Mr.yabang (Completed)

Chapter 10 Finally I Found You

          Hindi magkamayaw ang mga katulong kakapulot at kakalinis ng mga basag na baso,pinggan,at kung ano ano pang mahawakan ni Jonathan tuwing ito ay nalalasing. halos araw araw ay ganito ang senaryo ng bahay ng binata.''Nikki', honey! Im sorry!".wika ng binata tuwing ito ay maglalasing.

          limang buwan na kasi ang nakalilipas ngunit hindi parin natatagpuan ng binata ang fiance nito. Halos araw-araw itong nagpupunta sa Headquartes ng Italya upang alamin kung may lead na sila sa pagkawala nang kanyang fiance. Ngunit palagi lamang siyang umuuwing bigo. Kaya naging karamay niya palagi ang alak upang kahit papaano ay maibsan ang sakit na nadarama niya.

         Noong una nagaalangan pa ang si Jonathan na ipaalam sa Mama ni Nikki ang pagkawala umano ng anak nitong dalaga. Pero hindi nagtagal at inaamin niya sa ginang ang buong katotohanan at tinangap niya ang mga galit ng ginang.

        Ngunit hindi nagtagal ay naunawaan na ng ginang kaya napagkasunduan nilang ayusin ang papeles nito agad agad upang sumunod ito sa Italy. Ngunit kagaya niya tila nawawalan din ito ng pagasa na makita ang anak na dalaga. kaya naman ng tumira ito sa bahay nila miminsan siyang nasusumbatan ng ginang tuwing nagalala ito sa kalagayan ng anak niya, kaya nung huling dalawang buwan nito sa Italya napilitan itong umuwi ng pilipinas pansamantala.

        Dahil maeexpired na ang tourist visa nito na dalawang buwan lamang ang maaring ilagi ng ginang.Ngunit simula ng makauwi ito sa pilipinas ay, walang araw na hindi siya nito kinukulit kung natagpuan na ba nito ang anak niya. Tulalang nakatingin si Jonathan sa kawalan ng bigla siyang tapikin sa balikat ng kanyang Mommy Esmeralda.Napagpasyahan din kasi ng kanyang Mommy na sundan sila dito sa Italya ng makauwi naman ang Mama ni Nikki.

      ''Dont worry too much my son,I know one day we will find her.'' wika ng Ina niya at sabay tapik at yakap sa balikat niya.At agad naman niya itong nginitian ng tipid upang hindi narin ito magalala sa kanya.Tuwing maalala kasi ni Jonathan ang huli nilang pagtatalo ni Nikki nanariwa ang sakit na tila kahapon lang ito nangyari. Kitang kita niya sa mga mata ni Nikki na gusto nitong sabihan niya kung sino ang panay tawag sa phone niya ng umagang iyon.

      ''Nathan hindi mo ba sasagutin yung tawag?'' tanong ni Nikki sa kanya.At tipid niya itong sinagot ''Dont mind her''.Nagtataka naman nito na tinanong siya .''Dont mind her? At sino naman siya?'' tanong sa kanya ni Nikki. At tila nagulat siya at biglang nasamid. ''Ah She is nothing"wika niya sa dalaga. Nagmamadaling tinapos na niya ang kanyang pagkain ng almusal at nagpaalam kay Nikki.''See yah later honey" At hinalikan niya ang noo ni Nikki.

       At dali-dali ay nagpaalam na siya habang ring naman ng ring ang hawak niyang phone. Nang makapasok na siya sa saksakyan duon niya napagdesisyunan na sagutin ang tawag sinuot muna niya sa tainga niya ang wireless headset at pinaandar na niya ang makina ng sasakyan. .''What do you want''.wika niya dito.''Jonathan please comeback here''.wika nito sakanya. ''For what? you dont owe me maddy,stop this nonsense talking" bulyaw niya sa dalaga.''Ok is this is what you want huh!? I sent something on your messenger please check it out!'' wika muli nito sakanya na tila naghahamon ng worldwar III.

