voice, I hear it! I'm moaning! After a second, he paused it immediately. What was for that? He played it just to make me hear it? My teeth gritted. "B-bakit . . . —Ako ba 'yon? B-boses ko ba 'yon?" takot ko siyang tinignan. Ramdam ko ang pamamasa ng aking mga palad. Lahat din yata ng dugo ko sa katawan dahil sa galit ay tumungo na 'yon sa ulo ko at para na 'yong sasabog. Sarkastikong naman itong natawa na para bang walang pakielaman sa tanong ko. "Actually, hindi lang boses mo ang nai-record, eh, even your body is already recorded in my phone." sabay pakita nito ng isang video. Hindi ako nagkakamali, kuha 'yon nang may nangyari sa amin kagabi. Nasa taas niya ako at kitang-kita ang mukha ko habang siya ay hindi mo makikita, tanging ako lang. This is a set-up! "A-anong? A-ano ba'ng sinasabi mo? A-ano'ng ibig sabihin niyan? B-bakit? Vinediohan mo ako nang may nangyari sa atin kagabi?" nanginginig ang boses ko. Nangangatal ang kamay kong manampal. Gusto kong tumayo upang sugurin siya pero hindi ko magawa. Dahil kahit gustuhin ko man na ambahan siya ng sampal ay hindi ko maigalaw ang mga paa ko, nanghihina ako. Ano'ng balak niya? Ano'ng plano niya? Ano'ng gagawin niya? My mind is going to explode because of these questions! "Why so scared? Wala namang masama sa ginawa ko, right—" "Damn you!" sabay bato ko sa kanya ng isang bagay na hindi ko alam kung ano, hindi naman siya natinag nang matamaan siya, tumawa lang ito na parang isang baliw! "Naririnig mo ba ang sinasabi mo? Are you crazy? You recorded me while I'm naked? While I'm moaning when we f****d each other last night? For what?" I raised my voice. "Oh, you want to know why? Simple lang naman, ayokong matapos ang namamagitan sa atin. As you said earlier, you want to end it in just like that? Hindi ako papayag. This is the right time—" "Right time for what? Damn you, Mr. Sevilla!" halos patayin ko na siya sa mga tingin ko, at umaasa ako na bumulagta nga talaga siya sa sahig nang tumahimik na siya sa kakasalita! Ayoko nang marinig pa ang mga sasabihin at sinasabi niya, dahil lahat ng 'yon ay tumutusok sa puso ko. Bakit niya ba ginagawa 'to? Hindi ako makapaniwala, vinediohan niya ako? Para saan niya gagawin 'yon? Evidence against me? Laban sa akin? For what? Argh! "Nakakalimutan mo na ba? Revenge, Ms. Laurier!" sigaw niya pabalik, "'Yon ang gusto ko, makapaghiganti sa 'yo hanggang sa gusto ko!" mariing saad niya. Revenge? Hindi pa ba siya tapos sa akin? So, that's why he's doing this to me right now? Hindi pa ba sapat 'tong ginawa niya sa akin? I thought, he's done after this?! "H-hayop ka!" utal kong sabi. Ang mga luha ko ay hindi ko na rin napigilan pa, kusa na 'yong nahulog sa aking mga mata. My voice is shaking too. Parang hindi ako makakalma. Natatakot ako. Kinakabahan dahil hindi ko alam kung ano'ng tunay niyang pakay sa akin at kung ano'ng gagawin niya sa video ko! I didn't know na vinediohan niya ako! That's a crime! f**k you, Tyler! Why did you do this to me?! Paano niya nagagawa sa akin 'to? "Oh, yes, I am. Pero huwag mo 'kong sisihin dahil ikaw ang nagtulak sa akin na maging ganito. You made me like this, a beast!" "Ano'ng ginawa ko sa 'yo? Ibinigay ko na nga ang sarili ko dahil ang sabi mo magkakaayos tayo pagkatapos nito at mapapatawad mo na ako—" "At naniwala ka naman. You think, gano'n lang 'yon? You think it's enough? Para sabihin ko sa 'yo, kulang pang kabayaran 'yon sa mga ginawa mo sa akin! Kaya sisingilin kita nang hindi lang isa kung hindi hanggang sa maubos ka na! And I know, you know what is all about! Naalala mo ba, ha?" Naitikom ko ang aking bibig. Alam ko na ang ibig niyang sabihin. Hindi pa ba siya nagsasawa na gumawa ng masama laban sa akin? Talaga bang hindi niya ako titigilan na gantihan dahil lang sa mga nagawa ko noon sa kanya? Pero nakaraan na 'yon at alam ng Diyos kung gaano ko pinagsisihan ang mga ginawa ko! Kailan niya ba maiintindihan na matagal na akong nagsisi?! "Pinahiya mo ako sa buong skwelahan! Sinira mo ang imahe ko roon! At ang pinakamasakit pa, minahal lang naman kita pero bakit mo nagawa 'yon sa akin? Pinaratangan mo akong ginahasa kita na kahit alam mong hindi ko kailanman magagawa!" puno ng sakit at pait niyang sinabi. I see his pain on his eyes, on his face, like he's not already moved on on what I did to him. "I regretted everything I've done, Tyler! Ilang beses ko pa bang ipapaliwanag sa 'yo na matagal ko nang pinagsisisihan ang mga nagawa ko? B-bata pa ako noon at naguguluhan! Hindi ko alam kung tama o mali ba ang mga ginagawa ko, pero maniwala ka, pinagsisihan ko na 'yon," I defended myself. It's true, I already regret everything! "Kung may galit ka sa akin at gusto mong maghiganti, huwag sa ganitong paraan! Don't blackmailing me, please! Dahil hindi 'to magandang biro! Hindi 'to ang tamang paraan para gantihan ako! Sobra na 'to, Tyler! P-please," pagmamakaawa ko. Umiling lang siya. "I'm sorry to tell you, you can't command me anymore like before. Hindi na ako 'yong lalaking kilala mo, Heaven. Iba na ang nasa harapan mo ngayon. Kung satingin mo, mapapasunod mo pa ako sa mga gusto mo, you're wrong. I'm not your prince anymore, and you're not my princess like before. You're just like a trash for me right now! Ang mga tulad mo ay hindi dapat nirerespeto, you don't deserve it!" Humigpit ang pagkakahawak ko sa kumot na nakatakip sa akin. Masama ko lang siyang tinitignan. Siya naman ay parang wala talagang pakialam kung nakakasakit na ba siya sa mga sinasabi niya. Sinalubong naman din niya 'ko ng tingin, at ang mga tingin niya ay winawasak ang puso ko dahil wala na akong makita pang pagmamahal doon. Like he didn't love me. Like he didn't care for me before. All I can see in his eyes right now is anger, wrath, and revenge . . . for me.