“เหรอคะ”
“ใช่ ปิ่นเชื่อพี่นะ มันจำเป็นจริงๆ” กุมมือของปิ่นมุกไว้พร้อมกับทำหน้าตาน่าสงสาร
จีนได้แต่เบ้ปากใส่อย่างหมั่นไส้คนตอแหล พี่จอมคงไม่รู้ว่าปิ่นกับจีนยังเห็นเขาจูงแขนแม่เลขาจอมยั่วคนนั้นเดินออกทางด้านหลังแล้วขับรถออกไปด้วยกัน ‘ยัยนั่นร้องไห้สะอึกสะอื้นเสียด้วย’
“แล้วเพื่อนคนนั้นของพี่ไม่รู้เหรอคะว่าเมื่อวานเป็นงานแต่งของเรา ทำไมเขายังกล้ามาขอความช่วยเหลือพี่ทั้งๆ ที่เพื่อนคนอื่นในงานก็นั่งกันอยู่ครบตอนที่ปิ่นเดินลงมาโดยไร้เงาเจ้าบ่าว”
“..เอ่อ” ทำหน้ากลืนไม่เข้าคายไม่ออก
ปิ่นกลั้นก้อนสะอื้นเข้าไปจนลึกสุดใจไม่ให้ผู้ชายตรงหน้าได้รู้ว่าเธอเสียใจมากแค่ไหน ‘ทั้งๆ ที่หวังเอาไว้ว่าจอมคงจะทำให้เธอรักได้แท้ๆ’ “ออกไปเถอะค่ะ นับจากวันนี้เราสองคนให้ถือว่าไม่เคยรู้จักกันมาก่อน เจอที่ไหนก็ไม่ต้องมาทัก ปิ่นเบื่อที่จะต้องมาโดนหลอกแบบนี้แล้วเชิญพี่กลับไปปลอบพี่หวานเถอะค่ะ” เธอพูดชื่อเลขาคนนั้นออกมาเต็มเสียงแล้วหันหลังกลับเข้าบ้านไป
เจ้าบ่าวหนีงานแต่งชะงักที่ปิ่นรู้ “ปิ่น!!!” รีบวิ่งตามจะเข้าไปในบ้าน แต่กลับถูกจีนและอดีตพ่อตามายืนกันไว้
“กลับไปซะจอม เรื่องงานแต่งถือเป็นโมฆะตั้งแต่เมื่อคืนแล้ว พ่อแม่ทางฝั่งเธอก็รู้ดี” คุณพ่อวสีมองอย่างจับผิด “หรือว่ายังไม่รู้เรื่อง มัวแต่ไปอยู่ที่ไหนมาล่ะ”
“ไม่ใช่นะครับคุณพ่อ..ผมรีบมาหาปิ่นเลยยังไม่ได้คุยกับใครน่ะครับ” เขาโกหกออกมาอย่างหน้าด้านๆ
“ฉันไม่ใช่พ่อแก” พ่อวสีตวาดใส่จอมแล้วบอกตามหลังลูกสาวว่า “เข้าบ้านไปกวาดขยะเถอะปิ่น...งานเลี้ยงฉลองล้างซวยเมื่อคืนเหล้ายังเหลือเยอะแยะ จีนจะดื่มกับเราด้วยมั้ย”
“เอาสิคะพ่อ ฉลองที่ยายปิ่นทิ้งควายโง่ๆ ออกจากชีวิตได้ยังไงล่ะคะ” จีนพูดคะขาแล้วเหลือบตามอง ‘ไอ้จอม’ “แล้วอย่าสะเออะมาให้เห็นอีกล่ะไอ้เหี้ย!!” ทุกคนเดินเข้าบ้านแล้วพากันจัดการทำความสะอาดเก็บเก้าอี้โดยไม่สนใจจอมอีกเลย
คนในหมู่บ้านที่มาช่วยเก็บเก้าอี้ต่างมองจอม เจ้าบ่าวหนีงานแต่งอย่างรังเกียจ เมื่อเขาทนความอับอายไม่ไหวจึงเดินออกมาแล้วขับรถกลับไปหาพ่อกับแม่ที่รอด่าเขาอยู่ พร้อมกับซักถามถึงผู้หญิงคนนั้นที่เป็นเลขาส่วนตัวแต่เธอมีผัวแล้วคนนั้น...