       ''Dont threathen me Maddy"Pabalang niyang sagot sa dalagat pagkuwa'y pinatayan na niya agad ito.Nang buksan niya ang kanyang messenger. Namilog ang mga mata niya sa nakita niiya isinend nito sakanya ang pamilyar na numero at larawan nila ni Nikki na magkasama sa bahay. Kaya binilisan pa lalo ni Jonathan ang pagpapatakbo ng sasakyan dahil nagkaroon ng Emergency meeting ang kumpanya ng daddy niya dito sa Italy.

        Kahit na labag sa kanyang loob pinilit muna niyang ayusin ang problema ng kumpanya nila dito. Habang nasa kalagitnaan ng traffic galit na na ibinagsa ng mabigat ang dalawa niyang kamay sa manubela. At dali-dali ay kinuha ang telepono at sinubukan niya tawagin muli si Maddy. Nang hindi sinagot ng dalaga ang tawag niya ay agad niya nalang itong pinadalan ng message.

Dont do anything Stupid Maddy!

there is no Mediation Between Us!

Stop Hallucinating Maddy!.

        Bigla naman nag go signal na ang traffic light at pinaharurot niya ito ng mabilis upang mas mabilis niyang marating ang opisina ng kumpanya nila. Nang matapos na niya ang pakikipag meeting sa mga tauhan ng daddy niya agad niyang sinilip ang relo niya ''f**k!!! Its already 5 pm. Kunot noo niyang wika at biglang tayo sa swivel chair na kinauupuan."Im done here if there is anything concern regarding this matter please consult it first to Ms.Monica" wika ni Jonathan sa mga board member ng kumpanya nila.

       At agad ay nagsitayuan na ang mga ito at isa isa nakipag kamay kay Jonathan.Dali-dali ay pinaharurot ni Jonathan ang sasakyan at mabilis pa sa alas kwatro ay narating niya ang Mansiyon. Kanina kasi habang nasa meeting sila nagtext back ang bruhang si Maddy sakanya at dali dali niya itong binuksan ang mensahe ng babae.

Dont ever Underestimate me Jonathan.

I just want to get it back, what is really MINE no MATTER what.

        Nang mabasa palang ni Jonathan ang message ng babae sakanya ay para siyang nasa hot seat. Hindi siya makapag concentrate sa board meeting. Nang minsang may itinanong ang isa sa board member nito sa kanya. Para siyang walang naririnig kaya nilapitan siya ng sekretarya niyang si monica upang tapikin.At bigla siya nagulat ng mga sandaling iyon.

        Nang makauwi na siya sa mansiyon agad siyang sinalubong ng isa sa mga katulong at nagsumbong.'' Signore, Mamma Nikki non sta ancora mangiando e l'abbiamo vista piangere ed è stata rinchiusa nella sua stanza.".wika nito sa lengwaheng italian at nakayuko umanong sumunod sa kanya.

       Isinumbong ng katulong na di umano'y nakita ng mga ito na nagiiyak si Nikki at hindi pa kumakain simula pa kanina at nagkukulong lang raw ito sa kwarto. Kaya nagmamadali niyang tinungo ang kinaroonang kwarto ni Nikki sunod-sunod na katok ang ginawa niya.

       Ngunit ni hindi naririnig ito ng dalaga kaya napagdesisyunan niyang sipain ng ubod lakas ang pintuan na naging dahilan ng malakas na pagbukas nito. Dali-dali ay pumasok siya sa loob niyakap agad ni Nikki.

       Ngunit bigla siya nitong naitulak ng malakas kaya bigla siya naatras at tumama ang kanyang likod sa dingding."Honey let me explain''.pakiusap niya dito.Ngunit matigas ang dalaga at pabalang siyang sinagot ''Ano pa ang ieexplain mo! alam ko na ang lahat na nabuntis mo si Maddy! wala na tayo dapat pang pagusapan. Malinaw na saken ang lahat!!'' Galit na galit na wika nito sa kanya ''Nikki please i know is kinda weird, but she is lying! honey please believe me''.pakiusap niya kay nikki ngunit galit na galit parin ito at ni hindi siya tinitignan sa mata.

