Tugay ve Kardelen, eve geldiklerinde Melike Hanım’ın kapıda telaşla bir o yana bir bu yana koşturduğunu gördüler.
“Anne, ne oldu? Hayırdır?” diye sordu Tugay, şaşkınlıkla.
“Bir haber çıktı yine,” dedi Melike Hanım, apar topar ceketini alırken. “Acil gitmem lazım. Siz ne yaptınız, iyi geçti mi söz işi?”
Tugay göz ucuyla Kardelen’e baktı, ardından omzunu silkti.
“Söz olmadı. Ufak bir aksilik oldu. Neyse, tutmayalım seni şimdi.”
“Hadi ya… Neyse, yarın konuşuruz uzun uzun.”
Melike Hanım ayakkabılarını giyerken bir yandan çantasını omzuna astı.
“Bırakayım mı seni?” diye sordu Tugay.
“Yok, Hamza geliyor. Onunla gideceğim.”
Melike Hanım kapıyı hızla çekip çıkarken Tugay ve Kardelen baş başa kaldılar.
Tugay gözlerini kısarak gülümsedi:
“Bugün birlikte uyuyabileceğiz…”
Kardelen hafifçe
