"PWEDE ba, Sandy?" ulit nito sa tanong nang hindi siya sumagot. Naramdaman niyang nagpapalipat-lipat ang tingin sa kanilang dalawa ng pinsan niya sa tabi.
"Hindi pwede!" Si Karen ang sumagot. "Ang paglalaro mo ang asikasuhin mo dahil malapit na kayong matalo. Kanina ka pa nila tinatawag, o," ani Karen na itinuro pa ang mga kasamahan nito na kanina pa tinatawag si Glenard.
"Wait for me, okay?" anito na hindi pinansin ang sinabi ni Karen. "This'll be my good-luch charm." Wala siyang nasabi. Nakatitig lang siya sa mukha ng binata hanggang sa bumalik na ito sa pwesto nito. Nakasunod ang tingin niya rito kaya naman bahagya siyang nagulat nang sikuhin siya ng pinsan saktong nakalayo na si Glen.
"Ano ba!" asik niya para pagtakpan ang pagkapahiya.
"Titig na titig ka, e. Bakit ba gusto kang
