Lustful Memories: Graeson (Santillan Siblings 03)

Chapter 1 GRAESON'S POV Nang makita ko ang sasakyan ng Kuya Benrick ko kaagad kong iginiya ang sasakyan ko palayo sa bar na iyon. Kinausap na naman niya ako tungkol sa posisyon na inaalok niya sa akin– na habilin din ng aming ama bago lumipad papuntang San Francisco. Bente-singko pa lang ako. At bata pa ako para magseryoso sa kompanya. Ang dami ko pang hindi nagagawa sa buhay ko. Pakiramdam ko, may kulang pa sa akin at gusto kong hanapin iyon. Hindi ko rin naman masabing babae dahil marami na ako niyan. Isang tawag o ‘di kaya text lang, may pupunta na sa condo ko. Instant, may babae na ako. Napapasiya nila ako sa paraang gusto ko. Kakaliko ko lang sa kanto nang makita ang text ng ina. Kanina pa na text 'yon. Nangungumusta siya at gusto niya akong umuwi dahil darating daw ang ibang mga kapatid ko. Gusto niyang sama-sama kaming mag-almusal bukas. Pero ibang daan ang tinahak ko. Daan papunta sa bahay ng aking kaibigang si Isagani. Si Isagani ay nakatira dalawang kanto ang layo mula sa condominium building na tinitirhan ko. Mula sa simpleng pamilya sila. Naging kaibigan ko siya dahil minsan niyang iniligtas ang buhay ko. “Saan ang punta mo?” kunot ang noo ko nang makita ang kaibigan na kakalabas lang ng eskinita. Kaka-park ko lang din noon. Lumabas ako ng aking sasakyan at nilapitan siya. "Wrong timing, bro. Pauwi ako ng La Union." "What? Ngayon? Alam mo bang ala una na ng madaling araw?" "Alam ko." Tumingin ulit ako sa dala niya. "Damn, bro. It seems seryoso ang problema mo. Maglalayas, e." "Yeah, super." "Tungkol sa asawa mo?" "Kuha mo," aniya. "Pinapalayas na ako. Ang galing, 'di ba?" "Ang sad naman. Kung wala kang matitirhan, sa condo ka muna. May bahay naman ako." "Thanks, Grae. Pero kailangan ko na rin talagang umuwi ng La Union. Kailangan ako sa palayan. Wala daw mag-aararo. Hindi ko naman pwedeng pag-araruhin ang Nanay ko." Natawa pa siya. "Oh. Okay." "Kita na lang tayo pagbalik ko." Kumaway pa si Isagani bago ako iniwan. Tinanaw ko na lang siya na palayo sa akin. Pero natigilan ako nang may mapagtanto. Kailangan ko rin yatang lumayo sa Maynila. Makakapag-isip siguro ako doon kung sasama ako sa kanya. Sa pagkakaintindi ko, parang pansamantala lang siya doon. Right! Mabilis akong sumakay ng aking sasakyan at hinabol ang kaibigan. "Hey, bro! I'm coming with you! Get in," sigaw ko mula sa aking sasakyan. Alanganin ang ngiti ng kaibigan at halatang nabigla sa aking sinabi. "Ano? Tama ba ang narinig ko? Sasama ka sa La Union?" "Oh, yeah. You're not bingi, right? Tara na!" "Seryoso?" "Damn, man! I am!" Malapad na ngiti ang pinakawalan niya bago pumunta sa kabilang side ng aking sasakyan. Hindi siya makapaniwala. Akala niya nagbibiro lang ako. Pero hindi nga talaga. "Whoah!" sigaw ni Isagani nang makita ang road sign na may nakasulat na NLEX. Papasok na kami noon ng expressway. "I think kailangan ko ng sariwang hangin." Nilingon ko siya. "So, hindi naman pala ako mabo-bore sa amin." "Definitely not," nakangiting sagot ko sa kanya. MAHIGIT limang oras din ang ibiniyahe namin ni Isagani. Instead na mapagod, hindi ko naramdaman iyon. Saya at excitement ang aking naramdaman. Well, isa sa libangan ko ang driving kaya hindi ako napapagod. Isa kasi ang car racing sa aking libangan. Kaya hindi ako nagsasawang magmaneho. Though hindi ganoon kabilis ang pagmaneho ko ngayon, pero ayos lang, nag-enjoy naman ako sa magandang tanawin at preskong hangin. "Ahh! Na-miss ko ang lugar na 'to!" ani ni Isagani sabay dipa. Nagpatiuna siya sa akin na bumaba ng sasakyan pagkahinto. Pero sumunod din ako kaagad nang maipasok sa garahe nila. May tinuro pa si Isagani ng pwedeng itakip sa aking sasakyan. Baka daw makaagaw nang pansin at mapag-trip-an ng mga bata. Napapikit ako