Zalim değişir, zulüm değişir, fakat hakîkat asla değişmez...
***
"Buraya geç."
Bir an bana söylediğine inanamadan baktım koyu renk gözlerine.
Gözlerim masanın başında ki Kazım ağaya kaydı.O da oğluna şaşırmış gibi bakıyordu.Şermin hanım tam olarak Mirhat'ın karşısında ki sandalyede kalıyordu ve gözlerinde ki sinirle ikimize bakıyordu.
İnsanların yanında kızmasın diye yavaş adımlarla yanına ilerledim ve çektiği sandalyeye çekingence oturdum.
Mirhat, yemek boyunca bir şey dememiş genel olarak babasıyla işler hakkında konuşmuştu.Havin benim nerede oturduğumu gördüğünde gülümsemiş kendi yerine geçmişti.
"Hafta sonu Bekir'lerin düğünü var, ailecek gitmek uygun düşer."
"Gideriz."
İfadesiz sesiyle cevap vermişti babasına.
Oturduğum yerde dikenler varmış gibi kıpırdanıp duruyor, doğru dü
