Chapter 7
*Saycie*
Nagpatuloy sila sa pagkain at ako naman ay hirap na hirap gumalaw. Ayaw kong madikit ang balat ko sa hambog na ‘to. Baka isipin niya desperada ako. Desperada? Ako lang yata ang nag-iisip no’n. Desperada saan, Saycie?
Nakita kong kinuha niya ang bowl ng kanin at nilagyan ang plato ko! Akala ko ay para sa kaniya pero sa akin talaga siya naglagay. Marami siyang nilagay kaya sumimangot ako. Sinunod niya ang pakbet at pritong isda. Ang dami niya ring nilagay. Dalawang isda pa ang nilagay niya. Sisirain niya ba ang diet ko?!
“Ang dami naman!” naiinis kong bulong sa kaniya.
Patuloy lang sila Mom at Dad sa pagkain habang nagkukwentuhan sila nina Mang Mario at Manang Helen.
“Tama lang ‘yan. Huwag magtipid, Miss Tipid,” wika niya at pinagpatuloy ang pagkain. Na parang normal
