BLACK EMPIRE 2: Lustful Revenge

Kabanata 3: Stupid

Mabagal ang mga hakbang na ginawa niya patungo sa ikalawang palapag ng bahay, kung nasaan si Winsley. Pagdating niya sa tapat ng study room ay nagpakawala muna siya ng malalim na buntong hininga bago kumatok nang tatlong beses. Nang wala siyang marinig na sagot mula sa kabila ay naisipan niyang pihitin na ang doorknob. Nanginginig niyang itinulak ang pinto. Kahit anong pilit niyang pagre-relax ay nahahalata paring kinakabahan siya dahil sa hindi niya mapigilang paglabas ng butil-butil niyang pawis. Hindi naman gaanong mainit ng araw na iyon pero para siyang nasa loob ng nakasinding oven.

Nang tuluyan niyang mabuksan ang pinto ay tumambad sa kaniya ang madilim na loob ng study room. Walang nakabukas na ilaw sa loob maliban sa isang mamahaling lampshade na nakatayo sa gilid ng isang lamesa. Dahan dahan siyang humakbang papasok habang nililibot ang tingin.

Nasaan kaya siya? Baka naman lumabas lang sandali.

Dahil hindi makita ang pakay ay napagpasyahan niyang ilapag nalang sa lamesa ang dala niyang tubig. Ngunit napatigil siya sa paglalakad ng makita ang bulto ng lalaking lumabas sa banyo. Naroon lang pala ang hinahanap niya. Lumalakad ito padiretso sa kaniya. Halos lumuwa ang eyeball niya ng mapagtanto na wala itong anomang saplot sa katawan. Nakita niya iyon ng mabuti dahil dinaanan nito ang lampshade na nakasindi. Mukhang naligo ito. Iyong gamit nitong tuwalya na sana ay ipinangtatabon nito sa kaniyang pag-aari ay ginagamit naman nito bilang panuyo ng katawan.

Halos mag-alpasan ang dugo niya sa katawan habang titig na titig dito. Para siyang naninibago na makita ang mga nakita naman na niya noon. Naging iretable siya. Gusto niya sanang humakbang paatras pero tila may magnet naman na nakadikit sa mga paa niya at sa sahig na kinatatayuan niya.

Nang mapagtanto niya ang ginagawa niyang pagtitig sa katawan nito ay bigla siyang namula at nahihiyang napayuko.

"I'm sorry, hindi ko po alam na nandito pala kayo at..." hindi niya alam ang sasabihin niya. Hindi siya makapagsalita ng maayos dahil sa panginginig ng boses niya.

"Psh. Don't act like you don't already see everything." Naka-smirk nitong sagot.

Napalunok siya. Tuluyan ng nakalapit sa kaniya si Winsley kaya kitang-kita na niya ang kabuuan nito. Nakikita niya ang natutulog nitong alaga na parang inaaya siyang gisingin iyon. She wanted to play that thing again. She want to blowjob him while watching his face like before. The urge of licking him makes her feel a little uneasy. Wala naman siyang ginagawa pero tila may humahaplos sa maseselang parte ng katawan niya.

Agad niyang inawat ang sarili niya sa pag-iisip ng malalaswang bagay. Mabilis siyang umisip ng sasabihin dahil gusto na niyang umalis sa lugar na iyon dahil baka may magawa pa siyang hindi niya kontrolado. Kahit gusto niya itong yapusin at sabihin na miss niya ito ay hindi pwede dahil matagal na silang wala. Nakipaghiwalay siya dito kaya kailangan niya iyong panindigan.

"Ah, dinala ko lang iyong tubig na pinapakuha ninyo." Iniunat niya ang kamay niya para iabot dito ang hawak niyang bote pero tinabig lang ni Winsley ang kamay niya dahilan para mabitawan niya ang hawak niya.

Agad siyang napayuko. Bigla siyang nakararamdam ng pagkapahiya dito.

"I'm sorry."

Hindi niya alam kung bakit siya nag so-sorry dito pero pakiramdam niya ay kailangan niya iyong sabihin. Maya-maya ay naramdaman niyang lumapit pa sa kaniya si Winsley. Maliit nalang ang iniwanan nitong espasyo sa pagitan nila. Bulto-bultong kuryente ang bigla nalang dumaloy sa katawan niya. Biglang lumakas ang tambol ng dibdib niya.

Winsley pulled her. Halos wala na siyang ibang marinig kung hindi ang pagtibok ng puso niya na tila nakikipag-party sa loob ng dibdib niya. Lalo pa siyang nabingi ng yakapin siya ni Winsley. Napapikit na siya. Hangga't maari ay ayaw niyang titigan ang katawan nitong hubad kaya naman ipinikit niya ng mariin ang mga mata niya. Dinig na dinig niya ang ginagawa nitong paghinga. She can smell his shower fresh scent. She can feel his warm and naked body against her. Bigla tuloy siyang nahirapang huminga.

Shit. Ano ba 'tong ginagawa ni Winsley?

Silence beat between them for a moment until she heared Winsley call her name. "Kateey."

Lalong naging madiin ang pagkakapikit niya. Matagal na niyang hindi naririnig ang ganoong pagtawag sa pangalan niya. Ang pagtawag sa kaniya, na si Winsley lang ang gumagawa. Hindi niya inaasahan na maririnig niya pa iyong muli. And now hearing it; tila may karayom na tumutusok sa kaniyang tenga.

"You don't have any idea how much I suffer when you fuckin left me," his voice was full of heartaches. There is so much pain in it. Ramdam niya iyon. Nasasaktan rin naman siya. Hindi niya inakala na aabot sila sa ganoon. Pero wala na siyang magagawa pa. Hindi na niya mababago pa ang mga nangyari na. Ang tanging magagawa niya nalang ngayon ay ang paghingi ng kapatawaran para sa mga nagawa niya. She know, she owe an apology to him. Masyado kasi siyang naging marupok para ipaglaban ang pagmamahalan nila.

"I'm sorry,"

Alam niyang kulang pa ang mga salitang iyon para mawala ang sakit na nararamdaman ng bawat isa. Pero- alam niya rin na marami na ang nabago ng salitang iyon, kaya umaasa siya na makakatulong din iyon para mabawasan ang anumang dinadala nito.

Nararamdaman niya lang ang pagdampi ng mainit nitong palad sa baba niya. Iniangat nito ang ulo niya. Nang idilat niya ang mga mata niya ay bumungad sa kaniya ang blankong mukha ni Winsley. Hindi niya mabasa ang ekspresiyon nito. Hindi miya tuloy matukoy kung galit ba ito o masaya dahil muli silang nagkita.

Gustong-gusto niya magpaliwanag dito pero hindi niya alam kung saan siya magsisimula. Hindi niya rin alam kung dapat ba niyang sabihin dito ang lahat. Natatakot siya sa mga pwedeng mangyari. Ayaw na niyang maramdaman ulit ang sakit na dulot ng mga alaalang pilit na niyang ibinabaon sa limot.

Nanlaki nalang ang mata niya halikan siya ni Winsley. Lahat ng gumugulo sa isip niya ng sandaling iyon ay bigla nalang nabura. Para iyong isinulat sa buhangin na binura ng malakas na alon na tumama sa dalmpasigan. Hindi niya alam kung bakit kahit titig na titig naman siya dito ay hindi niya namalayan ang gagawin nito.

Hindi nga ba? O hindi niya lang pinansin?

Naguguluhan siya. Muli siyang napapikit. Naramdaman niya ang ginagawang paglalaro ng dila ni Winsley sa loob ng bibig niya. His tongue claim every corner of her mouth. And Kate was admitting it, na na-miss niya ang ganoong klase ng halik. Iyong klase ng halik na si Winsley lang ang nakakagawa.

His mouth was so gentle and yet demanding. Her lips responded well. Napasinghap siya ng maramdaman niyang naglalakbay na ang isang kamay nito sa kanang dibdib niya. Gusto man niyang sawayin ito ay hindi niya magawa dahil nalulunod siya sa sensasyong ibinibigay ng bawat pagdampi ng palad nito sa balat niya. Para na siyang mababaliw. She even put her arms around his neck, while enjoying his kisses.

He slowly massage her right breast. She started to moan softly. Kinuha ni Winsley ang kamay niya at inilagay iyon sa kahabaan nito. She can feel his hard grown manhood. Tila handang-handa na iyong sumabak sa matinding digmaan.

"s**t!" he cursed.

She gently stroke his manhood dahilan para mapatigil ito sa paghalik sa kaniya. Napatingala ito habang ninanamnam ang ginagawa niya. He even open his mouth and formed a letter O, as a sign of him enjoying what Kate's was doing. Parang katulad lang ng dati. She also misses doing that to him.

"Mr. Quinn, nandito na po ang pinabili 'nyo."

Napatigil si Kate sa ginagawa niya ng marinig ang boses ni Jamaica mula sa labas ng study room. Agad niyang itinulak si Winsley. Natataranta niyang iniayos ang sarili niya. Pagkatapos niyang siguraduhin na maayos na ang itsura niya ay dali-dali niya itong tinalikuran at tinungo ang pintuan.

Napangisi lang naman si Winsley. Iiling-iling nitong pinulot ang nabitawan nitong tuwalya at ipinang-balot iyon sa ibabang bahagi ng kaniyang katawan.

Nang marating na ni Kate ang pintuan ay bumuntong hininga muna siya bago binuksan ang pinto. Nagulat pa si Jamaica ng makita siya. Naiilang niya itong nginitian.

"Kate," sambit nito sa pangalan niya.

Bago pa siya tuluyang makalabas ng study room ay narinig niyang nagsalita si Winsley sa loob. "Thanks for the water Kate. I really love it."

I really love it? I'm sure, hindi iyong tubig ang tinutukoy niya sa salitang iyon. Ugh, stupid me!