KADILIMAN ang tumambad kay Sandra sa dakong iyon. Walang ibang m maririnig kung hindi ang banayad na pagsalpok ng alon sa dalampasigan. Malamig ang hangin. Pero nagsimula ng mabuhay ang mga apoy sa katawan nila ni Glenard. He pushed the denims off her hips, sweeping the scrap of underwear along with them.
Napapikit siya para palayain ang mga luha sa mga mata niya. Hindi niya napaghandaan ang pangyayaring iyon pero hindi niya kayang iwasan. Ang sabi niya sa sarili noon, hindi na dapat maulit muli ang nangyari sa kanilanh dalawa. Pero ano ang ginagawa niya ngayon? Bakit hinayaan niya ulit na mangyari ito?
She tilted her head back as his fingers stroked the insides of her bare thighs. Bawat haplos nito ay may kakambal na kilig at init.
"Why can't I just agree to what my mind says when y
