Agit' in anlatımıyla...
Ben yıllarca şanslı bir adam olduğumu düşündüm. Ağa oğlu olarak dünyaya geldim. Maddi sıkıntı nedir bilmeden, at üstünde büyüdüm. Ama şansın da bir bedeli oluyor. İkinci çocuk olarak hep geri planda kaldım. Abim vardı. Göz önünde olan, babamın gurur kaynağı. Bana gelince, çoğu zaman önemsenmeyen, kendi yolunu bulan biriydim. Çocukluk travmalarım var mıydı? Elbette vardı. Ama artık onları önemsemiyorum. İnsan bazı yaraları taşıya taşıya kabulleniyor.
Sonra Gülsüm’ ü gördüm. Bir düğünde. Kalabalığın içinde, ışığın tam ortasında gibi duruyordu. Bir an herkes sustu sanki, sadece o vardı. Gözüm başka hiçbir şeyi görmedi. Onu ilk gördüğüm an, hayatımda ilk kez gerçekten bir şeyi istedim. Kafamda bir ses, “Bu kız senin kaderin.” dedi. Şimdi geriye dönüp bakınca, o anı ha