at nilanghap ang preskong hangin nang maramdaman ang pag-ihip niyon. Wala pa kasing araw dahil pasado alas-sais pa lang. Saka, mapuno kasi ang bahay nila Isagani. Mas malaki din ang bahay niya dito kumpara sa tinitirhan nilang mag-asawa sa Maynila. Saka, eskwater doon. Hindi gaya dito, malinis at malawak pa ang bakuran. Lumingon sa akin si Isagani. "Okay lang ba na tumira ka sa ganitong bahay?" "Why not? Nakatulog nga ako sa bahay mo sa Maynila nang walang reklamo." "Oo nga pala." Nginitian ko siya. Inilinga ko rin ang aking paningin mayamaya. "Tara. Kaso wala ang Nanay ko, dinalaw lang ang Lola ko. Pero baka mamaya nandito na 'yon." "Okay." Dahil busog pa naman ako, iginiya ko na ang aking sarili sa silid na nilaan ni Isagani para sa akin. Malinis naman kaya komportable ako kahit papano. KAHIT na hindi kasinglambot ng aking kama ang higaan ko sa bahay nila Isagani, nakatulog ako nang mahimbing, alas-tres na nga ako nagising ng hapon. Pinakilala din sa akin ni Isagani ang ina niya na noo'y nagluluto ng miryenda namin. Kasingbait naman ni Isagani ang ina niya kaya napalagayan ko rin ng loob. Pagkatapos naming kumain ng aking kaibigan ay iginiya niya ako sa basketball court. Nakipaglaro din ako sa mga kakilala at kaibigan niya. Nalibang kami at inabot kami ng gabi sa paglalaro. Naligo ako pagdating pagkuwa'y tumulong sa kaibigan at sa ina niya na naghahain. "Sabihan ko bukas ang pinsan mo, anak, na tulungan ka sa palayan," dinig kong sambit ng ina ni Isagani. "Tutulong din po ako, Tita!" wala sa sariling sabi ko. Napatigil ang dalawa sa ginagawa at tumingin sa akin. "Graeson, iho, maputik doon. Hindi ka bagay sa palayan." Napangiti ako sa narinig. "Magandang lalaki at makisig si Isagani, Tita. Pero ganoon din po ako. Parehas lang kami. Ibig sabihin, magagawa ko rin ang mga kaya niya. Kaya bakit hindi po ako pwedeng tumulong?" Natawa ang ginang sa aking sinabi. "Dahil hindi nga bagay sa 'yo. Masisira ang kutis mo." "Toinks. May pera naman po ako pampaayos ng aking sarili kung sakali. Kaya 'wag kayong mag-alala sa kutis ko." Ngumiti pa ako nang matamis sa kanya. Binitawan ko ang hawak kong plato dahil parang ayaw niyang pumayag. "Gusto ko lang pong tumulong habang nandito ako. Saka exercise din po 'yon. Kaya sana payagan nouo po ako. Please?" "Ikaw ang bahala, Iho," nakangiting sabi ng ginang. "Salamat, bro," nakangiting sabi ni Isagani. "Hindi talaga ako tatanggi dahil kailangan ko nang tulong." "Wala pa. Kaya 'wag kang magpasalamat." "Inadvance ko lang." Ngumiti siya sa akin kapagkuwan. PAGKATAPOS naming kumain ay nagpasya akong maglakad-lakad sa labas. Iniwan ko si Isagani na nasa likod bahay na nag-aayos ng mga gagamitin bukas sa pagbungkal ng palayan. Sa basketball court ako dinala ng aking sarili. Nakita ko ang bolang ginamit namin kanina sa may net nakasabit kaya hiniram ko muna sa tanod na nandoon. Magpapatay sana ito ng mga ilaw pero nang sabihin kong maglalaro ako ay binilin na lang niya sa akin na patayin pagkatapos. May mga dumating din na binatilyo kaya nakipaglaro ako sa kanila. Pero umalis din sila nang sunduin ang mga ito ng mga magulang nila. Hindi ko alam kung gaano ako katagal sa court na iyon pero nang makaramdam nang pagod ay binalik ko ang bola sa kinalalagyan. Tumingin ako sa relong pambisig ko. Pasado alas onse na pala kaya inisa-isa ko nang patayin ang ilaw doon. Akmang isasara ko ang gate nang may pumigil sa akin. Napapitlag pa ako nang dumikit ang balat niya sa akin. Para siyang nilalagnat dahil sa init na binubuga ng katawan niya. Medyo madilim na doon kaya hindi ko makita ang mukha niya. Pero alam kong babae siya. "A-ako na ang magsasara," mahinang sabi niya. Tumango ako kahit na hindi niya nakikita. Lumayo din ako sa gate kaya pumasok siya. Wala na sa paningin ko ang