The Forbidden Fruit

Ang Nakaraan

Si Amilah nang mga sandali na 'yon ay hindi pa rin makatulog dahil ginugulo ang isip ng dalaga nang nakaraan nila ni Erron noong hindi pa niya alam na silang dalawa ay tunay na magkapatid.

Tandang-tanda pa ni Amilah kung paano nagkaroon ng CJ at CK. Kaarawan niya ng araw na iyon at 18 years old na siya. Amilah is in her third year in nursing at Perpetual Help, Laguna.

Noong una ayaw niya ang kurso na nursing pero dahil ito ang gusto ng Mama Melba niya kaya si Amilah ay walang nagawa.

Ang sabi nito sa kan'ya, the day will come when she can use it to take good care of her Mama Melba when she gets old.

Ang gusto niya talaga is to become a famous model at designer but for the debt of gratitude to the woman who adopted her minabuti na lamang niya isantabi na muna ang pangarap.

Palabas noon si Amilah sa may gate ng school kung saan siya noon nag-aaral nang nasalubong niya ang classmate niyang si Patrick.

"Amilah, may gusto sana akong sabihin sa iyo. Puwede bang mayaya kita na kumain ng meryenda sa labas ng school?" wika pa ni Patrick dito sa dalaga na nahihiya habang hawak pa ang batok.

Tiningnan ni Amilah ang oras at dahil maaga pa kaya siya pumayag at nang aakayin na siya ni Patrick sa malapit na coffee shop ay mayroon humarang na isang malaking lalaki sa kanila.

Halos hindi maipinta ang mukha nito na halatang galit at para itong bulkan umuusok na ano man oras ay sasabog na.

"K-kuya Erron, ang aga mo yata!" turan ni Amilah na nagulat sa bigla paglitaw ng binata habang kausap niya si Patrick.

"It's good that I picked you up early because otherwise you might have gone with that guy!" ang galit na galit na si Erron saka hinatak nito ang dalaga pasakay sa kan'yang sasakyan.

"Kuya Erron, ako muna ay iyong pakinggan! Classmate ko siya, he's not a bad person!" sigaw niya naiinis sa pagiging possessive ng binata.

"Classmate nga lamang ba or maybe more than that? Mas okay ba siya kaysa sa akin, mas magaling ba siya humalik, ha? Magsalita ka!"

Nagpanting sa mga narinig ang dalaga kaya kan'yang nasampal si Erron dahil hindi niya akalain na ito ay masasabi sa kan'ya ng binata.

"Is that how you see me? Sino ka para husgahan ako nang gan'yan?" galit niyang sagot sa lalaki na bigla naman nahimasmasan nang dahil sa sampal ng dalaga.

"Ikaw pa ang may gana magalit sa akin samantalang tumatawag ako sa iyo pero hindi mo sinasagot, 'yon pala ay may kaharutan kang lalaki!" ani Erron na halatang nagtatampo sa dalaga.

"Sasagot sa iyo, paano? Kinuha ni Mamang ang telepono ko kanina," saad nitong dalaga sa binata na para bang bigla binuhusan nang malamig na tubig saka nagbaba nang tinig.

"Sorry hindi ko alam, patawarin mo rin ako sa mga nasabi ko. Mainit lamang ang ulo ko dahil kami ni tiya ay hindi nagkaunawaan kanina tapos nakita pa kitang mayroon kasama na ibang lalaki,"

Lumapit ang binata sa galit na dalaga upang ito ay pakalmahin pero talagang masama ang loob ni Amilah sa mga pinagsasabi sa kan'yang masama ni Erron.

"Ayaw ko na muna makita ka, sa classmate kong babae muna ako tutuloy at baka mayroon din akong masabi na hindi mo magugustuhan!"

Pero hindi nagpatinag si Erron at kan'yang binuhat na parang bagong kasal ang nagkakawag na dalaga papunta sa kan'yang nakahinto na sasakyan.

"Put me down now, Kuya Erron!" wika nito sa binata na malakas ang boses kaya marami ang napatingin at nakikiusyoso sa kanila.

"Go ahead, shout more louder! So that tomorrow you will be in the news of your school!"

Natahimik ang dalaga at binaba lamang ni Erron si Amilah sa loob ng sasakyan niya, saka umikot papunta sa driver's seat upang magmaneho.

"Bababa na ako, ihinto mo ang sasakyan!" mariin na sabi ni Amilah sa lalaki nang malayo na sila sa school ng dalaga.

Pero si Erron ay nakatuon lang ang tingin sa daan at parang hindi siya nito pinapansin.

"Where are you taking me?" ang tanong ni Amilah dito sa binata na tahimik at wala yatang balak siyang kausapin.

Dahil doon ay hindi na rin siya umimik pa at sa labas ng bintana na lamang ng sasakyan siya nakatingin.

They had come a long way when it suddenly got dark, but it seemed like Erron still had no intention of stopping.