      Tangkang hahawakan niya ito sa kamay upang makiusap na pakingan siya nito ngunit isang malutong na sampal ang dumapo sa kanyang pisnge ng mga sandaling iyon. Dahilan ng pangiwi ng muka niya .yumuko siya at tumingin sa semento. At bigla itong nagsalita. ''I know at very first may relasyon talaga kayo ni Maddy noong graduation namin, ang laki kong tanga at napaniwala mo ako sa mga kasinungalingan mo i think we have to end this relationship'' wika nito sa kanya.

        At sa pagkabigla niya sa mga sinabi nito bigla niya sinuntok ang dingding ng ubod lakas at yumukong nakasuntok parin ang mga kamay nito. Hindi niya naramdaman ang sakit ng pagkakasuntok niya sa dingding. Dahilan ang talagang nakapag pasakit sa kanyang damdamin ay ang mga litanya ni Nikki at gusto na nitong tapusin ang kanilang relasyon.

       Ramdam niya ang pagpatak ng luha sa mga mata na kanina pa niya pinipigilan.Naghurementado naman ang puso niya lalo ng dali-daling lumabas si Nikki ng kwarto at patakbong bumaba at lumabas. Bigla namanhid ang buo niyang katawan ng mga sandaling iyon ni hindi niya maigalaw ang mga paa. Naging parang tuod ang kanyang katawan sa pagkakahawak sa dinding habang duguan ang kanyang isang kamao.

       Ngunit huli na ng tawagin niya ang pangalan nito dahil nakatakbo na ito pababa at tuluyan ng nakalabas ng gate ng Mansyon. "Nikki!.Sigaw niya dito Kaya ang mga katulong niya ay hindi magkamayaw hindi alam ang gagawin ni hindi napigil ang paglabas ng Mansyon ng Fiance niya.

       Ngunit ng magkalakas at bumalik ang kanyang ulirat ng mga sandaling iyon.Sinubukan niyang habulin si Nikki ngunit ng paglabas niya ng gate hindi niya na nakita pa ang imahe nito.Para siyang baliw na hiyaw ng hiyaw at tinatawag ang pangalan ni Nikki sa labas ng gate.

       ''Nikkiii!!!!!!!! .Sumigaw siya ng ubod lakas na naging dahilan ng paglambot ng kanyang mga tuhod kaya bigla siyang napaluhod sa semento habang hawak ang kanyang ulo at biglang napayuko. Agad naman siyang pinaglalapitan ng mga katulong at mga gwardiya at parang batang inaalo dahil nawalan ng Candy.

        Dahan dahan siyang tumayo at pagkuwa'y tumakbo sa parking space ng Mansyon at sumakay sa sasakyan. Bigla niya naisip hanapin si Nikki nagalala siya bigla dahil gabi na at baka kung mapano ang dalaga.

        Hindi pa naman kabisado ni Nikki ang lugar nila na baka may mangyaring masama dito bigla siya kinutuban ng hindi maganda. At lalong ikinawindang ng isip niya,sinuot niya ang wireless bluetooth headset at dinial sa phone niya ang numero ni Nikki. Ring lang ng ring iyon at hindi sinasagot ang tawag niya.

         Hindi parin siya tumitigil sa kakadial para tawagan ang dalaga inabot narin ng 100 miscalls ngunit tila ayaw siya nitong kausapin. Inikot ikot niya ang ilang lugar na maari nitong mapuntahan ngunit bigo siyang makita si Nikki. Ilang oras narin ang nakalipas ng huminto ang sasakyan niya sa gilid ng kalsada.

          Bumaba muna siya sa sasakyang dala at umupo sa isang bench at dinukot ang cellphone sa bulsa ng pantalon. Nag muni-muni muna siya sandali at nagbabakasakaling andun din si Nikki sa lugar na yon.