babae pero nandoon pa rin ako, nakatayo. Anong gagawin niya doon sa madilim na basketball court na iyon? Napailing ako muna bago maglakad. Hindi pa man ako nakakalayo nang makita ang pagpasok ng babae sa banyo. May public CR kasi doon. Tumigil ako sa paglalakad nang marinig ang pag-iyak mula doon. Ako lang ang nakakarinig dahil palayan na ang nasa magkabilaang gilid ng court na iyon. Malayo din ang bahay kaya sa tingin ko hindi nila maririnig. Pero sa likod niyon may dalawang bahay. Ang sabi ni Isagani kanina, sa mga kamag-anak nila iyon. Minsan lang daw umuwi doon ang nakatira dahil sa bayan na nakabili ng bagong bahay. Dala ng kuryusidad ay lumapit ako sa rehas na nagsisilbing bakod ng court na iyon at pinakinggan ang babae. Napasigaw din siya kaya naalarma ako Dali-dali akong bumalik at lumapit sa banyo. Malakas na katok ang ginawa ko para marinig niya. "Kung sino ka man! Umalis ka na! Iwan mo na ako!" sigaw niya mula sa loob. "Gusto ko lang malaman kung anong nangyayari sa 'yo. Kanina ka pa kasi umiiyak," sagot ko naman. Matagal bago nagsalita ang nasa loob. "P-pakiusap, iwan mo ako dito," aniya ulit pero sunod-sunod na ang daing niya na sinasabayan niya nang iyak. Para bang nasasaktan siya kaya hindi ako umalis. Narinig ko pa ang pagbuhos ng tubig mula sa loob. "Miss, papasok ako!" "H-hindi maari!" "Okay! Pero hindi kita iiwan! Baka kung ano ang mangyari sa 'yo! Gusto kitang tulungan kaya 'wag kang mag-isip sa akin nang masama." Nanahimik na naman ang nasa loob. Pero makalipas ang ilang sandali ay pinatay niya ang ilaw at binuksan ang pintuan. Hindi ko makita ang mukha niya dahil walang ilaw. "T-tutulungan mo ba ako?" nanginginig na tanong niya "O-oo. Kung gusto mo," nauutal ko ring sagot bigla. "S-sumunod ka sa akin." Napapitlag na naman ako nang masagi niya. Basang-basa siya ng mga sandaling iyon pero ganoon pa rin ang temperatura ng katawan niya kaya hindi ko maiwasang ikunot ang aking noo. Hindi kaya nakainom ang babaeng ito ng party drugs? Talamak din pala dito? Hindi rin mawala ang kunot ng noo ko nang igiya niya ang sarili sa bahay na nasa likod. Nasa harap na kami ng pintuan ng isang bahay nang lingunin niya ako. "H-hindi mo ako kilala pero sumama ka sa akin. B-bakit?" Whoa! Babae na pala ngayon ang nagtatanong niyan? Damn! "Well, kailangan mo nang tulong? Right?" "T-tama." "Tell me. Ano bang nangyari sa 'yo? The way you groan-" "M-may nainom akong kakaiba kanina. H-hindi ko alam kung sino ang naglagay niyon pero sa tingin ko drugs iyon," agaw niya sa aking sasabihin. "Saan ka ba galing?" "G-galing ako sa bertdeyhan. Bertday kasi ng anak ni Mayor na ginanap sa may resort." "Oh." Naiintindihan ko na kung bakit meron ditong party drugs. Mula sa makapangyarihang tao malamang. "Kumusta ang pakiramdam mo?" "S-sa totoo lang, hindi ko alam ang gagawin ko. Para akong sinisilaban sa sobrang init na nararamdaman. Kung anu-ano na lang ang nasa isipan ko." Kasunod niyon ang pagdaing niya. Tumalikod siya sa akin at binuksan ang pintuan. Nakailang mura pa siya dahil nahirapan siya sa pagbukas niyon. Napilitan akong tulungan siya. Hindi naman pala naka-lock dahil isang pihit ko lang okay na. Marahil nanginginig siya at hindi na alam ang gagawin. Mabilis ang mga naging hakbang niya papuntang banyo ng bahay na iyon. Ako naman, hinanap ko ang switch. "'Wag kang mabubukas ng ilaw! Baka malaman nilang may tao dito," dinig kong sabi niya. Tama. Sa kamag-anak nga pala ni Isagani ang bahay na ito. Baka maalarma ang mga nasa labas. Pinuntahan ko siya kapagkuwan. May liwanag naman na nanggagaling sa labas dahil sa sinag ng buwan kaya kahit papaano kita ko ang dinadaanan ko nang pumasok ako sa kusina. Napatigil ako nang makarating sa harap ng banyo. Sunod-sunod ang paglunok ko nang makita ang ginagawa niyang