สุดทางรัก ถึงทางตัน

#1 สุดทางรัก ถึงทางตัน {วี ? ธาม} "จะไปไหน" ฉันเอ่ยถามสามีที่ถูกต้องตามกฎหมายเมื่อเห็นว่าเขากำลังจะเดินออกจากบ้านด้วยท่าทีร้อนรน เขาหยุดเดินแล้วหันมามองฉัน "ว่าไงจะไปไหน" "ไปข้างนอกที่สนามมีปัญหา" เขาตอบฉันด้วยน้ำเสียงเรียบนิ่งก่อนจะสาวเท้าเข้ามาหาโน้มหน้าลงมาหอมแก้มฉันทั้งสองข้างละที "ไปนะ" "อือ" ฉันพยักพเยิดหน้าให้พลางมองเขาที่เดินออกไปจนสุดสายตา ฉันมีนามว่า วี เป็นภรรยาที่ถูกต้องตามกฎหมายของ ธาม ชายหนุ่มคาสโนวาที่สุดแสนจะเจ้าชู้และเลวทราม "พีช" ฉันเอ่ยเรียกชื่อลูกน้องคนสนิทของสามี ที่มีหน้าที่ดูแลฉันตั้งแต่วันที่ฉันคบกับเจ้านายของเขา "ครับ คุณวี" พีชเดินรีบเข้ามาหาก่อนจะมาหยุดยืนอยู่ตรงหน้าฉัน "ไปเตรียมรถวีจะตามธามไป" ฉันเอ่ยสั่งเสียงเรียบ "ครับ" พีชเอ่ยรับก่อนจะเดินออกไป ฉันก้มมองตำแหน่งในมือถือดูว่าตอนนี้สามีของฉันกำลังไปที่ไหน ก่อนที่ฉันจะเอ่ยสั่งให้พีชพาไป พาไปยังที่หมายที่ฉันต้องการ รถที่ฉันนั่งมาแล่นเข้ามาจอดในบริเวณคอนโดหรู ฉันมองไปรอบๆ ก่อนจะเหยียดยิ้มออกมา "ตามวีมา" ฉันเอ่ยสั่งลูกน้องของสามี ก่อนจะเปิดประตูลงจากรถเดินเข้ามาในคอนโดหรูเพื่อไปหาใครบางคนที่สามีฉันเพิ่งมาหาไป ก็อก ก็อก ฉันเคาะประตูห้องเบาๆ ก่อนที่ประตูห้องจะเปิดออกพร้อมร่างของคนที่ฉันอยากเจอ "ลืมอะไรเหรอคะพี่ธาม" เธอเอ่ยถามทั้งที่ตัวเธอเองยังคงก้มหน้าอยู่ "ลืมอะไรดีล่ะ" ฉันถามพลางแสระยิ้มให้ เธอเงยหน้าขึ้นมามองฉันด้วยความตกใจ ฉันกระชากผมเธอด้วยความไวดันตัวเธอให้เข้าห้องแล้วปิดประตู ฉันมองไปยังเตียงนอนที่สภาพมันยับยู่ยี่ เศษถุงยางที่พื้นบ่งบอกได้ดีว่าเธอคนนี้เพิ่งมีอะไรกับสามีฉันไป "เมื่อไหร่" ฉันเอ่ยถามพลางเหวี่ยงเธอให้ล้มลงไปนอนกับพื้น "อะไร" เธอถามกลับพลางยิ้มเย้ยหยันมองฉัน "ได้กันมานานเท่าไหร่ ไอ้ผัวสารเลวของฉันน่ะ เธอได้กับมันเมื่อไหร่" "ทำไมต้องตอบคะ" เธอตอบพลางลอยหน้าลอยตา "ไม่ตอบก็ไม่เป็นไร" ฉันพูดพลางกระชากผมเธอให้เงยหน้าขึ้นมาสบตากับฉัน "ฉันเพียงมาบอกให้เธอรู้ไว้ ใครที่เป็นชู้กับมันสภาพไม่สวยสักครั้ง และเธอก็จะเป็นรายต่อไป" ฉันลูบศีรษะเธอเบาๆ ก่อนจะผลักเธอให้พ้นจากตัว "จัดการซะ" ฉันเอ่ยสั่งลูกน้องของสามีฉันแล้วเดินออกจากห้องนั้นมา ฉันเดินฮัมเพลงเข้ามาในบ้านอย่างอารมณ์ดี ก่อนจะเดินไปหาผู้เป็นสามีที่นั่งจิบกาแฟอยู่ "อารมณ์ดีอะไรมา" เขาถามพลางมองฉันด้วยความสงสัย "เปล๊า" ฉันตอบพลางนั่งลงใกล้เขา หยิบแก้วกาแฟของเขามาดื่มกิน "ของพี่ไหม" "ก็วีจะกิน" "นิสัย" พี่ธามว่าพลางส่ายหน้าให้ฉันอย่างเอือมนะอา "พี่ว่าผู้หญิงคนนี้เป็นยังไง" ฉันถามก่อนจะยื่นรูปผู้หญิงที่ฉันเพิ่งจัดการไปให้เขาดู "วี" พี่ธามมองตามรูปที่ฉันยื่นให้เขาดู ก่อนที่เขาจะตะคอกเรียกชื่อฉันเสียงดังลั่นด้วยความไม่พอใจ "เธอเป็นยังไง" ฉันเลิกคิ้วถามเขา "ไปทำเขาทำไมวะ" "แล้วพี่ไปเอากับมันทำไม" "กูไม่ได้เอา" "งั้นวีก็ไม่ได้ทำ" ฉันไหวไหล่อย่างไม่แยแสและไม่สะทกสะท้านกับสิ่งที่ทำสักนิด..... ฉันไม่ใช่คนผิด แต่เป็นเขาและผู้หญิงคนนั้น