สามีรับจ้าง

ผัวะ!! ผัวะ!!.. “จำใส่กะลาหัวของมึงเอาไว้!..ว่ามึงไม่ใช่แม่กู! อย่ามาคิดสั่งให้กูทำอะไรอีก!!” ผัวะ!! ผัวะ!!.. สายทิพย์ขึ้นคร่อมร่างกายของแม่เลี้ยงแล้วตบรอบแล้วรอบเล่า หลังจากที่สาวใช้คนสนิทรายงานให้ฟังว่าแม่เลี้ยงของเธอได้พยายามเป่าหูพ่อของเธอ ให้เธอแต่งงานกับคนที่แม่เลี้ยงเลือกให้.. “คุณสายทิพย์ ฟังฉันก่อนนะคะ โอ๊ย!!” ผัวะ!! “ฟัง!มึงฟังด้วยมือกูนี่!!” ไม่มีสาวใช้คนใดกล้าเข้ามาห้าม ด้วยรู้ว่าสายทิพย์ลูกสาวของเจ้าของบ้านอารมณ์ร้อนราวกับไฟ “หยุดเดี๋ยวนี้นะสายทิพย์!!!” เสียงกังวานดังก้องบ้าน สายทิพย์ที่กำลังง้างมือจะตบอีกครั้งเป็นต้องหยุดชะงักในทันที เธอหันไปมองผู้เป็นพ่อ ก่อนที่จะลุกจากการคร่อมทับร่างกายของแม่เลี้ยงที่มีเลือดกบปาก สายตาจับจ้องมอง..เพียงดาว..แม่เลี้ยงที่คลานเข้าไปหาพ่อของเธออย่างทุลักทุเลและร้องไห้ มือของเธอกำแน่นอยากจะเข้าไปตบอีกสักสองสามทีให้สลบไปกับพื้นและออดอ้อนพ่อของเธอไม่ได้ “ทำเกินไปแล้วนะสายทิพย์ ทำไมต้องรุนแรงกับเพียงดาวด้วย!” “ไม่เอามีดฆ่ามันก็บุญแล้ว! มึงจำเอาไว้เลยนะ!!” สายทิพย์ชี้หน้าเพียงดาวอย่างเคียดแค้น “อย่ามายุ่งเรื่องของกูอีก!!!” สายทิพย์หันหลังเดินเข้าไปยังห้องนอนของตัวเอง โดยมีแว่น สาวใช้คนสนิทและแม่นมที่เลี้ยงเธอมาตั้งแต่เด็กตามติดเข้าไปในห้อง ทันทีที่ประตูห้องนอนปิดลง คล้ายกับสวิตช์ของร่างกายได้ถูกปิดลงในทันที พลังที่ร่างกายเรียกออกมาได้หมดลงพร้อมกับการทรุดลงนั่งกับพื้น ร่างกายของสายทิพย์เอนพิงกับเตียงไม้สีน้ำตาลเข้มทั้งน้ำตา “อย่าร้องไห้เลยค่ะคุณหนู” แม่นมเข้าไปกอดหญิงสาวที่รักไม่ต่างจากลูก ร่างกายสะอึกสะอื้นโผเข้ากอดตัวโยน “ฉันไม่อยากอยู่บ้านหลังนี้แล้วนม ฮือ ๆ ๆ ๆ ฉันอยากออกไปจากที่นี่! ตั้งแต่แม่ตายฉันก็ไม่เคยรู้สึกว่าฉันมีความสุขเลย ฮือ ๆ ๆ” “อย่าร้องนะคะคุณหนูของนม ถ้าคุณหนูออกไปคุณเพียงดาวได้ยึดบ้านหลังนี้แน่ บ้านที่คุณผู้หญิงหวงแหน บ้านที่คุณผู้หญิงสร้างความรักทั้งหมดเอาไว้” “ฮือ ๆ ๆ ทำไมพ่อเชื่อแต่อีนั่น! ไม่เชื่อหนูเลย...