Dalawang oras na ang lumipas mula nang umalis sila sa school ni Amilah kaya nag-aalala na ito when suddenly it rained so hard that is why Erron stopped driving, dahil sa lakas ng ulan hindi na niya maaninag ang daan.

"Nasaan na tayo?" tanong nitong si Amilah na dinikit pa ang mukha sa nakasarang bintana ng sasakyan nang maaninag niya kung nasaan na sila.

Hindi alam ni Erron kung nasaan na sila at sa isip niya ay ngayon nga lamang siya nagawi sa lugar na ito kaya siya ay kinabahan bigla dahil parang nawawala na yata sila.

"I don't know where we are now, but don't worry, as long as we are inside the car nothing can happen to us!" payapa nitong sagot dito sa dalaga na mukhang balisa naman.

"You do not know? Why did you bring me here, you don't even know this place! Ako ba ay niloloko mo?" ang dalawa na kani-kanina lamang ay tahimik ngayon nag-uumpisa na naman sa kanilang bangayan.

"Can you shut up, you're making a lot of noise! Hindi ko kasalanan na tayo ay mapunta rito. I didn't know where else to go so I just drove and drove," wika ni Erron habang kan'ya pinagmamasdan ang paligid at kung nasaan na sila.

"It's getting dark, we have to go home I'm afraid something else will happen to us," saad nitong si Amilah na hindi mapakali.

"You shouldn't be afraid my love, because I'm here and I won't leave you,"

Pinaandar na muli ni Erron ang sasakyan pero talaga yatang sila ay minamalas dahil ayaw nito umandar.

"Ano ang silbi ng yaman kung gasolina lamang hindi ka marunong magpalagay?" nayayamot na turan ng dalaga kay Erron.

"Malay ko bang mauubusan tayo ng gasolina, hindi naman ako ang nag drive nito kanina papunta sa school ninyo," sagot na pabalang ng binata.

"Paano na tayo ngayon, ang lakas pa ng ulan?" turan ng dalaga na hindi mapakali sa pagkakaupo.

"There's nothing we can do but stay here and wait for the rain to stop."

Kinabahan si Amilah sa narinig na sinabi ng binata dahil wala siyang makita na mga bahay at ang lugar ay napakadilim kung nasaan sila.

Siguro nga ay doon na lamang sila matutulog sa sasakyan dalawa. Buong magdamag na umuulan kaya malamig ang gabi.

"You can wrap my coat around your body so you don't get too cold," alok ni Erron kay Amilah na yakap-yakap ang sarili.

Tuluyan nang nawala ang galit ng dalaga sa pinakikitang kabaitan ng lalaki.

"Thank you Kuya Erron, do you have anything to drink because I'm thirsty," wika ni Amilah saka ito ay napalunok tanda nang pagkauhaw.

"Sorry, I ran out of water but there is wine in the compartment and biscuits if you want," alok nito sa dalaga na tumango naman kaya binuksan ni Erron ang compartment nasa gitna ng loob nitong sasakyan.

Since Amilah was already thirsty, there was nothing else she could do but take this wine from Erron along with the two wine glasses.

Nagsalin nang kaunti sa isang baso para sa binata ang dalaga at ang isa ay sa kan'ya naman.

Pagkatapos na mainom ang alak Amilah seemed to enjoy it so she asked the young man for wine again. Until the two did not realize that they were drinking more alcohol.

Nagising ang dalaga sa tilaok ng manok kinabukasan na masakit ang ulo at ang buo niyang katawan.

She was really shocked because Erron was hugging her and they were both naked.

Napasapo na si Amilah sa ulo at napatili ito ng kan'yang mapagtanto ang nangyari sa kanilang dalawa ni Erron na nagising sa mahimbing nito na pagkakatulog.

"What happened? Why did you shout, is there a fire?" nalilito na tanong nang pupungas-pungas pa na binata rito kay Amilah.

Halos magwala naman sa galit si Amilah na sinampal ang binatang katabi na kinagulat nito.

"What fire are you talking about? Wake up and explain to me why we're hugging each other and both naked?" ang tanong ng dalaga na nanlalaki pa ang mga matang nakatingin kay Erron.

Natigilan ang binata at wala rin siyang maisagot sa dalaga dahil siya man ay wala rin maisip na dahilan sa kanilang nagawa.

""C-calm down Amilah, we were both drunk last night so we don't know what we're doing anymore," paliwanag ni Erron hindi malaman ang gagawin sa dalaga na umiiyak upang ito ay kumalma.

"Can you still calm down, do you know what you did last night to me? We already have a big problem with Mama and then this!"

Umiiyak pa ang dalaga nang hinampas niya sa dibdib si Erron na wala naman magawa na mapatahan ang dalaga.

"This shouldn't have happened, it's all your fault because if you hadn't brought me here we wouldn't have sinned!" bigkas ng dalaga na natatakot sa maari gawin sa kan'ya ni Melba.

She didn't know that something else would explode in her face. The truth why her Mom Melba is against her relationship with Erron and that is because they are real siblings.