Chapter 17: The Real Him
Kinakabahan na naghihintay si Kara sa lobby ng pension house. Iniisip niya kung bakit kailangan pa nilang lumabas kung puwede namang dito na lang sabihin ng binata ang gusto nitong malaman niya. Sumagi sa kanyang isipan ang mga napansin niya noong una pa lang niyang nakilala ang binata.
“Pula talaga ang mga mata niya,” napapailing na bulong niya sa kanyang sarili. Napakagat siya sa sariling labi habang kunot na kunot ang noo dahil sa sobrang pag-iisip. “Bakit kaya? Ano naman kaya ang sasabihin niya?” nagtataka niyang tanong sa kanyang sarili.
Hindi siya mapakali. Pakiramdam niya ay may kababalaghan siyang masasaksihan dahilan upang parang umiikot ang kanyang paningin. May kung anong kakaibang sensasyon sa kanyang katawan na hindi niya maintindihan.
“Hindi ak