ฮึก” ดวงตาอ่อนล้าที่เต็มไปด้วยน้ำตามองไปยังผ้าม่านสีขาวที่ถูกปักลายอย่างบรรจงด้วยมือของแม่ตนเอง “หนูคิดถึงแม่จังเลย แม่จ๋าหนูเหนื่อย” “อย่ายอมแพ้นะคะคุณสายทิพย์ อย่ายอมให้คุณเพียงดาวกอบโกยทุกอย่างไปจากคุณท่านได้ ยิ่งคุณท่านเห็นคุณเพียงดาวโดนตบ ป่านนี้คงเซ็นเช็คให้เป็นสิบ ๆ ล้านแล้วแน่ ๆ” แว่นพูดด้วยเห็นมากับตาจริง ๆ หลังเหตุการณ์ที่สายทิพย์ทำร้ายเพียงดาว เธอแอบได้ยินเพียงดาวอ้อนขอเงินกับพ่อของสายทิพย์เพื่อจะเอาไปเปิดร้านขายขนมกับเพื่อน เป็นเงินถึงเจ็ดล้าน “อย่าคิดเรื่องอะไรให้ปวดหัวเลยนะคะคุณหนู พักผ่อนเถอะนะคะนมกับแว่นจะไปเอานมอุ่น ๆ มาให้” แม่นมและแว่นพยุงคุณหนูสุดที่รักขึ้นไปบนเตียง ก่อนที่จะพากันออกมาจากห้องอย่างเงียบ ๆ แต่เมื่อกำลังจะเดินลงบันไดก็เจอเข้ากับแม่เลี้ยงของสายทิพย์ที่มีหน้าตายับเยิน แต่ยังยิ้มได้เมื่อเห็นเธอทั้งสองคน “โดนตบแค่ไม่กี่ทีกูก็ได้เงินมาตั้งหลายล้าน อย่าลืมไปบอกเจ้านายของพวกมึงให้ดิ้นตายไปเลยล่ะ!ฮ่า ๆ ๆ ๆ !” “สายทิพย์ เย็นนี้ลูกว่างไหม ไปทานข้าวกับ...” เพล้ง!!! สายทิพย์วางช้อนกินข้าวเสียงดัง เธอแสดงความไม่พอใจออกมาอย่างชัดเจน เธอรู้ดีว่าผู้เป็นพ่อต้องการจะบอกอะไร แน่นอนว่าไม่พ้นเรื่องที่จะให้เธอไปเจอกับคนที่แม่เลี้ยงของเธออยากจะให้แต่งงานด้วยเป็นแน่ สายทิพย์ยกแก้วน้ำขึ้นดื่ม เธอไม่มีอารมณ์ที่จะกินข้าวร่วมโต๊ะอีกแล้ว “สายทิพย์ อิ่มแล้วเหรอลูก เย็นนี้” “......พ่อคะ! ถ้าพ่ออยากจะให้แต่งนักก็แต่งเองเลย ยังไงลูกก็ไม่แต่ง! ลูกจะแต่งกับคนที่ลูกรักเท่านั้น อีนางหน้าไหนก็ไม่ต้องมาเสือกยุแยง!” สายทิพย์มองไปยังแม่เลี้ยงที่ก้มหน้าก้มตาไม่พูดอะไร “ระวังไว้เถอะ กูจะฆ่ามึงทั้งเป็น!!” “สายทิพย์ลูก! เพียงดาวเขาหวังดีกับลูกนะ” “กรี๊ด!!!!!........” “พ่อเลิกพูดว่ามันดีสักทีได้ไหม พ่อไม่รู้หรอกว่าลับหลังพ่อมันเลวขนาดไหน! อีนี่แหละที่มันจะทำให้ชีวิตพ่อไม่มีความสุข! แล้วก็ทำให้ลูกไม่มีความสุขด้วย..พ่อรู้ตัวไหม!!” “สายทิพย์ พ่อเลือกสิ่งที่ดีให้กับลูกเสมอนะ สะ..