“เอ่อ พี่ขอดูงานพรุ่งนี้ก่อนนะครับ ถ้าไม่ติดอะไรก็คงให้ไปด้วยได้”
{ค่ะ พายจะรอคำตอบพรุ่งนี้นะคะ พายไม่มีเพื่อนเลย เดินเลือกคนเดียวพายเหงา}
“ครับ”
นิชาลีนั่งทำท่ากรีดเล็บมือตัวเองขึ้นมาตรวจดูความเรียบร้อยอย่างเต็มไปด้วยจริตจะก้านพร้อมทำหน้าตากวนให้คนมองทั้งหมั่นไส้และมันเขี้ยว
{งั้น แค่นี้นะคะ}
เมื่อไม่ได้ยินเขาเอ่ยอะไรเหมือนว่าอยากชวนเธอคุยต่อ พรนับพันก็บึนปาก
“ครับน้องพาย...ฝันดีครับ”
วางสายแล้ว เขาก็หันมาหาตัวต้นเรื่องที่คุยกับพรนับพันแทนเขาผ่านทางแอปพลิเคชันยอดนิยมแล้วไม่ยอมมารายงานเขา
“พรุ่งนี้พายเขาอยากให้เธอไปเดินชอปปิงเป็นเพื่อนเลือกเครื่องประดับไปงานเลี้ยงวันเสาร์ด้วยหน่อยน่ะ เหมือนเธอจะรู้เรื่องแล้วรึเปล่า”
นั่นไง หาเรื่องให้เธอจนได้ นิชาลีหน้างอตอบตามตรง
“นิมไม่อยากไป”
“ทำไม ไปเดินเป็นเพื่อนเขาหน่อยไม่ได้เหรอ ผู้หญิงก็ชอบเดินชอปปิงนี่ เธอก็ด้วย”
ใบหน้าสวยที่มึนตึงหันม