          Habang iniiscroll ang mga contact details sa cellphone niya bigla niya naisip tawagan si Patrick ang kaibigan nito.Baka sakaling naroon si Nikki,At dali dali ay tinawagan niya ito. Agad naman sinagot ni Patrick ang tawag niya ''Hello who is this''? tanong nito sa kanya.''its Jonathan! Is she is with you malamig na tanong niya kay Patrick sa ka bilang linya."What?" hindi ko kasama si Nikki Where the hell she is right now?" Pabalang na sagot ni Patrick sakanya. Medyo nailayo niya sandali ang hawak na phone sa tainga dahil sa lakas ng boses nito.

         Aware siya na mahalaga kay Patrick si Nikki medyo natatangap niya iyon ngunit ang hindi niya matatangap ay ang mas piliin ni Nikki si Patrick kesa sa kanya.''Pat I need you help" hindi na siya nagalinlangan pang humingi ng tulong sa dating kaibigan alam niyang hindi siya nito mahihindian pagdating kay Nikki.

        Kaya agad itong pumayag sa hinihinging pabor.''Fine WHere the hell are you?" tanong nito sa kanya at agad naman niyang itinuro ang direction. Nagkita sila sa lugar na napagkasunduan nila. Nang magkita sila nito ay agad pinatawagan ni Jonathan kay Patrick si Nikki.

        Nang mag ring iyon at sagutin ni Nikki ay agad nanlaki ang mata ni Jonathan at bigla bigla ay inagaw niya ang Phone ni Patrick ''He-hello Pat!' Nang marinig niya ang boses ni Nikki hindi na siya nag alinlangan pa at nagwika siya agad dito kung ano ang gusto niyang iparating kay Nikki. ''Honey where are you please, let me find you''

        Pag mamakaawa niya dito.Ngunit narinig na lang niya ang pagsigaw ni Nikki sa kabilang linya at ang malakas tunog. Nang magsalita ulet siya sa kabilang linya ay nakarinig siya ng boses ng lalaki na tila may tinatawag na babae at "Miss wake up! wake up!" yun lang at namatay na ang linya ni Nikki. Napasigaw at napasabunot si Jonathan sa ulo at maging si Patrick ay naghurementado narin.

         Dali-dali ay parehas silang sumakay ng sasakyan at pinagiikot at inuyod ang bawat lugar malapit sa kanila at isa isa nilang tinanong ang mga nagpapatrol ng gabing iyon kung may naganap na aksidente kung saan. Ngunit panay tangi ng mga ito.

         Mula ng araw na iyon hindi sila tumigil maghanap sa dalaga.Halos araw-araw niyang pinagdarasal na matagpuan niya si Nikki kahit man lang ang katawan nito kung talagang wala na ito. Palagi niyang sinisisi ang sarili sa nangyari sa dalaga.walang araw na hindi niya naaalala si Nikki.

         Lumipas ang ilang buwan ngunit tila napabayaan na niya ang kanyang sarili pati narin ang kumpanya nila ng Daddy niya. Paano't palagi kasi siyang naglalasing at nagkukulong sa kwarto minsa'y pa ay muntik na siyang isugod sa hospital dahil natagpuan siyang nakahandusay ng minsang tangkain siyang pasukin sa kwarto ng Ina ni Nikki na kasalukuyan naroon ng mga panahon na iyon.

         Halos hindi na siya nakakain ng maayos puro alak nalang ang laman ng kanyang sikmura. Kaya ng dumating ang kanyang Mommy Esmeralda sa kanilang Mansyon dito sa Italya ay wala na itong ginawa kung hindi kausapin siya. Natatakot kasi ang Mommy niya na baka daw mag suicide siya kapag hindi na kinaya ang pagkawala ni Nikki.

         Hangggang isang araw sa patuloy niyang pagpapainbestiga sa mga agent ng Italya ay nagkaroon sila ng lead. Unti unti tungkol sa naganap na aksidente noong gabing nawawala si Nikki at kung paano ito nangyari. Isang ring sa telepono ng kanilang Mansyon ang agad nagpatayo sa kanya sa pagkakaupo at sabay dampot sa telepono at agad niya itong sinagot.