สายทิพย์” สายทิพย์สะบัดมือออกจากมือของพ่อที่จับไว้ ก่อนที่เธอจะออกไปจากห้องครัวที่ไม่มีทางจะกินข้าวได้ลง หากเธอยังเห็นหน้าแม่เลี้ยง ที่ตีหน้าหวานต่อหน้าผู้เป็นพ่อ ร้านอาหารหรูขนาดกลางที่รับลูกค้าได้ระดับหนึ่ง มีเพียงดาวเป็นเจ้าของร้าน เธอจะเข้ามาที่ร้านทุกวันหลังจากที่ส่งสามีแก่ไปทำงานเรียบร้อยแล้ว หญิงสาวสวยหวานกลายเป็นสาวเปรี้ยว กระโปรงสั้นเลยเข่ากับเกาะอกตัวเล็กเดินเข้ามาในร้าน ก่อนที่จะตรงไปยังห้องของผู้จัดการร้านรูปหล่อที่เธอคัดสรรมาเป็นอย่างดี “วันนี้หงุดหงิดอะไรมาครับ หน้าตาดูเครียดจังเลย” ผู้จัดการร้านคู่ขาที่เพียงดาวเอาไว้ใช้เป็นของแก้ขัดเพราะพ่อของสายทิพย์ที่ชรามากแล้วสร้างความสุขให้กับเธอไม่ได้ เพียงดาวเข้าไปหาร่างกายแกร่งที่นั่งกับโต๊ะทำงาน บริเวณรอบ ๆ ห้องตกแต่งตามสไตล์ร้านอาหารน่ารัก ๆ “ผมคงต้องทำให้คุณเพียงดาวอารมณ์ดีซะหน่อยแล้ว” มือหนาของชายหนุ่มลากไปตามเอวคอด และลากลงไปยังสะโพกของเพียงดาว ก่อนจะถกกระโปรงขึ้นอย่างไวด้วยความหื่นกระหาย ริมฝีปากกดจูบหญิงสาวตรงหน้าอย่างดูดดื่ม “โอ๊ย!!” เพียงดาวผลักผู้จัดการร้านออกจากตัว เมื่อแผลที่มุมปากของเธอที่เกิดจากสายทิพย์ยังไม่หายดี และมันสร้างความเจ็บใจให้เธอทุกครั้งที่รู้สึก “ฝีมือลูกเลี้ยงเหรอครับ” “ก็ใช่น่ะสิ! อย่าให้ฉันมีโอกาสนะ แม่จะหาผัวชั่วคราวให้ แล้วก็ถ่ายคลิปไว้แบล็คเมล์ มันจะได้สงบปากสงบคำซะบ้าง!” “ผมช่วยได้นะครับ..เรื่องนี้” เพียงดาวหันไปมองคนพูด ดูเหมือนว่าความคิดลอย ๆ ด้วยความเจ็บใจจะมีคนสนองทำให้เธอสมหวังเสียแล้ว แววตาคู่สวยหรี่ลงเล็กน้อยอย่างพอใจ ก่อนที่เธอจะเป็นฝ่ายกอดจูบชายหนุ่มตรงหน้า สายทิพย์ขับรถออกจากบ้านไปหาคนรักที่คบหากันมาราวสองปีหลังจากที่แม่ของเธอเสียชีวิต.. แต่ก็ได้เป็นแค่คนรักที่ความสัมพันธ์ยังไม่คืบหน้าไปถึงไหนการเข้ามาของอานนต์ชายหนุ่มที่ทำให้เธอลบเลือนความทุกข์ใจที่ได้จากเรื่องภายในครอบครัว ครืด!! ครืด!! ครืด!! เสียงโทรศัพท์ของเธอดังขึ้นท่ามกลางความเงียบ ก่อนที่สายทิพย์จะตีรถเข้าข้างทางเพื่อรับสาย ปลายสายเป็นเพื่อนรักที่รู้จักกันมาตั้งแต่เด็ก “ว่าไงวษา” (“วันนี้เธอดูเงียบ ๆ นะ ไม่เห็นโทรมาหาบ้างเลย ฉันเลยโทรมา ทำอะไรอยู่เหรอ”) “ไม่ได้ทำอะไร” สายทิพย์ตอบคำถามที่คนปลายสายไม่อยากได้ยิน เมื่อวษาอยากที่จะฟังว่าเธออยู่ที่ไหนและกำลังทำอะไรมากกว่า เพราะเธอกำลังนอนกอดก่ายกับอาร์ต คนรักของสายทิพย์อยู่ในอ่างจากุซซีใบเดียวกัน “วษาว่างไหม ไปกินข้าวกัน” (“ไม่ว่างอ่า ฉันทำงาน ช่วยที่บ้านทำงานน่ะอื้ม....”) “......” สายทิพย์มองหน้าจอโทรศัพท์ เมื่อเธอได้ยินเสียงครางเบา ๆ แทรกเข้ามา อีกทั้งยังมีเสียงสั่นเครือของเพื่อนสนิท “วษาเป็นอะไรหรือเปล่า” (“ปะ..เปล่า..เธออยู่บะ..บ้านเหรอ”) วษาตอบเสียงสั่น เธอพยายามควบคุมเสียง เมื่อชายหนุ่มที่เธอกำลังพลอดรัก ซึ่งเป็นแฟนของเพื่อนสนิทกำลังเล้าโลมเธอใต้น้ำ “ก็กำลัง..อ๊ะ!..โอ๊ย!!!” โครม!!..ปัง!!! รถคันหนึ่งเข้ามาชนท้ายรถของสายทิพย์อย่างจังจนโทรศัพท์ที่เธอถืออยู่ในมือตกลงไปกับพื้นรถ หัวของเธอกระแทกกับอะไรสักอย่าง เมื่อมือของเธอไปสัมผัสที่มุมหัวก็พบว่ามีเลือดไหลออกมา มันคงเป็นคราวเคราะห์คราวซวยของเธอที่ต้องเจ็บทั้งกายและใจ เสียใจจากเรื่องในครอบครัวก็ต้องมาเจ็บตัวนอกบ้าน “คุณ!เป็นอะไรหรือเปล่าครับ คุณ!” สายทิพย์มองไปที่กระจกรถ ที่มีชายคนหนึ่งมาเรียกอยู่ด้านข้างรถของเธอ เธอเปิดประตูรถช้า ๆ ก่อนที่จะถูกพยุงออกจากรถ “ไหวไหมครับ” สายทิพย์มองไปยังคนถาม แต่เหงื่อและเลือดที่ไหล ทำให้เธอเห็นหน้าของเขาไม่ชัดเจน หูก็ได้ยินแต่เสียงหวอของรถพยาบาลและรถตำรวจวุ่นวายไปหมด แต่ความรู้สึกของเธอกลับมึนงง และจับต้นชนปลายไม่ได้ (“สายทิพย์!.. สายทิพย์!..”) วษาเอามือปิดโทรศัพท์ก่อนที่จะผลักคนที่กำลังเล้าโลมเธอออก เมื่อเสียงของสายทิพย์ขาดหายไป “สายทิพย์เงียบไป หยุดก่อนได้ไหม! มันอยู่ไหนก็ไม่รู้ ถ้าเกิดมันมาที่บ้านคุณ จะทำยังไง!” “ไม่มาหรอกน่า เรามาสนุกกันดีกว่า ผมเบื่อสายทิพย์จะแย่ เล่นตัวอยู่ได้ สู้คุณก็ไม่ได้เร้าใจกว่าตั้งเยอะ” อาร์ตตรงเข้าไปกอดร่างกายที่เปลือยเปล่ามือข้างหนึ่งของวษาถือโทรศัพท์ก่อนจะวางสายและวางทิ้งไว้อย่างไม่ไยดี ก่อนที่จะหันมาสนใจชิ้นเนื้อสดที่อยู่ตรงหน้า