๑--------------------------------------๑
เรื่องราวชุลมุนในงานแต่งผ่านไปหนึ่งอาทิตย์ ทุกอย่างก็กลับมาเป็นเหมือนเดิม ปิ่นและจีนยังคงทำงานอยู่ในเมืองตามสาขาที่ตัวเองเรียนจบคือการตลาดเพราะที่บ้านของทั้งคู่ต่างมีกิจการเกี่ยวกับค้าขายแม้ทั้งคู่จะทำงานที่เดียวกัน (เพราะปิ่นลาออกจากร้านเฟอร์นิเจอร์) ไปกลับด้วยกันแต่ก็ยังอยู่คอนโดคนละที่เพื่อความเป็นส่วนตัว ช่วงหลังๆ มานี้ปิ่นมักจะตามติดจีนมาอยู่ที่คอนโดของอีกฝ่ายเสมอเพราะเธอชอบเหม่อลอย มันอาจจะเป็นเพราะยังฝังใจหรืออะไรก็ไม่ทราบได้แต่ทุกครั้งจะมีจีนอยู่ข้างกันตลอดไม่เคยห่าง…เป็นแบบนี้มานานนับเดือน
“คับหน้าอกเป็นบ้า” จีนบีบคั้นหน้าอกตัวเองที่เด้งดึ๋งเหมือนลูกโป่งเพราะว่าซิลีโคนข้างใน “ปิ่น” เรียกเพื่อนสาวคนสนิทที่นั่งมองหน้าต่างเนิ่นนาน ‘อีกแล้ว’
“อะไร”
“มานวดนมให้หน่อยดิ๊”
“เฮ้อ!!” ลุกขึ้นแล้วเดินไปนั่งตรงข้ามกับเพื่อนหุ่นเพรียวที่อยู่ในชุดนอนไม่ใส่ชั้นในจะเห็นก็ไม่เห็นเพราะมันใส่ชุดสีดำ “แกเคยอายอะไรฉันบ้างมั้ยจีน” ที่ถามเพราะว่าจีนยังคงเป็นผู้ชายและลึกๆในใจเธอยังหวัง
“อายทำไม ทีแกยังไม่เคยอายฉันเลยเถอะ...ใส่แต่ชุดชั้นในเดินร่อนไปทั่วห้อง” ตอกกลับเพราะปิ่นทำแบบนั้นจริงๆ ‘มันคงลืมไปแล้วว่าอยู่กับผู้ชายแม้กูจะเป็นแบบนี้ก็เถอะ’
“เออ!!! ยื่นนมมาสิ” นั่งขัดสมาธิบนเตียงด้วยกัน แต่ต่างกันแค่ปิ่นใส่ชุดนอนแขนยาว ขายาว…ส่วนอีกคน ‘เบาหวิว’
“อ่ะ” แอ่นอกเข้าหา
หมับ!!!! นวดๆ วนไปแบบนั้น ซิลิโคนที่ถูกฉีดเข้าไปมันเกิดการแข็งตัวเรื่องนี้ปิ่นเข้าใจดีเพราะนวดให้จีนอยู่บ่อยๆ จีนบอกว่าเขาเป็นลูกชายคนสุดท้องยิ่งมีเชื้อสายจีนยิ่งเคร่งเครียดเรื่องแบบนี้มาก แต่จะให้ทำยังไงได้ในเมื่อจีนเป็นแบบนี้มาตั้งแต่มัธยมปลาย ยังดีที่พี่คนแรกเป็นผู้ชายอาป๊ากับม่าม๊าจึงไม่ค่อยจี้เขามากเท่าไหร่ ยิ่งตอนนี้เรียนจบมีงานมีการทำกันแล้วด้วยก็ยิ่งปล่อยผ่าน ‘แต่กว่าจะผ่านได้ก็เกือบปี’
“อย่าโดนหัวนมนะ ฉันเสียวเป็น” ทำหน้าฟินปล่อยให้เพื่อนตัวเองเบ้หน้าอยู่อย่างนั้นแต่ก็ยอมช่วยนวดเต้าจนมันนิ่ม
“เอาจริงๆ เราก็เป็นเพื่อนกันมาตั้งแต่ปีหนึ่ง ฉันยังไม่เห็นแกคบผู้ชายเลยนะ นอกจากฉันจะคบกับพี่จอมเมื่อปีที่แล้วแกก็ยังโสด”
“จะคบได้ยังไง ฉันกลัวเสียรูตูด”
“เอ้า! แกก็พูดแปลกนะจีน แกเป็นแบบนี้ก็ต้องเสียอยู่แล้วป่ะวะ ไม่งั้นจะเป็นเพื่อ?” ปิ่นนวดไปงงไป
“ก็ฉันไม่พร้อม” เอามือลงไปกุมเป้าตัวเอง “อย่าสะกิดหัวนม”
“อ่อ...เผลอนิดหน่อยขอโทษๆ” ความเงียบปกคลุมเมื่อต่างคนต่างไม่พูด ปิ่นมองหน้าใสของเพื่อน เอาจริงๆจีนเป็นคนหน้าตาดีตามแบบฉบับของคนจีน ตาเรียว จมูกโด่ง “เฮ้ออ!!!” ความรู้สึกเสียดายที่มันไม่แมนฉายวูบออกมา...แต่แค่แป๊บเดียว
“_” จีนมองเพื่อนสาวคนสนิทที่ตอนนี้ได้โสดไปเป็นที่เรียบร้อย ปิ่นเป็นคนอวบ เต็มไม้เต็มมือ หน้าตาน่ารักแต่แปลกที่ต้องมาอกหัก “เฮ้อ!!”
“อะไรของแก” คนบีบนมซิลิโคนถามเพื่อนชายใจสาว
“ฉันแค่คิดว่าเราก็หน้าตาดีทำไมไม่เจอคนดีๆเข้ามาวะ”
“_” ปิ่นไม่ได้ตอบอะไรเพราะเคยมีแฟนแค่คนเดียวคือพี่จอม ส่วนกะเทยตรงหน้า..เกือบจะมีหลายครั้งแต่คนที่เข้ามาจีบดันเผยธาตุแท้ออกมาก่อน จีนจึงยังไม่เคยมีแฟนเลยเพราะกลัว
“สงสัยเราคงจะขึ้นคานไปจนตายแหงๆ”
ปิ่นนวดนมไปคิดไป “ก็ถ้าหากมันจะลงเอยแบบนั้น เราก็อยู่ด้วยกันซะเลยมันจะไปยากอะไร”
“_” จีนตาโตเท่าไข่ห่านเมื่อเรื่องที่ปิ่นเคยพูดตอนเมากลับมาอีกครั้ง “แกจะบ้าเหรอ” ชี้ตัวเอง “นี่กะเทย”
“รู้ แต่ที่ฉันหมายถึงก็คืออยู่กันไปสองคนแบบนี้ ไม่ได้หวังให้ต้องมาเอากันเป็นผัวเป็นเมียจริงๆซะหน่อย” นวดวนไปและไม่กล้ามองหน้าอีกฝ่าย