paghubad. Nakatalikod siya kaya hindi niya alam na nandoon ako. Mukhang nakalimutan niyang may kasama siya. May maliit na ilaw na tumatanglaw sa likuran niya kaya kita ko ang kabilang bahagi ng katawan niya. Ang mahaba niyang buhok, ang umbok niyang pang-upo at ang isang bahagi ng dibdib niya. Naka-side view siya kaya hindi ko kita ang kabuohan ng mukha niya. Pero matangos ang ilong niya. "H-hi." Napatigil siya sa pagkuha ng tabo nang marinig ang boses ko. Pero nang matauhan ay mabilis niyang pinatay ang ilaw. "S-salamat sa pagsama sa akin dito pero sa tingin ko dapat ka nang umalis." Sabay sara niya ng pintuan. "B-baka makatulong ang malamig na tubig," ani ko. Hindi ko alam kung narinig niya. Mayamaya dinig ko ang sunod-sunod na pagbuhos niya ng tubig. Sinasabayan din niya nang daing kaya napapikit ako. Gusto ko sana siyang tulungan pero mukhang ayaw niya. Pwede akong bumili ng yelo sa labas para sa pagpaligo niya. Napabuntonghininga ako. Kung ayaw niya nang tulong ko, bahala na nga siya. Akmang tatalikod ako nang bumukas ang pintuan. "N-naubusan ako ng tubig." "Gusto mo bang ipag-igib kita? Tapos ibibili kita ng yelo para mawala ang init na nararamdaman mo." "M-malayo ang balon dito. S-sarado na rin ang mga tindahan kapag ganitong oras. K-kaya anong gagawin ko?" naiiyak niyang litanya sabay upo. Niyakap niya rin ang sarili niya kaya nakaramdam ako nang awa. Tumingin ako sa kanya. May alam akong isang solusyon pero hindi ko alam kung papayag siya. Nag-angat siya sa akin nang tingin. God. Gusto kong makita ang mukha niya ng mga sandaling iyon pero walang ilaw. Pakiramdam ko nagmamakaawa ang mga mata niya. "P-pakiusap, t-tulungan mo." Wala sa sariling napaluhod ako sa harap niya. Napatingin ako sa balikat niyang tumataas-baba dahil sa pag-iyak. "M-may naisip akong paraan para maibsan ang init na nararamdaman mo. 'Yon ay kung… papayag ka." Saglit na natigilan ang babae. "A-anong paraan?" "Have s3x with me," seryosong sabi ko. "I've been there. Kaya alam ko ang pakiramdam na 'yan. Malaki ang maitutulong ng s3x para maibsan ang nararamdaman mo." Usually, hindi ako nag-aalok ng ganito sa kung sino. Pero para sa kanya? Gagawin ko. Hindi ko alam kung bakit. "L-look, gusto ko lang makatulong. I know, hindi mo ako kilala. Pero sige, magpapakilala ako sa 'yo. I'm Graeson Santillan. Ikaw? Anong pangalan mo?" "A-At... Beth! Beth ang pangalan ko." "Ayan, magkakilala na tayo, Beth. Ano? Payag ka ba?" Napasinghap siya nang maramdaman ang kamay ko sa pisngi niya. God. Ang sobrang init na niya. Kinapa ko rin ang labi niya, nanginginig. Pinisil ko iyon kaya napasinghap siya. "G-Grae," tawag niya sa aking pangalan na ikinangiti ko. Hindi ko maintindihan ang sarili ko kung bakit nagustuhan ko ang pagtawag niya nang pangalan ko. Napamura ako bigla nang maramdaman ang init ng bibig niya sa aking kamay. Hinalikan niya kasi iyon. Inaamin kong parang may binuhay ang babaeng ito sa aking laman. Inulit niya iyon kaya napasinghap na ako. "Oh, Beth." Hindi ako nakatiis, kinabig ko ang batok niya at hinalikan, na agresibo niya namang tinugon. Pakiramdam ko para kaming nasa cloud9 habang pinagsasaluhab ang halik na iyon. Lalo kong pinaglapit ang aming katawan nang maramdaman ang naglulumikot niyang mga kamay. Magkayakap na kami noon nang mahigpit habang kapwa nakaluhod sa harap ng banyong iyon. Naglulumikot na rin ang aking mga kamay sa hubad niyang katawan. Sinasabayan niya nang pag-ungol ang pagdama at pagpisil ko sa dibdib niya kaya lalong nadadagdagan ang pagnanasa ko na maangkin si Beth. Sabay pa kaming napaungol nang makarating ang kamay ko sa maselang bahagi niya. Bahagya niyang ibinuka ang hita kaya pinagsawa ko ang aking daliri sa hiwa niya. Mayamaya ay naupo ako sa sahig at iginiya siya paupo sa aking kandungan...