Chapter 12: Investigation
1040 Words
Candice POV
"Mom?"
"Oh iha! Mabuti at nagising ka na."
Masayang salubong sakin ni mommy nang tuluyan akong makababa sa hagdan at malugod kong sinalubong ang yakap neto.
"I miss you mommy."
Malambing kong pahiwatig na nag patawa dito sabay layo nya sakin nang kaunti upang masilip nya ako.
"God knows how much I miss you iha, how are you? Parang mas pumayat ka pa ah? Ina-alagaan mo ba talaga sarili mo doon?"
Sunod-sunod na tanong nya habang sabay namin tinatahak ang papunta sa dining area, hindi ko naman mapigilan ma pa chuckled dito dahil mabuti naman ay ayos lang ito, hindi na katulad dati nung mga nakaraang araw na tulala sya at walang gana mag salita noong hindi pa ako nakakaalis papuntang london.
"Of course, mom, I'm fine sadyang madami lang talagang gawain, alam mo na famous doctor ata itong anak nyo."
Pag pa-pagaan loob ko na naging effective naman. Mag katabi kami ni mommy umupo at agad nya ako pinag handaan nang coffee at Sunnyside up egg with pandesal.
Shocks, namiss ko rin tong pagkain sa pilipinas, although meron din egg at bread dun sa london pero iba pa rin ang lasa dito sa lugar namin.
"Mabuti naman kung ganoon anak, I'm happy for you. Balita ko na may kasama ka daw ah, sino yun boyfriend mo?"
Napangisi naman ako sa sinabi nito at napailing dahil sa kahibangan nyang sinabi. Mag papaliwanag na sana ako upang malinawan sya, kaso may walang pahintulot na sumingit sa aming usapan.
"Not literally for now señorita, but soon. Good morning, it's a really pleasure for me to meet you ma'am"
Nakangiting pag bati neto na ikinalingon naming dalawa ni mommy hanggang sa umupo sya sa bakanteng upuan na naka harap samin.
"Ooh, so you are?"
"I'm Dr. Freud Antagonist a chief surgeon in Lasora Vasillain Hospital, London."
"Nice meeting you too Dr. Freud, I'm Andrea Greenmily, Candice mother and you can call me tita."
"Thank you for your warm welcome tita, now I know why Candice is also gorgeous."
Pasimpleng bola nang asungot, tila natutuwa naman si mommy dito kaya hinayaan ko na lang sila mag kwentuhan habang ako ay minabuti kong kumain nang tahimik para naman di na ako madamay sa kaingayan nila.
I was in the middle of my food nang balingan ako ni freud at walang hiya-hiyang niyaya ako mag dinner date sa harap nang aking nanay.
Naiinis na nilingon ko ito sabay baling kay mommy upang tignan kung ano magiging reaction sa pagiging rude ni freud, pero laking taka ko nang nakangiti lang ito.
" I already told it to your mom Candice and she's agreed."
Sagot ni freud na tila nalaman nya ang pinapahiwatig ng reaction ko.
"It's fine iha, gusto lang din nang bisita mo mag libot-libot dito sa lugar natin so why don't you join him right?"
Unbelievable! Kumakain lang ako dito tas nakaligtaan ko lang sila saglit, nag kausap na agad about date? What the hell!?
"M-mom I still have jet lag."
Pag rarason ko habang walang planong tumingin kay freud dahil sa nanakinis netong ngiti, Bwisit!
"I know my lovely daughter, pero hindi naman ngayon iyon dahil may pupuntahan din tayo bukas kaya kailangan nyo muna mag pahinga."
"Where, Mom?"
"In Tan Lee residence."
Malumanay nitong sagot at halata sa kanyang mukha ang pag bago nang aura neto. Bakit naman? Hindi pa naman siguro bukas ang anniversary ni kim diba?
Parang napansin naman nya ang pagka lito ko kaya mabilis nyang hinawakan ang aking kamay at huminga muna nang malalim bago lumingon saming harapan.
"Mr. Freud, can you give us a minute first, I just like to talk my daughter privately."
Paalam ni mommy kay freud na magiliw lang kumakain sa kanyang umagahan. Napaayos naman ito nang upo nang marinig nya ang sinabi ni mom at tumango ito bilang sagot.
Agad naman akong binalingan ni mommy at parang nag papahiwatig na sundan ko sya sa pag lalakad.
Sinunod ko naman ito at ngayon nandito kami sa garden nya at tahimik nyang pinag mamasdan ang alaga nyang mga bulaklak.
"Is there something wrong mom?"
Pag hawi ko sa katahimikan at tanging mabigat na buntong hininga lang binalik nito sakin.
Okay, meron nga.
"Candice, iha. Gusto ko lang sabihin sayo na hindi ko tinigil ang pag i-imbistiga."
Maayos nyang paliwanag and it got me speechless. Ano na naman kaya ang dahilan ni mommy kung bakit pinag patuloy nya pa rin nya ito? Although, nakita na namin harap-harapan ang suwail kong tatay.
"W-why?"
Nauutal kong tanong nang mahanap ko ang aking dila na nag babalak atang tumakas.
"B-because I'm still not convinced."
"not convinced of what, mom?"
"Convinced of his answer, that he might still be hiding something from us."
"How can you be so sure about that, mom?"
" One of my people found something, sinisigurado pa nila ito bago ibigay sakin ang resulta. At baka ngayon gabi ay maiabot na nila sakin ito...kung tama ang kutob ko kailangan natin mapuntahan sila bukas na bukas din."
Buong desisyon nang aking ina na taimtim ko lang ikinatingin sa kanya, ang akala ko ay okay na ito dahil sa attitude nya kanina pero hindi pala.
For almost 3 years umaasa pa rin ito na malaman ang lahat kung bakit kami napadpad sa ganitong sitwasyon nang biglaan at wala man lang nag warning.
"I also have a secret mom."
"What? W-what is that iha? Don't tell me may ginawa kang masama sa sarili mo?"
"Geez no, not physically."
Aking pag amin na nag pakunot sa kanyang noo.
"Then you’re telling me na hindi pisikal pero nasaktan ka pa rin?"
"Hays, y-yes I think?"
"Candice Greenmily sinasabi ko sayo, kapag may nangyari talagang masama sayo hinding-hindi na kita pababalikin sa londo---"
"I also file an investigation for her."
Natahimik ito sa aking sinabi habang nginitian ko lang sya nang mapait, agad naman nag bago ang istriktong mukha nito sa pagiging ma-alalahanin na ina at wala sa oras binigyan ako nang yakap na akin lang hinayaan, kahit kasi ngayon ay iniinda ko pa rin palihim ang masakit na pakiramdam ko na gusto ulit bumalot saking buong pag katao.
"And h-how’s the result?"
Kahit nauutal ay maingat itong nag tanong. Mga ilang minuto na ang nakalipas ngunit taimtim lang akong hininhintay ni mom sa aking sagot.
Nang maramdaman ko na kaya ko na ibigkas ang salita na sobra kong kina a-ayawan na higit pa kay freud, malaya kong pinarinig ito kay mommy at pati na rin sa paligid namin.
Kasabay ang binitawan kong salita ang ihip nang hangin na walang pahintulot dumaan sa aming harapan nang aking pag bitaw sa katagang..
"She is really gone."
- Writer