         "Hello May i speak to Mr.Jonathan Villafuego'' wika ng baritonong boses na iyon sa kabilang linya.''Yes I am Jonathan Villafuego may i know who is speaking?'' tanong niya sa kabilang linya. ''This is agent Giovanni Antonio i have to inform you Mr.Villafuego that we already have the case report of Ms Nikki Maniego we found some few leads about her".

          Namilog ang mata ni Jonathan ng marinig ang balitang iyon sakanya ng agent na inupahan niya dahilan upang dali-dali niyang puntahan ang kinaroroonan ng agent at makipag kita dito. Pinaharurot ni Jonathan ang sasakyan na dala upang mabilis pa sa alas kwatro ay marating ang kinaroroonan ng agent at ilang saglit pa ay narating na niya.

          Nang maipahayag na maipakita sakanya ang incident report ng gabing iyon. Pati ang ilang larawan ni Nikki na ipinakita sa kanya ng agent upang kumpirmahin kung ito nga ang nawawala niyang fiance. Kung nasaan ito at kung saang hospital ito naka confine. Wala na siyang sinayang pang oras at agad nilang tinungo ng agent at ilang tauhan pa nito ang kinaroonan ni Nikki.

          Nang makarating na sila sa hospital na di umano'y nakaconfine ang dalaga ay nagmamadali siyang pumasok at nagtanong sa Nurse Station. Upang hanapin ang pangalan ni Nikki ngunit wala silang mahanap na ganitong pangalan kaya hindi na napigilan ni Jonathan ang pagwawala pasigaw na inuutusan ang Nurse registrar na hanapin muli ang pangalan na Nikki Maniego.

          Nang bigla ay lumabas sa may pintuan ang isang babaeng naka puting lab gown at tinanong sa nurse registrar kung anong problema at agad naman itong naisalaysay sa doctora kung ano ang hinihimutok ng butse ni Jonathan at nagwawala siya.

          Nilapitan siya nito at kinausap sa wikang english kahit na sa tingin niya ay purong italiana ito. ''Maybe i can help you to find that woman mister''.wika nito sakanya at walang ano anoy hinawakan niya ito sa dalawang balikat na ikinagulat ng doctora.''Please help me to see her please'' pagmamakaawa niya sa doctora.

          Agad naman siya nitong niyayang umaakyat sa pinaka taas ng hospital at agad itinuro ang isang private room ng hospital.At agad siyang nagpasalamat dito.'' Per favore, Grazie''.Pag papasalamat niya dito sa wikang italian. At agad naman siya nitong ngitian at tumalikod na. Hindi alam ni Jonathan ang gagawin ng nasa tapat na siya ng pinto ng kwarto ng dalaga.

         Hindi niya alam kung paano sisimulan ikilos ang mga paa upang tunguhin at buksan ang pintuan ng kwarto.Huminga muna siya ng malalalim at biglang bukas niya ng pinto.Nang makumpirma nga niyang si Nikki ang babaeng naka upo sa side ng kama at nagaayos ng gamit ay walang ano-ano ay napatakbo siya ng mabilis at niyakap ang dalaga ngunit bigla siya nitong tinula.

         Ngunit binaliwala lang niya iyon sa  sobrang pagkasabik niya sa dalaga. Kaya't niyakap niya muli ito kahit bakas sa muka nito ang pagtataka na parang hindi siya kilala. Pero ganun pa man nakapagsalita parin siya rito.

         ''Nikki my god, I miss you like crazy honey'' At bigla niya itong mariin na hinalikan sa noo.tila gulat na gulat ito sa ginawa ko.''Do i know you Mister?" Biglang nablangko ang paligid niya na tila nasa ibang dimention ng mundo. Nang marinig ang sinabi nito sa kanya bigla ay pumatak ang luha sa mga mata niya na hindi na napigilan pa. Nakaluhod niya itong tinanong.

        ''Hi-hindi mo ba ako kilala Hi-hindi mo ba natatandaan ang pangalan ko? Niks, ako si Jonathan ang fiance mo''.wika niya sa dalaga ngunit walang karea-reaksyon ang muka nitong nagtatakang nakatingin sa kanya. Tulayan na niya ata akong kinalimutan.eto ata ang epekto ng masakit at huli nilang paguusap.tanong niya sa sarili.

          Ngunit pinahid niya ang tumulong luha at agad kinuha ang mga gamit ng dalaga. iuuwi ko siya at tutulungan ko siyang maalala ang lahat ng alaala naming dalawa. Nang Bigla ay nakita niyang bumukas ulet ang pintuan at inuluwa non ang isang lalaki na sa tantiya niya ay mukhang modelo dahil malaki ang pangangatawan kung para sakanya sapagtatantiya niya.

          Ngunit naka suot ito ng business suit.''napabuntong hininga nalang si Jonathan at asar na nasabi sa sarili mas maganda siyang lalaki kaysa rito. Hagard lang siya bigla ay may kung anong selos ang naramdaman niya ng tawagin nito ang dalaga.

         ''Hi Sweetie are you ready?'' tanong ng mokong na to sa mahal kong fiance. Na tila hindi ata napansin na naroon si Jonathan at bitbit ang ilang gamit ng dalaga. Dinaanan lamang siya nito at hindi pinansin.''What the f**k bulong ni Jonathan sa sarili at bigla nitong kinuha sa kanya ang bag na hawak.

           Ngunit hindi siya nagpatalo at nakipag agawan sa bag ng Dalaga tiim bagang niyang tinitigan ito ngunit ito din ang iginanti sa kanya. Gayun nalang ang sama ng tingin sa kanya ng dalaga at nag wika'."Will you please put it down my bag Mister? I really dont know you so, will you please get out!!".pagtataray sa kanya ng dalaga.

          Tila tinusok tusok ang puso niya ng mga sandaling iyon dahil mas kinampihan nito ang mokong na naka business suit. Hinawakan niya sa magkabilang balikat ang dalaga at  pagkuwa'y niyugyog.''Nikki im your fiance believe me Niks Im really f*****g crazy wanted to find you anywhere please believe me".matigas ba wika niya sa dalaga at pagkuway niyugyog ulet ang balikat ng dalaga.

           Nagbaka sakaling magbalik ang alaala nito.ngunit pwersahan nitong tinangal ang dalawang kamay niya na nakapatong sa balikat nito. ''Look Mister im really sorry but i really don't know you'' I-i can't remember you even your face'' Malumanay na wika ng dalaga kay Jonathan. At agad naman niyang hinawakan ang dalawang kamay nito at inilagay sa muka niya at dahan-dahan siyang lumuhod.

         ''I know you can't remember me now Nikki' but let me help you to find our memories back together. but for now, please just give me another chance"Please" Pag mamakaawa ni Jonathan sa dalaga. At nagwika muli ''If you wan,t I will show you a proof of  evidence that we are really engage'' Ipinakita nito ang singsing niya sa dalaga.

          ''Here Niks, this is the proof'' Tinaas nito ang singsing na suot at ipinakita sa dalaga. Agad naman natawa si mokong sa likuran ko at nagsalita ''Do you really think that small piece s**t of  ring can help her bring back the memories an easy as that? Come on dude? are you out of you mind'' wika nito sa kanya.

           Bigla bigla ay natauhan si Jonathan sa sinabi ng Lalaki sa kanya,na hindi matibay na ebidensiya ang kapirasong singsing na suot nito. Bigla ay napabuntong hininga siya paano kasi ito lang ang tanging dala niya sa kanyang kamay na maaring maging evidence na engage nga sila 3 years ago na ang nakalilipas.

            Bigla ay nagsalita muli ang dalaga sa kanya.''Sorry mister but we have to go''.At bigla ay unti-unti itong tumayo sa gilid ng kama at dahan-dahan naglakad palabas ng pinto ng silid ng hospital.Habang akay-akay naman ito ng Mokong na lalaki.

            Naiwan siyang tulala at nakatingin sa paglalakad ng dalaga.Nagkibit balikat siya at hinabol ang dalawa at sinabi ni Jonathan sa sarili na gagawin niya ang lahat upang bumalik ang alaala nito sa kanya.